Το 2022 ξεκίνησε για το σχολείο μας με πολύ όμορφα νέα, γεμάτα χρώματα και ελπίδα.
Αντλώντας έμπνευση από το βρετανικό περιοδικό δρόμου «Big Issue», η «σχεδία» (https://www.shedia.gr ) το ελληνικό περιοδικό δρόμου, κάλεσε τον Σεπτέμβριο 2021 παιδιά ηλικίας 5-12 χρόνων, που φοιτούν σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία να λάβουν μέρος στον 1ο διαγωνισμό παιδικού σκίτσου και να ντύσουν με χρώματα τη λέξη «σπίτι». Το παιδικό σκίτσο που θα κέρδιζε τις καρδιές της κριτικής επιτροπής θα κοσμούσε το εξώφυλλο του τεύχους #96 (Ιανουάριος 2022), ενώ οι είκοσι φιναλίστ θα έβλεπαν έργα τους να εκτίθενται στο σπίτι της «σχεδίας».
Την κριτική επιτροπή απαρτίζουν η διευθύντρια της γκαλερί Ζουμπουλάκη Δάφνη Ζουμπουλάκη, ο σκιτσογράφος Μιχάλης Κουντούρης, ο πωλητής της «σχεδίας» Γεράσιμος Δασκαλάκης, ο εκδότης των εκδόσεων «Εν πλώ» Γιώργος Μπιλάλης, η γραφίστρια της «σχεδίας» Κορίνα Πριμηκυρίου, και μία μαθήτρια.
Οι συμμετοχές των παιδιών άγγιξαν τις 1600! Ανάμεσά τους και οι ζωγραφιές των μαθητών και μαθητριών του πρώτου μας τμήματος.
Μεγάλη η χαρά λοιπόν, όταν την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του σχολείου ο ταχυδρόμος μας έφερε ένα δέμα. Ηταν από το περιοδικό “Σχεδία” και απευθυνόταν στην μαθήτριά μας Σοφία Μ.
Περιείχε τα δώρα που βλέπετε στην φωτογραφία
και μια επιστολή!
Η ζωγραφιά της Σοφίας μας, λοιπόν, είχε περάσει στην τελική φάση και μαζί με τις άλλες 19 ζωγραφιές φιλοξενούνται στο σπίτι της «σχεδίας». Στο “σαλόνι” του περιοδικού καμαρώνει πρώτη πρώτη δίνοντας ένα πρόσωπο στην ελπίδα!
Το έργο της κριτικής επιτροπής ήταν δύσκολο πολύ, αφού όλα τα έργα, όπως είπαν, ήταν αξιόλογα και θα μπορούσαν να έχουν κερδίσει.
Όπως σημειώνει και η γραφίστρια της «σχεδίας» και μέλος της κριτικής επιτροπής Κορίνα Πριμηκυρίου «συγκινήθηκε από τα χρώματα και τις ιδέες των παιδιών», ενώ δεν έκρυψε τη στενοχώρια της «που δεν θα έπαιρναν βραβείο όλα τα σκίτσα». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο σκιτσογράφος Μιχάλης Κουντούρης θεωρεί «πως όλα τα σκίτσα θα μπορούσαν να γίνουν εξώφυλλα. Οι δουλειές των παιδιών ήταν εξαιρετικές κάτι που έκανε πολύ δύσκολη την επιλογή των έργων». Πώς βιώσαν, όμως, τούτη τη διαδικασία τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής; Της κ. Δάφνης Ζουμπουλάκη, διευθύντριας της γκαλερί Ζουμπουλάκη, της αρέσει «η αυθόρμητη γραμμή των παιδικών σκίτσων, ότι τα παιδιά βάζουν τη φαντασία πάνω από τη λογική». Για τον κ. Φώτη Αδαμόπουλο, διανομέα της «σχεδίας» μας, «ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία», η συμμετοχή του στην κριτική επιτροπή. «Έχω μια ευαισθησία για τα παιδιά, κι επέλεγα με βάση το συναίσθημα και την καρδιά, τα μηνύματα που έβγαζαν τα έργα, χωρίς να υπολογίζω την τεχνική». Από τη μεριά του, ο κ. Γιώργος Μπιλάλης, εκδότης των εκδόσεων «Εν πλω», ένιωσε «εντυπωσιασμένος από τη μεγάλη συμμετοχή των παιδιών. Ήταν μια καταπληκτική διαδικασία».
Οι είκοσι φιναλίστ είδαν τα έργα τους να εκτίθενται στο σπίτι της «σχεδίας» και πήραν δώρα . Το σκίτσο που κόσμησε το τεύχος του Ιανουαρίου 2022 δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου.
«Η συμμετοχή μας στο διαγωνισμό αυτό ήταν μια πολύ καλή αφορμή να προσεγγίσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, να μιλήσουμε για το «σπίτι» και όλα όσα αυτό συμβολίζει, να εμπλουτίσουν τα παιδιά το λεξιλόγιό τους, να διαβάσουμε αξιόλογα βιβλία με το ίδιο θέμα, να παίξουμε με το θέατρο, τη δημιουργική γραφή, τη ζωγραφική, την αρχιτεκτονική και τη μουσική. Να προσεγγίσουμε ακόμα και τα δικαιώματα των ζώων. Αν και ήμασταν στην αρχή της χρονιάς, τα παιδιά ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά και με ενθουσιασμό. Άλλωστε, το «σπίτι», είναι ένα θέμα πολύ οικείο σ’ αυτά και ιδιαίτερα αγαπητό. Μονοπωλεί τις ζωγραφιές τους μαζί με τους ανθρώπους. Ο διαγωνισμός αυτός στάθηκε μια εξαιρετική ευκαιρία να καλλιεργήσω στα παιδιά την ενσυναίσθηση, την αλληλεγγύη και την προσφορά και τελικά να αντιληφθούν ότι ακόμα και αν δεν βλέπουν δίπλα τους τα προβλήματα δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Σήμερα, που έφτασε το περιοδικό στα χέρια μας, ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ, που αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε και δικό μας έντυπο, το οποίο και θα μοιράζουμε στους γονείς, στην πόλη αλλά και διαδικτυακά. Είναι τιμή και ιδιαίτερη χαρά για το σχολείο μας η επιτυχία της μαθήτριάς μας, η οποία, να σημειώσουμε, έχει διακριθεί και σε άλλους διαγωνισμούς ζωγραφικής στο παρελθόν. Συγκινήθηκα και καμάρωσα όμως περισσότερο, με την ωριμότητα που αντιμετώπισαν την επιτυχία της Σοφίας οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές της. Την χειροκροτήσαμε με θέρμη, της στείλαμε μηνύματα – έλειπε εκείνη τη μέρα – και είπαμε όλοι μαζί : ΜΠΡΑΒΟ 1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ!” Δίκαια περηφανεύομαι για τα μαθητούδια μου, τι λέτε κι εσείς;” – Γαρυφαλιά Τεριζάκη, εκπαιδευτικός του τμήματος
Η “σχεδία” μπήκε στη βιβλιοθήκη μας πια και τη δανείστηκε ήδη η πρώτη αναγνώστρια.
