one two free στο σχολείο μας

Την Τρίτη 5 Νοεμβρίου είχαμε μια επίσκεψη στο σχολείο μας! 

Μας επισκέφθηκε “η μικρή Βασιλική με το φαμπλεκοτρι”! Θα απορρείτε βέβαια τί είναι όλα αυτά …

Η θεατρική ομάδα “one two free” λοιπόν παρουσίασε μέσα στην τάξη μας το έργο αυτό κι εμείς μαζί με τις ηθοποιούς γνωρίσαμε τα χρώματα, τη μουσική και τη ζωγραφική!

Αφού τελείωσε η παράσταση, παίξαμε όλοι μαζί θεατρικό παιχνίδι και γίναμε χρώματα, μαέστροι, ζωγράφοι και ορχήστρα!

Μάθαμε μαζί με τη Βασιλική για το φάσμα, τα τρία βασικά χρώματα, τα χρώματα του ουράνιου τόξου και ακόμα ότι μπορούμε να φτιάξουμε ό,τι χρώμα θέλει ο καθένας όπως το “φαμπλεκοτρί”! Φαντασία νά’χεις … 

Συνεχίσαμε τη δουλειά μας αφού έφυγε η Βασιλική για να πάει σε άλλο σχολείο και ασχοληθήκαμε με τί άλλο; Με τα χρώματα!

Η κυρία μας διάβασε για την ιστορία της Ιριδας και για τη δημιουργία του πρώτου ουράνιου τόξου! Μας διάβασε το μύθο δηλαδή, γιατί εμείς ξέρουμε πώς δημιουργείται το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα!

Τα παιδιά είδαν το έργο ενός καλλιτέχη του Yβ Κλάιν! Του άρεσε να ζωγραφίζει  μονοχρωμίες. Αυτός λοιπόν έφτιαξε μια δική του απόχρωση του μπλε που κρατούσε τη λάμψη του και που μάλιστα έγινε γνωστό με το όνομά του παγκοσμίως ΙΚΒ (international Klein Blue). Μπορούμε κι εμείς να φτιάξουμε το δικό μας χρώμα; Φυσικά!!!

Εφτιαξαν έναν πίνακα αναφοράς με τα βασικά χρώματα και κάποια από τις αναμίξεις τους, όπως πράσινο, πορτοκαλί, μοβ και μετά ήρθε το καλύτερο!

Τα … ζουζούνια ήθελαν να μπερδέψουν τα χρώματα και να δημιουργήσουν ένα δικό τους χρώμα. Ζωγράφισαν λοιπόν με φυσοκαλαμάκια! Εγινε χαμός!!!

Χαρά που έκανε η καθαρίστρια, η κυρία Γεωργία!!!

η βασιλική ψάχνει το χρώμα της!

η βασιλική ψάχνει το χρώμα της!

 

IMG_6012 IMG_6013 IMG_6014

το ουράνιο τόξο πάνω από τα κεφάλια μας!

το ουράνιο τόξο πάνω από τα κεφάλια μας!

IMG_6016

Και μετά εμείς….IMG_6045

 

 

"φύσα φύσα με θυμό και λύσσα", όπως θα έλεγαν και τα λυκάκια!

“φύσα φύσα με θυμό και λύσσα”, όπως θα έλεγαν και τα λυκάκια!

 

IMG_6041IMG_6044IMG_6040

Το Επος του ’40

Για την επέτειο του ΟΧΙ φέτος τα δύο τμήματά μου είχαν ετοιμάσει δύο πολύ ωραίες γιορτές. Δύο χρονικά με διαφορετική οπτική το καθένα!

Στη γιορτή του κλασικού “το χρονικό της 28η Οκτωβρίου” είδαμε ταχυδρόμο να φέρνει τα νέα, νοσοκόμες να φροντίζουν Ελληνες τραυματίες, φαντάρους, γυναίκες που βοηθούσαν πλέκοντας κασκόλ, ιταλούς και γερμανούς και Ελληνες που πολεμούσαν, ακούσαμε πολλά ανακοινωθέντα από το 1940 αλλά και πολλά πολλά τραγούδια!

