Λιγουλάκι Χειμώνας….

Όλα σκεπάστηκαν με άσπρο χαλί
γλέντι τρικούβερτο μες στην αυλή.
-Χιονάνθρωπο πάμε να φτιάξουμε,
ελάτε παιδιά να γελάσουμε!
Να! τ’ ανθρωπάκι….καπέλο φαρδύ,
πούρο στο στόμα, στο χέρι ραβδί.
Είν’ όλο πόζα και μεγαλείο…
Ήλιε μην κάνεις κανένα αστείο!
Δέστε! Θαρρώ μας γελάει πονηρά.
Μα βγήκε ό ήλιος….Τι συμφορά!
Και τ’ ανθρωπάκι πια δε γελάει.
Δάκρυσε λίγο, έλιωσε, πάει…

Βρισκόμαστε στην καρδιά του Χειμώνα και το ποίημα της Ν. Χατζηνικολάου ήταν η αφορμή για να συνεχίσουμε τις χειμερινές δραστηριότητές μας. Ζωγραφίσαμε τι βλέπουμε από το παράθυρό μας:

Ας θυμηθούμε και κάποιες προηγουμένες κατασκευές μας, όπως το Χειμερινό τοπίο με μεικτή τεχνική κολάζ-ζωγραφική:

Παρέμβαση σε τοπίο συμπληρώνοντάς το:

Τακτοποιήσαμε στη ντουλάπα τα χειμερινά ρούχα μας:

Διαβάσαμε το παραμύθι του P. Stewart “Λιγουλάκι Χειμώνας” συζητήσαμε για τα ζώα που κοιμούνται το Χειμώνα και κάναμε μία κατασκευή:

Ξεχωρίσαμε τα γραμματάκια της λέξης ΧΕΙΜΩΝΑΣ μέσα από τη γραμματόσουπα:

Οι ηλιόλουστες μέρες του Χειμώνα μας θύμισαν τον μύθο της Αλκυόνας,  κάναμε κατασκευές, ζωγραφιές και μάθαμε ένα αίνιγμα:

…κι επειδή πολύ το επιθυμήσαμε το χιόνι αλλά δεν το είδαμε, σκεφτήκαμε να το φτιάξουμε μέσα στην τάξη μας. Τι λέτε μπορούμε;

Ααα…ευκολάκι για εμάς. Πήραμε σόδα του φαγητού, την ανακατέψαμε με δυο κουταλιές μαλακτικό μαλλιών και μια κουταλιά παγωμένο νερό:

Η υφή, η θερμοκρασία, ίδια με του χιονιού. Αφράτο λοιπόν χιονάκι που το φτιάξαμε με τα χεράκια μας και κάναμε το χιονάνθρωπό μας:

Διαβάσαμε το παραμύθι του Μ. Κοντολέων “ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει”, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο στο youtube για το ταξίδι του νερού, κάναμε ένα κολάζ:

 ζωγραφίσαμε:

…και αρχίσαμε τα παιχνίδια και τα πειράματα:

Κάναμε υποθέσεις, πειραματιστήκαμε, παρατηρήσαμε και καταγράψαμε ποια υλικά επιπλέουν- βυθίζονται στο νερό:

Αναρωτηθήκαμε τι μπορούμε να κάνουμε για να κρύψουμε κάτι μέσα στο νερό αφού αυτό είναι διάφανο;

Γεμίσαμε ένα ποτηράκι με νερό και παρατηρήσαμε πως ό,τι ρίξουμε μέσα μπορούμε να το δούμε:

Τι θα γίνει όμως αν προσθέσουμε λίγο χρώμα; Τελικά καταλάβαμε πως όταν το νερό περιέχει χρωστικές ουσίες ή είναι θόλο, μας κρύβει τα μυστικά του!

Στη συνέχεια υποθέσαμε  αν μπορούμε  να γυρίσουμε ανάποδα ένα ποτήρι με νερό  κι αυτό να μην χυθεί!  Εσείς τι λέτε, γίνεται;

Τελικά…τα καταφέραμε!!! Γεμίσαμε ένα ποτήρι με νερό μέχρι το χείλος του. Σκεπάσαμε με χαρτονάκι προσέχοντας να μη μείνει καθόλου αέρας μεταξύ νερού και χαρτιού, αναποδογυρίσαμε το ποτήρι γρήγορα και παρατηρήσαμε ότι το χαρτόνι δεν πέφτει και συγκρατεί το νερό:

Η εξήγηση….για τους μεγάλους….Η ατμοσφαιρική πίεση εξουδετερώνει την υδροστατική πίεση του νερού στο χαρτί. Συμπέρασμα: Ο αέρας πιέζει όλα τα σώματα που βρίσκονται μέσα σε αυτόν, άρα και το χαρτί που εφάπτεται στα χείλη του ποτηριού. Για εμάς τα μικρά ήταν κάτι μαγικό και ενθουσιαστήκαμε με το αποτέλεσμα.