Δείτε και τις υπόλοιπες ζωγραφιές των μαθητών και μαθητριών του τμήματός μας που συμμετείχαν. Ειλικρινά, καταλαβαίνουμε τον προβληματισμό της κριτικής επιτροπής.
Αγαπητοί γονείς,
ευχόμαστε η ανακοίνωση αυτή να βρίσκει εσάς και τους δικούς σας υγιείς!
Εχουμε την χαρά να σας ενημερώσουμε ότι αρχίζουν οι εγγραφές για το σχολικό έτος 2020-2021 !
Οι εγγραφές στα Νηπιαγωγεία φέτος θα πραγματοποιηθούν ηλεκτρονικά
από 15 έως 30 ΜΑΙΟΥ 2020
(μαθητές γεννημένοι το 2015 και το 2016 ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ).
Σημειώνεται ότι Εγγραφές μετά την 30η Μαΐου θεωρούνται εκπρόθεσμες και χρειάζονται την έγκριση του Διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Αν χρειαστείτε κάποια διευκρίνιση ή βοήθεια στην αίτηση εγγραφής, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με την Προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου, κα Γαρυφαλιά Τεριζάκη, τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά: Κινητό: 6944411196 >erizaki@gmail.com,
Ώρες παραλαβής δικαιολογητικών για την εγγραφή (με φυσική παρουσία στο σχολείο): 12:00 – 14:00
Kατά την προσέλευσή σας, παρακαλείσθε για την πιστή τήρηση των απαιτούμενων μέτρων αποφυγής διασποράς του κορονοϊού, σύμφωνα με τον Ε.Ο.Δ.Υ. τα οποία είναι:
Απαραίτητη χρήση μάσκας κατά την είσοδό σας στο νηπιαγωγείο
Χρήση αντισηπτικού χεριών, το οποίο θα βρίσκεται σε ευκρινές μέρος στην είσοδο του νηπιαγωγείου.
Για την Ηλεκτρονική Αίτηση Εγγραφήςτου νηπίου/προνηπίου ο γονέας/κηδεμόνας πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:
1)Είσοδος στη σελίδα της εφαρμογής https://proti-eggrafi.services.gov.gr/ και επιλογή του Νηπιαγωγείου, στο οποίο ανήκει σύμφωνα με τη διεύθυνση κατοικίας του και με βάση τα οριζόμενα για τις σχολικές περιφέρειες των Νηπιαγωγείων της περιοχής.
2)Χρήση κωδικών: Οι γονείς/κηδεμόνες, κατά την είσοδό τους στην ηλεκτρονική Υπηρεσία «Πρώτη Εγγραφή» της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης (gov.gr) αυθεντικοποιούνται με την χρήση των κωδικών-διαπιστευτηρίων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης (taxisnet).
3)Συμπλήρωση στοιχείων επικοινωνίας: Κατά την είσοδό του στο σύστημα, ο γονέας/κηδεμόνας συμπληρώνει τα στοιχεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (προαιρετικά) και κινητού τηλεφώνου, μέσω του οποίου θα ενημερώνεται για την πορεία της αίτησής του.
4)Για την υποβολή της αίτησης ο γονέας/κηδεμόνας συμπληρώνει διαδοχικά τα ακόλουθα:
α) τα στοιχεία του νηπίου/προνηπίου, για το οποίο αιτείται την εγγραφή. Το σύστημα διαλειτουργεί με το Μητρώο Πολιτών και το Πληροφοριακό Σύστημα myschool και παρέχει στον γονέα/κηδεμόνα λίστα των τέκνων, που είναι εγγεγραμμένα στην οικογενειακή του μερίδα, τα οποία είναι σε ηλικία εγγραφής στο Νηπιαγωγείο και τα οποία δεν είναι εγγεγραμμένα σε άλλη σχολική μονάδα. Τα στοιχεία των τέκνων είναι συμπληρωμένα και ο γονέας/κηδεμόνας επιλέγει το τέκνο για το οποίο επιθυμεί να υποβάλει αίτηση. Σε περίπτωση ωστόσο που για οποιοδήποτε λόγο η λίστα δεν περιλαμβάνει το τέκνο που επιθυμεί να εγγράψει, έχει τη δυνατότητα να εισάγει μόνος του τα στοιχεία του νηπίου/προνηπίου και να τεκμηριώσει τη σχέση κηδεμονίας, είτε με δικαστική απόφαση επιμέλειας, είτε με ιδιωτικό συμφωνητικό ρύθμισης επιμέλειας, με ανάρτηση σχετικού αποδεικτικού σε ψηφιακή μορφή.
β) τη διεύθυνση μόνιμης κατοικίας του, την οποία τεκμηριώνει αναρτώντας σε ψηφιακή μορφή εγγράφου σχετικό αποδεικτικό, όπως λογαριασμό ΔΕΚΟ, μισθωτήριο συμβόλαιο, ή άλλο δημόσιο πρόσφατο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει ρητά η διεύθυνση κατοικίας.
γ) το ονοματεπώνυμο άλλου/λων τέκνου/ων, που φοιτά/τούν στην ίδια ή σε συστεγαζόμενη σχολική μονάδα, εφόσον υπάρχει/χουν και για το/τα οποίο/α θα χρειαστεί να προσκομίσει Βεβαίωση Φοίτησης από τον Διευθυντή/ντρια της συστεγαζόμενης σχολικής μονάδας.
δ) εάν επιθυμεί τη φοίτηση στο Προαιρετικό Ολοήμερο πρόγραμμα ή/και στο Τμήμα Πρόωρης Υποδοχής.
ε) τα στοιχεία των συνοδών κατά την προσέλευση και αποχώρηση από τη σχολική μονάδα.
στ) επιλέγει τη δήλωση: «Υποβάλλοντας αυτή την αίτηση, αναλαμβάνω την ευθύνη για την ασφαλή προσέλευση και αποχώρηση του νηπίου/προνηπίου».
5)Πριν την οριστική υποβολή της αίτησης ο γονέας/κηδεμόνας ενημερώνεται από την ηλεκτρονική υπηρεσία «Πρώτη Εγγραφή» της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης (gov.gr) για τα παραστατικά, που θα απαιτηθεί να προσκομίσει κατά την επίσκεψή του στη σχολική μονάδα εντός του χρονικού διαστήματος, που ορίζει ο Προϊστάμενος/νη-Διευθυντής/ντρια του Νηπιαγωγείου.
