IMG_0758

Πάμε μουσείο;

Πάμε!

Βρισκόμαστε ακόμα στην Χώρα! Θυμάστε από την προηγούμενη ανάρτηση; Που είχαμε πάει στο θέατρο; Αφού τελείωσε το θέατρο λοιπόν και το παιχνίδι μας στην πλατεία ανηφορίσαμε για το αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας. Είχαμε άλλο ένα ταξίδι να κάνουμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο. Πίσω στον χρόνο!

Θέλαμε να δούμε από κοντά τα μεγάλα πιθάρια που αποθήκευαν το λάδι, τους αμφορείς και τους ψευδόστομους αμφορείς που τόσα είχαμε ακούσει και τελικά κέρδισαν την καρδιά μας, να πάρουμε πληροφορίες για την ζωή των αρχαίων! Είχαμε σκαρώσει μάλιστα και ένα παιχνίδι με την κυρία μας. Να ψάξει η κάθε ομάδα να βρει από ένα αγγείο (που είχαμε δει στον υπολογιστή νωρίτερα)  και να το σημειώσουμε ή καλύτερα να το ζωγραφίσουμε. Επειδή όμως είμαστε λίγο … ζωηροί και δεν είχαμε πολύ χρόνο τελικά, το αλλάξαμε το παιχνίδι. Ακολουθήσαμε  την κυρία όλοι μαζί και κάθε φορά που αναγνωρίζαμε ένα αντικείμενο (αγγείο, αμφορέα, πιθάρι, χρυσό κ.α.) το φωνάζαμε με ενθουσιασμό! Ο ενθουσιασμός μας όμως και η … ζωηράδα μας άγχωσε λίγο τις κυρίες του μουσείου και την κυρία μας! Ακολουθήσαμε όμως τον αρχαιολόγο που για καλή μας τύχη βρισκόταν εκεί και ακούσαμε προσεκτικά όλα τα ενδιαφέροντα που μας είπε.

Μάθαμε λοιπόν για τον βασιλιά Νέστορα, πόσο μεγάλο βασίλειο είχε, πόσο γνωστός ήταν τότε στον κόσμο, πόσο πολύ λάδι είχε η περιοχή μας που έστελνε και στο εξωτερικό. Ακόμα ότι είχε τα ανάκτορά του λίγο πιο πέρα, στο Λόφο του Εγκλιανού και ότι δυστυχώς μια πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του παλατιού. Τωρα φαίνονται μόνο λίγοι τοίχοι και η μπανιέρα της βασίλισσας!  Τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί βρέθηκαν κάτω απο τα ερείπια των ανακτόρων. Είδαμε και πινακίδες με γραμμική γραφή Β! Ξέρετε, αυτή τη γραφή με τα ιδεογράμματα. Τα σύμβολα!

Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να επισκεφθούμε και το παλάτι, επειδή γίνονται επισκευές. Ισως την Ανοιξη που θα έχουν τελειώσει θα πάμε μια εκδρομή με τους γονείς μας!

Σας χαρίζουμε λοιπόν μερικές “χρονογεύσεις”

IMG_0734

Να’τος! Τον βρήκαμε! Αυτόν τον ψευδόστομο αμφορέα που έχει τρία κεφάλια ζώων γύρω από το λαιμό του! Κυρία, κερδίσαμε!

IMG_0758

Και αυτό το γιγάντιο πιθάρι μέσα του φύλαγε το λάδι. Το χρώμα του δικαιολογείται αν σκεφτείτε ότι βρέθηκε μετά την πυρκαγιά. Μετρηθήκαμε μπροστά του! Τεράστιο!!!

IMG_0767

λεπτομέρεια από χρυσό κόσμημα

IMG_0768

Στον “ζυγό” ζύγιζαν το χρυσό και το ασήμι! Μπροστά του φαίνονται λεπτομέρειες από τα όπλα της εποχής.

IMG_0769

Ο αγαπημένος αμφορέας της κυρίας μας!

IMG_0757

Εδώ βλέπουμε βελάκια και πιο δίπλα χάντρες πήλινες για κολλιέ!

IMG_0759

Η κυρία μας ρώτησε: γιατί έχει και λαβή κάτω χαμηλά; Δεν του φτάνουν οι τρεις λαβές ψηλα; Ρε κυρία, απαντήσαμε εμείς, ήταν πολύ μεγάλο και έπρεπε να το κρατάει κάποιος από κάτω. Ηταν πολύ βαρύ, δηλαδή! Τι άλλο να πει η κυρία …

IMG_0760

Ο,τι απέμεινε από την καμινάδα των ανακτόρων!