Κι ένα ακόμη πείραμα-παιχνίδι που κάναμε: Το αβύθιστο καράβι. Άραγε υπάρχει τρόπος να βουτήξουμε ένα καραβάκι στο νερό χωρίς να βραχεί το πανί του;

Φτιάξαμε ένα καραβάκι από φελό και του βάλαμε πανί από χαρτί. Γεμίσαμε μία λεκάνη με νερό και αρχίσαμε τα στοιχήματα. Θα τα καταφέρουμε να βυθίσουμε το καραβάκι χωρίς να βραχεί το πανί του; Χμμμ…

1. Κρατάμε με το χέρι πάνω από το καραβάκι μας, ένα γυάλινο ποτήρι αναποδογυρισμένο και πιέζουμε το καραβάκι ώστε να βουλιάξει στο νερό για λίγα δευτερόλεπτα. Σηκώνουμε αμέσως το ποτήρι.

2. Τώρα το καραβάκι έχει βγει πάλι στην επιφάνεια. Ελέγχουμε το πανί για να δούμε εάν έχει βραχεί ή όχι.

3. Οπ! Τι βλέπουμε εδώ; Αν και βούλιαξε το καραβάκι για λίγα δευτερόλεπτα, το πανάκι του δεν έχει βραχεί!

Πως γίνεται αυτό το μαγικό;

Δεν είναι καθόλου μαγικό! Ο αέρας που υπήρχε μέσα στο άδειο ποτήρι, προστάτεψε το καραβάκι μας, κι έτσι δεν βράχηκε! Έτσι καταλαβαίνουμε ότι το ποτήρι έχει μέσα αέρα, που εμείς δεν βλέπουμε! Διαπιστώσαμε πως ο αέρας υπάρχει παντού, ακόμα και στο νερό!

Διαπιστώσαμε ακόμα πως εκτός από διαφανής που είναι… καταλαμβάνει και χώρο! Αυτός ο χώρος του αέρα ήταν που προστάτεψε το καράβι μας από τη νεροποντή!

“Το Γαλάζιο πουλί”

Ένα από  τα αριστουργήματα του λυρικού και φαντασιακού θεάτρου, το Γαλάζιο Πουλί του Βέλγου Μωρίς Μαίτερλινγκ (Νόμπελ λογοτεχνίας, 1911) παρακολουθήσαμε στο θέατρο Ολύμπιον από το Νέο Θέατρο Θεσσαλονίκης.

Ο συγγραφέας περιγράφει έναν παραμυθένιο κόσμο από ανθρώπους, ζώα, φυτά και αντικείμενα, μέσα στον οποίο δυο μικρά αδέρφια ψάχνουν το ‘Γαλάζιο πουλί’, που συμβολίζει την ευτυχία και το ιδανικό.

Σε μία εξαιρετική παράσταση, ο θίασος κατάφερε να μεταφέρει στα παιδιά τις πιο βαθιές αλήθειες με κώδικες τη μουσική, την κίνηση, το λόγο και την εικόνα.

Τι  είναι  όμως η ευτυχία, πού βρίσκεται; Μπορούμε εμείς τα παιδιά να κατανοήσουμε την έννοια και την αξία της;

Για άλλη μία φορά, φαίνεται πώς εμείς τα μικρά είμαστε σοφά και μπορούμε πολλά να διδάξουμε στους μεγάλους.

Πριν την παράσταση……

 Σκεφτήκαμε τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους, ευτυχισμένους και τις σκέψεις μας αποτυπώσαμε σε ζωγραφιές. Η οικογένειά μας, οι φίλοι, το σχολείο μας, τα παιχνίδια, τα αδελφάκια μας, η παρακολούθηση μίας ταινίας και τόσα άλλα μικρά πράγματα μπορούν να μας δώσουν μεγάλη χαρά, ικανοποίηση και να μας κάνουν ευτυχισμένα:

Με έμπνευση από τον πίνακα του Ρ.Ντελονέ “η χαρά της ζωής”

πήραμε τα πινέλα μας και ζωγραφίσαμε με χαρούμενα χρώματα τους κύκλους της ζωής του ανθρώπου:

Μετά την παράσταση…..

Ζωγραφίσαμε το πουλί της Ευτυχίας!

Πώς να είναι άραγε το πουλί της ευτυχίας;

Το μαγικό είναι… το πόσο διαφορετικά το φαντάζεται το κάθε παιδί

Aπολαύστε την παιδική φαντασία στο παρακάτω βίντεο

Το πουλί της ευτυχίας όπως και τα είναι… φτερουγίζει μέσα στην καρδιά μας!

Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε ό,τι μας εντυπωσίασε. Τα σκηνικά, τα κοστούμια, η μουσική, οι ηθοποιοί, η υπόθεση του έργου….