Σε αυτά τα παραστατικά, πέρα από τα (γ)και (δ)εφόσον τα έχει αιτηθεί, περιλαμβάνονται τα:
· Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή, σύμφωνα με τη με αρ. πρωτ.Φ.6/1094/80261/Δ1/20-5-2015 εγκύκλιο (Α.Δ.Υ.Μ.)
· Βιβλιάριο Εμβολίων του μαθητή/τριας, ή προσκόμιση άλλου στοιχείου, στο οποίο φαίνεται ότι έγιναν τα προβλεπόμενα εμβόλια (παρ. 4, του άρ. 6 του Π.Δ 79/2017(ΦΕΚΑ’ 109),όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του ν. 4559/2018 (ΦΕΚΑ’142)και από το άρθρο 74 του ν. 4589/2019 (ΦΕΚΑ’13)).
· Βεβαίωση από ΚΕΣΥ, ή δημόσιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή άλλη αρμόδια δημόσια υπηρεσία, εφόσον υπάρχει, σε περιπτώσεις μαθητών/τριών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επισημαίνεται ότι η γνωμάτευση αυτή δεν αποτελεί προϋπόθεση εγγραφής του μαθητή/τριας στο Νηπιαγωγείο, διευκολύνει όμως την οργάνωση για την υποστήριξη μαθητών με ΕΕΑ.
Πριν την τελική υποβολή της αίτησης, ο χρήστης δηλώνει υπεύθυνα ότι ασκεί τη γονική επιμέλεια του τέκνου που αιτείται εγγραφή, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα.
6)Μετά την υποβολή της αίτησης, (παρ 5 του άρθρου 2 της ΚΥΑ53128/Δ1/2020 (Β ́ 1767) ο γονέας/κηδεμόνας λαμβάνει ενημερώσεις στο κινητό τηλέφωνο, που έχει δηλώσει κατά την ηλεκτρονική υποβολή της αίτησής του για την πορεία της. Εφόσον απαιτηθούν διορθώσεις, η αίτησή του επιστρέφεται στον ίδιο από το Νηπιαγωγείο, προκειμένου να τις πραγματοποιήσει. Έπειτα από τις σχετικές διορθώσεις, η αίτηση γίνεται «αποδεκτή». Σημειώνεται ότι η «αποδοχή» της αίτησης δεν συνεπάγεται απαραίτητα φοίτηση του νηπίου στη δηλωθείσα σχολική μονάδα.
Σε περιπτώσεις γονέων/κηδεμόνων που αδυνατούν να κάνουν χρήση της ηλεκτρονικής υπηρεσίας, η αίτηση μπορεί να γίνει με αυτοπρόσωπη παρουσία στο Νηπιαγωγείο. Για την υποστήριξη μαθητών/τριών, των οποίων οι γονείς/κηδεμόνες ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως: πολύτεκνοι / τρίτεκνοι / μονογονεϊκές οικογένειες, γονείς με χρόνιες παθήσεις ή ενταγμένοι σε πρόγραμμα απεξάρτησης ή φυλακισμένοι καθώς και πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν σε κέντρα ή σε δομές φιλοξενίας του ελληνικού κράτους ή της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε., δίνεται η δυνατότητα καταχώρισης αίτησης, με όσα στοιχεία είναι διαθέσιμα από τον γονέα/κηδεμόνα.
Στο σύνδεσμο που ακολουθεί θα βρείτε αναλυτικές ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΓΙΑ ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ.
Τη Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020 η Διεύθυνση του νηπιαγωγείου ενημερώνει τους γονείς/κηδεμόνες, που είχαν υποβάλει αίτηση εγγραφής του νηπίου τους σχετικά με το σχολείο φοίτησης του τέκνου τους.
Παράλληλα, αναρτά στην είσοδο του σχολείου, σε εμφανές σημείο, ονομαστικό πίνακα των μαθητών:
α) που εγγράφονται και θα φοιτήσουν στο σχολείο
β) που θα παρακολουθήσουν το ολοήμερο πρόγραμμα
γ) που αποχωρούν, καθώς και των σχολείων εγγραφής τους.
Τα σκουπίδια είναι τα αγαπημένα μας υλικά για κατασκευές. Ανακυκλώνουμε μ αυτό τον τρόπο και παράλληλα εξοικονομούμε χρήματα για αγορά βιβλίων ή άλλων υλικών. Τα μόνα υλικά που δε μας … “φτουράνε” (όπως λέμε και στους Γαργαλιάνους) είναι οι ατλακόλ και τα ματάκια 🙂
Η Ανακύκλωση για μας είναι ένας οικολογικός δρόμος προς την δημιουργικότητα και την φαντασία.
Steamεργαστήρι: το εργαστήρι της φαντασίας
To εργαστήρι αυτό περιλαμβάνει την γωνιά των κατασκευών (και όχι μόνο …) το καβαλέτο, έναν πάγκο για κατασκευές, τη γωνιά της παρατήρησης (ή αλλιώς του επιστήμονα), και της τεχνολογίας (λαπ τοπ, τάμπλετ, ρομποτ, εργαλεία)
Σ αυτό το εργαστήρι διατηρούμε πάγκο κατασκευών όπου τα παιδιά μπορούν να δημιουργήσουν και να εκφραστούν στις ελεύθερες δραστηριότητές τους. Εκεί έχουν γεννηθεί απίστευτα έργα! Υπάρχει επίσης μια μεγάλη ραφιέρα με όλα τα διαθέσιμα υλικά όπου τα παιδιά επιλέγουν πως θα τα συνδυάσουν. Χαρτόκουτα, χαρτιά, εφημερίδες, κουμπιά, υφάσματα, ρολά, καλώδια, καλαμάκια, χάντρες και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα περισσότερα σκουπίδια.
Σ αυτή τη γωνιά παίζοντας και χωρίς να διδάσκονται εξασκούνται στη λεπτή τους κινητικότητα, στον προφορικό τους λόγο, στην επικοινωνία, στη συνεργασία, εμπεδώνουν μαθηματικές έννοιές, μετράν, εξασκούνται σε τεχνικές ζωγραφικής, δημιουργούν μαθηματικούς συλλογισμούς, αναζητούν πληροφορίες στο διαδίκτυο, κ.α.
Η νηπιαγωγός έχει διακριτική παρουσία δίπλα στο παιδί. Δεν παρεμβαίνει φυσικά αντίθετα, με τις κατάλληλες ερωτήσεις βοηθάει να δώσει ο μαθητής μια άλλη διάσταση στην κατασκευή. Είτε μεσω της μηχανικής, της τεχνολογίας, είτε της τέχνης, κ.α. Ολη η steam εκπαίδευση σε έναν πάγκο! .
