πειράματα στην κουζίνα

Σήμερα λοιπόν κάναμε και πειράματα…

Ηρθε μια καλή μαμά (όλες είναι καλές, ήρθε όμως μία) και κάναμε πείραμα… Εφερε υλικά και μας είπε ότι αν τα ανακατέψουμε όλα μαζί και τα βάλουμε στο φούρνο θα γίνουν κέικ…

Τί να κάνουμε κι εμείς; Πραγματοποιήσαμε το … πείραμα για να δούμε αν μας λέει αλήθεια!

Μαντέψτε σε τί συμπεράσματα καταλήξαμε και … δοκιμάσαμε!

Περιττό βέβαια να σας περιγράψουμε τα συναισθήματά μας!

Το πόσο χαρούμενοι ήμασταν που είχαμε επιτυχία, δε λέγεται! Και τί ευχαρίστηση που νιώθαμε όταν τρώγαμε το κέικ!!!

Συναισθήματα και φύση!

Ευτυχώς που το πρόβλημά μας λύθηκε!!!

Τώρα μπορούμε και πάλι να αναρτούμε φωτογραφίες από τις δραστηριότητές μας!

Θα σας δείξουμε λοιπόν κάτι πολύ πρόσφατο και θα πηγαίνουμε προς τα πίσω, φτάνοντας στο σημείο που είχαμε σταματήσει…

Διαβάζοντας  με την κυρία μας το παραμύθι “ο δράκος του φόβου”, προβληματιστήκαμε και σκεφτήκαμε κι εμείς τί μας φοβίζει. Η μία κυρία μας  κατέγραφε όσα της λέγαμε με … γράμματα και η άλλη έγραψε τις φωνές μας! Εμάς να μιλάμε!!!  Μας αρέσει να ακούμε τις φωνές μας!

Με αφορμή αυτό λοιπόν, μάθαμε νέες λέξεις όπως “συναισθήματα” φοβίες, αυτοπεποίθηση και άλλες λέξεις που περιγράφουν συναισθήματα.

Η κυρία μας λέει ότι είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και να τα ονομάζουμε κάθε φορά που τα … νιώθουμε! Είναι ωραία να λέμε αυτό που νιώθουμε κάθε φορά είτε είναι καλό είτε όχι…

Πολλοί άνθρωποι, λέει η κυρία, παρόλο που είναι μεγάλοι, δεν έχουν συνηθίσει να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους κι έτσι μπερδεύονται και φέρονται … περίεργα επειδή δεν καταλαβαίνουν τί τους συμβαίνει μέσα τους!  Εμείς όμως όχι… Γιατί προσπαθούμε κάθε μέρα να ονομάζουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε ανάλογα με την περίπτωση φυσικά…

Ολα τα συναισθήματα είναι ωραία… Είτε είναι θετικά είτε αρνητικά… Το ότι αισθανόμαστε σημαίνει ότι είμαστε ζωντανοί!

Αυτό που θα δείτε είναι ένα δέντρο… Οχι ένα δέντρο απλό. Είναι ένα δέντρο που νιώθει! Ενα δέντρο των συναισθημάτων! Δεν το έχουμε γράψει ακόμα πάνω στον κορμό του αλλά θα το καταλάβετε από τα φυλλαράκια που κρέμονται!

Πήγαμε μία βόλτα με την κυρία μας προχθές, για να νιώσουμε τη φύση! Να ψάξουμε λίγο να βρούμε τί συναισθήματα μας γεννάει μία βόλτα στη φύση δίπλα στο σχολείο μας! Στη γειτονιά του σχολείου μας! Μαζέψαμε λοιπόν μαζί με συναισθήματα και κλαράκια… Γεμίσαμε τις μπαταρίες μας με χρώματα και αρώματα από τη φύση αλλά και … ακούσματα όπως “γλουγλουγλου” από τις γαλοπούλες και “γαβ γαβ γαβ” από το σκυλί της κυρίας Βίκυς και “γεια σας παιδιά” από τα παιδιά του δημοτικού και γυρίσαμε στο σχολείο.