IMG_0761

Διάφορα αντικείμενα καθημερινής χρήσης!

IMG_0762

Και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στην κουζίνα των ανακτόρων! Τα ποτήρια των αρχαίων!

IMG_0764

Κυρία! Ψευδόστομοι, ψευδόστομοι! Φωτογράφησέ τους!

IMG_0766

Και άλλα αγγεία. Βλέπουμε και παιχνίδια!

IMG_0749

Οι πινακίδες Γραμμικής Β! Κατάμαυρες από τις σταχτες Ευτυχώς που οι προθήκες είχαν τζάμια

IMG_0751

Εδώ, κρατούσαν σημειώσεις για το εμπόριο, πόσο λάδι πούλησαν και άλλα…. Δεν ήξεραν πολλοί να γράφουν, να χαράζουν καλύτερα. Μόνο λίγοι. Ελάχιστοι, μας είπε ο Αρχαιολόγος, ο κύριος Σταμάτης

IMG_0748

Η … πιατοθήκη!

IMG_0747

Σ αυτή τη φωτογραφία φαίνεται το εσωτερικό του παλατιού. Οσο φαίνεται δηλαδή … Λίγο ψηλά για μας!

Οι υπόλοιπες δραστηριότητες θα υλοποιηθούν στην τάξη μας!

Σε κάθε ταξίδι αποκτάς εμπειρίες και γνώσεις!

Επιστρέψαμε πιο … σοφοί!  (Επιπλέον μας αρέσει και το λεωφορείο!)

Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1969 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με ευθύνη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.

Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται:

– Αγγεία και αντικείμενα μικροτεχνίας, μεσοελλαδικών και μυκηναϊκών χρόνων από τις θέσεις Περιστεριά, Ρούτση, Βολιμίδια, Τραγάνα κ.ά.

Κινητά ευρήματα από το Ανάκτορο του Νέστορος στον Εγκλιανό.

Οι αρχαιολόγοι που έκαναν τις ανασκαφές ήταν ο Καρλ Μπλέγκεν και ο Σπύρος Μαρινάτος

Εδώ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες και θα περιηγηθείτε εικονικά

www.dimos-pylou-nestoros.gr/blog/visitor/museum/

Πάμε θέατρο;

Πάμε!

Φτάσαμε λοιπόν, μέχρι την Χώρα, κοντά στα ανάκτορα του βασιλιά Νέστορα, για να παρακολουθήσουμε την παράσταση “το κοριτσάκι με τα σπίρτα” βασισμένη στην γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστορία που έγραψε ο μεγάλος παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Αντερσεν.

Πολύ επίκαιρο παραμύθι, αν σκεφτεί κανείς  ακόμα και σήμερα υπάρχουν τέτοια  “κοριτσάκια” που πουλάνε σπίρτα, χαρτομάντηλα, λουλούδια, ή καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια ή ακόμα ταξιδεύουν με τους γονείς τους για να αποφύγουν έναν πόλεμο με τις γνωστές σε όλους συνέπειες …

Ακόμα και σήμερα , δυστυχώς, υπάρχουν παιδιά που δεν απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους.

Ευτυχώς που η διασκευή της ιστορίας είχε αίσιο τέλος και φύγαμε από το θέατρο χαρούμενοι! Ολοι οι “κακοί” φέρθηκαν με συμπόνοια τελικά στο κοριτσάκι και έτσι αυτό γνώρισε ζεστασιά, φιλία και γέμισε δώρα!
IMG_0723 IMG_0727 IMG_0730 IMG_0732 IMG_0733

Στο σχολείο ξεκλειδώνουμε το παραμύθι!

Εχει πολλά να μας πει ακόμα!

Προτιμούμε αυτή την απόδοση του παραμυθιού από τις εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ με την εξαιρετική, ιδιαίτερη εικονογράφηση της Κβέτα Πατσοφσκά, η οποία βραβεύτηκε το 1992 με το βραβείο εικονογράφησης Χανς Κρίστιαν Αντερσεν!

9789607846518

Θυμηθήκαμε που μαζέψαμε παιχνίδια και ρούχα και στείλαμε στην Μυτιλήνη για τα παιδιά των προσφύγων.