Καλή η κατασκευή αλλά μήπως να είναι και πιο όμορφη; Μήπως να βάλουμε κίνηση; κ.α.
Υπάρχει όμως και … εισιτήριο.
Για να μπει κανείς σ αυτό το steamεργαστήρι φαντασίας θα πρέπει να φέρει σκουπίδι για να το μετατρέψει σε κάτι άλλο. Να του δώσει νέα ζωή. Αν κάποιος έχει πολλά μπορεί να φέρει εισιτήρια για όλους!
Το παραμύθι του Οσκαρ Ουάιλντ “ο εγωιστής γίγαντας” διασκευάσαμε φέτος! Το όνομα που δώσαμε στη φετινή μας θεατρική ομάδα είναι “νηπιοθέατρο”.
“Ο γίγαντας της αγάπης” λοιπόν παρουσιάστηκε μπροστά στους γονείς και στις οικογένειες των μαθητών μας.
Σε μαθητικό συμβούλιο τα παιδιά είχαν αποφασίσει ποιους ρόλους θα πάρει το καθένα, ποιοι θέλουν να παίξουν, ποιοι να είναι βοηθοί, αφηγητές και γενικότερα στήσαμε το έργο όλοι μαζί. Προσθέσαμε ρόλους για τις ανάγκες του έργου και της ομάδας μας μια που είναι μεγάλη!
Εδώ θα δείτε κάποιες φωτογραφίες από τις πρόβες
οι κυρίες μετά τη γιορτή
Τα σκηνικά μας τα ετοιμάσαμε ένα απογευμα στο σχολείο!
Για την πρόσκληση και αφίσα μας βοήθησε ο κ. Λαυρέντης Χωραίτης, γραφίστας-εικονογράφος.
Τα παιδιά του είπαν πως τον φαντάζονται αυτόν τον γίγαντα και αυτός τον σχεδίασε με την γραφίδα του! Δείτε το αποτέλεσμα στην αφίσα (το κάθε παιδί χρωμάτισε με το δικό του τρόπο τη δική του πρόσκληση) και κυρίως στο βίντεο που ακολουθεί!
Ενα μέρος (μόνο) από τη φετινή γιορτή της μαμάς
Η φετινή μας γιορτή ξεκίνησε με το τρυφερό παραμύθι της Natalia Kapatsoulia “Η ΜΑΜΑ ΠΕΤΑΕΙ”, μέχρι που πετάξαμε στ’ αλήθεια στην αγκαλιά της μαμάς μας και ανοίξαμε πανιά για να ταξιδέψουμε με “το χάρτινο καραβάκι της μαμάς”, της Ελένη Γεωργοστάθη
Φανταστικά αυτά τα πετάγματα και τα ταξίδια!
Σταθερή αξία πάντα η αγάπη της μαμάς: “θα σ’αγαπώ ό,τι κι αν γίνει”!
Δεν υπάρχει χρονιά να μη μας έχει επισκεφθεί αμυγδαλιά στο σχολείο
Ετσι λοιπόν τα κλαδάκια που έφερε η Παναγιώτα φέτος, έγιναν αφορμή για ένα ημερήσιο project
Ενας αγαπημένος μύθος ζωντάνεψε στην αυλή του σχολείου με θεατρικό παιχνίδι. (ίσως η μοναδική φορά δεν έχω φωτογραφίες, δυστυχώς)
Η ΦΥΛΛΙΣ: Η Φυλλίς ήταν μία από τις θυγατέρες του βασιλιά της Θράκης, Σίθωνα. Μητέρα της Φυλλίδος ήταν η Νύμφη Μενδιής ή Αγχινόη. Σύμφωνα με μία άλλη αναφορά, ο πατέρας της Φυλλίδας ονομαζόταν Λυκούργος και ήταν επίσης βασιλιάς της Θράκης.
Ο ΔΗΜΟΦΩΝ: Ο Δημοφών [Δημοφόων < δῆμος (λαός) + φόως (φως, λάμψη), “το φως του λαού, αυτός που φωτίζει το λαό του”], ήταν μυθικός βασιλιάς των Αθηνών, γιος του Θησέα και της Αίθρας ή [κατά το Διόδωρο] της Αμαζόνας Αντιόπης. Όταν, ο πολιτικός αντίπαλός του Θησέα, Μενεσθέας, απόγονος του Ερεχθέα, κατά τη διάρκεια απουσίας του Θησέα στον Άδη, κατέλαβε την εξουσία του στην πόλη, ο Θησέας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα, στέλνοντας τον Δημοφώντα και τον αδελφό του Ακάμαντα στην Εύβοια, στον βασιλιά Ελεφήνορα. Αργότερα ο Δημοφών κι ο αδελφός του μαζί με το βασιλιά της Εύβοιας εξεστράτευσαν κατά της Τροίας [Τρωικός Πόλεμος]. Μάλιστα ο Δημοφών ήταν από τους λιγοστούς άνδρες που εισήλθαν στο Δούρειο Ίππο.
Ο μύθος που ζωντάνεψε στην αυλή μας :
” Ο ΓΑΜΟΣ ΔΗΜΟΦΩΝΤΑ – ΦΥΛΛΙΔΟΣ: Επιστρέφοντας από την Τροία στην Αθήνα μετά το τέλος του πολέμου, ο Δημοφών έφτασε στους Βισάλτες στη Θράκη, ίσως εξαιτίας κάποιας θαλασσοταραχής. Στην ακρογιαλιά εκείνη έπαιζε μια παρέα κοριτσιών. Ανάμεσά τους ήταν και η πριγκιποπούλα Φυλλίδα. Ο Δημοφώντας, επικεφαλής των ναυτών, ζήτησε από τα κορίτσια να μην φοβούνται. Οι άνδρες έψαχναν απλά μια πηγή για να γεμίσουν με νερό τα άδεια τους δοχεία. Η βασιλοπούλα, γοητευμένη από τους ευγενικούς τρόπους του νεαρού Δημοφώντα και εμπιστευόμενη το ένστικτό της, κάλεσε τους στρατιώτες στο παλάτι όπου τους φιλοξένησαν με τιμές. Η πριγκιποπούλα γοητεύτηκε από την στάση και το παράστημα του Δημοφώντα. Μα και κείνος δεν έμεινε αδιάφορος από την χάρη και την ομορφιά της κόρης. Ο Έρωτας δεν άργησε να έλθει. Ήταν φλογερός και αμοιβαίος. Τον γάμο των δυο νέων ευλόγησε ο βασιλιάς Σίθωνας εκτιμώντας το ήθος και την ευγενική καταγωγή του γαμπρού του. Τίμησε δε την ένωση αυτή με πλούτη και γη από το βασίλειο του φροντίζοντας να μην λείψει τίποτα από τους νεόνυμφους. Μάλιστα η Φυλλίδα, σύμφωνα με ορισμένους συγγραφείς, απέκτησε από τον γάμο αυτό δύο αγόρια. Ο Δημοφών, ωστόσο, έπρεπε να γυρίσει στην Αθήνα για να βοηθήσει τον πατέρα του στους αγώνες κατά των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά, πριν φύγει, ορκίστηκε στη Φυλλίδα πως θα επέστρεφε γρήγορα κοντά της. Η Φυλλίδα τον ξεπροβόδισε μέχρι τις Εννέα Οδούς (την μεταγενέστερη Αμφίπολη), όπου του έδωσε ένα ιερό κουτί, που του είπε πως ήταν της θεάς Ρέας, το οποίο αυτός δεν έπρεπε να ανοίξει παρά μόνο όταν θα έχανε την ελπίδα να ξαναγυρίσει στη γυναίκα του. Ο Δημοφών δεν μπόρεσε να επιστρέψει γρήγορα στην Αθήνα, διότι φεύγοντας από τη Θράκη, μια τρικυμία τον παρέσυρε στην Κύπρο.
