Γυναίκες πλέκουν κάλτσες , κασκόλ ή πουλόβερ για να στείλουν στους φαντάρους στο μέτωπο! Ισως κάποιος αναγνωρίσει έναν δικό του άνθρωπο στη φωτογραφία.
Δικός μου άνθρωπος ,πάντως, είναι το αγόρι με τα δεμένα γόνατα!
Μηνιαία αρχεία: Οκτώβριος 2012
ζωγραφιές ειρήνης!
Μιλώντας με τα παιδιά για την Ειρήνη, είδαμε πίνακες ζωγραφικής. Μιλήσαμε ,μοιραία, λοιπόν για τον Picasso! Είδαμε πίνακές του, τους συζητήσαμε, εκφράσαμε τα συναισθήματά μας και φυσικά ζωγραφίσαμε!!!
Προσκύνημα … ειρήνης!
“ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
Ελάτε να πάμε μία βόλτα! Να σας δείξουμε κάτι!
Πάμε στην αυλή του φθινοπώρου που φαίνεται ότι η φύση αλλάζει… Οχι μέσα στο σπίτι του γιατί δεν υπάρχουν φύλλα! Εξω είναι τα φύλλα! Εκεί που είναι πεσμένα κάτω και τα φυσάει ο αέρας… Εκεί που τα φύλλα τα σκεπάζουν όλα για να μη φαίνονται…
Εκεί, πίσω απ’ το σιτάρι που έχει γίνει σαν πέτρα με τα χρόνια. Το καλοκαίρι δεν είναι ωραίο πια , γιατί το σιτάρι του δεν λυγίζει με τον αέρα… Πέτρωσε , από τον πόνο, τον θάνατο και τα βάσανα. Πέτρωσε από τον πόλεμο… Από τον πόλεμο πέτρωσαν και οι καρδιές…
Πάμε λοιπόν εκεί να δούμε δυο παιδιά. Τα παιδιά μας, που δε ζουν πια…
Κοιμήθηκαν και δε θα ξυπνήσουν ποτέ ξανά…
Κοιμήθηκαν στον πόλεμο… Χάθηκαν στον πόλεμο! Σκεπάστηκαν με τα φύλλα του φθινοπώρου , που είναι κι αυτά νεκρά!
Χάθηκαν ενώ προσπαθούσαν να φέρουν την Ειρήνη. Ηθελαν μόνο να βοηθήσουν το περιστέρι…
Και το βοήθησαν! Το βοήθησαν, αλήθεια! Γιατί πέρασε από πάνω τους για να φέρει την Ειρήνη στον κόσμο!
Πέταξε πάνω από σκοτωμούς, αίματα, παιδιά που πεινάνε, μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους, παιδιά που έχασαν τους μπαμπάδες τους! Πέταξε πάνω από τα ίδια τα παιδιά… Το Ορέστη από το Βόλο και τη Μαρία από τη Σπάρτη…
Δεν έχει σημασία που δεν είναι από την ίδια πόλη… Ηθελαν όμως το ίδιο πράγμα… Να φέρουν την ελευθερία και την Ειρήνη!!!
Πόσο στεναχωρημένο είναι το περιστέρι… Δεν του αρέσει που πρέπει να πετάει πάνω από πολέμους και αίματα και θάνατο για να φέρνει την ειρήνη…
Κοιτάξτε το … Τα ποδαράκια του είναι λερωμένα … Τα νύχια του έχουν ματώσει…
Ηρθε όμως! Είναι εδώ… Είναι χαρούμενο που ήρθε!!!
Γι αυτό μπορούμε πια, να πάμε να δούμε την αυλή που μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά… Να δούμε που έζησαν, που έπαιξαν, που έκαναν φίλους, που ερωτεύτηκαν, που … κοιμήθηκαν. Να τους αφήσουμε λίγα λουλούδια! Να τους πούμε ότι δε θα τους ξεχάσουμε ποτέ γιατί τους αγαπάμε…
Μπορεί να κοιμήθηκαν για πάντα και να σκεπάστηκαν κάτω από τα φύλλα του φθινοπώρου, όμως στις καρδιές των ανθρώπων που τα αγαπάνε θα είναι ξύπνια για πάντα!
Δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά που χάθηκαν , δυο παιδιά που δεν πρόλαβαν να γνωριστούν περισσότερο… Δυο παιδιά που χάρισαν τη ζωή τους στη γη!!!
Ο Ορέστης από το Βόλο και η Μαρία από τη Σπάρτη…
Η Μαρία και ο Ορέστης…
Ακούστε τη μαμά τους που τους ψάχνει… Πόσο σπαραχτικά τους φωνάζει…
ΟΡΕΣΤΗ ΑΠ’ ΤΟ ΒΟΛΟ – Γυρεύω το γιόοοοο μου!!!