Τώρα, ετοιμαζόμαστε για τον τηλεμαραθώνιο αγάπης της unicef.

Είμαστε σχολείο υπερασπιστής των παιδιών, άλλωστε!

afisa unicef

Να σας γνωρίσουμε  όμως τον συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Αντερσεν!

Hans_Christian_Andersen

Δανός συγγραφέας και ποιητής, πασίγνωστος σ’ όλο τον κόσμο για τα παραμύθια του. Γιος ενός παπουτσή και μιας πλύστρας, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen) γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1805 στην πόλη Οντένσε. Έμεινε ορφανός από πατέρα στα 11 του χρόνια και έκανε διάφορες δουλειές για να τα φέρει βόλτα αυτός και η μητέρα του. Το σχολείο ήταν μια πολυτέλεια για τον μικρό Χανς Κρίστιαν.

Το προσωπικό του καταφύγιο, τις όποιες ελεύθερες ώρες είχε, ήταν ένα μικρό κουκλοθέατρο. Έφτιαχνε με τα ίδια του τα χέρια τις κούκλες, τις έντυνε κι έδινε τις δικές του προσωπικές παραστάσεις, με έργα κυρίως του Σαίξπηρ, τα οποία απομνημόνευε με χαρακτηριστική ευκολία.

Η χάρη του αυτή έφτασε στα αυτιά του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου του 6ου, ο οποίος ενδιαφέρθηκε προσωπικά για το παράξενο αυτό αγόρι. Τον έστειλε σ’ ένα από τα καλύτερα σχολεία της χώρας, καταβάλλοντας ο ίδιος τα δίδακτρα. Μετά κόπων και βασάνων, ο Χανς Κρίστιαν τελείωσε το Γυμνάσιο σε ηλικία 23 ετών. «Τα χρόνια αυτά ήταν τα πιο πικρά και σκοτεινά της ζωής μου», έγραψε στην αυτοβιογραφία του. Στη συνέχεια γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Το 1822 εκδίδει το πρώτο βιβλίο του, που θα περάσει απαρατήρητο. Το 1829 γράφει μια ιστορία φαντασίας με τίτλο «Περίπατος από το κανάλι του Χόλμενς στο ανατολικό σημείο του νησιού Άμαγκερ, που θα σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Συνεχίζει να γράφει, ποιήματα, θεατρικά έργα, λιμπρέτα για λυρικά έργα, μυθιστορήματα, που γνωρίζουν επιτυχία περισσότερο στη Γερμανία, παρά στην πατρίδα του.

Το 1835 δημοσιεύει τα πρώτα του «Παραμύθια για παιδιά» και μόνο 8 χρόνια αργότερα κερδίζουν την επιδοκιμασία του κόσμου. Θα γράψει συνολικά 168 παραμύθια ως το 1872 με πιο γνωστά, «Τα κόκκινα Παπούτσια», «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Το ασχημόπαπο», «Το μολυβένιο στρατιωτάκι», «Το μικρό έλατο», «Η μικρή γοργόνα», «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Η Τοσοδούλα».

Ενώ τα έργα του Άντερσεν είναι σχεδόν άγνωστα έξω από τη Δανία και τις γειτονικές της χώρες, τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα σ’ όλη την ιστορία της λογοτεχνίας. Μολονότι βασίζονται σε λαϊκούς θρύλους, τα περισσότερα χαρακτηρίζονται από έναν ηθικό ρεαλισμό, παρά απ’ την ανάγκη εκπλήρωσης μιας επιθυμίας. Οι κακοί δεν είναι δράκοι ή μάγισσες των λαϊκών μυθιστοριών, αλλά εκπρόσωποι ανθρώπινων αδυναμιών, όπως ματαιοδοξίας, σνομπισμού ή εγωιστικής αδιαφορίας. Ορισμένα από τα παραμύθια του αποκαλύπτουν μία αισιόδοξη πίστη στην επικράτηση του καλού και του ωραίου, άλλα είναι βαθιά απαισιόδοξα και έχουν δυσάρεστο τέλος.

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν θα διακριθεί και στην ταξιδιωτική λογοτεχνία. Από το 1833 ως το 1857 πραγματοποιεί 29 ταξίδια σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, γνωρίζεται με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής και καταγράφει τις εμπειρίες του σε σειρά ταξιδιωτικών βιβλίων.