ΦΥΛΛΙΣ ΚΑΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ: Σύμφωνα με μια παραλλαγή του μύθου, η Φυλλίδα είχε απλώς αρραβωνιαστεί τον Δημοφώντα κι εκείνος έμεινε για πάντα πιστός σ’ αυτήν και δεν λησμόνησε ποτέ την υπόσχεσή του να επιστρέψει κοντά της. Όταν τελικά μπόρεσε να επιστρέψει στη Θράκη για να τη συναντήσει και να την παντρευτεί, ήταν δυστυχώς ήδη πολύ αργά. Η Φυλλίδα, απογοητευμένη από την καθυστέρηση του Δημοφώντα, είχε πεθάνει από τον καημό της και μάλιστα είχε μεταμορφωθεί σε αμυγδαλιά, που έμενε όλο το χρόνο χωρίς φύλλα. Όμως, ο Δημοφών δεν μπορούσε μακριά από την αγαπημένη του. Αγνοώντας τις νουθεσίες φίλων και συγγενών να παραμείνει μέχρι να ανοίξει ο καιρός, εκείνος, που είχε πλέον επιστρέψει στην Αθήνα, ξεκίνησε μες στην καρδιά του χειμώνα το ταξίδι της επιστροφής. Για μέρες περπατούσε μες στον βοριά, το κρύο και το χιόνι ώσπου έφτασε στη Θράκη. Αναζητώντας την αγαπημένη του έφτασε στο σημείο του αποχαιρετισμού. Εκεί ακριβώς είδε να στέκεται ένα ψηλό ξεραμένο δέντρο χωρίς καρπούς και φύλλα. Ο νέος κατάλαβε τι είχε συμβεί και βγάζοντας μια κραυγή πόνου με δάκρυα στα μάτια αγκάλιασε σφιχτά τον ξερό κορμό σαν να αγκάλιαζε το σώμα της αγαπημένης του. Και τότε σαν από θαύμα, ζωή πλημμύρισε το άψυχο ξύλο και τα γυμνά κλαδιά του δέντρου στολίστηκαν με πανέμορφα μικρά λευκά άνθη που ανέδυαν μια υπέροχη, ευωδία.”
Παραλλαγές του μύθου
Η ΑΡΑ [ΚΑΤΑΡΑ]: Μια άλλη παραλλαγή, λέει ότι μετά από αρκετό καιρό η Φυλλίδα, απελπισμένη από το γεγονός ότι ο σύντροφός της δεν επέστρεφε, πήγε στο σημείο όπου τον είχε αποχαιρετήσει, στους Εννέα Δρόμους, κι εκεί καταράστηκε τον άπιστο, όπως πίστευε, άνδρα της και στη συνέχεια κρεμάστηκε σε ένα δέντρο. Από τότε, το δέντρο στο οποίο κρεμάστηκε ή ίσως και όλα τα δέντρα της περιοχής, από τη θλίψη τους για το φριχτό τέλος της Φυλλίδας, δεν κρατούσαν ποτέ τα φύλλα τους. Το ίδιο συνέβαινε και με τα δένδρα που οι γονείς της φύτεψαν στον τάφο της. Στο μέρος που θάφτηκε, λέει μια άλλη παραλλαγή, φύτρωσε μια αμυγδαλιά, που άνθισε μόνο, στα τέλη κάποιου χειμώνα, όταν ο Δημοφώντας, ξαναπέρασε από εκεί. Στο μεταξύ, σύμφωνα με την ίδια εκδοχή, ο Δημοφών, μετά από καιρό, βέβαιος πια ότι δεν επρόκειτο να γυρίσει στη Φυλλίδα, άνοιξε το κουτί που αυτή του είχε δώσει και τότε είδε ένα όραμα που τον συνεπήρε κάνοντάς τον να ιππεύσει το άλογό του και, καλπάζοντας ορμητικά, να πέσει, κατά λάθος, επάνω στο σπαθί του που φορούσε και να σκοτωθεί, ενώ οι δικοί του άνθρωποι εγκαταστάθηκαν, πλέον, οριστικά στην Κύπρο.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΑΜΑ: Σε πολλές παραλλαγές του μύθου αντί για τον Δημοφώντα πρωταγωνιστεί ο αδελφός του, Ακάμας. Στην Κύπρο, μάλιστα, υπάρχει ακρωτήριο με το όνομα Ακάμας, ενώ πόλη με το όνομα Ακαμάντιον υπήρχε στη Φρυγία.
ΠΗΓΕΣ – ΣΧΟΛΙΑ: Η ιστορία αυτή εμφανίζεται στο δεύτερο βιβλίο του έπους «Ηρωίδες» του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου, αλλά και σε έργο του ποιητή Καλλιμάχου. Αξίζει να σημειωθεί πως η αρχαία ονομασία «Εννέα Οδοί» για την Αμφίπολη, προέρχεται από τον μύθο της Φυλλίδας, η οποία λέγεται ότι είχε πάει εννέα φορές στην ακτή, περιμένοντας την επιστροφή του Δημοφώντα.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ: Είναι πολύ πιθανό η ιστορία να πλάστηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα από τους Αθηναίους, για λόγους πολιτικούς. Συγκεκριμένα, το 437 π.Χ., οι Αθηναίοι έδιωξαν τους Ηδωνούς που κατοικούσαν τότε στις Εννέα Οδούς, αποίκησαν την πόλη και την μετονόμασαν σε Αμφίπολη, οπότε και επινόησαν ένα μύθο που να αποδεικνύει ότι η χώρα αυτή συνδεόταν με την Αθήνα ήδη από τους μυθικούς χρόνους. Λίγο αργότερα, ο ρήτορας Αισχίνης χρησιμοποίησε τον ίδιο μύθο για να αντικρούσει το βασιλιά της Μακεδονίας, Φίλιππο, που διεκδικούσε την Αμφίπολη. Ενώ η κατάρα της Φυλλίδας προς τον Αθηναίο Δημοφώντα, στο συγκεκριμένο σημείο, τις Εννέα Οδούς, αποτυπώνει πιθανώς σε ενός είδους “κατάρα” που βάραινε τους Αθηναίους γιατί στα μέρη αυτά ηττήθηκαν πολλές φορές!