ΜΑΡΙΑ ΑΠ’ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ – Την κόρη μου θέλωωω……
Πόσο κλαίνε οι μαμάδες τους που έχασαν τα παιδιά τους! Πόσο τους λείπουν…
Τί να τους πούμε για να μην είναι λυπημένες πια?
Μήν κλαίτε ! Μη λυπάστε. Τα παιδιά σας έγιναν ήρωες!!! Τους θυμόμαστε όλοι! Τους αγαπάμε.
Μας έφεραν την Ελευθερία και την Ειρήνη!!!
Δε θα αφήσουμε την Ειρήνη να φύγει ποτέ ξανά!
Σας το υποσχόμαστε!!!”
Αυτό που διαβάσατε είναι μια ανάλυση του τραγουδιού « προσκύνημα» από τα παιδιά. Το τραγούδι έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και μελοποίησε ο Σταύρος Ξαρχάκος για την παράσταση «το μεγάλο μας τσίρκο»! Τους έκανε μεγάλη εντύπωση το συγκεκριμένο τραγούδι! Είχε ωραίες εικόνες και έτσι εύκολα «μπήκαν» μέσα του και το σχολίασαν με χαρά! Είναι κρίμα που δεν μπορώ να σας μεταφέρω τις εκφράσεις, και τις κινήσεις τους όταν μου «εξηγούσαν» τους στίχους! Ειδικά τα κορίτσια…!!! Το κάναμε μία ιστορία! Θα το ζωντανέψουμε και με τα σώματά μας…! Στα πλαίσια του αφιερώματος που ετοιμάζουμε για την επέτειο του ΟΧΙ και τη γιορτή της Ειρήνης!!!
Επειδή, πιστεύω, ότι κάθε εθνική επέτειος είναι και γιορτή της Ειρήνης!!!
Οι εθνικές μας επέτειοι δεν είναι μόνο αφορμές για να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με την ιστορία του τόπου μας αλλά και για να θυμόμαστε ότι
Η ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!
Πρέπει με κάθε τρόπο να τη διασφαλίζουμε!!!
16-10-2012
|
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη & Νίκος Δημητράτος ( Ντουέτο ) Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινοπώρου πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού πάμε να δεις στην αυλή που μεγάλωσαν [ Δυο παιδιά ερωτευμένα δυο παιδιά του χαμού ]2 Ορέστη απ’ το Βόλο Μαρία απ’ τη Σπάρτη γυρεύω το γιο μου Μαρία απ’ τη Σπάρτη Ορέστη απ’ το Βόλο την κόρη μου θέλω [ Δυο παιδιά ερωτευμένα δυο παιδιά του Χαμού ]2 Ορέστη απ’ το Βόλο Μαρία απ’ τη Σπάρτη γυρεύω το γιο μου Μαρία απ’ τη Σπάρτη Ορέστη απ’ το Βόλο την κόρη μου θέλω |
Σελιδοδείκτες και βιβλιοπρόταση!
Την Παρασκευή ξεκίνησε η λειτουργία της δανειστικής μας βιβλιοθήκης! Σας το είχαμε πει άλλωστε ότι θα γινόταν αυτό μετά την επίσκεψή μας στη δανειστική βιβλιοθήκη της πόλης μας.
Συζητήσαμε λοιπόν για τους κανόνες, για το τί πρέπει να κάνουμε για να διατηρούμε τα βιβλία “υγιή”, για το “βιβλιογιατρό”, που προσφέρει τις …πρώτες βοήθειες στα βιβλία τα τραυματισμένα, για τον τρόπο που θα πρέπει οι γονείς μας να μας διαβάζουν το βιβλίο. Η κυρία μας τα είχε γράψει ολα αυτά κι εμείς τα δώσαμε στους γονείς μας…
Εμείς από τη μεριά μας κατασκευάσαμε σελιδοδείκτες, επειδή δε μας άρεσε που οι σελίδες σε κάποια βιβλα ήταν τσακισμένες! Αυτός ο τραυματισμός δε γίνεται ποτέ καλά!!!
Δείτε λοιπόν τα στάδια της κατασκευής του. Είναι οι παλάμες μας “βιβλιοφάγοι”. Με τα τσουλουφάκια τους ή τα κορδελάκια τους, έτοιμες να … φρουρούν τη σελίδα για να συνεχίσουμε την ανάγνωση! Φρουροί μάλλον είναι αυτοί και όχι σελιδοδείκτες!
