Καλώς ήρθες Φεβρουάριε!!!!Έχεις κέφια για χορούς κι ας είσαι και κουτσός!!!
Δεύτερος μήνας του χρόνου!!!
Φτιάξαμε το παιδάκι του Μήνα .
Αυτός ο μήνας είναι της αποκριάς και του χιονιού.
Φιλοτεχνήσαμε μάσκες και μασκαρέματα
Ασχοληθήκαμε με την χειμέρια Νάρκη(μαθηματικά,φύλλο εργασίας.κατασκευή,ψυχοκινητικό)
Μιλήσαμε για τα Μέσα θέρμανσης
Φτιάξαμε το χιονισμένο δεντράκι και χιονονιφάδες .
Ενώ ξετρελαθήκαμε με τα χειμερινά σπορ και τους εσκιμώους.
Για την Ημέρα της Αγάπης φτιάξαμε καρδούλες και κλείσαμε μέσα σε αυτές τα πρόσωπα που αγαπάμε πιο πολύ!!!
Παρέα με τον Αλφαβητάκη,
γνωρίσαμε τα γράμματα το Εε από τους εσκιμώους, το Ζζ του Ζορό , το Ηη του Ήλιου , και το Ιι του Ινδιάνου
Παρέα με τα γραμματακια μάθαμε και τους καλούς τρόπους για μικρούς κύριους και κυρίες.
Στα μαθηματικά προχωρήσαμε στο 3 και στο 4, και σε αντιστοιχίσεις!!!
Ενώ με όπλο την φαντασία μας μεταμορφώσαμε τους αριθμούς σε ζωάκια.
Διαβάσαμε παραμύθια (Γενναία σαν λύκος και το Ο λύκος και τα 7 κατσικάκια)
Με το πρώτο παραμύθι φανταστήκαμε οτι Φοράμε τη στολή του λύκου και είμαστε
ΓΕΝΝΑΙΟΙ σαν λύκος.
ΓΡΗΓΟΡΟΙ σαν λύκος.
ΔΥΝΑΤΟΙ σαν λύκος.
Η Σόφι δυσκολεύεται να ταιριάξει με τα άλλα παιδιά, να προσαρμοστεί. Πάει να τους μιλήσει στο σχολείο, αλλά οι λέξεις σκαλώνουν στον λαιμό της. Μια μέρα όμως που η Σόφι ονειρεύεται άγρια χιονισμένα δάση, συμβαίνει κάτι απίστευτο…
Μια μαγική ιστορία για να ξεπεράσετε την ντροπαλότητά σας, να κάνετε νέους φίλους και, το πιο σημαντικό, να βρείτε τη φωνή σας.
Ζωγραφίσαμε ελεύθερα,
παίξαμε παιχνίδια στην αυλή ,ακούσαμε μουσική μετά γυμναστικής
Γιορτάσαμε γενέθλια
και κλείσαμε με αποκριάτικους χορούς, φαγητό και τραγούδι
Ετοιμάσαμε τους χαρταετούς μας και είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε ακόμα πιο ψηλά τον επόμενο πρώτο μήνα της άνοιξης τον Μάρτιο που είναι μπροστά μας και ανυπομονούμε….
Με αφορμή την 28 Ιανουαρίου 2023 Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων και τον εορτασμό της Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου 2023 στις 7 Φεβρουαρίου 2023 το Νηπιαγωγείο μας
Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου προσφέρει την ευκαιρία να αναδείξουμε τις θετικές χρήσεις της τεχνολογίας
και να διερευνήσουμε το ρόλο που όλοι διαδραματίζουμε συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας καλύτερης
και ασφαλέστερης διαδικτυακής κοινότητας.
Η φετινή Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 7 Φεβρουαρίου 2023.
Συνήθως γιορτάζεται τη δεύτερη ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του δεύτερου μήνα κάθε χρόνο.
Είναι σημαντικό ότι είναι η 20η χρονιά της εκστρατείας.
Στο Νηπιαγωγείο μας κάναμε τις ομαδικές μας αφίσες ,ζωγραφίσαμε και παίξαμε παρέα με το παπάκι την Τρίλιζα και τις Τελείες και γραμμές. Πολύ το διασκεδάσαμε!!!
Ότι μπορούσαμε κάναμε ως γνήσιοι Πατρινοί εκπαιδευτικοί και μαθητές , σε διαδικτυακή καρναβαλική διάθεση για το καλό της ημέρας ….
Ας δούμε τι σημαίνει το Τριώδιο:
οι τρεις εβδομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο τριώδιο είναι, η Απολυτή, η Απόκρεω και η Τυροφάγος. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας (Απολυτή) σταματούσε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, ενώ στη δεύτερη εβδομάδα (απόκρεω) ίσχυε η νηστεία, έτσι η Τσικνοπέμπτη αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και εθεωρείτο εορτάσιμη ημέρα και το τραπέζι ήταν γιορτινό.
Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από τις λέξεις “τσίκνα” (η μυρωδιά του καμένου ψημένου κρέατος) και “Πέμπτη”. Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η αρχή της αποκριάς.
Πήρε το όνομα Τσικνοπέμπτη από τις τσίκνες, μυρωδιές, που βγαίνουν από τα αναμμένα κάρβουνα όταν ψήνουν σουβλάκια, χαλλούμια, ρέγγες, λουκάνικα, λούντζες. Έτσι οι τσίκνες γεμίζουν την ατμόσφαιρα του χωριού ή της γειτονιάς.