Και ένας αγαπημένος ζωγράφος μας ξαναεπισκέφθηκε διαφορετικός αυτή τη φορά!
Για την ιστορία …
Στις 31 Ιανουαρίου του 1890, ενώ βρισκόταν στην Arles της Γαλλίας, ο Βίσεντ βαν Γκογκ έλαβε ένα γράμμα από τον αδερφό του Τεό. Του έγραφε πως είχε αποκτήσει τον πρώτο του γιο και μάλιστα τον είχε ονομάσει Βίνσεντ όπως εκείνον.
Τα δυο αδέρφια ήταν πολύ δεμένα. Η χαρά του Βίνσεντ ήταν πολύ μεγάλη και για να την εκφράσει ζωγράφισε ένα από τα αγαπημένα του θέματα: ανθισμένα κλαδιά με φόντο τον καταγάλανο ουρανό. Ονόμασε τον πίνακα « ανθισμένη αμυγδαλιά » και θα τον δώριζε στο ζευγάρι για να τον κρεμάσει πάνω από το κρεβάτι του.
Η επιλογή της αμυγδαλιάς δεν ήταν τυχαία. Την επέλεξε ως σύμβολο της νέας ζωής που μόλις άνθιζε και την άνοιξη που θα έφερνε ο ερχομός της.
Ο πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο Vincent van Gogh στο Amsterdam.
Ενα ανθάκι αμυγδαλιάς πόσο μοιάζει με του Βίνσεντ;
Ενα κλαδάκι;
Τα πολλά κλαδάκια που μας έφερε η Παναγιώτα στο ποτήρι
ήταν αφορμή να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικά υλικά για μία κατασκευή.
Και να αρχίσει να δουλεύει η πρώτη ομάδα!
Πως θα σταθεί το κλαδάκι μας; Διάφορες προτάσεις ακούστηκαν: εφημερίδα γυριστή( όπως στην ελιά), χαρτόνι, ξύλο, σύρμα! Επιλέξαμε το σύρμα για προφανείς λόγους!
Η κυρία το σύρμα, τα παιδιά την εφημερίδα.
Η πέτρα μας προσφέρει ρίζες!
Η δεύτερη ομάδα ήθελε να φτιάξει ολοκληρο δέντρο.
Ζωγραφίζουμε λοιπόν κόβοντας και ατλακολ-ώντας!
Χρησιμοποιήσαμε σπάγγο και φελιζόλ συσκευασίας για ανθάκια
Η τρίτη ομάδα καταπιάστηκε με άλλα πράματα!
O Vincet ζωγραφισε αμυγδαλιές και σε διαφορετικά χρωματικά … φόντα!
Και έτσι επέλεξε και αυτή η ομάδα φελλοτυπώματα εμπνευσμένα από την “κόκκινη” αμυγδαλιά του!
Η τέταρτη ομάδα φελλοτυπώματα εμπνευσμένα από την πρώτη “γαλάζια” αμυγδαλιά του!
Δείτε πως εξελίχθηκαν τα πράγματα…
η “κόκκινη” αμυγδαλιά
η “γαλάζια” αμυγδαλιά
το δέντρο μας
Και τα τρισδιάστα κλαδάκια μας.
Χάντρες και λευκό σκοινάκι άνθισαν τα κλαδιά!
Και εδώ φτιάξαμε μια … ζωντανή νεκρή φύση!
Και εδώ κάτι πιο … ελληνικό!
ΚΑι εδώ λίγες πληροφορίες για τον ζωγράφο από το biblionet
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, 30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν ολλανδός ζωγράφος. Την περίοδο της ζωής του, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Η επίδραση του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φαβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική. Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ (Zundert) και ήταν ο πρωτότοκος από τα συνολικά οκτώ παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ. Ήδη από τα πολύ νεανικά του χρόνια παρουσίασε τάσεις μελαγχολίας και πρώιμα ψυχολογικά προβλήματα. Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία, επηρεασμένος εμφανώς και από την ιδιότητα του πατέρα του. Αφού απολύεται από την εργασία του το 1876, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάσει θεολογία. Οι σπουδές του διαρκούν για περίπου ένα έτος και το 1878 του ανατίθεται μία θέση ιεροκήρυκα στο Βέλγιο και συγκεκριμένα στην υποβαθμισμένη περιοχή Μπορινάζ, όπου λειτουργεί ορυχείο. Ο βαν Γκογκ κηρύττει για περίπου έξι μήνες επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένδεια των ανθρώπων της περιοχής. Αυτή είναι και η περίοδος κατά την οποία ξεκινά να σχεδιάζει μικρά έργα και πιθανόν αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη. Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεκινά να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής, ωστόσο σύντομα έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του, Αντόν Μωβ (Anton Mauve), γύρω από καλλιτεχνικά ζητήματα. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Ζαν Φρανσουά Μιλλέ (Jean-Francois Millet), ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Ευγένιο Σιμπέρ (Eugene Siberdt). Παρά το γεγονός αυτό, ο βαν Γκογκ προλαβαίνει να έρθει σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη από την οποία και δανείζεται στοιχεία ή πολλές φορές μιμείται την τεχνοτροπία της. Αρκετές από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν επίσης σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης. Την άνοιξη του 1886 επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζει με τον αδελφό του -επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης- στην περιοχή της Μονμάρτης, κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Έντγκαρ Ντεγκά, Καμίλ Πισάρο, Πωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους μετα-ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1888, ο βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια Γαλλία και την περιοχή της Προβηγκίας. Υπάρχουν αναφορές πως εκεί εμπνέεται από το τοπίο καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδώσει και στη ζωγραφική του. Την περίοδο αυτή, επινοεί και μία ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων με το πινέλο ενώ στους πίνακές του κυριαρχούν έντονα χρώματα, όπως κίτρινο, πράσινο και μπλε, με χαρακτηριστικά δείγματα τα έργα “Έναστρη νύχτα” και μία σειρά πινάκων που απεικονίζουν ηλιοτρόπια. Το έργο “Κόκκινο αμπέλι” αυτής της περιόδου είναι επίσης το μοναδικό έργο που κατάφερε να πουλήσει ο βαν Γκογκ εν ζωή. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται και την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δυο τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής. Υπάρχουν ισχυρισμοί πως ο βαν Γκογκ είχε απειλήσει να σκοτώσει τον Γκωγκέν και προέβη στο κόψιμο του αυτιού του αναζητώντας ένα είδος κάθαρσης από τις τύψεις του. Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον Μάιο του 1890 εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ, στον οποίο είχε συστήσει τον βαν Γκογκ ο ζωγράφος Καμίλ Πισάρο. Στο διάστημα που παρακολουθείται ιατρικά, ο βαν Γκογκ παράγει ένα μόνο έργο, που αποτελεί προσωπογραφία του Γκασέ. Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα. Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του, που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολονία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914). Συνολικά δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερους από 800 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια. Σώζεται ακόμα εκτενής αλληλογραφία του με τον αδελφό του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 700 γράμματα.
