Πέρασε λοιπόν άλλη μία σχολική χρονιά γεμάτη δημιουργικότητα, φαντασία και πολύ παιχνίδι. Παιχνίδια στην αυλή, στην τάξη, παιχνίδια με τους φίλους, παιχνίδια με τα βιβλία.

Και αυτό εδώ είναι το τελευταίο μας παιχνίδι με τα βιβλία για φέτος!

Ολη την χρονιά “συνταξιδέψαμε” και “παίξαμε” τα βιβλία μας παρέα με συγγραφείς και εικονογράφους ηλεκτρονικά. Skype, mail …

Αυτή τη φορά όμως ένας εικονογράφος μας επισκέφθηκε ζωντανά, στην τάξη μας.

Ο Λαυρέντης Χωραίτης!

Ηρθε, όχι έτσι απλά στην τάξη μας, αλλά έφερε μαζί του και το εργαλείο της δουλειάς του.

Τον υπολογιστή του, την ταμπλετα του και τη γραφίδα του!

Γιατί μόνο στον υπολογιστή εικονογραφεί, όπως μας είπε.

Μας έδειξε εικόνες από δουλειές του μια και ο ίδιος είναι όχι μόνο εικονογράφος αλλά ακόμα γραφίστας και κομίστας.

Κι εμείς ακούγαμε με προσοχή

Και μας είχε και μία έκπληξη!

Μας αποκάλυψε πώς θα είναι το φετινό μας αναμνηστικό!

(Εχουμε την τύχη, ξέρετε, να μας σχεδιάζει κάθε χρόνο ο ίδιος τα αναμνηστικά μας, τα οποία είναι έργα τέχνης !)

Τον ρωτήσαμε διάφορα πράγματα και απάντησε σε όλα. Μάλιστα του ζητήσαμε να μας σχεδιάσει την “κυρία φιλαναγνωσία”, την ηρωίδα των λίμερικ που δημιουργήσαμε. ( εμπνευσμένοι από τα λίμερικ του Gianni Rodari και τα βιβλία της Μαρίας Μαμαλίγκα “μια ανόητη γεωγραφία” και ” ζηλιάρικα, λαίμαργα, και άλλα αινιγματικά ποιήματα” και “αβγατισμα”)

Τα ποιήματά μας τον ενέπνευσαν και δεν άργησε να σχηματίσει την εικόνα της  φιλαναγνωσίας στο μυαλό του.

Δείτε βήμα βήμα πως “γεννήθηκε” η “κυρία Φιλαναγνωσία” στην οθόνη του υπολογιστή του!

Ιδού λοιπόν ολοζώντανη μπροστά σας!

Δεν θα μπορούσε να μη γίνει το εξώφυλλο της ποιητικής μας συλλογής!

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Λαυρέντη!

* Ο Λαυρέντης Χωραίτης έχει εικονογραφήσει τον “βασιλιά Ντο” του Μίμη Πλέσσα και τον “πάνθηρα μαυρόγατο” της Βάσιας Ακαρέπη . Επίσης διατηρεί τη στήλη κόμικ στο περιοδικό “ταλκ” και συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Νέες δουλειές του “τρέχουν” γρήγορα… !

Και το τελευταίο μας γρήγορο ταξίδι για φέτος έγινε πάλι στην Αθήνα.

Αφορμή για το ταξίδι μας αυτό ήταν το … 

Και αυτή την φορά το κουρελάκι μας ταξίδεψε …

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή πολιτεία μεγαλόσωμοι αρματωμένοι άνθρωποι άναψαν μια μεγάλη φωτιά. Οι διχαλωτές της γλώσσες τύλιγαν τα δέντρα και τα ’πνιγαν, ρουφούσαν τα σπίτια και κυνηγούσαν τους ανθρώπους, που έτρεχαν τρομοκρατημένοι. Οι καπνοί της μουτζούρωναν τον ουρανό και θόλωναν τα αστέρια. Οι μεγάλοι την έλεγαν πόλεμο.

Ένα αληθινό μα συνάμα τρυφερό και αισιόδοξο βιβλίο για τη σκληρότητα του πολέμου και τον τρόπο που το βιώνουν τα παιδιά σε όλον τον κόσμο.

Μας συγκίνησε πολύ αυτή η ιστορία.  Η εικονογράφηση μάλιστα μας θύμισε έναν αγαπημένο μας καλλιτέχνη, τον Vincent Van Gogh και συγκεκριμένα το έργο του “Starry night”  (έναστρη νύχτα).

και εδώ σε κίνηση!

Και θελήσαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την εικονογράφο

Η κυρία Μάρια Μπαχά, πολύ γελαστή και γλυκιά, μας υποδέχτηκε στο εργαστήρι της.  Η περιέργεια μας βέβαια πολύ μεγάλη για το πώς είναι ο προσωπικός της χώρος. Αυτή διάβασε τη σκέψη μας κι έτσι …

Απάντησε πρόθυμα σε πολλές ερωτήσεις μας.

Δείτε μερικά αποσπάσματα…

Ποιο βιβλίο σας αγαπάτε πιο πολύ;

Με ποιον τρόπο ζωγραφίζετε;

Τι ετοιμάζετε τώρα;

Τη ρωτήσαμε μάλιστα αν της αρέσει ο  Van Gogh και αν την έχει επηρεάσει και μας είπε ότι της αρέσει πράγματι πολύ, ότι τον αγαπάει και ότι έχει περάσει “μέσα” της πια.

Την ευχαριστήσαμε και της στείλαμε πολλά φιλιά! Και κείνη το ίδιο!

Η εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά, ” η έναστρη νύχτα” και η ιστορία φυσικά της Αλεξάνδρας Μητσιάλη μας έδωσαν μια ιδέα! Να φτιάξουμε το δικό μας αστερόσπιτο όπου θα κρύβουμε τα όνειρά μας.

Ετσι λοιπόν έφτιαξε ο καθένας τα δικά του αστέρια

που θα λούζουν το αστερόσπιτο

Το κρεμάσαμε ψηλά και βάλαμε και κουδουνάκια!

Και φτιάξαμε το σπίτι με μια μεγάλη πόρτα για να χωράει όλα τα όνειρα μέσα!

Να ένα καλά διπλωμένο!  😉