απόλλων

Η εκδρομή μας στον Επικούριο Απόλλωνα

απόλλων 1

Διαβάστε και δείτε πως περάσαμε στην εκδρομή μας στη σελίδα μας στο facebook!

https://www.facebook.com/protonipiagogiogargalianon/

 

 

Εκδρομή στον Επικούριο Απόλλωνα

<iframe src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fprotonipiagogiogargalianon%2Fposts%2F5578587798852095&width=500&show_text=true&height=797&appId" width="500" height="797" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowfullscreen="true" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share"></iframe>

 

IMG_4605

Στην “Αθήνα, την πόλη της Αθηνάς”, στην Ακρόπολη και το Μουσείο της!

Ενα όνειρο έγινε πραγματικότητα …

Ηταν στις αρχές της χρονιάς που διαβάσαμε το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά “Αθήνα, η πόλη της Αθηνάς” και γιατί μας αρέσουν οι μύθοι αλλά και με αφορμή το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα για την ελιά.

100510l

Η Ναταλία Καπατσούλια έκανε απίστευτη δουλειά και σ αυτό τον τόμο της σειράς “η πρώτη μου μυθολογία”! Οι ζωγραφιές της γεμάτες χιούμορ!

Παίξαμε αυτό το βιβλίο, λοιπόν, πολύ φέτος!

Το δραματοποιήσαμε, το … τραγουδήσαμε, το ζωγραφίσαμε …

Μας γεννήθηκε τότε μια ιδέα!

Να πάμε στον Ιερό Βράχο της  Ακρόπολης και να παίξουμε εκεί το μύθο αυτό!

Είπαμε την ιδέα μας στο σύλλογο γονέων κάναμε μεγάλη υπομονή να έρθει το πλήρωμα του χρόνου

και έτσι …

Η μεγάλη μέρα έφτασε!

Ηρθε σήμερα, 15-5-2016, που συμπτωματικά συνέπεσε με την παγκόσμια μέρα της οικογένειας.

Η εκδρομή μας εξάλλου ήταν οικογειακή!

Μπαμπάδες, μαμάδες και γιαγιάδες ακολούθησαν με μεγάλη χαρά

IMG_4552

Συγκεντρωθήκαμε κάτω από κάτι γνώριμα δέντρα σε μας… τις Ελιές! Η ξεναγός μας περίμενε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στον χρόνο

IMG_4566

Οσο περιμέναμε δεν χάσαμε την ευκαιρία για παιχνίδι και … κουβέντα με το δέντρο!

IMG_4567


Στη διαδρομή σταματούσαμε σε συγκεκριμένα σημεία γιατί η ξεναγός είχε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να μας πει!

IMG_4562

θα φτάσουμε άραγε εκεί πάνω;

IMG_4571

Το Ηρώδειο από ψηλά!

IMG_4572

συνεχίζουμε την ανάβαση με μεγάλη προσοχή και πάντα κρατώντας το χέρι της μαμάς!

IMG_4573

IMG_4581

στάση πάλι στα σκαλοπάτια λίγο πριν αντικρύσουμε τον Παρθενώνα

IMG_4576

η Αθηνα από ψηλά!

IMG_4586IMG_4578
IMG_4575IMG_4584IMG_4585

Συγκίνηση να βρισκόμαστε εδώ

IMG_4588IMG_4589IMG_4591IMG_4593IMG_4594IMG_4597IMG_4599IMG_4600

IMG_4605 IMG_4609

Αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον!IMG_4611 IMG_4614

Η βόλτα μας συνεχίστηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης

IMG_4616

Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν αντικρύσαμε τα αγαπημένα μας lego στο μουσείο! Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνας Παρθένου!

IMG_4617

lego lego lego …

IMG_4619

και το Hρώδειο με lego!

IMG_4620

Υπέροχο!

Δεν υπάρχει ομορφότερος τρόπος να κλείσεις μια εκδρομή!
IMG_4621 IMG_4622 IMG_4623

Είναι απίστευτο που μπορεί να σε οδηγήσει ένα βιβλίο τελικά!

Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις

όχι μόνο στην φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα!

Συναντηθήκαμε το Σάββατο στο σχολείο μας για να προετοιμαστούμε σωστά για το ταξίδι και το παιχνίδι!