“… Με τον όρο «αναδυόμενος γραμματισμός» ορίζονται όλες οι στάσεις, γνώσεις και δεξιότητες που σχετίζονται με την αποκωδικοποίηση του γραπτού λόγου και την κατανόηση του μηνύματός του, καθώς και την παραγωγή κωδικοποιημένων μηνυμάτων κατά την προσχολική ηλικία, δηλαδή πριν ακόμη αρχίσει η συστηματική διδασκαλία της ανάγνωσης – γραφής (Παπούλια–Τζελέπη, 2001).
Ο όρος είναι πλέον ευρύτατα διαδεδομένος και όπως αναφέρει ο Hall (1987) χρησιμοποιείται για τους εξής λόγους: 1. Δείχνει ότι η ικανότητα χρήσης του γραπτού λόγου πηγάζει από το ίδιο το παιδί, εφόσον αυτό αναπτύσσεται σ’ ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί ο έντυπος λόγος. 2. Υποδηλώνει μια εξελικτική πορεία προς τη μάθηση, η οποία αρχίζει από τα πρώτα έτη της ζωής του παιδιού από το σπίτι και συνεχίζεται με τη φοίτηση του στο σχολείο. 3. Δίνει έμφαση στη μάθηση κι όχι στη διδασκαλία.
-Η ανάγνωση και η γραφή εμφανίζονται, όταν αφενός, προσφέρονται πλούσια ερεθίσματα στο περιβάλλον, και αφετέρου, όταν δρουν οι ενήλικοι, οι οποίοι υποστηρίζουν κάθε πειραματισμό και προσπάθεια του μικρού παιδιού να διαβάσει και να γράψει….”
Την Παρασκευή, λοιπόν στην τάξη μας ζήσαμε μια τέτοια … περιπέτεια. Το προχωρήσαμε βέβαια! Βάλαμε και θέατρο.
Καπως έτσι λοιπόν συνέβησαν όλα
Κυρία: Παιδιά, τι λέτε; Να φωνάξουμε και το άλλο τμήμα να κάνουμε πρόβα για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας;
Κωστής: Να τους γράψουμε μία πρόσκληση, κυρία!
Κυρία: Ωραία ιδέα, Κωστή! Ποιός θα την γράψει;
Παναγιώτης: Εγώ, κυρία! Εγώ!
Κυρία: Τέλεια! Λοιπόν … τι θα γράψουμε;
Παναγιώτης: Ελάτε για πρόβα…
Κυρία: Χμ … Αυτό όμως δεν μου ακουγεται και πολύ σαν πρόσκληση; Σαν … διαταγή μου φαίνεται! Μήπως να γράψουμε κάτι πιο ευγενικό; Τι γράφουμε στις προσκλήσεις; Πως αρχίζουμε δηλαδή;
Κωστής: Κυρία, να γράψουμε, “Αγαπητοί μας δίπλα γείτονες θα χαρούμε πολύ να έρθετε ….”
Κυρία: Μπράβο Κωστή! Πολύ ωραία το είπες: “Αγαπητοί μας δίπλα γείτονες … ” Μα τι ωραίο! Δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ! Λοιπόν, θα λες του Παναγιώτη να γράφει;
Κωστής: Μα, ναι!
“αγαπητοί μας δίπλα γείτονες, θα χαρούμε πολύ αν ερθετε να κάνουμε πρόβα… τώρα!”
Κυρία: Ετοιμο! Μπράβο Παναγιώτη! Και μπράβο σε σας που τον βοηθήσατε να την γράψει!
Γιάννος: Να το βάλουμε και σε φάκελο, όμως. Ετσι πάνε τα γράμματα…
Κυρία: Εχεις απόλυτο δίκιο, Γιαννο μου. Πως θα την στείλουμε έτσι την πρόσκληση; Τι; Χωρίς φάκελο … Θέλεις να έρθεις να φτιάξεις έναν;
Γιάννος: ΝΑΙ!!!
Κυρία: Ετοιμος και ο φάκελος! Ελα, Γιάννο, βάλε μέσα την πρόσκληση
Γιάννος: Να γράψουμε και σε ποιον το στέλνουμε;
Ελενα: Και κάποιος να την πάει, όπως ο ταχυδρόμος!
Κυρία: Ωραία ιδέα! Α! Τι μου ήρθε στο μυαλό τώρα …. ! Να υποθέσουμε ότι εμείς εδώ είμαστε οι Θεοί του Ολύμπου και θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα στους ανρθώπους!
Παιδιά: ΝΑιιιι! Ναι κυρία!!! Να πάει ο Ερμής!
Κυρία: Ποιος θέλει λοιπόν να γίνει Ερμής;
Αναστάσης: Εγώ, εγώ …
Ελενα: Να πάει και άλλος ένας μαζί του. Για παρέα!
Κυρία: Μήπως θες να γίνεις η Ιριδα;
Ελενα: Ναι. θέλω.
Κυρία: Πολύ ωραία… Πηγαίνετε στην μεταμφίεση να ντυθείτε λοιπόν! Ερμής και Ιριδα!
Ερμής και Ιριδα συνεργάστηκαν άψογα μεταξύ τους:
Ο Ερμής κρατά γερά την πρόσκληση, ενώ
η Ιριδα φτιάχνει τον δρόμο της στον ουρανό για να φτάσουν γρήγορα!
Γεια σας παιδιά! Αντίο!
Γεια σας! Στο καλό! Να φτάσετε γρήγορα και να έρθετε πιο γρήγορα!!!
Η Ιριδα μπροστά ανοίγει δρόμο και ο Ερμής ακολουθεί …
Αποστολή εξετελέσθη!
“Το πιάνο της Χριστίνας” ξεκίνησε επίσημα τις πρόβες του!