Τελικά η ευτυχία δεν είναι άπιαστο πουλί. Υπάρχει μέσα μας και γύρω μας, αρκεί να μπορούμε να τη διακρίνουμε. Υπάρχει στα μικρά, καθημερινά μα τόσο σημαντικά, όπως στην ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε, στην ειλικρίνεια, στη διασκέδαση, στη φιλία και βοήθεια προς τους άλλους, στην πίστη, στην απόλαυση της εργασίας, στη δύναμη της συγχώρεσης, στη φύση….

Και για άλλη μια φορά, ευχαριστούμε τις υπέροχες μανούλες που μας συνόδευσαν, μας βοήθησαν να απολαύσουμε την παράσταση και να επιστρέψουμε ασφαλείς στο Νηπιαγωγείο μας:

Μανούλες, σας ευχαριστούμε από καρδιάς!!! Να είστε πάντα καλά και ευτυχισμένες!!!

 

Χρόνος-Εποχές

Χρόνος είναι και κυλάει….κι εμείς προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να τον μετρήσουμε….

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το παραμύθι που έγραψαν και εικονογράφησαν παλαιότερα, παιδιά του Νηπιαγωγείου μας:

Το διαβάζετε πατώντας πάνω στο σύνδεσμο:

Τα δώρα του Χρόνου

Κάναμε ένα ταξίδι στην Ελληνική Μυθολογία και διαβάσαμε ποιος ήταν ο Χρόνος.

Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε ομαδικά και ατομικά τον Ουρανό και τη Γη και

πως τους χωρίζει με το διαμαντένιο δρεπανάκι ο Κρόνος με τον αδερφό του τον Χρόνο.

Στη συνέχεια φτιάξαμε ομαδικά τον Χρόνο με τους μήνες

για να τον έχουμε στην τάξη μας

 

Παρατηρήσαμε τον πίνακα του Γ. Τσαρούχη “Τέσσερις εποχές” και ζωγραφίσαμε:

Μάθαμε το ποίημα “Οι τέσσερις εποχές” και το ζωγραφίσαμε

Διαβάσαμε το βιβλίο της Μ. Γεωργάλου “Η περιπέτεια των 4 εποχών” και κατασκευάσαμε το ρολόι των εποχών:

Ζωγραφίσαμε ομαδικά το δέντρο των 4 εποχών:

Συζητήσαμε για τα χαρακτηριστικά της κάθε εποχής, των μηνών και με τη βοήθεια καρτελών παίξαμε πολλά παιχνίδια αντιστοίχισης, σειροθέτησης κ.τ.λ.:

Δημιουργήσαμε 4 ομάδες και κάθε ομάδα ανέλαβε να αποδώσει εικαστικά μία εποχή του έτους και να παρουσιάσει μία χορογραφία με μουσική από τις 4 εποχές του A. Vivaldi:

Συμπληρώσαμε ένα φύλλο εργασίας – τα δεντράκια των εποχών-:

Φτιάξαμε ένα ρολόι με τους μήνες:

Συμπληρώσαμε το χειμερινό τοπίο:

Διαβάσαμε το παραμύθι “Πώς χώρισε η μέρα από τη νύχτα” και ζωγραφίσαμε ομαδικά και ατομικά:

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας στη Μυθολογία και διαβάσαμε για τις Ώρες

Φανταστήκαμε τις ώρες του χρόνου και τις ζωγραφίσαμε ομαδικά

και ατομικά ο καθένας με τη δική του φαντασία

 

Καλή και τυχερή χρονιά!

Το rangoli είναι μια διακοσμητική μορφή τέχνης

που χρησιμοποιείται στην Ινδία εδώ και 5000 χρόνια.

Πρόκειται για πολύχρωμα μοτίβα που ζωγραφίζονται στις αυλές των σπιτιών

με χρωματισμένο ρύζι, ξηρό αλεύρι, χρωματισμένη άμμο ή πέταλα λουλουδιών

και πιστεύεται ότι φέρνουν ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!

Με rangoli φτιάξαμε και εμείς φέτος τα γούρια μας

για μια καλή, χρωματιστή και τυχερή χρονιά!!!

Χρωματίσαμε και φτιάξαμε καπέλα για να υποδεχτούμε το 2020:

Κάναμε μία κατασκευή με πυροτεχνήματα και γράψαμε ευχές:

Τηρώντας τα έθιμα της παράδοσης, κόψαμε τη Βασιλόπιτα και το τυχερό παιδάκι κέρδισε ένα βιβλίο:

Υγεία, Ειρήνη, Αγάπη, Ευτυχία, Καλοτυχία, πολλές Χαρές και ελάχιστες Λύπες ας είναι τα δώρα της Νέας Χρονιάς για όλους μας!!!