Εκεί, σκεφτήκαμε να αξιοποιήσουμε τα κλαράκια που μαζέψαμε και έτσι, δέσαμε τρία πλαστικά μπουκάλια, τα διπλώσαμε με εφημερίδα, τα βάψαμε καφέ – για να μοιάζει με κορμό- και βάλαμε μέσα στους λαιμούς τους τα κλαράκια! Τα βάψαμε πράσινα και κρεμάσαμε τα φύλλα των συναισθημάτων μας! Γράψαμε όσα συναισθήματα νιώθουμε κατά καιρούς και τα κρεμάσαμε εκεί. Κάθε φορά που θα νιώθουμε “κάπως” θα πηγαίνουμε στο δέντρο μας και θα δείχνουμε το φυλλαράκι που περιγράφει πώς νιώθουμε!

Η θα προσθέτουμει ένα συναίσθημα ακόμα…!

ερωτόκριτος … εναλλακτικός

Η αγάπη μας για τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο είναι μεγάλη!

Ο ένας από τους μπαμπάδες – παραμυθάδες, που έχουμε στο σχολείο αφηγείται την “ωραία κοιμωμένη”‘ μ’ αυτό τον τρόπο.

Θα γράψουμε και δικό μας τέτοιο ποίημα!

Ο “ερωτόκριτος” ενέπνευσε και κάποιους έλληνες καλλιτέχνες και τον τραγούδησαν με το δικό τους τρόπο, σεβόμενοι όμως το στίχο και τη μουσική!!!

Συνεργάστηκαν και δημιούργησαν ένα “εναλλακτικό” βίντεο!!!

μικροί τραγουδοποιοί!!!

Σε συνέχεια, λοιπόν, των δραστηριοτήτων μας για το πρόγραμμα των δικαιωμάτων των παιδιών, γράψαμε και αυτό το τραγουδάκι με την κυρία μας! Το μελοποιήσαμε κιόλας αλλά η κυρία μας δεν  έχει επεξεργαστεί ακόμα το αρχείο ήχου με τις φωνές μας!

Μην ανυσηχείτε, όμως! Σε λίγο καιρό θα το ακούσετε! Προς το παρόν, διαβάστε τους στίχους!

Μην παραξενευτείτε αν κάποιοι στίχοι δε σας “κολλάνε”… Μην ξεχνάτε ότι είναι τραγούδι!!!

Αυτή η δραστηριότητα μας ωφέλησε πολύ, επειδή εξασκηθήκαμε στον προφορικό λόγο και στις  … ομοιοκαταληξίες (δύσκολη λέξη για παιδιά) ή ρίμες (πιο εύκολη!)!!!

“Των παιδιών τα δικαιώματα”

Όλα τα παιδιά στη γη

Δικαιώματα έχουν στη ζωή

Αγάπη φροντίδα και εκπαίδευση

Ειρήνη πάντα κι όχι πόλεμοι!


Παιχνίδια  να’χουνε πολλά

Να τρώνε και να είναι καλά

Να πίνουν καθαρά νερά

Και να’χουν ρούχα όλα αυτά!


Ολου του κόσμου τα παιδιά

Θέλουν εμβόλια και υγεία

Όχι εργασία αλλά ευτυχία

Και των μεγάλων τη σημασία!


Δεν είναι βέβαια μόνο αυτά

Των παιδιών τα δικαιώματα

Είναι και η ιδιωτική ζωή

Όχι στη βία, ναι στην ενημέρωση!!!


Ελεύθερα να εκφράζονται

Και πάντα να ξεκουράζονται

Να νιώθουν πάντα ασφαλή

Με τους γονείς τους στη ζωή!!!

Ομαδική εργασία του ολοήμερου τμήματος του 1ου νηπιαγωγείου γαργαλιάνων, 20-11-2012

Και ένα τραγουδάκι αγαπημένο μας! Αφιερωμένο σε όοοολα τα παιδιά του κόσμου!!!

παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα των παιδιών

Παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων των παιδιών σήμερα!