Στην αρχή κάθε χρονιάς θέλοντας να μιλήσω στα παιδιά για τη συνεργασία, την ομάδα, τον αλληλοσεβασμό για το “εμείς” σκαρφίζομαι ένα παιχνίδι. Χρησιμοποιώ μια αλυσίδα. Τα παιδιά ενώνουν τα δάχτυλά τους σχηματίζοντας έναν κρίκο και ενώνουν τους κρίκους τους με τους κρίκους των διπλανών τους. Ετσι όλη η παρεούλα γίνεται μία αλυσίδα. Κάθε παιδί είναι ένας κρίκος και γι αυτό το ίδιο σημαντικός για την αλυσίδα. Αν ένας κρίκος σπάσει η αλυσίδα μας θα κοπεί και αυτό που “κρατάει” θα καταστραφεί. Αν είναι κολλιέ θα χαθεί, αν είναι ποδήλατο θα τραυματιστεί ο ποδηλάτης, αν είναι φωτιστικό θα σπάσει και πάει λέγοντας…. Αν αυτό που “κρατάει” η αλυσίδα είναι μια θεατρική παράσταση ή μια άλλη ομαδική δουλειά και σπάσει ένας οποιοδήποτε κρίκος – όλοι οι κρικοι άλλωστε είναι ίδιοι και άρα το ίδιο σημαντικοί- μοιραία το αποτέλεσμα δεν θα είναι το αναμενόμενο. Μάλιστα οι άλλοι κρίκοι θα στενοχωρηθούν … Με το παιχνίδι αυτό (που το παίζουμε κάθε φορά που ετοιμάζουμε μία ομαδική δουλεια που απαιτεί τη συνεργασία όλων) επιχειρώ να καταλάβουν τα παιδιά την σημασία της παρουσίας τους μέσα στην τάξη, να πιστέψουν στον εαυτό τους, να γίνουν υπεύθυνα μέλη μιας ομάδας και να καταλάβουν ότι υπάρχουν και συνέπειες.
Οι συνέπειες δεν είναι τιμωρίες. Δε συμφωνώ με τις τιμωρίες. Αντίθετα οι συνέπειες βασίζονται στις σχέσεις εμπιστοσύνης που υπάρχουν ανάμεσα στα μέλη της ομάδας μας. Αν ένας κρίκος σπάσει οι υπόλοιποι θα απογοητευτούν και για λίγο δεν θα του έχουν εμπιστοσύνη. Επειτα όμως από συζήτηση, θα του δώσουν την ευκαιρία να εκφράσει τα “κακά” συναισθήματά του που τον έκαναν να “σπάσει” και φυσικά θα του δώσουν μία ακόμα ευκαιρία για να τους αποδείξει ότι μπορεί να αναλάβει έναν διαφορετικό ρόλο και να είναι καλύτερος. Σαν την παρεούλα μας, δηλαδή μια αλυσίδα, είναι η φύση, η ζωή μας. Δεν την χωρίζουμε σε κεφάλαια τα οποία μελετάμε μεμονωμένα αλλά σε συνδυασμό, σε συνάρτηση με άλλα κεφάλαια, το ίδιο σημαντικά. Αυτά τα κεφάλαια είναι σαν τους κρίκους της αλυσίδας που ανέφερα νωρίτερα και ενώνονται μεταξύ τους χωρίς να διευκρινίζεται αν κάποιο είναι πιο σημαντικό από ένα άλλο γιατί δεν είναι. Είναι όλοι οι κρίκοι το ίδιοι σημαντικοί αφού απόν τον έναν κρίκο εξαρτάται ένας άλλος κλπ.
Ετσι, δίπλα στον κρίκο της Ιστορίας βρίσκεται της Τεχνης (σε διάφορες μορφές της) και δίπλα αυτός της Φυσικής και πιο δίπλα της Τέχνης πάλι και πάει λέγοντας
Ετσι λοιπόν με αφορμή την 25η Μαρτίου γνωρίσαμε τον Καραγκιόζη και το θέατρο σκιών.
http://www.karagiozismuseum.gr/theatro_skion/
Και μιλήσαμε για το προφίλ και το ανφάς. Και διαπιστώσαμε ότι στο προφίλ κάποια χαρακτηριστικά φαίνονται καλύτερα απ ότι στο ανφάς. Η μύτη, το αυτί, το πηγούνι ενώ το μάτι μοιάζει σαν παγωτό χωνάκι ξαπλωμένο (!), το στόμα σαν καρδιά επίσης ξαπλωμένη !
Οι συνειρμοί είναι μεγάλη υπόθεση! Ετσι ξαναθυμηθήκαμε τον αγαπημένο μας Picasso.
Είδαμε και μιλήσαμε για τις δικές του φιγούρες και διαπιστώσαμε ότι ζωγράφιζε προφίλ και ανφάς ταυτόχρονα. Ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας α λα Picasso και υπογράψαμε κατά τον ίδιο τρόπο Hristasso, Mariasso, Giannasso κλπ (αφού αντιπαραβάλλαμε το λατινικο αλφάβητο στο ελληνικό)
Και συνεχίσαμε σε άλλο “κρίκο” και κάναμε πειράματα με το φως.
Δημιουργήσαμε σκιές και μαντέψαμε το μυστικό της δημιουργία τους.
Μάλιστα οι μικροί επιστήμονες έδωσαν και τον ορισμό της σκιάς
“η σκιά είναι αυτό που δημιουργείται όταν κάτι μπαίνει μπροστά στο φως”
Και μάλιστα η σκιά έχει το ίδιο σχήμα με το … εμπόδιο που μπαίνει μπροστά στο φως!
Παίξαμε λοιπον με το φως και μετά τα παιδιά είπαν
“κυρία να φτιάξουμε δικές μας φιγούρες να παίξουμε στο θέατρο σκιών”
Και επειδή η κυρία δεν χαλάει χατίρι πήγε παρακάτω …
– Φωτογράφησε τα παιδιά και εκτύπωσε τις φωτογραφίες τους
– Τα παιδιά έκοψαν τις φιγούρες, τις χρωμάτισαν
– Τις κόλλησαν σε κάνσον για να είναι πιο σταθερές και έκοψαν το χαρτόνι που περίσσευε
– Εκοψαν τις φιγούρες στη μέση και ένωσαν τα δύο κομμάτια με διπλόκαρφο
-Κόλλησαν με χαρτοταινία ένα καλαμάκι για λαβή στο πίσω μέρος
– Δοκίμασαν τις φιγούρες τους αν “παίζουν”
Βρήκαν την ομάδα τους, μπήκαν πίσω από τον μπερντέ και αυτοσχεδίασαν!!!
Και επειδή δεν είχαμε δυνατή πηγή φωτός χρησιμοποίησαν τον προτζέκτορα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Μάλιστα οι μικροί επιστήμονες έδωσαν και τον ορισμό της σκιάς
