Το Νηπιαγωγείο μας συμμετέχει σε έκθεση ζωγραφικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Στα πλαίσια του εορτασμού των 30 χρόνων από την ίδρυσή του,

το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας προσκάλεσε τους και τις  απόφοιτους Νηπιαγωγούς

να συμμετέχουν με τα νήπια τους στην έκθεση ζωγραφικής με τίτλο

«Πως φαντάστηκαν τα νήπια το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας».

Οι ζωγραφιές που έκαναν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Νηπιαγωγείου μας

έχουν τον Κένταυρο Χείρωνα που είναι και το σύμβολο του Πανεπιστημίου,

το Πανεπιστήμιο, τα αρχικά Π.Θ.  και πολλή φαντασία…

… και ταξίδεψαν ως τον Βόλο όπου θα παρουσιαστούν στην έκθεση του Πανεπιστημίου.

H μανούλα μου γιορτάζει

…..Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχισε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει. Τις ζωγραφιές από τον τοίχο τις ξεκολλούσε κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.

«Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;»

«Είμαι ένας ανάποδος και γκρινιάρης Μικρός και κανείς δε μ’ αγαπάει» είπε ο Μικρός.

«Μικρέ μου» είπε η Μαμά «όπως και να’ σαι εγώ πάντα θα σ’ αγαπώ».

«Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες και θα μ’ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός.
«Φυσικά» είπε η Μαμά. «Εγώ θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει».
[…] «Ό,τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε. «Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;»
«Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα» είπε η Μαμά.
«Χαλάει ποτέ η αγάπη;» ρώτησε ο Μικρός. «Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, και να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις;»

«Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά «το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ’ αγαπώ για πάντα».

«Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ’ αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός. «Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;»
Η μαμά πήρε στην αγκαλιά της το Μικρό και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό. Το φεγγάρι έφεγγε ψηλά και τ’ αστεράκια ήταν φωτεινά.

«Κοίτα, Μικρέ, τ’ αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό. Ξέρεις πως πολλά απ΄ αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια; Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό; Η αγάπη είναι σαν τ’ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει»…..

Με αφορμή το υπέροχο βιβλίο της Debi Gliori “Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει ” αρχίσαμε να συζητούμε για τη μητρική αγάπη, να περιγράφουμε τη μανούλα μας, να λέμε τι αγαπάμε πολύ σε αυτήν, τι μας αρέσει να κάνουμε μαζί της και ζωγραφίσαμε το πορτρέτο της:

Είδαμε πώς εκφράζεται  η μητρική αγάπη στα έργα μεγάλων καλλιτεχνών, όπως στους πίνακες της Katie Berggren:

Του Ιακωβίδη “Μητρική στοργή”:

Του Pierre Auguste Renoir “Mother and Child”:

  Της Mary Cassatt “Sleeping Baby”:

 
Αλλά και μέσα από τους στίχους των ποιητών:
Η Μανούλα
Ποιος την κούνια μας κουνάει,
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιος χαμογελά στο πλάι
Και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί
Η μαμά μας η καλή.
…………………………………
Τα μαλλιά μας ποιος χτενίζει;
Ποιος μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιος παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιος μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Η γλυκειά μας η μαμά.
…………………………….
Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιος πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Πάντα η μάννα μας, παιδιά.
 Στέλιος Σπεράντσας

ΜΑΝΑ

 Μάνα! Δεν βρίσκεται λέξη καμία
να’ χει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιός να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,

όνομα θείο;

 Παιδί από σπάργανα ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο που τ’ αγκαλιάζει
και Μάνα! κράζει.

 Στον κόσμο τρέχοντας ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας, Μάνα μου! λέει,
Μάνα! και κλαίει.

Της νιότης φεύγουνε τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.

Και πριν την ύστερη πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη,
και με το Μάνα μου! πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.

Γεράσιμος Μαρκοράς

Κατασκευάσαμε κάρτες με λόγια αγάπης και ευχές για τη μοναδική την ξεχωριστή μας μανούλα:

 

…..και κορνίζες-έκπληξη με τη φωτογραφία μας:

Καδράκια από αβγοθήκες και ακρυλικά χρώματα:

Σελιδοδείκτες:

Και τα δωράκια μας είναι έτοιμα να τα χαρίσουμε με όλη μας την αγάπη στις γλυκιές μας μανούλες:

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!!! Να είστε πάντα γερές, δυνατές και χαρούμενες!!!

Σας αγαπάμε πολύ!!!

Το πολυβραβευμένο Νηπιαγωγείο μας!!!

Σήμερα παραλάβαμε τα βραβεία μας από το ΥΠΠΕΘ για τις δημιουργίες μας από τη συμμετοχή μας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Κύπρος-Ελλάδα-Ομογένεια: Εκπαιδευτικές Γέφυρες”.

Η χαρά μας για άλλη μια φορά ….. τεράστια!!! Πόσες πολλές και όμορφες εμπειρίες, γνώσεις αποκομίσαμε από τη συμμετοχή μας και την ομαδική δουλειά μας!!! Μα  και το αποτέλεσμα των διακρίσεων μας έδωσε φτερά για να πετάξουμε ακόμη πιο ψηλά!!!

Συγχαρητήρια σε όλους μας, στις δασκάλες και στο πολυβραβευμένο Νηπιαγωγείο μας!!!

 

Η Άνοιξη στο Νηπιαγωγείο μας

Ωραία που είσαι Άνοιξη!!!!

Κι εμείς σε τραγουδούμε και σε χορεύουμε με τους στίχους του Μενεξέ του Ο. Ελύτη. Ζωγραφίζουμε λουλούδια με διαφορετικές τεχνικές και τεχνοτροπίες:

 

Μαθαίνουμε να ξεχωρίζουμε τα μέρη του φυτού:

Κατασκευάζουμε Μαγιάτικα στεφάνια:

Παρατηρούμε τους πίνακες μεγάλων ζωγράφων( Romero Britto,  V. Van Gogh)  και ζωγραφίζουμε όπως αυτοί:

Ανακαλύπτουμε αξονικές συμμετρίες δημιουργώντας πεταλούδες:

Παιχνίδια συμμετρίας και στον υπολογιστή:

Μαθαίνουμε  τον κύκλο ζωής των εντόμων μέσα από τα βιβλία, ντοκιμαντέρ και ζωγραφίζουμε ατομικά αλλά και ομαδικά έργα:

Συζητούμε για τα φίδια, τα ερπετά και κατασκευάζουμε φιδάκια-παιχνίδια:

Παίζουμε πολλά παιχνίδια μέσα και έξω από την τάξη….και περνάμε υπέροχα!!!