Ιστοσελίδα 6ου Νηπιαγωγείου
Σας ενημερώνουμε ότι για τις δράσεις του 6ου Νηπιαγωγείου θα ενημερώνεστε στην ιστοσελίδα μας
Σας ενημερώνουμε ότι για τις δράσεις του 6ου Νηπιαγωγείου θα ενημερώνεστε στην ιστοσελίδα μας
Πολλά” πρωτάκια ”άρχισαν ήδη να εγγράφονται στα Νηπιαγωγεία ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς 2014-2015. Έχετε σκεφτεί πόσο απαραίτητη είναι η προετοιμασία για την προσαρμογή τους στο νέο περιβάλλον; Το άρθρο της ψυχολόγου και σχολικής συμβούλου Αναστασία Γκοτσοπούλου μας δίνει χρήσιμες συμβουλές!
H προσαρμογή των μικρών παιδιών σε οποιοδήποτε καινούργιο περιβάλλον είναι τις περισσότερες φορές μια δύσκολη υπόθεση. Το ίδιο συμβαίνει, πολλές φορές και με την έναρξη του νηπιαγωγείου. Όμως, με λίγη επιμονή και στρατηγική σκέψη μπορούμε να τα διευκολύνουμε να δεχτούν με χαρά αυτό το νέο ξεκίνημα στη ζωή τους.
Το πιο σημαντικό απ’όλα είναι η σωστή προετοιμασία του παιδιού για την αλλαγή που πρόκειται να υπάρξει στη ζωή του. Έτσι:
• Καλό είναι, αρκετό καιρό πριν την έναρξη του νηπιαγωγείου, να του μιλήσουμε για το νέο του σχολείο,να επισκεφθούμε στις εγγραφές μαζί του το χώρο και στο τέλος να περάσουμε από έξω πολλές φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού προκειμένου το παιδί να αρχίσει να εξοικειώνεται.
• Εξηγούμε το καθημερινό πρόγραμμα, τα ωράρια, τις δραστηριότητες (αφού πρώτα έχουμε ενημερωθεί γι’αυτά από τη Διεύθυνση του σχολείου), τις υποχρεώσεις των παιδιών, τους κανόνες που πρέπει να υπακούουν, το ρόλο τηςνηπιαγωγού ώστε να διαμορφώσει μια πρώτη εικόνα για το σχολικό πλαίσιο.
• Τονίζουμε με περίσσευμα ενθουσιασμού, χαράς και ανυπομονησίας τη σπουδαιότητα των όσων θα μάθει στο σχολείο του, ώστε να του κεντρίσουμε την προσοχή και περιέργειά του (θα μάθει όμορφα πράγματα, νέα παιχνίδια, θα αποκτήσει φίλους…κ.α.).
• Τονίζουμε επίσης το πόσο τυχερό είναι που πάει στο συγκεκριμένο σχολείο! Χρειάζεται πάντα να μιλάμε με τα καλύτερα λόγια για το σχολείο και τις δασκάλες του, ώστε μέσα από τη δική μας σιγουριά και εμπιστοσύνη, να βιώσει και το ίδιο αυτά τα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μη φοβάται να πηγαίνει στο σχολείο. Είναι σημαντικό να μας δει να μιλάμε, να χαμογελάμε και να συμβουλευόμαστε τους παιδαγωγούς, ώστε να καταλάβει ότι τους εμπιστεύομαστε.
• Το βοηθάμε να εξοικειωθεί με τον καινούργιο του εξοπλισμό, αρκετό καιρό πριν. Αγοράζουμε μαζί την τσάντα του και το ενθαρρύνουμε να την επιλέξει, τοποθετούμε την πετσέτα, το μπολάκι για το κολατσιό του , τα χαρτομάντιλα μέσα στην τσάντα και την ανοιγοκλείνουμε πολλές φορές σαν παιχνίδι . Παίζουμε μαζί του το παιχνίδι του σχολείου στο σπίτι και του διαβάζουμε παραμύθια και ιστορίες σχετικά με τον αποχωρισμό παιδιού-γονιών λόγω σχολείου.
• Σε καμιά περίπτωση βέβαια, οι δυσκολίες προσαρμογής που μπορεί να παρουσιάσει κάποιο παιδί με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δε θα πρέπει να μας πανικοβάλουν , καθώς είναι απόλυτα φυσιολογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις στο άγχος αποχωρισμού από μας τους γονείς.