Στη γιορτή του Ολοήμερου πάλι είδαμε μια διασκευή του βιβλίου του Φίλιππου Μανδηλαρά  “ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ’40”.  Ζωντάνεψε εδώ  ο Μεταξάς, ο Μουσολίνι, οι στρατιώτες, ο κόσμος που αναρωτιόταν τί συμβαίνει και γιατί, τα λουστράκια και φυσικά ο ήρωας της ιστορίας, ο εφημεριδοπώλης, ο οποίος άφησε την αγαπημένη του εφημερίδα για να πάει να πολεμήσει για την “γλυκιά πατρίδα”. Ενδιαφέρον είχε ότι οι αφηγητές κρατούσαν κλακέτες σκηνοθέτη μεταφέροντάς μας μ αυτό τον τρόπο σε κείνη την εποχή!

Τα σκηνικά τους ήταν απλά… Στο κλασικό μια λιθογραφημένη αφίσα προβαλλόταν από τον προτζέκτορα ενώ παιζόταν το έργο, ενώ το Ολοήμερο παρέμεινε πιστό στην εικονογράφηση του βιβλίου από τη Ναταλία Καπατσούλια και ανάλογα με τη σκηνή προβαλλόταν η αντίστοιχη εικόνα από το βιβλίο!

Αν τα πήγαν καλά; Μια χαρά τα πήγαν τα παιδιά! Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι τα παιδιά του κλασικού μιλούσαν πιο δυνατά, όπως παρατήρησε και ένας μπαμπάς!

 

ο "χάρτης" της 28ης!

ο “χάρτης” της 28ης! Βάσει αυτού σχεδιάσαμε τις δραστηριότητές μας!

Λίγες φωτογραφίες από τις πρόβες…

Σκηνή πρώτη! Το λουστράκι αφηγητής παρουσιάζει…
Τον Μουσολίνι τον υποδύεται ... η Γεωργία!

Τον Μουσολίνι τον υποδύεται … η Γεωργία!

με μεγάλη επιτυχία φυσικά!
και τον Μεταξά ... η Πύρρα! Επίσης με επιτυχία!

και τον Μεταξά … η Πύρρα! Επίσης με επιτυχία!

Η μαμά δίνει φιλί στο γιο της εφημεριδοπώλη και ένα φυλαχτό!
και ένα φύλλο εργασίας!

Ενα φύλλο εργασίας. Δημιουργήθηκε με λέξεις που είχαν σκεφτεί τα παιδιά σχετικές με την Ελλάδα!

 

Οι καλοί θεατές σέβονται τους…ηθοποιούς και τους διπλανούς!

 

θεατές...

Η ιστορία ζωντανεύει μπροστά τους!

Και δύο τραγούδια που ακούστηκαν στις γιορτές!

Και ένα λατρεμένο των παιδιών!

 

Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας

Με ποιό τρόπο τα παιδιά θα κάνουν καλύτερα ένα μάθημα ιστορίας; Πώς θα έρθουν καλύτερα σε επαφή με την ιστορία της χώρας τους; Μα με την επίσκεψη σε ένα μουσείο φυσικά!

Γι αυτό και τα παιδιά επισκέφθηκαν με τις κυρίες τους το Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας στα μέσα του Οκτώβρη για να δουν από κοντά ότι όλα όσα είχαν ακούσει και διαβάσει αυτές τις μέρες για το έπος του ’40!

Στο μουσείο λοιπόν πέρασαν υπέροχα, απ’ ότι άκουσα! Είδαν από κοντά άρματα μάχης και πολεμικά αεροπλάνα που τους εντυπωσίασαν, όπλα, στολές Ελλήνων και Ιταλών, διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα και πολλές φωτογραφίες από τον πόλεμο! 

Τους υποδέχτηκαν η διευθύντρια του μουσείου και τρεις στρατιώτες. Ηταν όλοι πολύ φιλόξενοι και φιλικοί με τα παιδιά και τις κυρίες και πολύ πρόθυμοι να τους ξεναγήσουν!

Αφού λοιπόν τους ξενάγησαν στο χώρο του μουσείου, τους έδειξαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων -και μάλιστα την πρώτη που δημιουργηθηκε τότε- για τον πόλεμο και το Μουσολίνι και τους έκαναν “μάθημα” για τη σημαία μας,  τους διάβασαν και … παραμύθι! Μάλιστα, παραμύθι! Νομίζετε ότι οι στρατιώτες δε διαβάζουν ωραία τα παραμύθια; Μεγάλο λάθος! Το αντίθετο μάλιστα!!!