Δε θα μπορούσαμε φυσικά να μην ασχοληθούμε με το θέμα αυτό, αφού και φέτος υλοποιούμε εκπαιδευτικό πρόγραμμα της unicef και έχουμε και “ηθική” δέσμευση, μια και  αυτές τις μέρες -μέχρι τις 23/11/12- το σχολείο μας παίρνει μέρος στην έκθεση με θέμα “τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα δικαιώματά τους”, στη στοά του βιβλίου! Και επιπλέον η κυρία μας είναι εθελόντρια εκπαιδευτικός της unicef. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ενημερώσει και άλλους συναδέλφους της για το θέμα αυτό και να αναλάβουν και αυτοί παρόμοιο πρόγραμμα όπως εμείς!

Αυτό το βιντεάκι που ακολουθεί δείχνει έναν αγαπημένο μας … παραμυθά, τον Ευγένιο Τριβιζά, να μιλάει για τη σωματική τιμωρία.

Γονείς, ακούστε τον…!!!

Και οι μπαμπάδες φτιάχνουν παραμύθια!!!

Με τις ετοιμασίες για τη γιορτή ξεχάσαμε να σας πούμε κάτι πολύ σημαντικό!!!

Στο σχολείο μας έχουμε μπαμπάδες … παραμυθάδες! Μάλιστα παραμυθάδες!!!( και όχι παραμυθατζήδες!)

Ποιος λέει ότι παραμύθια φτιάχνουμε μόνο εμείς; Οοοοχι βέβαια! Οι δικοί μας μπαμπάδες γράφουν υπέροχες ιστορίες, δικές τους ! Αλλες είναι για ονειροπόλους, άλλες για ρομαντικούς, άλλες για άτομα με ιδιαιτερότητες και άλλες … μαγικές!

Τις ιστορίες τους αυτές είτε τις τραγουδούν, είτε τις ζωγραφίζουν είτε τις παίζουν με μουσικό όργανο, είτε τις αφηγούνται!

Πόσο τυχεροί είμαστε φέτος μου έχουμε και τέτοιους μπαμπάδες-παραμυθάδες στο σχολείο μας!

Βέβαια έχουμε και μπαμπάδες που μας προτείνουν τραγούδια γιατί τους αρέσει η καλή μουσική!

Ολοι οι μπαμπάδες μας είναι καλοί, βέβαια και τους αγαπάμε πολύ, αλλά είναι που μας αρέσουν τα παραμύθια, οι ζωγραφιές και τα τραγούδια!!!

Στον πιο κάτω σύνδεσμο θα ακούσετε τον έναν από τους δύο μπαμπάδες!

Τους άλλους μπαμπάδες ακόμα τους κρατάμε κρυφούς! Μη σας τα μαρτυρήσουμε και όλα !


Μια γάτα θυμάται…

Σε συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσής μας αναρτούμε και αυτό το βιντεάκι, το οποίο μας έστειλε μια  “κυρία”, η οποία είναι φίλη με τις δικές μας κυρίες!

Είναι ασυνήθιστο να βλέπεις τί έγινε στο Πολυτεχνείο μέσα από τα μάτια μιας …γάτας! Δε νομίζετε;

Κυρία Χαριτίνη, ευχαριστούμε!

“Μικροί και μεγάλοι μαζί για του Πολυτεχνείου τη γιορτή”!

Σήμερα, λοιπόν, πραγματοποιήσαμε τη γιορτή μας για το Πολυτεχνείο!

Θέλαμε όμως και παρέα και έτσι ανεβήκαμε στο δημοτικό, στα μεγάααλα παιδιά και συνεργαστήκαμε μαζί τους! Παρουσιάσαμε μαζί τη γιορτή μας!

Τα δύο τμήματα της Πέμπτης του 2ου Δημοτικού σχολείου Γαργαλιάνων παρουσίασαν ένα θεατρικό για το πολυτεχνείο, τραγούδια και ποιήματα καθώς επίσης και ένα βιντεάκι με τα παιδιά που συμμετείχαν στη γιορτή, πλαισιωμενο με εικόνες από τα γεγονότα του πολυτεχνείου!!! Πολύ ωραία η δουλειά τους!