• Χρειάζεται να αποχαιρετάμε με σιγουριά το παιδί και να αποχωρούμε από το νηπιαγωγείο για να πάμε στη δουλειά μας/σπίτι μας, αφού έχουμε εξηγήσει στο παιδί ότι θα επιστρέψουμε την τάδε ώρα για να το πάρουμε.
• Γι’αυτό, καλό είναι, να έχουμε στο μυαλό μας, ότι το παιδί μας μεγαλώνει, ανεξαρτητοποιείται και σταδιακά είναι φυσιολογικό να αποδεσμεύεται από την αποκλειστική φροντίδα μας. Το νηπιαγωγείο είναι από τους πρώτους φορείς κοινωνικοποίησης, μετά την οικογένεια, που φέρνουν ωριμότητα στο παιδί, καθώς μαθαίνει να μοιράζεται και να συναναστρέφεται ειρηνικά με τους γύρω του και γι’αυτό το λόγο εμείς οι γονείς χρειάζεται ολόψυχα και χωρίς δισταγμούς να στηρίζουμε και ενισχύουμε τη νέα αυτή πραγματικότητα του παιδιού μας.
www.tlife.gr/Article/family-protakia
Της Μάχης Μαργαρίτη
Ο Serge Tisseron είναι γάλλος ψυχαναλυτής-ψυχίατρος, από τους πιο γνωστούς στη χώρα του. Δίνει κατευθύνσεις έρευνας στο πανεπιστήμιο University Paris 7 Denis Diderot. Μελετά τις σχέσεις των νέων με τις νέες τεχνολογίες, τις παρανοήσεις ανάμεσα στους ενήλικες και την επόμενη γενιά, και τις επιπτώσεις της τεχνολογίας της πληροφορίας στους νέους ανθρώπους. Το 2008 ανέπτυξε τον κανόνα «3-6-9-12», που σημαίνει, «όχι τηλεόραση πριν από τα τρία χρόνια, όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα έξι, καθόλου internet πριν από τα εννέα χρόνια, και καθόλου κοινωνικά μέσα πριν από τα 12». Το 2011 η Γαλλική Ένωση Παιδιάτρων αποδέχτηκε την πρόταση.
Ο ίδιος λέει ότι ανέπτυξε τον κανόνα με σκοπό να ανοίξει τη δημόσια συζήτηση για τις οθόνες. Επικοινωνήσαμε με τον Serge Tisseron για να μας εξηγήσει την άποψή του για μια σχέση που γεμίζει ερωτήματα τους γονείς: τη σχέση παιδιού-οθόνης.
-Ο κανόνας σας του «3-6-9-12», λέει, «καθόλου τηλεόραση πριν την ηλικία των τριών». Γιατί αυτό;
Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει για τα μικρά παιδιά και την τηλεόραση έχουν δείξει ότι η τηλεόραση δεν ωφελεί τα παιδιά πριν από την ηλικία των τριών. Φυσικά, ένας γονιός μπορεί να παρακολουθεί ένα πρόγραμμα για δέκα λεπτά μαζί με ένα μικρό παιδί, αν αυτή είναι μια ευκαιρία να περάσουν κάποιο ποιοτικό χρόνο μαζί. Όμως, πριν από την ηλικία των τριών, είναι η σχέση που έχει σημασία, όχι η οθόνη. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως η τηλεόραση μένει ανοιχτή μόνιμα, και τα μικρά παιδιά ζουν με αυτή. Αλλά η έρευνα έχει δείξει ότι αυτό βλάπτει την ανάπτυξή τους.
Τα μωρά έχουν πράγματι την ανάγκη να διαμορφώσουν τις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης, και δε μπορούν να το κάνουν σε ένα περιβάλλον θορυβώδες όπως αυτό που δημιουργεί η τηλεόραση. Το ραδιόφωνο είναι λιγότερο ενοχλητικό για αυτά, επειδή εναλλάσσει συζητήσεις και αρμονικές μουσικές. Η τηλεόραση, όμως, είναι γεμάτη από βίαιους θορύβους τους οποίους τα μωρά δε μπορούν να καταλάβουν, και οι οποίοι τα εμποδίζουν να μάθουν να συγκεντρώνονται. Οι γονείς έχουν την τάση να υποτιμούν το πόσο σοβαρές είναι οι συνέπειες των ψηφιακών εργαλείων στο μικρό παιδί, και να υπερεκτιμούν τη βαρύτητα των προβλημάτων που προκαλούνται από τη χρήση των ίδιων ψηφιακών εργαλείων στην εφηβεία, ενώ πρόκειται γενικά για την περίοδο κατά την οποία αποκτώνται αυτόματα αντανακλαστικά που είναι απαραίτητα για τη χρήση τους.