Τα βήματά του θα τον φέρουν ως την Ελλάδα τον Μάρτιο του 1841. Στο οδοιπορικό του «Το Παζάρι ενός ποιητή», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Εστία» με τον τίτλο «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» περιγράφει λεπτομερώς τη διαμονή στην Αθήνα.

Παρά τις ανησυχίες και τις φοβίες του, δεν δίστασε να ταξιδέψει και να επισκεφτεί το Θησείο, το Φάληρο, τον Κολωνό και την Ακρόπολη, όπου ανέβαινε κάθε μέρα. Με ειδική άμαξα εξόρμησε στα χωριά των Μεσογείων, αλλά και τις πλαγιές της Πεντέλης.

Η προσωπική του ζωή δεν μοιάζει με την εικόνα ενός καλοκάγαθου τζέντλεμαν, που αφιέρωσε τη ζωή του ολοκληρωτικά στη συγγραφή έργων για παιδιά, μα πιο πολύ με την εικόνα ενός φιλόδοξου, τρωτού, ματαιόδοξου, ευαίσθητου και ευφυή άνδρα. Δεν έκανε οικογένεια, αν και πολλές φορές ερωτεύτηκε βαθιά, ιδιαίτερα τη διάσημη σουηδέζα τραγουδίστρια Γιένυ Λιντ.

Την άνοιξη του 1872, ο Άντερσεν έπεσε από το κρεβάτι του και χτύπησε σοβαρά. Δεν ξανάγινε ποτέ τελείως καλά και στις 4 Αυγούστου του 1875 πέθανε, σε ηλικία 70 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/107#ixzz3tfRoAxWe

Εδώ θα ακούσετε το υπέροχο τραγούδι των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα
Και εδώ θα δείτε την ταινία κινουμένων σχεδίων
Τα ταξίδια μας, όπως βλέπετε,  έχουν ήδη ξεκινήσει! 
Αναγνωστικά, θεατρικά , στον ... χρόνο!
Δείτε την επόμενη ανάρτησή μας :)

Αφίσα – stop bullying

Ελάτε να παίξουμε αυτό το παιχνίδι: Θα σας δώσουμε λίγο χρόνο για να διαβάσετε αυτή την αφίσα.

IMG_0328

 

Εντάξει; Πως πήγατε;  Τη διαβάσατε; Oλη;;;

Σίγουρα;

Δείτε τώρα τι διάβασαν οι μαθητές

“που λέμε stop?”

 

IMG_0326

“Τι μηνύματα θέλει να μας περάσει η αφίσα; Τι νομίζετε ότι λέει;”

IMG_0327

Μπορείτε να φανταστείτε τί βλέπουν σε έργα τέχνης!

IMG_0780

Αναδυόμενος γραμματισμός και όχι μόνο…

“… Με τον όρο «αναδυόμενος γραμματισμός» ορίζονται όλες οι στάσεις, γνώσεις και δεξιότητες που σχετίζονται με την αποκωδικοποίηση του γραπτού λόγου και την κατανόηση του μηνύματός του, καθώς και την παραγωγή κωδικοποιημένων μηνυμάτων κατά την προσχολική ηλικία, δηλαδή πριν ακόμη αρχίσει η συστηματική διδασκαλία της ανάγνωσης – γραφής (Παπούλια–Τζελέπη, 2001).

Ο όρος είναι πλέον ευρύτατα διαδεδομένος και όπως αναφέρει ο Hall (1987) χρησιμοποιείται για τους εξής λόγους:    1. Δείχνει ότι η ικανότητα χρήσης του γραπτού λόγου πηγάζει από το ίδιο το παιδί, εφόσον αυτό αναπτύσσεται σ’ ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί ο έντυπος λόγος.  2. Υποδηλώνει μια εξελικτική πορεία προς τη μάθηση, η οποία αρχίζει από τα πρώτα έτη της ζωής του παιδιού από το σπίτι και συνεχίζεται με τη φοίτηση του στο σχολείο. 3.  Δίνει έμφαση στη μάθηση κι όχι στη διδασκαλία.     

-Η ανάγνωση και η γραφή εμφανίζονται, όταν αφενός, προσφέρονται πλούσια ερεθίσματα στο περιβάλλον, και αφετέρου, όταν δρουν οι ενήλικοι, οι οποίοι υποστηρίζουν κάθε πειραματισμό και προσπάθεια του μικρού παιδιού να διαβάσει και να γράψει….”

