Με αφορμή το μύθο του Αισώπου ¨το τζιτζίκι και το μυρμήγκι” προσεγγίσαμε την έννοια της αποταμίευσης.

Αρχικά διαβάσαμε το μύθο και ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε:

Φτιάξαμε ένα μικρό βιβλίο, ιδέα που την πήραμε από το διαδίκτυο:

Μάθαμε παροιμίες:

Λύσαμε ένα μικρό σταυρόλεξο:

Κι ανακαλύψαμε διαδρομές σε λαβύρινθο. Πρώτα με το δαχτυλάκι μας:

Μετά με τη βοήθεια μιας κλωστής:

Και με το μαρκαδόρο χαράξαμε τη σωστή διαδρομή:

Ακούσαμε το τραγούδι του Π. Τσαρούχα για το τζίτζικα και το δραματοποιήσαμε:

Ένα τζιτζίκι τραγουδάει στα κλαριά,

κάθε δεντράκι μια γλυκιά γι΄αυτό φωλιά,

κι όλη μέρα το μυρμήγκι κοροιδεύει,

που ασταμάτητα σποράκια και καρπούς μαζεύει.

Μα ήρθε χειμώνας κρύος και πολύ βαρύς,

κρυώνει ο τζίτζικας, πεινάει ο δυστυχής,

στων μυρμηγκιών την πόρτα φτάνει και χτυπάει

μήπως του δώσουν τίποτα κι αυτός να φάει.

Όταν μαζεύαμε τα σπόρια εσύ γυρνούσες

με ειρωνεία και γελώντας τραγουδούσες.

Τώρα που έφτασε ο χειμώνας ο βαρύς,

φάει τραγούδα και χορό να ζεσταθείς.

Στο τέλος αλλάξαμε το μύθο….τα  μυρμήγκια το ξανασκέφτηκαν κι έτρεξαν κοντά στον τζίτζικα:

Τον πήραν στη φωλιά τους με την προϋπόθεση να τους υποσχεθεί ότι από εδώ και πέρα θα δουλεύει και θα αποταμιεύει:

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα….

Γνωρίσαμε το καλλιτεχνικό ρεύμα του κυβισμού στη ζωγραφική που εμφανίστηκε στην Ευρώπη τον 20ου αιώνα. Aναπτύχθηκε κυρίως από το 1907 έως το 1914 χάρη στους διάσημους ζωγράφους Πάμπλο Πικάσσο και Ζωρζ Μπρακ.

  Οι κυβιστές ζωγραφίζουν τα αντικείμενα σαν ένα σύνολο από κύβους, σφαίρες, και κυλίνδρους, θέλοντας να δείξουν τις διάφορες όψεις τους την ίδια στιγμή και με αυτό τον τρόπο διακοσμήσαμε τους κουμπαράδες μας :

Διαβάσαμε κι ένα εξαιρετικό βιβλίο που έγραψαν μαθητές του Νηπιαγωγείου μας τα προηγούμενα χρόνια, όταν αποφάσισαν να αποταμιεύσουν λέξεις αγάπης.

Το διαβάζετε πατώντας πάνω στο σύνδεσμο:

http:////www.storyjumper.com/book/index/17488238/Tο-βιβλίο-της-αγάπης