Το κλασικό τμήμα μας παρουσίασε δύο τραγούδια: το “λουλουδόκοσμο” και το “εμείς”, το οποίο και τραγούδησε με τη συνοδεία μουσικών οργάνων.

Το ολοήμερό μας πάλι, παρουσίασε  την “ντενεκεδούπολη” με θεατρικό παιχνίδι, με την αντίστοιχη μουσική  βέβαια, του Μαρκόπουλου και δύο τραγούδια: τον αγαπημένο μας “μέρμηγκα”, του Μάνου Λοίζου, (το παρουσιάσαμε θεατρικά) και το “η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει”, το οποίο και τραγουδήσαμε μαζί με την Πέμπτη, επειδή τους άρεσε πολύ!

Ο Λοίζος “έπαιξε” πολύ, όπως είδατε!

Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες! Ο Δαίμων, είπαμε, των ιστολογίων…

Θέλουμε να πούμε πολλά συγχαρητήρια στο Δημοτικό και πολλά ευχαριστώ για τη συνεργασία! Ειδατε πόσο καλά τα καταφέραμε να ενώσουμε τα δύο σχολεία, τα “μικρά” παιδιά με τα “μεγάλα”!

Εμείς,  οι μαθητές του νηπιαγωγείου, είδαμε ότι δεν είναι καθόλου τρομακτικό το Δημοτικό, παρόλο που είναι τόοοσο μεγάλο και οι δασκάλες/δάσκαλοι είναι το ίδιο καλοί με τις δικές μας κυρίες!

Οι μαθητές του δημοτικού, πάλι, θαύμασαν τις φωνητικές, κινητικές, θεατρικές  ικανότητές μας και απόλαυσαν τη συνεργασία μαζί μας αφού τους δώσαμε λίγη από τη ζωηράδα μας!

Οι γονείς, τέλος, μας έδωσαν πολλά πολλά συγχαρητήρια επειδή σεβαστήκαμε τα μεγάλα παιδιά όταν παρουσίαζαν τη γιορτή τους και επειδή ήμασταν πολύ καλά προετοιμασμένοι για τη δική μας γιορτή!

Καλό ήταν το Δημοτικό τελικά… Είχε και μικρόφωνα!!!

Για να πάρετε μία γεύση από τη γιορτή σας αφιερώνουμε δύο τραγουδάκια

ΥΓ. Στο τέλος  τραγουδήσαμε όλοι μαζί, “ηθοποιοί” και θεατές ένα πολύ χαρούμενο τραγούδι!

Ακούστε το κι αυτό και τραγουδήστε μαζί μας – απ’ το σπίτι σας-!


Φυτεύουμε τη λύση!

Υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι στο blogακι μας! Δε μπορώ να αναρτήσω φωτογραφίες! Εχει …γεμίσει, λέει o δαίμονας των ιστολογίων!!!

Είμαι σίγουρη, όμως, ότι θα βρεθεί μία λύση! Δε γίνεται να μην ενημερώνεστε για τα νέα μας!!! Να χάνετε τις συνέχειες…  Οχι, αυτό δε γίνεται!

( Αν παρεμπιπτόντως κάποιος μπορεί να βοηθήσει ας επικοινωνήσει μαζί μου, παρακαλώ πολύυυ!)

Μέχρι να αποκατασταθεί  το πρόβλημα δε θα σας αφήνουμε έτσι… Θα σας ενημερώνουμε για διάφορα άλλα θέματα!

Ορίστε λοιπόν ένα -ενημερωτικό- βιντεάκι της greenpeace!


“ο χρόνος είναι λίγος στο σχολείο…”!

“Ο χρόνος είναι λίγος στο σχολείο… Δε μας φτάνει”!