Ομως δυστυχώς

δεν καταφέραμε να παίξουμε το βιβλίο στον Ιερό Βράχο  😥

Μία φίλη μας είχε ένα ατυχηματάκι και οι υπόλοιποι δεν είχαμε κέφι για τέτοια παιχνίδια

Αφήσαμε το παιχνίδι στην άκρη για να της συμπαρασταθούμε και να γεμίσουμε το μυαλό μας εμπειρίες να της διηγηθούμε

Ευτυχώς  η φίλη μας είναι μια χαρά! Και αυτό είναι το πιο σημαντικο!

Αλλωστε, είδαμε καλά με τα μάτια μας πώς είναι η Ακρόπολη και συνειδητοποιήσαμε πόσο ψηλά βρίσκεται!

Ακούσαμε τα πατήματά μας και νιώσαμε σα να ήμασταν εμείς  οι αρχαίοι μας πρόγονοι που ανέβαιναν εκεί ψηλά για να προσκυνήσουν στο Ναό της Αθηνάς Παρθένου.

Σαν να ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές της ζωφόρου

images-3 images-4 images-5

(Η ζωφόρος όμως θα μας απασχολήσει σε άλλη ανάρτηση. Είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της!)

Στο σχολείο μας λοιπόν θα φτιάξουμε μία Ακρόπολη και θα παίξουμε ξανά το βιβλιο μας “σωστά”!

Ευχαριστούμε τους γονείς που μας έκαναν τέτοιο δώρο και φυσικά

το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά και της Ναταλίας Καπατσούλια (εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ) που ήταν η αφορμή να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι!

Ενα βιβλίο μας έδωσε την ιδέα να ταξιδέψουμε στον χρόνο με … λεωφορείο!!!  😉

Αυτό και αν δεν είναι εντυπωσιακό !!!

Με ένα βιβλίο αρχίσαμε μια χρονιά και σχεδόν την κλείνουμε με το ίδιο!

Η Φιλαρμονική Γαργαλιάνων μας υποδέχεται!

Φτάσαμε λοιπόν στη φιλαρμονική και ακούσαμε με προσοχή πολλή!
IMG_3349

Τα κρουστα μας ψιθύρισαν στ αυτιά μας … δυνατά,

πως ρυθμό θα δώσουνε στην μπάντα και …

IMG_3355

…  σε όλους μας χαρά!

Και η βασίλισσα, η ντραμς, η αγαπημένη,

IMG_3356

στον ρυθμό της με τρέλα μας παρασέρνει!

Να και τα πιατίνια

που αρχίζουνε τη … γκρίνια!

IMG_3358

και η τούμπα εκεί δα

όλο … τούμπες κάνει και γελά!

IMG_3364

Μα … ΚΑΙ  το κόρνο το γαλλικό

χωνί μεγάλο έχει και αυτό!

Πο πο πο!!!

IMG_3366

Περήφανο στέκεται και το τρομπόνι

πότε γελάει πότε θυμώνει!

IMG_3367

Φλάουτο είδαμε επίσης και τρομπέτα

 σαξόφωνα, γκρανκάσα μα και κλαρινέτα!

Και τώρα ένα αίνιγμα δύσκολο πολύ!  😉

μην  😳  αν δεν το βρείτε στη στιγμή!

Στέκεται καμαρωτή και περιμένει από κάποιον να φορεθεί!

Τι είναι;

Μα φυσικά της φιλαρμονικής η φανταστική στολή!

IMG_3371

Ε, πως να φύγουμε έτσι χωρίς ένα ευχαριστώ;

Γι αυτό μόλις στο σχολειό μας γυρίσαμε  φτιάξαμε αυτό: IMG_3453

Τον τοίχο της φιλαρμονικής μας θα στολίσει

και η αίθουσα με νότες θα ξεχειλίσει!

Οπως τόσες νότες η φιλαρμονική μας σε όλους μας χαρίζει

(Εδώ ένα απόσπασμα από την περσινή της εμφάνιση στο Μεσολόγγι!)

Ευχαριστούμε ξανά κύριε Φώτη και κύριε Σωτήρη για την ζεστή, μελωδική φιλοξενία!

