Μικρό ιστορικό
Το προαύλιο του σχολείου μας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο. Από το 2007 που διατελώ προισταμένη προσπαθούσα εντατικά να πείσω το Δήμο να το αναδιαμορφώσει έτσι ώστε να μην είναι επικίνδυνο για τους μαθητές αλλά και για να εξασφαλίσουμε χώρο για πράσινο. Καθώς δεν υπήρχε ανταπόκριση λοιπόν, έστειλα επιστολή στο Ιδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου και με μεγάλη μου έκπληξη ανταποκρίθηκε θετικά. Ετσι λοιπόν το 2013 το προαύλιό μας ομόρφυνε και έγινε και ασφαλέστερο για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας, χάρη στην χορηγία του Ιδρύματος.
Είμαστε ευγνώμονες όχι μόνο επειδή το σχολείο μας άλλαξε όψη αλλά και επειδή τα παιδιά παίζουν με μεγαλύτερη ασφάλεια και δημιοργήσαμε υπέροχο κήπο. Το 2015 που το προαύλιο είχε πάρει πια την τελική του μορφή, φύτεψα η ίδια – εκτός από άλλα φυτά- μια ελιά. Την έβλεπα στα χρόνια που θα έρχονταν να μεγαλώνει, να μας δίνει τους χυμούς της, να κάνουν τα παιδιά κούνια στα κλαδιά της, να παίζουν τριγύρω της και να καθόμαστε στον ίσκιο της να διαβάζουμε παραμύθια.
Είναι μεγάλη η συγκίνηση για μένα να βλέπω ότι όλα αυτά που είχα οραματιστεί τότε τα βιώνουμε όλοι και μάλιστα με το παραπάνω. Τα δώρα της ελιάς είναι περισσότερα από όσα είχα φανταστεί. Οσο για το προαύλιο… έχουν γίνει τόσες γιορτές σε συνεργασία με τους γονείς, τόσα μπάρμπεκιου, τόσες εκδηλώσεις (κουκλοθέατρα, θέατρα, αναβίωση εθίμων) που δεν μπορώ να απαριθμήσω. Ζωντάνεψε το προαύλιο και το σχολείο μαζί.
Και καταλήγω πάντα στο ίδιο. Οπου δώσεις αγάπη σου επιστρέφει πολλαπλάσια.
Γαρυφαλιά Τεριζάκη
Κάποιες φωτογραφίες από τις εργασίες- όσες πρόλαβα να τραβήξω- και την αξιοποίησή του από τα μέλη της κοινότητας του σχολείου μας
Τώρα όμως .. !
Μπορείτε να δείτε στη σελίδα του Ιδρύματος την αναφορά στο σχολείο μας https://www.cvf.gr/cvf_action_records/view/101