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα παιδιά έπαιζαν και ένα παιχνίδι που τους είχε ετοιμάσει η μία κυρία τους. 

Είχε φωτογραφήσει, λοιπόν, τα εκθέματα του μουσείου (από προηγούμενη επίσκεψη τους πριν από δύο -τρία χρόνια) και αφού είχε κόψει τις φωτογραφίες σε δύο ή τρία κομμάτια,  τις μοίρασε στα παιδιά για να εντοπίσουν τη λεπτομέρεια της φωτογραφίας μέσα ή έξω από το μουσείο ! Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας είχε γράψει και από ένα αίνιγμα για να βοηθήσει τα παιδιά να εντοπίσουν το έκθεμα!

Κατά τη διάρκεια λοιπόν της περιήγησης στο μουσείο ακούγονταν φωνούλες “το βρήκα, το βρήκα”!, “νά’το κυρία”! “εδώ, εδώ”! Οι στρατιώτες αναρωτήθηκαν τί συμβαίνει και μόλις τους εξήγησε η κυρία άρχισαν να παίζουν κι αυτοί με τα παιδιά βοηθώντας τα να βρουν αυτά που ήταν καλά … κρυμμένα! 

Ενθουσιάστηκε όλο το προσωπικό του Μουσείου με τους μαθητές μας γιατί ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι για την περίοδο αυτή και ήξεραν και λεπτομέρειες για τα γεγονότα! Κανένα άλλο σχολείο δεν είχε πάει τόσο καλά προετοιμασμένο μας είπαν! Τα παιδιά ήξεραν περισσότερα και από μαθητές της … έκτης! Φανταστείτε λοιπόν πόσο εξεπλάγησαν που είχαν προετοιμαστεί να παίξουν και “το παιχνίδι της … κρυμμένης εικόνας” μέσα στο Μουσείο ή και έξω!

Τα παιδιά αφού έφαγαν λοιπόν στον κήπο του Μουσείου κάτω από τη σκιά του πολεμικού αεροσκάφους, άρχισαν να παίζουν κρυφτό και κυνηγητό γύρω από τα άρματα μάχης. Και έγινε τότε το πιο θαυμαστό απ’ όλα! Εκεί δίπλα στα άρματα μάχης και στο κανόνι που κοιμόταν συνειδητοποίησαμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η Ειρήνη!

Οι στρατιώτες μας τόνισαν τη ανάγκη να υπάρχει Ειρήνη σε όλο τον κόσμο και δεν παρέλειψαν να μας θυμίσουν ότι πρέπει όλοι μας να μπορούμε να λέμε το δικό μας ΟΧΙ και να είμαστε έτοιμοι να αγωνιζόμαστε γι αυτό !        

                                                                                                                                    αφιξη στο μουσείο!

      αφιξη στο μουσείο!
Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη ...

Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη …

στο "μάθημα" της σημαίας!

στο “μάθημα” της σημαίας!

το βρήκα κυρία!!!

το βρήκα κυρία!!!

και ένας ... αλεξιπτωτιστής!

και ένας … αλεξιπτωτιστής!

ψάχνοντας...

ψάχνουμε, ψάχνουμε για το παιχνίδι μας!η ώρα του φαγητού!

Η ώρα του φαγητού. Η καλύτερη!

στη σκιά του αεροσκάφους

Κάτω από τα βλέμματα ενός στρατιώτη απολαμβάνεις το φαγητό περισσότερο!!!

γράψαμε τις εντυπώσεις μας ...

Γράψαμε τις εντυπώσεις μας … “περάσαμε υπέροχα”!

και αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας φύγαμε...

Μαζέψαμε τα πράγματά μας…

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Δε έφυγαν όμως με άδεια χέρια… Αφησαν στο Μουσείο για δώρο μια ιστορία για ένα γαιδουράκι που είχε δημιουργήσει το Ολοήμερο, “ο Ντε στο Μέτωπο”!