Αγιά Σωτήρα στο Μωριά κι Αγιά Σοφιά στην Πόλη

Στο όμορφο χωριό “χριστιανοι” βρίσκεται αυτο το ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ μνημείο , ο ναός της μεταμορφώσεως του Σωτήρος”.  Εκεί μας περίμεναν ο πρόεδρος του χωριού με τη σύζυγο του !
imageΧτιςμενος στα ερείπια αρχαιου ελληνικού ναού αφιερωμένου στο Σωτήρα Δια αποτελεί ενα ιστορικό κτίσμα μοναδικής σπουδαιότητας αφου ειναι ο μεγαλύτερος βυζαντινός ναός στην Πελοπόννησο. Εξ ου και η γνωστή ρήση “Αγιά Σωτηρα στο μορια και Αγία σοφια στην Πόλη ”
image image image image

 

image

Μεσα στο ναό τραγουδήσαμε ενα αγαπημενο τραγούδι! “Το μαρμαρωμένο βασιλιά”! Ειχαμε παρει μαζι ξυλάκια και μαρακες!

image

Ο πρόεδρος του χωριού με τη σύζυγο του αφου μας υποδέχτηκαν και μας ξενάγησαν στο ναό νας οδήγησαν στην πλατεία για φαγητό!

imageimage

Μια μόνιμη κάτοικος της λιμνουλας μας υπολιμνούλα δέχτηκε εκεί!imageimage

imageΜετα το φαγητό και το παιχνίδι με την πάπια ζωγραφίσαμε για να κανουμε δώρο στους φιλόξενους οικοδεσπότες!
imageimageimage

Η μόλυνση της θάλασσας αρχίζει και απο  ψηλά! Αφήσαμε κι εδω το  … στίγμα μας λοιπον! Εκτός απο τις ζωγραφιές και αφιςα της HELMEPA imageimageΦευγοντας , είπαμε να ρίξουμε μια ματια στα έργα του φράγματος! Σε ενα τρίμηνο θα αρχίσει να γεμίζει , μας ειπε ο εργολαβος και σε τρία χρονια θα εχει γεμίσει για καλα! Φωτογραφίσαμε με τα ματια το φαράγγι για να χαραχθεί στη μνήμη μας μια που σε τρία χρονια ολα θα έχουν σκεπαστεί με νερό, ευχαριστήσαμε τον εργολάβο κύριο Βαγγέλη και πήραμε το δρόμο της επιστροφής! image image image

 

Την επομενη φορα που θα ερθουμε θα περάσουμε απο τον καινουριο δρόμο. Πάνω απο το φράγμα!
imageimage

 

 

 

IMG_0758

Πάμε μουσείο;

Πάμε!

Βρισκόμαστε ακόμα στην Χώρα! Θυμάστε από την προηγούμενη ανάρτηση; Που είχαμε πάει στο θέατρο; Αφού τελείωσε το θέατρο λοιπόν και το παιχνίδι μας στην πλατεία ανηφορίσαμε για το αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας. Είχαμε άλλο ένα ταξίδι να κάνουμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο. Πίσω στον χρόνο!

Θέλαμε να δούμε από κοντά τα μεγάλα πιθάρια που αποθήκευαν το λάδι, τους αμφορείς και τους ψευδόστομους αμφορείς που τόσα είχαμε ακούσει και τελικά κέρδισαν την καρδιά μας, να πάρουμε πληροφορίες για την ζωή των αρχαίων! Είχαμε σκαρώσει μάλιστα και ένα παιχνίδι με την κυρία μας. Να ψάξει η κάθε ομάδα να βρει από ένα αγγείο (που είχαμε δει στον υπολογιστή νωρίτερα)  και να το σημειώσουμε ή καλύτερα να το ζωγραφίσουμε. Επειδή όμως είμαστε λίγο … ζωηροί και δεν είχαμε πολύ χρόνο τελικά, το αλλάξαμε το παιχνίδι. Ακολουθήσαμε  την κυρία όλοι μαζί και κάθε φορά που αναγνωρίζαμε ένα αντικείμενο (αγγείο, αμφορέα, πιθάρι, χρυσό κ.α.) το φωνάζαμε με ενθουσιασμό! Ο ενθουσιασμός μας όμως και η … ζωηράδα μας άγχωσε λίγο τις κυρίες του μουσείου και την κυρία μας! Ακολουθήσαμε όμως τον αρχαιολόγο που για καλή μας τύχη βρισκόταν εκεί και ακούσαμε προσεκτικά όλα τα ενδιαφέροντα που μας είπε.

Μάθαμε λοιπόν για τον βασιλιά Νέστορα, πόσο μεγάλο βασίλειο είχε, πόσο γνωστός ήταν τότε στον κόσμο, πόσο πολύ λάδι είχε η περιοχή μας που έστελνε και στο εξωτερικό. Ακόμα ότι είχε τα ανάκτορά του λίγο πιο πέρα, στο Λόφο του Εγκλιανού και ότι δυστυχώς μια πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του παλατιού. Τωρα φαίνονται μόνο λίγοι τοίχοι και η μπανιέρα της βασίλισσας!  Τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί βρέθηκαν κάτω απο τα ερείπια των ανακτόρων. Είδαμε και πινακίδες με γραμμική γραφή Β! Ξέρετε, αυτή τη γραφή με τα ιδεογράμματα. Τα σύμβολα!

Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να επισκεφθούμε και το παλάτι, επειδή γίνονται επισκευές. Ισως την Ανοιξη που θα έχουν τελειώσει θα πάμε μια εκδρομή με τους γονείς μας!

Σας χαρίζουμε λοιπόν μερικές “χρονογεύσεις”

IMG_0734

Να’τος! Τον βρήκαμε! Αυτόν τον ψευδόστομο αμφορέα που έχει τρία κεφάλια ζώων γύρω από το λαιμό του! Κυρία, κερδίσαμε!

IMG_0758

Και αυτό το γιγάντιο πιθάρι μέσα του φύλαγε το λάδι. Το χρώμα του δικαιολογείται αν σκεφτείτε ότι βρέθηκε μετά την πυρκαγιά. Μετρηθήκαμε μπροστά του! Τεράστιο!!!

IMG_0767

λεπτομέρεια από χρυσό κόσμημα

IMG_0768

Στον “ζυγό” ζύγιζαν το χρυσό και το ασήμι! Μπροστά του φαίνονται λεπτομέρειες από τα όπλα της εποχής.

IMG_0769

Ο αγαπημένος αμφορέας της κυρίας μας!

IMG_0757

Εδώ βλέπουμε βελάκια και πιο δίπλα χάντρες πήλινες για κολλιέ!

IMG_0759

Η κυρία μας ρώτησε: γιατί έχει και λαβή κάτω χαμηλά; Δεν του φτάνουν οι τρεις λαβές ψηλα; Ρε κυρία, απαντήσαμε εμείς, ήταν πολύ μεγάλο και έπρεπε να το κρατάει κάποιος από κάτω. Ηταν πολύ βαρύ, δηλαδή! Τι άλλο να πει η κυρία …

IMG_0760

Ο,τι απέμεινε από την καμινάδα των ανακτόρων!

IMG_0761

Διάφορα αντικείμενα καθημερινής χρήσης!

IMG_0762

Και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στην κουζίνα των ανακτόρων! Τα ποτήρια των αρχαίων!

IMG_0764

Κυρία! Ψευδόστομοι, ψευδόστομοι! Φωτογράφησέ τους!

IMG_0766

Και άλλα αγγεία. Βλέπουμε και παιχνίδια!

IMG_0749

Οι πινακίδες Γραμμικής Β! Κατάμαυρες από τις σταχτες Ευτυχώς που οι προθήκες είχαν τζάμια

IMG_0751

Εδώ, κρατούσαν σημειώσεις για το εμπόριο, πόσο λάδι πούλησαν και άλλα…. Δεν ήξεραν πολλοί να γράφουν, να χαράζουν καλύτερα. Μόνο λίγοι. Ελάχιστοι, μας είπε ο Αρχαιολόγος, ο κύριος Σταμάτης

IMG_0748

Η … πιατοθήκη!

IMG_0747

Σ αυτή τη φωτογραφία φαίνεται το εσωτερικό του παλατιού. Οσο φαίνεται δηλαδή … Λίγο ψηλά για μας!

Οι υπόλοιπες δραστηριότητες θα υλοποιηθούν στην τάξη μας!

Σε κάθε ταξίδι αποκτάς εμπειρίες και γνώσεις!

Επιστρέψαμε πιο … σοφοί!  (Επιπλέον μας αρέσει και το λεωφορείο!)

Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1969 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με ευθύνη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.

Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται:

– Αγγεία και αντικείμενα μικροτεχνίας, μεσοελλαδικών και μυκηναϊκών χρόνων από τις θέσεις Περιστεριά, Ρούτση, Βολιμίδια, Τραγάνα κ.ά.

Κινητά ευρήματα από το Ανάκτορο του Νέστορος στον Εγκλιανό.

Οι αρχαιολόγοι που έκαναν τις ανασκαφές ήταν ο Καρλ Μπλέγκεν και ο Σπύρος Μαρινάτος

Εδώ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες και θα περιηγηθείτε εικονικά

www.dimos-pylou-nestoros.gr/blog/visitor/museum/

Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας

Με ποιό τρόπο τα παιδιά θα κάνουν καλύτερα ένα μάθημα ιστορίας; Πώς θα έρθουν καλύτερα σε επαφή με την ιστορία της χώρας τους; Μα με την επίσκεψη σε ένα μουσείο φυσικά!