Ο κανόνας «3-6-9-12»
Όχι τηλεόραση πριν από τα 3 χρόνια.
Όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα 6.
Όχι internet πριν από τα 9.
Όχι social media πριν από τα 12.
Ο κανόνας 3-6-9-12 που έχω προτείνει για να ορίσω τις ηλικίες των τριών, έξι, εννιά και δώδεκα, προτείνει στους γονείς να μη δίνουν στο παιδί ένα προσωπικό tablet ή μία προσωπική κονσόλα παιχνιδιού πριν από τα έξι χρόνια του. Μπορεί να παίζει με αυτές τις συσκευές, αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται ως οικογενειακές συσκευές. Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι μόλις το παιδί γίνει ιδιοκτήτης των συσκευών αυτών, η χρήση τους γίνεται ανεξέλεγκτη. Επιπλέον, είναι καλύτερα να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις συσκευές για να ηρεμήσουμε το παιδί, ή το βράδυ πριν κοιμηθεί, επειδή οι φωτεινές πηγές οι οποίες χρησιμοποιούνται διαταράσσουν τους ρυθμούς του ύπνου.
-Λέτε, επίσης, «όχι internet χωρίς επίβλεψη πριν από τα εννιά χρόνια». Αυτό σημαίνει ούτε παιχνίδια στο διαδίκτυο;
Από την ηλικία των εννιά και μετά, η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ένα δικαίωμα. Αλλά είναι προτιμότερο τα παιδιά να παίρνουν συμβουλές και υποστήριξη. Κανείς δεν ξέρει ποτέ τι μπορεί να βρουν πληκτρολογώντας μια λέξη κλειδί. Ούτε τα κινούμενα σχέδια που βρίσκουμε στο internet είναι πάντα ασφαλή. Κάποια έχουν δεχτεί hacking. Ξεκινούν σαν ένα κινούμενο σχέδιο, αλλά συνεχίζουν προωθώντας ναρκωτικά, ή δείχνουν πορνογραφικές εικόνες, και τελειώνουν σαν κινούμενο σχέδιο. Και οι πλατφόρμες των δωρεάν παιχνιδιών στο διαδίκτυο είναι πιθανό να περιέχουν πολλές διαφημίσεις για τα παιχνίδια τα οποία ξεκινούν δωρεάν, αλλά στη συνέχεια πρέπει γρήγορα να πληρώσεις αν θέλεις να γίνει το παιχνίδι ενδιαφέρον.
-Όταν λέτε «internet με επίβλεψη», τι ακριβώς εννοείτε; Ο γονιός πρέπει να μένει με το παιδί όλη την ώρα, ή απλώς να τσεκάρει τι γίνεται ανά διαστήματα;
«Internet με συνοδεία» δεν σημαίνει να στεκόμαστε πίσω από το παιδί κάθε φορά που μπαίνει στο ίντερνετ, ούτε να παρακολουθούμε καθετί που κάνει, κοιτάζοντας το ιστορικό. Διαδίκτυο με επίβλεψη, σημαίνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να προετοιμάσουμε το παιδί. Μεταξύ 6 και 9 χρόνων, πρέπει να του εξηγήσουμε τους τρεις βασικούς κανόνες του internet.