“Ααααα!!! Κυρία, να τους πεις άλλη ώρα να έρχονται… Να τους την αλλάξεις την ώρα!” , μου είπε μία μαθήτρια το απόγευμα όταν άρχισαν να έρχονται οι γονείς…

Θα σας δείξουμε λοιπόν τις γωνιές του σχολείου μας,  κάποιες στιγμές μας από την καθημερινότητά μας και θα καταλάβετε γιατί δεν ξεκολλάμε από την τάξη μας! Βαρετή; Η τάξη μας; Καθόλου!!! Ισα ίσα, το αντίθετο!

Επειδη ο χώρος σ’ αυτή την καταχώρηση δε μας φτάνει, θα σας δείξουμε κι άλλες γωνιές κι άλλες στιγμές μας σε επόμενες καταχωρήσεις!

Ως τότε … ζηλέψτε!!!

Οσα πραγματικά πρέπει να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο

Το ξαναδημοσιεύουμε γιατί μας αρέσει!

Οσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα

στο νηπιαγωγείο!

Οσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το

πώς να ζώ,

τί να κάνω και

πώς να είμαι,

τα έμαθα

στο νηπιαγωγείο!

Η σοφία δε βρίσκεται στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο,

στο νηπιαγωγείο!

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

  1. Να μοιράζομαι τα πάντα.
  2. Να παίζω τίμια.
  3. Να μη χτυπάω τους άλλους
  4. Να βάζω τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκα.
  5. Να είμαι καθαρό παιδί και να πλένω τα χέρια μου πριν από το φαγητό.
  6. Να μην παίρνω τα πράγματα που δεν είναι δικά μου.
  7. Να ζητάω συγνώμη, όταν πληγώνω κάποιον.
  8. Οταν βγαίνω έξω στον κόσμο, να προσέχω την κίνηση, να κρατιέμαι από το χέρι και μένω μαζί με τους άλλους.
  9. Να αντιλαμβάνομαι τα θαύματα. Να θυμάμαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
  10. Να χαίρομαι τη ζωή, να ζωγραφίζω, να τραγουδώ, να χορεύω, να παίζω,να εργάζομαι!!!

Ολα όσα πρέπει να ξέρω βρίσκονται κάπου εδώ μέσα…

Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη, οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η ισότητα και η αληθινή ζωή….

“φύση χωρίς σκουπίδια”

Εχουμε μείνει λίγο πίσω στις αναρτήσεις μας… Το ξέρω!!!

Μέχρι την επόμενη ανάρτηση λοιπόν, δε θα σας αφήσουμε έτσι…

Αυτό που θα παρακολουθήσετε είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σποτάκι από την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης!

Για να μην … ξεχνιόμαστε!

Τί είναι Αποταμίευση;

31 Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης!

Δεν μπορούσαμε φυσικά να μη μιλήσουμε γι αυτή την ημέρα… Το είχαμε σημειώσει και στο ημερολόγιο για να μην το ξεχάσουμε!

Βέβαια, τώρα, δεν περισσεύουν σε κανέναν χρήματα για να αποταμιεύει κιόλας, αλλά εμείς, στο νηπιαγωγείο αποταμιεύουμε μαρκαδόρους, χαρτιά, πλαστελίνες, κόλλες…

Ετσι, για το καλό, λοιπόν, φτιάξαμε κουμπαράδες!  Σκεφτήκαμε, ότι όλο και κάποιο χαρτζιλίκι θα μας δώσει κάποιος παππούς, ή γιαγιά, ή κανένας θείος/ θεία. Δεν έχει σημασία αν δεν είναι μεγάλο το νόμισμα… “φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακκούλι”!