Γι αυτό και τα παιδιά επισκέφθηκαν με τις κυρίες τους το Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας στα μέσα του Οκτώβρη για να δουν από κοντά ότι όλα όσα είχαν ακούσει και διαβάσει αυτές τις μέρες για το έπος του ’40!

Στο μουσείο λοιπόν πέρασαν υπέροχα, απ’ ότι άκουσα! Είδαν από κοντά άρματα μάχης και πολεμικά αεροπλάνα που τους εντυπωσίασαν, όπλα, στολές Ελλήνων και Ιταλών, διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα και πολλές φωτογραφίες από τον πόλεμο! 

Τους υποδέχτηκαν η διευθύντρια του μουσείου και τρεις στρατιώτες. Ηταν όλοι πολύ φιλόξενοι και φιλικοί με τα παιδιά και τις κυρίες και πολύ πρόθυμοι να τους ξεναγήσουν!

Αφού λοιπόν τους ξενάγησαν στο χώρο του μουσείου, τους έδειξαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων -και μάλιστα την πρώτη που δημιουργηθηκε τότε- για τον πόλεμο και το Μουσολίνι και τους έκαναν “μάθημα” για τη σημαία μας,  τους διάβασαν και … παραμύθι! Μάλιστα, παραμύθι! Νομίζετε ότι οι στρατιώτες δε διαβάζουν ωραία τα παραμύθια; Μεγάλο λάθος! Το αντίθετο μάλιστα!!!

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα παιδιά έπαιζαν και ένα παιχνίδι που τους είχε ετοιμάσει η μία κυρία τους. 

Είχε φωτογραφήσει, λοιπόν, τα εκθέματα του μουσείου (από προηγούμενη επίσκεψη τους πριν από δύο -τρία χρόνια) και αφού είχε κόψει τις φωτογραφίες σε δύο ή τρία κομμάτια,  τις μοίρασε στα παιδιά για να εντοπίσουν τη λεπτομέρεια της φωτογραφίας μέσα ή έξω από το μουσείο ! Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας είχε γράψει και από ένα αίνιγμα για να βοηθήσει τα παιδιά να εντοπίσουν το έκθεμα!

Κατά τη διάρκεια λοιπόν της περιήγησης στο μουσείο ακούγονταν φωνούλες “το βρήκα, το βρήκα”!, “νά’το κυρία”! “εδώ, εδώ”! Οι στρατιώτες αναρωτήθηκαν τί συμβαίνει και μόλις τους εξήγησε η κυρία άρχισαν να παίζουν κι αυτοί με τα παιδιά βοηθώντας τα να βρουν αυτά που ήταν καλά … κρυμμένα! 

Ενθουσιάστηκε όλο το προσωπικό του Μουσείου με τους μαθητές μας γιατί ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι για την περίοδο αυτή και ήξεραν και λεπτομέρειες για τα γεγονότα! Κανένα άλλο σχολείο δεν είχε πάει τόσο καλά προετοιμασμένο μας είπαν! Τα παιδιά ήξεραν περισσότερα και από μαθητές της … έκτης! Φανταστείτε λοιπόν πόσο εξεπλάγησαν που είχαν προετοιμαστεί να παίξουν και “το παιχνίδι της … κρυμμένης εικόνας” μέσα στο Μουσείο ή και έξω!

Τα παιδιά αφού έφαγαν λοιπόν στον κήπο του Μουσείου κάτω από τη σκιά του πολεμικού αεροσκάφους, άρχισαν να παίζουν κρυφτό και κυνηγητό γύρω από τα άρματα μάχης. Και έγινε τότε το πιο θαυμαστό απ’ όλα! Εκεί δίπλα στα άρματα μάχης και στο κανόνι που κοιμόταν συνειδητοποίησαμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η Ειρήνη!

Οι στρατιώτες μας τόνισαν τη ανάγκη να υπάρχει Ειρήνη σε όλο τον κόσμο και δεν παρέλειψαν να μας θυμίσουν ότι πρέπει όλοι μας να μπορούμε να λέμε το δικό μας ΟΧΙ και να είμαστε έτοιμοι να αγωνιζόμαστε γι αυτό !        

                                                                                                                                    αφιξη στο μουσείο!

      αφιξη στο μουσείο!
Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη ...

Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη …

στο "μάθημα" της σημαίας!

στο “μάθημα” της σημαίας!