1. Ό, τι τοποθετείς εκεί μπορεί να γίνει «δημόσιο»
2. Ό, τι τοποθετείς εκεί θα μείνει για πάντα
3. Δεν πρέπει να πιστεύεις όλα όσα βρίσκεις
Είναι σημαντικό μετά τα εννιά χρόνια να του μιλάμε για τη λογοκλοπή, για τη διαδικτυακή πορνογραφία και την διαδικτυακή παρενόχληση. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι εξίσου σημαντικό να οργανώνουμε την οικογενειακή ζωή με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε χρόνο για ανταλλαγές. Και το πιο απλό για να το κάνουμε αυτό, είναι να απαγορεύσουμε την τηλεόραση, τα smartphones, τα tablets και τις εφημερίδες στο δείπνο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα ανοιχτό περιβάλλον επικοινωνίας. Δεν χρειάζεται να μιλάμε εκεί για αυτά που είδαμε στο διαδίκτυο, αλλά αν αυτός ο ανοιχτός χώρος υπάρχει, τα παιδιά θα βρουν την ευκαιρία να τον χρησιμοποιήσουν και να μιλήσουν αν έχουν συναντήσει κάποια προβληματικά πράγματα στο internet.
-Πόσες ώρες την ημέρα συμβουλεύετε τους γονείς να αφήνουν παιδιά προσχολικής ηλικίας να βλέπουν τηλεόραση; Πόσες ώρες την ημέρα λέτε σε γονείς μεγαλύτερων παιδιών να τα αφήνουν να «σερφάρουν» στο ίντερνετ, ή να παίζουν βιντεοπαιχνίδια; Πώς μπορεί ένας γονιός να «ελέγξει» την οθόνη;
Ένας «περιορισμός του χρόνου της οθόνης» είναι σημαντικός, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ενδιαφερόμαστε για το τι κάνουν τα παιδιά με τις οθόνες. Οι γονείς που είναι επικριτικοί απέναντι στις οθόνες, αγνοούν τις δημιουργικές χρήσεις και τις δυνατότητες κοινωνικοποίησης που προσφέρουν οι ψηφιακές συσκευές. Δυστυχώς, οι γονείς που δεν βάζουν καθόλου όρια, έχουν ανάλογη άγνοια. Είναι προτιμότερο να σχεδιάζουμε σε εβδομαδιαία βάση παρά σε καθημερινή. Για παιδιά από 3 μέχρι 6 χρόνων, οι γονείς μπορούν να περάσουν προοδευτικά από τη μια ώρα στις δύο ώρες την εβδομάδα, με στόχο να φτάσουν στη συνέχεια προοδευτικά στις έξι ώρες την εβδομάδα μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων. Ο στόχος είναι ο χρόνος ψυχαγωγίας μέσω της οθόνης να μην ξεπερνάει ποτέ τις δύο ώρες την ημέρα, όποια κι αν είναι η ηλικία. Λέω «ψυχαγωγική οθόνη», επειδή σε αυτή δε συμπεριλαμβάνω τον χρόνο που αφιερώνεται στις σχολικές δραστηριότητες. Αλλά και εκεί ακόμη, είναι διαφορετικό πράγμα να χρησιμοποιείς μια οθόνη μη διαδραστική και μη συνδεδεμένη όπως η τηλεόραση, είναι άλλο να χρησιμοποιείς μια συσκευή διαδραστική αλλά μη συνδεδεμένη όπως βιντεοπαιχνίδια off-line, και είναι διαφορετικό να χρησιμοποιείς ένα εργαλείο διαδραστικό και συνδεδεμένο, όπως τα παιχνίδια στο διαδίκτυο. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν αυτές τις δραστηριότητες που συνδέονται με την οθόνη, οι οποίες είναι δημιουργικές και κοινωνικοποιούν. Και υπάρχει μια δραστηριότητα που συνδέεται με την οθόνη και πρέπει να ενθαρρύνεται σε κάθε ηλικία, χωρίς κανέναν περιορισμό: η ψηφιακή φωτογραφία και η επεξεργασία εικόνας.
-Γιατί στα παιδιά αρέσουν τόσο πολύ τα βιντεοπαιχνίδια;
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι πραγματικά «ψηφιακά γλυκά» για τον εγκέφαλο. Ξέρετε ότι μας αρέσουν τα γλυκά επειδή είναι λιπαρά και ζαχαρώδη. Λοιπόν, αγαπάμε τα βιντεοπαιχνίδια επειδή κινητοποιούν τις απλές διανοητικές ικανότητες , επειδή προοδεύουμε μέσα από τη δοκιμή και το λάθος, επειδή τονώνουν την προσοχή μας κάθε στιγμή, επειδή ανταμειβόμαστε γενναιόδωρα όταν πετυχαίνουμε και ποτέ δεν τιμωρούμαστε όταν αποτυγχάνουμε. Όπως ακριβώς τα γλυκά δεν είναι αληθινό φαγητό, αλλά ευχαρίστηση, πολλά βιντεοπαιχνίδια δεν συμβάλλουν στη νοητική ανάπτυξη, αλλά στην καθαρή ευχαρίστηση.