 

Ο Ντε στο Μέτωπο

     «Αχ, πόσο κουρασμένος είμαι»! Είπε ο Ντε ο Γάιδαρος! « Περπατώ τόση ώρα πάνω στα βουνά και στα χιόνια και κάνει τόσο κρύο! Μα τόσο κρύο! Θέλω να κοιμηθώ κάπου. Δεν αντέχω άλλο…

Γιατί να είμαι στον πόλεμο; Γιατί γίνονται πόλεμοι; Θυμάμαι πόσο ωραία περνούσαμε στο χωριό μαζί με το αφεντικό μου όταν υπήρχε Ειρήνη!  Πηγαίναμε βόλτες, τον βοηθούσα στις δουλειές του, τρώγαμε και το φαγητάκι μας… Ενώ τώρα… Ούτε βόλτες, ούτε φαγητό! Τουλάχιστον βοηθάω το αφεντικό μου πάλι και του κάνω παρέα, εδώ στο Μέτωπο, στα παγωμένα βουνά!

Αααχ! Πόσο νυστάζω όμως! Τουλάχιστον  να ήμουν κι εγώ ένας στρατιώτης, σαν αυτούς που κουβαλάνε τα όπλα τους και πολεμάνε για την πατρίδα! Τότε δε θα ήταν το ίδιο! Μπορεί να κρύωνα αλλά θα άντεχα γιατί θα είχα μέσα μου αγάπη για την πατρίδα και θα με κράταγε ζεστό!  Ενώ τώρα που είμαι ένας γάιδαρος τί κάνω; Ααααχ! (χασμουρήθηκε)!

Ο Ντε λοιπόν αποκοιμήθηκε έτσι κουρασμένος που ήταν.

Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας στρατιώτης που έτρεχε φωνάζοντας ΑΕΡΑΑΑΑ! Πολεμούσε με θάρρος τους εχθρούς κρατώντας το όπλο του στο χέρι! Ξαφνικά όμως έπεσε κάτω… Μία σφαίρα τον πέτυχε στο στήθος, εκεί στην καρδιά. Έτρεξε ο φίλος του αμέσως να τον βοηθήσει , αλλά τίποτα. Δε μπορούσε να σηκωθεί. Αίματα έτρεχαν από το στήθος του. « Γεια σου γλυκιά μου πατρίδα. Δίνω τη ζωή μου για σένα! Για να είσαι ελεύθερη! Γεια σου φίλε μου αγαπημένε. Δε θα σε ξαναδώ ποτέ…»

«Ντε, Ντε, ξύπνα Ντε»!!!  Τον κουνούσε το αφεντικό του! «Παρακοιμήθηκες, γαιδαράκο μου! Ελα, πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι για το βουνό. Ευτυχώς που έχω και σένα και μου κουβαλάς τα ρούχα και τα φαγητά και τα όπλα! Ευτυχώς που έχω τον φίλο μου μαζί και μου κάνει παρέα! Ελα, Ντε»!

Ο Ντε τότε πετάχτηκε τρομαγμένος από τόσο ταρακούνημα και μόλις κατάλαβε ότι έβλεπε ένα κακό όνειρο άρχισε να γκαρίζει από τη χαρά του!

Χάρηκε που ήταν ακόμη ένα γαϊδουράκι και βοηθούσε το αφεντικό του να κουβαλάει τα πράγματά του πηγαίνοντας να πολεμήσει.

Χάρηκε ακόμα γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να προσφέρει στην πατρίδα του με διαφορετικό τρόπο από το αφεντικό του.

«Ελα αγαπημένε μου Ντε, πάμε να πολεμήσουμε για την πατρίδα μαζί με τους άλλους!» του είπε το αφεντικό του! «Ευτυχώς που είσαι κι εσύ εδώ, αγαπημένε μου φιλαράκο! Τί θα έκανα εγώ χωρίς εσένα;

τέλος

(Παρατηρώντας αφίσες και φωτογραφίες από τον πόλεμο του ’40, το βλέμμα μας «έπιασε» ένα γαϊδουράκι να κουβαλάει κιβώτια. Μας κίνησε το ενδιαφέρον και σκεφτήκαμε να γράψουμε μια ιστορία για ένα γαϊδουράκι που ήταν στην πρώτη γραμμή! Η ιστορία του Ντε λοιπόν…)

Γαρυφαλιά Τεριζάκη      –         1ο νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων      –                                     16-10-2013

 

 

Λουλουδοφυτέματα, δρώμενα και εθελοντικός καθαρισμός την “πράσινη” εβδομάδα

Στα πλαίσια της εβδομάδας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης οι αγαπημένοι μου μαθητές και οι κυρίες τους είχαν προγραμματίσει κάποιες εκδηλώσεις!