Για την κατασκευή τους δεν αγοράσαμε  κανένα υλικό! Είναι όλα σκουπίδια, όπως θα δείτε! Λωρίδες από περιοδικά για μαλλιά, τις οποίες κατσαρώσαμε τυλίγοντάς τες στο δάκτυλό μας, φελλοί από μπουκάλια, μέχρι και κάποια ματάκια είναι από παλιές κατασκευές που είχαν χαλάσει… Και φυσικά δε μπορούσαμε να μην χρησιμοποιήσουμε και το αγαπημένο μας υλικό, την πλαστελίνη! Μαζί με τις μαμάδες μας, μαζεύουμε τα κουτάκια από το γάλα, ( και άλλα σκουπίδια βέβαια) που είναι ιδανικά για κατασκευή κουμπαρά, επειδή… δεν ανοίγουν!!! Χρειάζονται ειδικό εργαλείο, το οποίο όμως είναι και επικίνδυνο να κόψεις τα χέρια σου!… Οπότε, περιμένουμε μέχρι να γεμίσει το κουτάκι για να το ανοίξουμε μια και καλή και όσο και αν  μας τρώει η περιέργεια …  δεν την τρώμε εμείς!

Είμαστε πάντως, φανατικοί της δημιουργικής ανακύκλωσης! Η κυρία μας μας μιλάει για την “αειφορία” και μας αρέσει να προστατεύουμε το περιβάλλον. Σαν να κάνουμε αποταμίευση είναι και η αειφορία!!!  Αφήνουμε κάτι στην άκρη  για να βρουν και οι επόμενες γενιές!

Μιλήσαμε λοιπόν για την αποταμίευση, για τα χρήματα, τα παρατηρήσαμε καλά καλά και καταγράψαμε ό,τι ξέραμε σχετικό με το θέμα. Ετσι θυμηθήκαμε τις λέξεις που θα δείτε και τις γράψαμε ολομόναχοι!

Διαβάσαμε επίσης και και έναν υπέροχο μύθο! “Την αρπαγή της Ευρώπης”!  Μάθαμε λοιπόν τα πάντα για τον πονηρό Δία και την όμορφη Ευρώπη! Οτι δηλαδή μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο με χρυσά κέρατα για να πλησιάσει την Ευρώπη που έπαιζε στην ακτή επειδή την είχε ερωτευτεί, ότι την πήγε στην Κρήτη και εκεί γέννησε το Μίνωα!!! Πόση ιστορία κουβαλάει στην πλάτη του ένα μικρό κέρμα των 2 ευρώ!!!

Μιλήσαμε και για την Ευρώπη, για τα 12 αστέρια που έχουν πάνω τους τα ευρώ, ότι είνα φτιαγμένα από ειδικό χαρτί για να τα διαβάζουν και οι τυφλοί και πολλά άλλα ακόμη ενδιαφέροντα!

Επειδή δεν έχουμε χρήματα λοιπόν να αποταμιεύσουμε φτιάξαμε δικά μας! Και για να είμαστε σίγουροι ότι δε θα τα ξοδέψουμε τα κολλήσαμε σε ένα μπλε χαρτί. Εχουμε λοιπόν, όπως θα δείτε, νομίσματα με διάφορα σύμβολα πάνω τους, όπως για παράδειγμα  ένα λουλούδι για να αγοράζουμε λουλούδια, ή ένα δέντρο για να αγοράζουμε δέντρα, ή την ανακύκλωση  γιατί αγαπάμε και προστατεύουμε το περιβάλλον, ή την ειρήνη, ή παιδάκια και πολλά άλλα !

Θα σας δείξουμε και πώς εμφανίζουμε ένα κέρμα με μαγικό τρόπο!

Και μία πληροφορία: Ξέρετε γιατί έχει καθιερωθεί το γουρουνάκι σαν σύμβολο του κουμπαρά; Επειδή, στα παλιά χρόνια, οι άνθρωποι έβαζαν στην άκρη ένα γουρουνάκι και το φρόντιζαν μήπως και το χρειαστούν κατά τη διάρκεια της χρονιάς, αν δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές τους!

Τώρα το γουρουνάκι έγινε … κουτί από γάλα!

-Τί σημαίνει “αποταμίευση” παιδιά?  – “Χωρις ποτάμι κυρία”, είπε μία συμμαθήτριά μας! Και έτσι δημιουργήσαμε και ανέκδοτο για την αποταμίευση!!!

Είμαστε φοβεροί!!!