-Συμφωνείτε με την πρακτική πολλών γονιών να «χρησιμοποιούν» τον χρόνο σε βιντεοπαιχνίδια ή στην τηλεόραση ως «εργαλείο» για να τιμωρούν ή να επιβραβεύουν τα παιδιά; Το να λένε, για παράδειγμα, «αφού οι βαθμοί σου ήταν κακοί», ή «αφού συμπεριφέρθηκες άσχημα, θα δεις λιγότερη τηλεόραση αυτή την εβδομάδα και θα παίξεις λιγότερο στην κονσόλα σου»;
Ναι, όλοι οι γονείς χρησιμοποιούν αυτό το είδος τιμωρίας. Και πάλι, όμως, κάνουν λάθος, επειδή δεν δίνουν σημασία στο τι παρακολουθούν τα παιδιά ή στο τι είδους παιχνίδια παίζουν. Οι γονείς θα έπρεπε να λένε: «Είσαι τιμωρημένος, δεν θα δεις τη συγκεκριμένη εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά θα κρατήσεις τον χρόνο που έχεις για βιντεοπαιχνίδια», ή το αντίθετο. Ο χρόνος της οθόνης πρέπει πάντα να έχει να κάνει με το τι βλέπει το παιδί σε αυτή, τι κάνει σε αυτή, και ποιον συναντά εκεί.
-Αν δεχτούμε αυτό που έχετε πει, ότι οι έφηβοι «αναζητούν εναλλακτικές ταυτότητες, κρύβοντας την εμφάνισή τους από αυτούς που συναντούν», πώς μπορούν να προστατευτούν; Και τι συμβαίνει με τον διαδικτυακό εκφοβισμό; Πιστεύετε ότι εξαπλώνεται τόσο πολύ όσο λένε τα μέσα ενημέρωσης, ή το φαινόμενο διογκώνεται;
Τα παιδιά πρέπει να είναι ενήμερα για το τι σημαίνει εκφοβισμός από τη νηπιακή ηλικία. Και πρέπει να τους μιλήσουμε για τον διαδικτυακό εκφοβισμό στα 7 τους χρόνια. Τίποτα, όμως, δεν αποδεικνύει ότι η παρενόχληση είναι σήμερα σε χειρότερα επίπεδα σε σχέση με παλαιότερα. Το πρόβλημα είναι ότι, με το διαδίκτυο, μπορεί να «βρει» το εκφοβισμένο παιδί παντού, οποιαδήποτε ώρα, μέρα και νύχτα. Αλλά πρέπει, επίσης, να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το να προωθήσουν μια προσβολή μία φορά, σημαίνει συμμετοχή στην παρενόχληση.
-Δημοσιεύτηκε πρόσφατα μια παγκόσμια μελέτη για τα αποτελέσματα της χρήσης υπολογιστών στα σχολεία, σύμφωνα με την οποία, οι μαθητές που χρησιμοποιούν tablets και υπολογιστές πολύ συχνά, έχουν χειρότερες επιδόσεις από αυτούς που κάνουν μια πιο ήπια χρήση τους. Πιστεύετε ότι η τάση στην εκπαίδευση να επικεντρώνεται σε «ψηφιακές και επαγγελματικές δεξιότητες», είναι σε λάθος κατεύθυνση;
Προσωπικά, λέω πάντα ότι το επείγον είναι να προσαρμόσουμε τις μεθόδους διδασκαλίας στους καινούριους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά υπάρχουν στον κόσμο, σε σύνδεση με την ψηφιακή κουλτούρα στην οποία ζουν, και αυτό ξεκινά από το να δημιουργούμε νέες δυνατότητες μάθησης, με ή χωρίς ψηφιακά εργαλεία. Αυτοί που πιστεύουν ότι το να προσαρμόσουμε τον τρόπο διδασκαλίας στην ψηφιακή εποχή, σημαίνει να εισάγουμε ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο, κάνουν λάθος. Όσον αφορά τα αποτελέσματα στα οποία αναφέρεστε, πρέπει να λάβουμε υπόψη και την εποπτεία. Τα ψηφιακά εργαλεία επιτρέπουν να λάβουμε υπόψη την ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή μέσα σε υπερφορτωμένες τάξεις. Αν υπήρχαν τρεις φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί, αυτή η ερώτηση θα είχε προφανώς απαντηθεί διαφορετικά και σίγουρα με καλύτερο τρόπο.