Ποιές; Αμέσως θα σας πω.

1. Κατ’ αρχάς, είχαν στείλει ήδη τη συμμετοχή τους στην έκθεση αφίσας στο πνευματικό κέντρο της Καλαμάτας.

2. Οι γονείς ήρθαν  στο σχολείο φέρνοντας μαζί τους λουλουδάκια, χώμα και φυσικά, γλαστράκια. Οχι όμως συνηθισμένα γλαστράκια. Εφεραν μαζί τους σκουπίδια που τα μετέτρεψαν σε γλάστρες!

Παπούτσια, μεταλλικά κουτιά από ποτά, κατσαρόλες, μπάλες κ.α. Στο πνεύμα της αειφορίας λοιπόν! 

Εγιναν πολύ όμορφες γλάστρες, με ιδιαίτερο στυλ και ομόρφυναν τη σκάλα και τη ντουλάπα! Και καλά τη σκάλα… Τη ντουλάπα όμως; Την παλιά ντουλάπα την  έκαναν κρεμαστό κήπο!

3. Μόλις τελείωσε το φύτεμα οι γονείς μπήκαν μέσα γιατί τους περίμενε έκπληξη! Παρακολούθησαν δύο δρώμενα περιβαλλοντικού χαρακτήρα εμπνευσμένα από δύο παραμύθια. Το ολοήμερο παρουσίασε το “αν δράκοι πολλοί υπήρχαν στη γη” και το κλασικό το “ο κότσυφας απαιτεί το δάσος να σωθεί”. Τραγούδησαν κιόλας ένα αγαπημένο τους τραγούδι “ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα”, οι γονείς τους χειροκρότησαν και έφυγαν για να συνεχίσουν τα παιδιά το “μάθημά” τους!

Δεν τελείωσαν όμως εκεί οι δραστηριότητες…

4. Την Κυριακή πήγαν στο λιμάνι του Μαράθου για εθελοντικό καθαρισμό! Στα πλαίσια της πράσινης εβδομάδας  και ως μέλη της  helmepa junior! Ηρθαν αρκετοί γονείς και μαθητές και μάζεψαν δυστυχώς 20 σακκούλες μεγάλες!

Δείτε τώρα μερικά φωτογραφικά αποσπάσματα από τις πρωτοβουλίες των δραστήριων μαθητών μου, οι οποίες δεν ήταν και λίγες ε;

το 1ο νηπιαγωγείο

μικροί μεγάλοι στο ... παιχνίδι!

μικροί μεγάλοι στο … παιχνίδι!

συνεργασία μεταξύ μαμάδων και παιδιών!

συνεργασία μεταξύ μαμάδων και παιδιών!

Και τα πλαστικά μπουκάλια έγιναν γλάστρες!

Και τα πλαστικά μπουκάλια έγιναν γλάστρες!

πω πω κάτι δράκοι που καταστρέφουν τη γη!

πω πω κάτι δράκοι που καταστρέφουν τη γη!

Μη φοβάστε όμως τους δράκους... Τα παιδιά κρατούν τη γη στα χέρια τους!

Μη φοβάστε όμως τους δράκους… Τα παιδιά κρατούν τη γη στα χέρια τους!

Κάποιος έχασε το παπούτσι του στο λιμάνι!

Κάποιος έχασε το παπούτσι του στο λιμάνι!

τι σκουπίδι κι αυτό!

τι σκουπίδι κι αυτό!

σκουπίδια παντού!
σκουπίδια παντού!

ολοι στον εθελοντισμό!

ολοι στον εθελοντισμό!

Δεν πήγαμε κι άσχημα, ε;

Δεν πήγαμε κι άσχημα, ε;

δυστυχώς κι άλλα σκουπίδια...

δυστυχώς κι άλλα σκουπίδια…

Ηelmepa junior! Κάθε χρόνο μέλη!

Ηelmepa junior! Κάθε χρόνο μέλη!