Ετσι για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία της δανειστικής βιβλιοθήκης, η κυρία μας μας διάβασε ένα υπέροχο βιβλίο “το μπλε σύννεφο”. Μας άρεσε τόσο πολύ που αποφασίσαμε να το δραματοποιήσουμε και να το δείξουμε στους γονείς μας στη γιορτή της 28ης οκτωβρίου! Μιλάει για την ειρήνη, για την προσφορά και για το κακό του πολέμου!
ουράνιο τόξο!
Δεν υπάρχει πραγματικά πιο εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο από το ουράνιο τόξο!
Το είδαμε όλοι στον ουρανό , όταν ερχόμασταν στο σχολείο, ήταν εκεί ψηλά, πάνω από τις στέγες των σπιτιών και τα δέντρα, ανάμεσα στα σύννεφα, τον ήλιο και τις σταγονίτσες της βροχής!
Μάθαμε ότι ο ήλιος γαργαλάει τις σταγόνες της βροχής και όταν περνάει από μέσα τους χωρίζεται σε 7 χρώματα! Τα χρώματα της ίριδας! Μαγικό δεν είναι;
Ακόμα διαβάσαμε την ιστορία της Ιριδας, της αγγελιαφόρου των θεών, που χρειάζεται έναν δικό της δρόμο για να μεταφέρει γρήγορα τα μυνήματα. Αυτός ο δρόμος δεν είναι άλλος φυσικά από το ουράνιο τόξο, που ενώνει τη γη με τον ουρανό… Τον δρόμο αυτό της τον έκαναν δώρο ο βοριάς με το νοτιά για να μην ταλαιπωρείται με τις κακοκαιρίες και καθυστερεί!
Ανακατέψαμε λοιπόν, χρώματα, ζωγραφίσαμε ουράνιο τόξο, μιλήσαμε για τον αριθμό 7, πήγαμε ακόμα και να το πιάσουμε αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι είναι … άπιαστο!!! Το πιάσαμε όμως μέσα στην τάξη, κατασκευάζοντας τις “καλτσοφατσούλες” του ουράνιου τόξου, τις οποίες βάψαμε με τα χρώματά του! Θα τις έχουμε στο σπίτι ή και στην τάξη μας για να μας διηγούνται ιστορίες πολύχρωμες!!!
Χορέψαμε όμως και τραγουδήσαμε ένα πολύ ωραίο τραγούδι! “σαν ουράνιο τόξο είναι η αγάπη” από το δίσκο της Τατιάνας Ζωγράφου “πετώντας πας στην πόλη”!
Δείτε λοιπόν τις φωτογραφίες με τις καλτσοφατσούλες μας , τις οποίες μάλιστα κατασκευάσαμε από σκουπίδια, (κυπελάκια από γιαουρτάκια ήταν ) και τη βόλτα μας σε γειτονικό οικόπεδο για να αγγίξουμε το υπέροχο ουράνιο τόξο!!!
Το τραγούδι θα σας το αφιερώσουμε αύριο!
Εθελοντισμός και καθαρισμός!!!
Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου, όπως σας είχαμε πει, βρεθήκαμε στο λιμάνι του Μαράθου και το καθαρίσαμε!
Χωριστήκαμε σε ομάδες με έναν αρχηγό σε κάθε μία, καταγράψαμε τα σκουπίδια που μαζέψαμε και κολλήσαμε και μία αφίσα με το μήνυμα του σχολείου μας!
“ακτές καθαρές και όχι χωματερές”!
Αξίζει φυσικά να σημειώσουμε ,ότι το χαρτόνι που δημιουργήσαμε την αφίσα ήταν … τί άλλο? Σκουπίδι!!!
Αξια μέλη της παιδικής helmepa λοιπόν, συνεπείς στις … υποχρεώσεις μας!
Συνεργαστήκαμε και με έναν άλλον οργανισμό, βέβαια, παγκόσμιο, τον PROJECT AWARE, για την προστασία του θαλασσιου περιβάλλοντος, και το καταδυτικό κέντρο που βρίσκεται στο costa navarino, το “navarino sea under water by aqua divers club”!!!
Σας ευχαριστούμε όλους λοιπόν για τη συνεργασία!!!
-
- δεν πήγαμε και άσχημα!!!
-
- και μια αναμνηστική φωτογραφία! Προσέξτε τί γράφουν οι ταμπέλες!
Επίσκεψη στη δανειστική βιβλιοθήκη της πόλης μας!
Καθώς επιστρέφαμε λοιπόν από το πανηγύρι, είπαμε να κάτσουμε λίγο στον κήπο του πνευματικού κέντρου να ξεκουραστούμε και να παίξουμε κιόλας.