-Έχω διαβάσει κάτι που έχετε πει -και βρίσκω πραγματικά ενδιαφέρον-, ότι τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο όταν μοιράζονται την οθόνη παρά όταν τη χρησιμοποιούν ατομικά. Εννοείτε να μοιράζονται την οθόνη στο σχολείο, όταν παίζουν βιντεοπαιχνίδια, ή σε κάθε δραστηριότητα που περιλαμβάνει μια οθόνη; Γιατί είναι καλύτερα να μοιράζονται;
Για να ανακαλύψουμε τις δικές μας ιδέες, να τις ξεκαθαρίσουμε, να τις προσδιορίσουμε, είναι προτιμότερο να μην είμαστε συνδεδεμένοι. Και για να αποφύγουμε να είμαστε συνδεδεμένοι, τίποτα δεν είναι καλύτερο από το χαρτί και το μολύβι. Από την άλλη, το ίντερνετ είναι αναντικατάστατο για να ξέρουμε αυτά που σκέφτονται οι άλλοι. Θα ήταν καλύτερα να εισάγουμε τα ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο μόνο ως εργαλεία ομαδικής, συνεργατικής δουλειάς.
-Και μια εκτίμησή σας. Πώς πιστεύετε ότι θα είναι η γενιά των σημερινών παιδιών όταν μεγαλώσουν;
Τα παιδιά μας δεν είναι όπως ήμασταν εμείς στην ηλικία τους, και δε θα γίνουν ενήλικες σαν εμάς. Αυτό που μπορούμε να ελπίζουμε για αυτά, είναι να αναπτύξουν σήμερα μια τέτοια πλαστικότητα που θα τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν κάθε ανακατάταξη αύριο.
Ο Σερζ Τισερόν είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε την αλήθεια -και το «μυστικό» του δημιουργού του Τεν-Τεν, Ερζέ,- απλώς διαβάζοντας τις ιστορίες του διάσημου ήρωα. Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία. Τα μυστικά μέσα στην οικογένεια είναι ένα από τα κύρια θέματα που τον απασχολούν. Το βιβλίο του «Οικογενειακά Μυστικά» κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.
Ευχαριστούμε την Ελένη Θανοπούλου για τη βοήθεια στη μετάφραση.
Πηγή: www.ert.gr
Επιλέγουμε μία τσάντα νηπιαγωγείου, ούτε πολύ μεγάλη αλλά ούτε και μικρή.Τι μπορεί να περιέχει ;
Κάθε νήπιο έχει την τσάντα του. Συνιστάται οι τσάντες να είναι χωρίς ροδάκια, ώστε να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο . Επιλέγουμε μία τσάντα νηπιαγωγείου -δεν χρειάζεται να είναι η μεγαλύτερη του ραφιού, αλλά προσέχουμε να μην πάρουμε κάποια που παραείναι μικρή.
Στη συνέχεια δίνουμε βάση στο μπουκάλι-παγούρι που θα διαλέξουμε, αλλά και το σκεύος για το φαγητό στα ολοήμερα τμήματα, εφόσον βέβαια πρέπει να στέλνουμε φαγητό από το σπίτι.Τα περισσότερα παγούρια της αγοράς είναι συνήθως… αμφίβολης ποιότητας, δεν καθαρίζονται εύκολα -ειδικά αυτά με το καλαμάκι- και τα πλαστικά τους σπανίως φέρουν ένδειξη ασφάλειας. Σε περίπτωση που επιλέξουμε πλαστικό παγούρι, καλό θα είναι να το αλλάζουμε ανά 3-4 μήνες.
Το σκεύος του φαγητού εξαρτάται από τον τρόπο ζεστάματος που θα επιλέξουμε. Το φαγητό στο νηπιαγωγείο μας ζεσταίνεται σε φούρνο ή φούρνο μικροκυμάτων.