το βρήκα κυρία!!!

το βρήκα κυρία!!!

και ένας ... αλεξιπτωτιστής!

και ένας … αλεξιπτωτιστής!

ψάχνοντας...

ψάχνουμε, ψάχνουμε για το παιχνίδι μας!η ώρα του φαγητού!

Η ώρα του φαγητού. Η καλύτερη!

στη σκιά του αεροσκάφους

Κάτω από τα βλέμματα ενός στρατιώτη απολαμβάνεις το φαγητό περισσότερο!!!

γράψαμε τις εντυπώσεις μας ...

Γράψαμε τις εντυπώσεις μας … “περάσαμε υπέροχα”!

και αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας φύγαμε...

Μαζέψαμε τα πράγματά μας…

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Δε έφυγαν όμως με άδεια χέρια… Αφησαν στο Μουσείο για δώρο μια ιστορία για ένα γαιδουράκι που είχε δημιουργήσει το Ολοήμερο, “ο Ντε στο Μέτωπο”!

 

Ο Ντε στο Μέτωπο

     «Αχ, πόσο κουρασμένος είμαι»! Είπε ο Ντε ο Γάιδαρος! « Περπατώ τόση ώρα πάνω στα βουνά και στα χιόνια και κάνει τόσο κρύο! Μα τόσο κρύο! Θέλω να κοιμηθώ κάπου. Δεν αντέχω άλλο…

Γιατί να είμαι στον πόλεμο; Γιατί γίνονται πόλεμοι; Θυμάμαι πόσο ωραία περνούσαμε στο χωριό μαζί με το αφεντικό μου όταν υπήρχε Ειρήνη!  Πηγαίναμε βόλτες, τον βοηθούσα στις δουλειές του, τρώγαμε και το φαγητάκι μας… Ενώ τώρα… Ούτε βόλτες, ούτε φαγητό! Τουλάχιστον βοηθάω το αφεντικό μου πάλι και του κάνω παρέα, εδώ στο Μέτωπο, στα παγωμένα βουνά!

Αααχ! Πόσο νυστάζω όμως! Τουλάχιστον  να ήμουν κι εγώ ένας στρατιώτης, σαν αυτούς που κουβαλάνε τα όπλα τους και πολεμάνε για την πατρίδα! Τότε δε θα ήταν το ίδιο! Μπορεί να κρύωνα αλλά θα άντεχα γιατί θα είχα μέσα μου αγάπη για την πατρίδα και θα με κράταγε ζεστό!  Ενώ τώρα που είμαι ένας γάιδαρος τί κάνω; Ααααχ! (χασμουρήθηκε)!

Ο Ντε λοιπόν αποκοιμήθηκε έτσι κουρασμένος που ήταν.

Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας στρατιώτης που έτρεχε φωνάζοντας ΑΕΡΑΑΑΑ! Πολεμούσε με θάρρος τους εχθρούς κρατώντας το όπλο του στο χέρι! Ξαφνικά όμως έπεσε κάτω… Μία σφαίρα τον πέτυχε στο στήθος, εκεί στην καρδιά. Έτρεξε ο φίλος του αμέσως να τον βοηθήσει , αλλά τίποτα. Δε μπορούσε να σηκωθεί. Αίματα έτρεχαν από το στήθος του. « Γεια σου γλυκιά μου πατρίδα. Δίνω τη ζωή μου για σένα! Για να είσαι ελεύθερη! Γεια σου φίλε μου αγαπημένε. Δε θα σε ξαναδώ ποτέ…»

«Ντε, Ντε, ξύπνα Ντε»!!!  Τον κουνούσε το αφεντικό του! «Παρακοιμήθηκες, γαιδαράκο μου! Ελα, πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι για το βουνό. Ευτυχώς που έχω και σένα και μου κουβαλάς τα ρούχα και τα φαγητά και τα όπλα! Ευτυχώς που έχω τον φίλο μου μαζί και μου κάνει παρέα! Ελα, Ντε»!

Ο Ντε τότε πετάχτηκε τρομαγμένος από τόσο ταρακούνημα και μόλις κατάλαβε ότι έβλεπε ένα κακό όνειρο άρχισε να γκαρίζει από τη χαρά του!

Χάρηκε που ήταν ακόμη ένα γαϊδουράκι και βοηθούσε το αφεντικό του να κουβαλάει τα πράγματά του πηγαίνοντας να πολεμήσει.

Χάρηκε ακόμα γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να προσφέρει στην πατρίδα του με διαφορετικό τρόπο από το αφεντικό του.