Πράγματι, καθίσαμε, δοκιμάσαμε τα λουκουμάκια και τις παστελομπουκίτσες , ήπιαμε και το νεράκι μας και παίξαμε…
Διαπιστώσαμε με μεγάλη μας έκπληξη ότι η βιβλιοθήκη λειτουργεί! Μπήκαμε λοιπόν μέσα, συζητήσαμε με τη βιβλιοθηκονόμο και τους υπόλοιπους υπαλλήλους και δανειστήκαμε δύο βιβλία, ένα για το κλασικό και ένα για το ολοήμερο τμήμα!
Η βιβλιοθήκη είναι ανοικτή από το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι, οπότε αν θέλουμε μπορούμε να την επισκεφθούμε ξανά!
Εμείς, ωστόσο, θα ξεκινήσουμε τη λειτουργία της δανειστικής βιβλιοθήκης του σχολείου μας την επόμενη Παρασκευή!
“Ελατε να καθαρίσουμε τις ακτές για να μην είναι χωματερές”
Μ’ αυτό το σύνθημα σας (προσ) καλούμε να μας κάνετε παρέα το Σάββατο 6 Οκτωβρίου στο λιμάνι του Μαράθου!
Και φέτος είμαστε μέλη της helmepa junior και όπως καταλαβαίνετε έχουμε υποχρεώσεις!!!
Ορίστε και η αφίσα μας που κολλήσαμε σε κεντρικό σημείο της πόλης!
σας περιμένουμε όλους!
Το πανηγύρι!
Στις 3 Οκτωβρίου, όπως γνωρίζετε, γιορτάζει ο πολιούχος της πόλης μας, ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης! Βέβαια γιορτάζει μόνος του γιατί κανείς Διονύσης ή Διονυσία δε γιορτάζει αυτή τη μέρα μαζί με τον Αγιο, στους Γαργαλιάνους!Περίεργο δεν είναι?
Πραγματοποιείται λοιπόν πανηγύρι σε κεντρικό δρόμο της πόλης μας το οποίο είχαμε την ιδέα να επισκεφθούμε με τους μαθητές μας!!!
Περάσαμε πολύ ωραία και τα παιδιά το καταχάρηκαν! Παρατηρούσαμε τα εμπορεύματα που πουλούσαν στους πάγκους τους οι έμποροι και τα καταγράψαμε όλα αυτά για να σας τα παρουσιάσουμε! Βέβαια ψωνίσαμε κιόλας! Παστελομπουκίτσες, που ήταν μούρλια, λουκουμάκια που επίσης ήταν γευστικότατα, φακές γιατί έχουν σίδηρο (!), ένα βιβλίο για τις αισθήσεις και φυσικά ένα … ψαράκι! Οχι για τηγάνισμα, αλλά για κατοικίδιο στο σχολείο!!!
Με έκπληξή μας αλλά και μεγάλη χαρά συναντήσαμε και τα παιδιά της Τετάρτης με τον κύριό τους!!!
Ωραία ήταν αυτή η βόλτα!
Στο δρόμο (για την επιστροφή στο σχολείο) σταματήσαμε στο πάρκο να παίξουμε! Εκεί διαπιστώσαμε με έκπληξη πως λειτουργεί και η δανειστική βιβλιοθήκη!
Αλλά όλα αυτά στην επόμενη δημοσίευση…
Ενα όνομα μια ιστορία!
“Το όνομά μας” μας απασχολεί πάρα πολύ κατά τη διάρκεια όλης της σχολικής χρονιάς αλλά (και) κυρίως τις πρώτες μέρες στο σχολείο!!!
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να το αναγνωρίζουν για να χρησιμοποιούν τα συρταράκια τους, για να ενημερώνουμε το παρουσιολόγιο, για να ξέρουμε “ποιος είναι σήμερα στην ομάδα υπηρεσίας” και φυσικά για να μπορούν να ξεχωρίζουν ποιο είναι το μπολάκι με το φαγητό τους!!!
Και το πιο σημαντικό, για να βάζουν την υπογραφή τους στα έργα τους!!! Γιατί όπως λέει και ο πάμπλο Ποντικάσο “ολοι κρύβουμε ένα καλλιτέχνη μέσα μας, που πρέπει να τον βγάζουμε!” Η Υπογραφή λοιπόν απαραίτητη!!!
Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να κάνουμε το “όνομα” ένα θέμα για σχέδιο εργασίας και να μάθουμε σιγά σιγά με τους νέους μας μαθητές πώς “δουλεύουμε” τα θέματά μας, πώς συνεργαζόμαστε! Ετσι λοιπόν, εκτός από τις κατασκευές, τραγούδια κλπ, ζητήσαμε από τα παιδιά να μας φέρουν όσες πληροφορίες γνωρίζουν για το όνομά τους!
Καθιερώθηκε λοιπόν το “ενα όνομα μια ιστορία”!!!
Η σημερινή μας ιστορία μιλάει για τον ….