Την Παρασκευή, λοιπόν στην τάξη μας ζήσαμε μια τέτοια … περιπέτεια.  Το προχωρήσαμε βέβαια! Βάλαμε και θέατρο.

Καπως έτσι λοιπόν συνέβησαν όλα

Κυρία:  Παιδιά, τι λέτε; Να φωνάξουμε και το άλλο τμήμα να κάνουμε πρόβα για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας;

Κωστής: Να τους γράψουμε μία πρόσκληση, κυρία!

Κυρία: Ωραία ιδέα, Κωστή! Ποιός θα την γράψει;

Παναγιώτης: Εγώ, κυρία! Εγώ!

Κυρία: Τέλεια! Λοιπόν … τι θα γράψουμε;

Παναγιώτης: Ελάτε για πρόβα…

Κυρία: Χμ … Αυτό όμως  δεν μου ακουγεται και πολύ σαν  πρόσκληση; Σαν …  διαταγή μου φαίνεται! Μήπως να γράψουμε κάτι πιο ευγενικό; Τι γράφουμε στις προσκλήσεις; Πως αρχίζουμε δηλαδή;

Κωστής: Κυρία, να γράψουμε, “Αγαπητοί μας δίπλα γείτονες θα χαρούμε πολύ να έρθετε ….”

Κυρία: Μπράβο Κωστή! Πολύ ωραία το είπες: “Αγαπητοί μας δίπλα γείτονες … ”  Μα τι ωραίο! Δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ! Λοιπόν, θα λες του Παναγιώτη να γράφει;

Κωστής: Μα, ναι!

“αγαπητοί μας δίπλα γείτονες, θα χαρούμε πολύ αν ερθετε να κάνουμε πρόβα… τώρα!”

IMG_0779

 

Κυρία: Ετοιμο! Μπράβο Παναγιώτη! Και μπράβο σε σας που τον βοηθήσατε να την γράψει!

Γιάννος: Να το βάλουμε και σε φάκελο, όμως. Ετσι πάνε τα γράμματα…

Κυρία: Εχεις απόλυτο δίκιο, Γιαννο μου. Πως θα  την στείλουμε έτσι την πρόσκληση; Τι; Χωρίς φάκελο … Θέλεις να έρθεις  να φτιάξεις έναν;

Γιάννος: ΝΑΙ!!!

IMG_0781

 

Κυρία: Ετοιμος και ο φάκελος! Ελα, Γιάννο, βάλε μέσα την πρόσκληση

Γιάννος: Να γράψουμε και σε ποιον το στέλνουμε;

IMG_0780

Ελενα: Και κάποιος να την πάει, όπως ο ταχυδρόμος!

Κυρία: Ωραία ιδέα! Α! Τι μου ήρθε στο μυαλό τώρα …. ! Να υποθέσουμε ότι εμείς εδώ είμαστε οι Θεοί του Ολύμπου και θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα στους ανρθώπους!

Παιδιά: ΝΑιιιι! Ναι κυρία!!! Να πάει ο Ερμής!

Κυρία: Ποιος θέλει λοιπόν να γίνει Ερμής;

Αναστάσης: Εγώ, εγώ …

Ελενα: Να πάει και άλλος ένας μαζί του. Για παρέα!

Κυρία: Μήπως θες να γίνεις η Ιριδα;

Ελενα: Ναι. θέλω.

Κυρία: Πολύ ωραία… Πηγαίνετε στην μεταμφίεση να ντυθείτε λοιπόν! Ερμής και Ιριδα!

Ερμής και Ιριδα συνεργάστηκαν άψογα μεταξύ τους:

Ο Ερμής κρατά γερά την πρόσκληση, ενώ

IMG_0783

 η Ιριδα φτιάχνει τον δρόμο της στον ουρανό για να φτάσουν γρήγορα!

IMG_0784

Γεια σας παιδιά! Αντίο!

IMG_0785

Γεια σας! Στο καλό! Να φτάσετε γρήγορα και να έρθετε πιο γρήγορα!!!

IMG_0786

Η Ιριδα μπροστά ανοίγει δρόμο και ο Ερμής ακολουθεί …

IMG_0787

Αποστολή εξετελέσθη!

“Το πιάνο της Χριστίνας” ξεκίνησε επίσημα τις πρόβες του!

Ραντεβού στιςς 19.12 που θα γίνει η … πρεμιέρα!

Μπήκαμε στο κλίμα!