«Ελα αγαπημένε μου Ντε, πάμε να πολεμήσουμε για την πατρίδα μαζί με τους άλλους!» του είπε το αφεντικό του! «Ευτυχώς που είσαι κι εσύ εδώ, αγαπημένε μου φιλαράκο! Τί θα έκανα εγώ χωρίς εσένα;

τέλος

(Παρατηρώντας αφίσες και φωτογραφίες από τον πόλεμο του ’40, το βλέμμα μας «έπιασε» ένα γαϊδουράκι να κουβαλάει κιβώτια. Μας κίνησε το ενδιαφέρον και σκεφτήκαμε να γράψουμε μια ιστορία για ένα γαϊδουράκι που ήταν στην πρώτη γραμμή! Η ιστορία του Ντε λοιπόν…)

Γαρυφαλιά Τεριζάκη      –         1ο νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων      –                                     16-10-2013

 

 

Επίσκεψη στην “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” Καλαμάτας, στη Λαική Βιβλιοθήκη και Πινακοθήκη

Μια και εκδίδουμε εφημερίδα, το “εφημεριδάκι” μας, που όλοι γνωρίζετε, σκεφτήκαμε να επισκεφτούμε και τα γραφεία μιας εφημερίδας ενηλίκων. Είχαμε κλείσει , λοιπόν, ραντεβού και μας περίμεναν στην “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” Καλαμάτας!

Εκεί μας υποδέχτηκε η κυρία Γιούλα Σαρδέλη, η οποία ήταν πολύ γλυκιά! Μας ανέβασε στον πιο πάνω όροφο, στην “αίθουσα διαλόγου”  και άρχισαν να πέφτουν οι ερωτήσεις σαν βροχή!

Μας είπε πολλά πράγματα για τη δουλειά του δημοσιογράφου… Η ίδια είναι εκεί 7 χρόνια και της αρέσει πολύ! Είναι δουλειά με πολύ ενδιαφέρον αλλά λίγο δύσκολη γιατί το ωράριο είναι περίεργο… Οι δημοσιογράφοι δουλεύουν ουσιαστικά όλη την ημέρα. Αν συμβεί κάτι σοβαρό τους τηλεφωνούν και τρέχουν για να καλύψουν το ρεπορτάζ! Επίσης, όπως μας είπε, δεν της αρέσει που κάποιες φορές – και δυστυχώς πολλές-  πρέπει να γράφουν άσχημα νέα…

Περισσότερα από τη συνέντευξη θα διαβάσετε στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας!

Εμείς της χαρίσαμε την εφημερίδα μας με τα νέα του σχολείου και αυτή χάρηκε πολύ! Της άρεσε πολύ η εφημερίδα μας και μας είπε ότι μοιάζει με εφημερίδα των μεγάλων! Μόνο που η δική μας έχει μόνο καλά νέα!

Πήραμε ιδέες από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και θα προσθέσουμε στήλες και στη δική μας εφημερίδα!!!

Μετά την επίσκεψή μας στα γραφεία της εφημερίδας, επισκεφθήκαμε τη Λαική βιβλιοθήκη Καλαμάτας και τη Δημοτική Πινακοθήκη.

Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το παιδικό τμήμα της βιβλιοθήκης, με τα τεράστια μαξιλάρια σαν καναπέδες, τα τραπεζάκια με τα καρεκλάκια τους και τα πολλά βιβλια που είχαν! Η κυρία βιβλιοθηκάριος, που ήταν κι αυτή νηπιαγωγός, μας εξήγησε ότι η βιβλιοθήκη έχει κανόνες  τους οποίους και πρέπει να τηρούμε. Οτι δηλαδή μιλάμε σιγανά, επειδή δίπλα κάποιοι άλλοι διαβάζουν, ότι τα βιβλια τα ξαναβάζουμε στο ίδιο ράφι με τη ράχη προς τα έξω και επίσης ότι τα βιβλία τα δανειζόμαστε για 15 μέρες.

Δεν ήταν κάτι καινούριο για μας αυτοί οι κανόνες, επειδή κι εμείς στο σχολείο μας τηρούμε τους κανόνες της βιβλιοθήκης μας και γενικότερα τους κανόνες της τάξης μας!

Δεν τελείωσε όμως η βόλτα μας εκεί…. Πήγαμε και στο διπλανό χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης! Εκεί εντυπωσιαστήκαμε!!! Πολλοί πίνακες ζωγραφικής από γνωστούς καλλιτέχνες! Κάποιοι μας άρεσαν περισσότερο και στεκόμασταν μπροστά τους για πολλή ώρα συζητώντας με τις κυρίες και τους συμμαθητές μας!