Προσέχουμε πάντα το βάρος που έχουν οι τσάντες. Αυτό το βάρος δεν πρέπει να κουράζει και να επιβαρύνει την μέση των παιδιών. Ελέγχουμε καθημερινά τις τσάντες των παιδιών και καθαρίζουμε τα υπολείμματα των τροφών.
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ
Το νηπιαγωγείο είναι το πρώτο μεγάλο σκαλοπάτι στην όμορφη πορεία ενός καινούριου μαθητή. Δεν χρειάζονται να ανασύρουμε επιστημονικές έρευνες, αποφθέγματα, μελέτες για να καταδείξουμε τη σημασία του για την ολόπλευρη ανάπτυξη ενός παιδιού. Λίγο πολύ όλοι τις έχετε υπόψη σας. Οι νηπιαγωγοί θα πουν τα δικά τους, οι γονείς θα σκέφτονται τα… δικά τους και εγώ που είμαι και νηπιαγωγός και γονιός μαζί, θα σας τα πω επιγραμματικά όλα.
Πριν ξεκινήσω να σημειώσω ετούτο: το παιδί εγκαταλείπει το ασφαλές, σίγουρο πλαίσιο της οικογένειας για έναν άγνωστο χώρο με άλλα παιδιά, με κάποιους άλλους ενήλικες που θα του επιβάλλουν κάποιους άλλους ενδεχομένως κανόνες. Μην αδικείτε το παιδί σας όταν δείχνει αγχωμένο για το άγνωστο. Όλοι είμαστε αγχωμένοι σε μια νέα αρχή.
Τα παιδιά φοβούνται ότι τα άλλα παιδιά θα τα ενοχλήσουν, θα τους πάρουν τα παιχνίδια, ότι ίσως δε θα ανταποκριθούν σε αυτόν τον νέο κόσμο του σχολείου. Οι κανόνες αλλάζουν, το δωμάτιο που δεν τακτοποιούνταν, τώρα πρέπει να μαζεύεται από τα παιδιά (τάξη), η αποκλειστική αγάπη των γονιών τώρα γίνεται αγάπη με άλλους 25. Για να δούμε…
Τι να περιμένω να μάθει το παιδί μου στο νηπιαγωγείο
Το νηπιαγωγείο είναι ένα σχολείο απόκτησης και βελτίωσης δεξιοτήτων, ένα σχολείο κοινωνικοποίησης και ένταξης στην ζωή που θα αρχίσει να υπάρχει και έξω από τα πλαίσια της οικογένειας.
Χωρίς να σημαίνει ότι στο νηπιαγωγείο δεν αποκτώνται και σημαντικές γνώσεις, εγκυκλοπαιδικού τύπου ή μη, γλωσσικές και μαθηματικές δεξιότητες, η σημαντικότερη αποστολή του νηπιαγωγείου είναι η μόνιμη εγκατάσταση στο χαρακτήρα των παιδιών σημαντικών αξιών και γενικά παραδεκτών συμπεριφορών: ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, περιβαλλοντική σκέψη και συνείδηση, ορθές πρακτικές μελλοντικού πολίτη, αυτονομία και αυτάρκεια, υπευθυνότητα, αφοβία, συνεργασία, μεταμέλεια, εμπιστοσύνη, δημιουργικότητα, επιλογή και απόρριψη, τήρηση των κανόνων, συναισθηματική ενδυνάμωση. Αυτά να περιμένετε και να προσδοκάτε από τη φοίτηση του παιδιού σας στο νηπιαγωγείου. Το Α, το Β, το 4, το 8 και το 1821 είναι σημαντικότατα, αλλά θα έχει πολλά χρόνια μπροστά του, αρχής γενομένης από την Α’ δημοτικού, για να τα κατακτήσει, να τα αξιολογήσει και να τα τους δώσει την αξία που απαιτείται.
Έναν χαρούμενο, ευτυχισμένο, υπεύθυνο και ηθικά δυνατό άνθρωπο θέλουμε να δούμε να προκύπτει τον Ιούνιο, στην αποφοίτησή του από το νηπιαγωγείο.
