“Το καρναβάλι του αρλεκίνου”, το αριστούργημα του αγαπημένου μου Miro, κομμένο σαν παζλ για να το συναρμολογήσουν τα παιδιά. Ένας πολύ ωραίος τρόπος για να έρθουν σε επαφή με την τέχνη, παίζοντας. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα προσπαθούσε να το συναρμολογήσει ενώ η άλλη, με την κλεψύδρα “κρατούσε” χρόνο! Μόλις τελείωσε η πρώτη ομάδα το επανέλαβε η δεύτερη. Κέρδισε η ομάδα που έκανε το λιγότερο χρόνο για να ολοκληρώσει το παζλ!

Τέχνη και μαθηματικά μαζί! Παράλληλα, προσθέσαμε άλλο ένα παζλ στη συγκεκριμένη γωνιά!

Νωρίτερα, βέβαια είχαμε αναλύσει τον πίνακα, τα παιδιά έκαναν πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και βέβαια σοκαρίστηκαν όταν τους είπα ότι ο καλλιτέχνης ζωγράφισε αυτό το έργο έχοντας παραισθήσεις από την πείνα!!!  “Ζωγράφισε ό,τι έβλεπαν τα μάτια του μυαλού του, κυρία, τα μάτια της φαντασίας του”!!!

Η επόμενη δραστηριότητα ήταν η “αντιγραφή” του έργου…

Γαϊτανάκι στην αυλή του σχολείου!

Από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας, το γαϊτανάκι είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της αποκριάς.
Το γαϊτανάκι πέρασε στην Ελλάδα από πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας και έδεσε απόλυτα με τα άλλα τοπικά έθιμα, αφού η δεξιοτεχνία των χορευτών αλλά και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο!
Δεκατρία άτομα χρειάζονται για να στήσουν το χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούν 12 μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα.
Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο.
Γύρω από το στύλο, 12 χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν μαζί, σε 6 ζευγάρια, τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι.
Καθώς κινούνται γύρω από το στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του κι έτσι όπως γυρνούν πλέκουν τις κορδέλες γύρω από το στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς.
Ο ένας χορευτής περνάει τη μια φορά μέσα και την άλλη από έξω από τον άλλον και έτσι οι κορδέλες πλέκονται πολύχρωμες πάνω στο κοντάρι δημιουργώντας διάφορα χρωματιστά σχέδια.
Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν γύρω από το στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα.
Πιθανόν ο κυκλικός αυτός χορός να υποδηλώνει τον κύκλο της ζωής, από την χαρά στην λύπη, από τον χειμώνα στην άνοιξη, από την ζωή στον θάνατο και το αντίθετο.

…και μια και οι μέρες το απαιτούν γίναμε … αγνώριστοι!

Πιστοί στο πνεύμα της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης και κυρίως της … “κυρίας” φαντασίας, ορίστε μία … καλτσόκουκλα και ένας κούκλος κουμπαράς!

Καλημέρα (διαδικτυακέ) κόσμε!

Υπάρχουμε και διαδικτυακά!

Με μεγάλο καμάρι σας παρουσιάζω το ιστολόγιο του νηπιαγωγείου μας και ευελπιστώ να γίνει μία πύλη εξόδου προς την κοινωνία, όχι μόνο την τοπική αλλά την πανελλήνια, την παγκόσμια τολμώ να πω. Το ιστολόγιο φιλοδοξεί να ενημερώνει τους γονείς και φίλους του σχολείου μας  για τις δράσεις μας και τις δραστηριότητές μας αλλά και του συλλόγου γονέων που είναι πάντα δίπλα στα παιδιά και στις νηπιαγωγούς. Ακόμα, να γίνει ένας δίαυλος επικοινωνία με συναδέλφους για ανταλλαγή ιδεών, απόψεων και αφορμή για συνεργασίες!

Εύχομαι να έρθει η στιγμή που κάθε σχολείο θα έχει το δικό του ιστολόγιο και όλα τα σχολεία θα συνδεθούμε σε έναν πανελλήνιο ιστό!

Καλά μας ταξίδια!

Γαρυφαλιά Τεριζάκη

Προϊσταμένη και διαχειρίστρια του ιστολογίου