Η ώρα όμως περνούσε και ο κύριος Ηλίας, ο οδηγός του λεωφορείου, μας τηλεφώνησε ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε για την επιστροφή μας στους Γαργαλιάνους!

Επιβιβαστήκαμε λοιπόν στο λεωφορείο, δέσαμε τις ζώνες μας , βάλαμε και το αγαπημένο μας cd να παίζει και ο κύριος Ηλίας έβαλε μπρος την μηχανή…

Στο λεωφορείο βέβαια, περνάμε πολύ ωραία! Δεν ακούμε μόνο μουσική… η κυρία μας διαβάζει και παραμύθια αλλά όχι μόνο αυτό…. Φτιάχνουμε δικά μας παραμύθια! Αυτό έχει πολύ πλάκα!!!

Κρατήσαμε μέσα μας όοοοοολες αυτές τις εμπειρίες και όταν με το καλό επιστρέψαμε στο σχολείο, τις ξαναθυμηθήκαμε  τις κρατήσαμε καλά καλά μέσα μας και την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε τις δημιουργίες εμπνεόμενοι από όλα όσα ζήσαμε στην Καλαμάτα, την Πρωτεύουσα του Νομού μας!

Θα ξαναπάμε τον επόμενο μήνα για να παρακολουθήσουμε μία παράσταση κουκλοθεάτρου!!!

Σας χαρίζουμε λοιπόν τις φωτογραφίες από τις επισκέψεις μας και δύο από τα αγαπημένα μας τραγούδια από το cd που ακούγαμε. Είναι “το φτερό του δράκου”, το οποίο φέτος το “δουλεύουμε” πολύ με την κυρία μας.  Εκεί βρίσκεται “ο μάγειρας” που είχαμε τραγουδήσει στον τηλεμαραθώνιο της unicef…. Το ένα τραγούδι μάλιστα τον  “βάτραχο” θα το δανειστούμε πάλι  για το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα της unicef!!! Δε σας λέμε βέβαια πώς θα το αξιοποιήσουμε…

“Ο βασιλιάς” είναι ένα άλλο αγαπημένο μας το οποίο παίζουμε όταν θέλουμε να μπούμε στην “παρεούλα”, φορώντας το καπέλο του βασιλιά… Ακούστε το προσεκτικά! Θυμηθείτε το ….!

Σας τα αφιερώνουμε όοοολα λοιπόν και τραγούδια και φωτογραφίες!!!

Το πανηγύρι!

Στις 3 Οκτωβρίου, όπως γνωρίζετε, γιορτάζει ο πολιούχος της πόλης μας, ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης! Βέβαια γιορτάζει μόνος του γιατί κανείς Διονύσης ή Διονυσία δε γιορτάζει αυτή τη μέρα μαζί με τον Αγιο, στους Γαργαλιάνους!Περίεργο δεν είναι?

Πραγματοποιείται λοιπόν πανηγύρι σε κεντρικό δρόμο της πόλης μας το οποίο είχαμε την ιδέα να επισκεφθούμε με τους μαθητές μας!!!

Περάσαμε πολύ ωραία και τα παιδιά το καταχάρηκαν! Παρατηρούσαμε τα εμπορεύματα που πουλούσαν στους πάγκους τους οι έμποροι και τα  καταγράψαμε όλα αυτά για να σας τα παρουσιάσουμε! Βέβαια ψωνίσαμε κιόλας! Παστελομπουκίτσες, που ήταν μούρλια, λουκουμάκια που επίσης ήταν γευστικότατα, φακές γιατί έχουν σίδηρο (!), ένα βιβλίο για τις αισθήσεις και φυσικά ένα … ψαράκι! Οχι για τηγάνισμα, αλλά για κατοικίδιο στο σχολείο!!!

Με έκπληξή μας αλλά και μεγάλη χαρά συναντήσαμε και τα παιδιά της Τετάρτης με τον κύριό τους!!!

Ωραία ήταν αυτή η βόλτα!

Στο δρόμο (για την επιστροφή στο σχολείο) σταματήσαμε στο πάρκο να παίξουμε! Εκεί διαπιστώσαμε με έκπληξη πως λειτουργεί και η δανειστική βιβλιοθήκη!

Αλλά όλα αυτά στην επόμενη δημοσίευση…