Πώς να προετοιμάσω το παιδί μου για το νηπιαγωγείο
ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ «ΣΙΓΟΥΡΙΑ»
ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ;
«ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟΣ»
ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ
Η εμπειρία μου ως μητέρα και νηπιαγωγός δείχνει ότι αυτό το «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» είναι πολύ σημαντική. Αν ξέρετε ή υποψιάζεστε ότι το παιδί σας είναι από εκείνα που θα καθυστερήσουν σε όλες τις κινήσεις τους το πρωί με αποτέλεσμα να αργήσετε και να δημιουργηθεί εκνευρισμός, προσπαθήστε να ξυπνήσετε λίγο νωρίτερα. Είναι προτιμότερο όλες οι πρωινές κινήσεις να γίνουν ήρεμα και με άνεση, παρά κάτω από το άγχος του χρόνου. Το παιδί δεν ξέρει τι σημαίνει «βιάζομαι». Θεωρεί ότι ο χρόνος του ανήκει. Έτσι, εσείς θα εκνευριστείτε, θα μεταφερθεί και στο παιδί ο εκνευρισμός και το αποτέλεσμα θα είναι μια κακή διάθεση, η οποία κυρίως τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό… να μην υπάρχει.
ΑΥΤΟ-ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΦΑΓΗΤΟΥ
ΡΟΥΧΑ-ΕΝΔΥΣΗ
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ
Τι να (μην) κάνω πριν και κατά τη διάρκεια της φοίτησής του παιδιού στο νηπιαγωγείο
Να έχετε μια υπέροχη χρονιά. Με εμπιστοσύνη, αγάπη, χαμόγελο.
πηγή: LADY BRITT,http://www.elniplex.com
Διάχυση των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων “Είμαι παιδί και έχω δικαίωμα να…..” αποτέλεσε η δράση -γιορτή Ειρήνης που συνδιοργάνωσε το 6ο Νηπιαγωγείο Θήβας με τα νηπιαγωγείο 2ο, 4ο, 9ο, 10ο και Νηπιαγωγείο της Δομής προσφύγων. Τα παιδιά κάνοντας χρήση του δικαιώματός τους να εισακουστούν βροντοφώναξαν “ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ”. Ήταν μια ιδιαίτερη εκπαιδευτική δράση που δραστηριοποίησε τα παιδιά μας και μας χαροποίησε όλους ιδιαίτερα. Με την ελπίδα να σταματήσουν οι πόλεμοι, η βία και οι διώξεις παγκοσμίως που αναγκάζουν περισσότερους ανθρώπους από ποτέ να εκτοπιστούν από τις εστίες τους σας ευχόμαστε ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!
Μια ψήφος είναι αρκετή, για να κάνουμε το μήνυμά μας ν΄ακουστεί!!!
Σας ενημερώνουμε ότι ξεκίνησε η διαδικασία ψηφοφορίας για τον Διαγωνισμό του Europian school radio. H ψήφος σας είναι σημαντική!!Ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο και κοινοποιήστε τον στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, για να συγκεντρώσουμε τις περισσότερες καρδιές !!!!!!!Κάντε το μήνυμά μας ν ακουστεί ταξιδεύοντας παντού!
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!!
Σας ενημερώνουμε ότι από Τετάρτη, 30/3/2022 έως και Παρασκευή 1/4/22 και ώρα 13:05-13:3ο θα γίνεται η κατάθεση των δικαιολογητικών εγγραφής στο 6ο Νηπιαγωγείο. Τα δικαιολογητικά εγγραφής θα τα βρείτε στην ιστοσελίδα μας , στην αρχική στο πάνω μέρος “Δικαιολογητικά εγγραφής”, θα τα κατεβάσετε, θα τα συμπληρώσετε και θα μας τα καταθέσετε. Τα δικαιολογητικά εγγραφής μπορείτε να τα πάρετε και από το Νηπιαγωγείο. Σας ενημερώνουμε ότι για την εγγραφή στο Προαιρετικό Πρόγραμμα(ολοήμερο) δεν χρειάζεται κανένα δικαιολογητικό παρά μόνο η αίτηση.
Η αίτηση εγγραφής πρέπει να υπογραφτεί και από τους δύο γονείς. Καλό θα είναι κατά την εγγραφή να έχετε μαζί σας τη μικρή μαθήτρια ή τον μικρό μαθητή ώστε να του γίνει ξενάγηση στο χώρο του σχολείου.
Η Διευθύντρια
Βλούχου Παναγιώτα