Κατά το έθιμο την Τσικνοπέμπτη συγγενικές ή και φιλικές, οικογένειες μαζεύονται σε ένα σπίτι και το ρίχνουν στο γλέντι, στο χορό και στο τραγούδι και στο τσούγκρισμα των ποτηριών με την ευχή υγεία και καλό Πάσχα να φτάσουμε. Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για τη Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής.
Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.
Η τρίτη εβδομάδα ονομάζεται Τυρινή ή της Τυροφάγου, επειδή απαγορεύεται το κρέας και καταναλώνονται μόνο γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα πιο παλιά χρόνια υπήρχε η παράδοση, την Κυριακή της τελευταίας αυτής βδομάδας να μαζεύονται όλες οι οικογένειες σε κάποιο συγγενικό σπίτι, συνήθως των πιο ηλικιωμένων, για να φάνε όλοι μαζί και να διασκεδάσουν και να χορέψουν ως το ξημέρωμα. Το κατεξοχήν φαγητό εκείνης της ημέρας ήταν τα μακαρόνια, τα οποία τα έφτιαχναν οι νοικοκυρές με μεγάλη προσοχή και επιδεξιότητα. Το βράδυ οι ανύπαντρες κοπέλες έπαιρναν ένα μακαρόνι και το έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν αυτόν που θα παντρευτούν.
Το τραπέζι εκείνης της μέρας ήταν κάποτε πολύ σημαντικό για την οικογένεια. Οι πιο ηλικιωμένοι σήκωναν το φαγητό ψηλά και έλεγαν: «άξια η τάβλα μας (το τραπέζι μας), άξια και τιμημένη!». Το τραπέζι δεν έπρεπε να συμμαζευτεί παρά μόνο το επόμενο πρωί αλλιώς θεωρούνταν γρουσουζιά. Όμως η πιο σημαντική λεπτομέρεια αυτής της παράδοσης ήταν ότι πριν αρχίσει το φαγητό, οι συγγενείς ζητούσαν συγχώρεση από τους πιο ηλικιωμένους κι αλληλοσυγχωρούνταν, ώστε να αρχίσουν τη Σαρακοστή με καθαρή καρδιά και ήσυχη συνείδηση. Η διαδικασία αυτή έδινε δύναμη στους χριστιανούς για την περίοδο της νηστείας που θα ακολουθούσε.
Γενικότερα, το Τριώδιο αποτελεί περίοδο προετοιμασίας για τη Τεσσαρακοστή.
Μπερδευτήκαμε λιγάκι με το τριώδιο. Καλύτερα να παίξουμε λιγάκι .
Ξεκινήσαμε το παιχνίδι αφού παρουσιάσαμε τις στολές μας……..
1. Μάντεψε Ποιος
Με περιγραφικές ερωτήσεις τα παιδιά θα πρέπει σταδιακά να βρουν ποιο παιδί ψάχνουμε κάθε φορά Το παιχνίδι ξεκινάει με τον εκπαιδευτικό να έχει διαλέξει έναν μαθητή. Οι ερωτήσεις είναι του τύπου : Έχει ξανθά μαλλιά; Ο εκπαιδευτικός απαντάει κάθε φορά με ναι ή όχι και έτσι τα παιδιά αποκλείουν κάθε φορά πρόσωπα μέχρι να βρουν τη λύση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και την έτοιμη καρτέλα που σας ετοίμασα εδώ και να παίξετε το παιχνίδι με κοινή χρήση οθόνης.
Κινητικό Παιχνίδι όπου τα παιδιά θα σηκωθούν από τις καρέκλες !! Με κοινή χρήση βίντεο ακολουθούμε τις κινήσεις! Όταν το φανάρι είναι πράσινο κάνουμε τις κινήσεις που δείχνει το βίντεο. Όταν το φανάρι γίνει κόκκινο σταματάμε. (Eγώ το παίζω χωρίς να κλείνω το βίντεο) Πάμε;
Τα Έθιμα του Τριώδιου
Κατά την έναρξη του Τριώδιου, θα ακούσουμε στην εκκλησία την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου και θα θυμηθούμε μέσω του Ευαγγελίου την αξία της ταπείνωσης και τις συνέπειες της έπαρσης. Αυτή η εβδομάδα, που τελειώνει με την Κυριακή του Ασώτου, της γνωστής αυτής παραβολής, λέγεται και Προφωνή ή Προφωνέσιμη, διότι παλιά «προφωνούσαν», δηλαδή διαλαλούσαν εκείνη την περίοδο ότι αρχίζουν οι Απόκριες.
Την Τσικνοπέμπτη, που βρίσκεται στο μέσο του Τριωδίου, ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα. Ανάλογες γιορτές υπάρχουν στη Γερμανία (Schmutziger Donnerstag = Λιπαρή Πέμπτη) και στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ (Mardi Gras = Λιπαρή Τρίτη), που συνδυάζονται με καρναβαλικές εκδηλώσεις.
Η Τσικνοπέμπτη στην Ελλάδα
Στις Σέρρες ανάβονται μεγάλες φωτιές στις αλάνες, στις οποίες αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους. Στο τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ αναλαμβάνει τα «προξενιά», ανακατεύοντας ταυτόχρονα τα κάρβουνα με ένα ξύλο.
Στην Κομοτηνή καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (της Απόκρεω). Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον κούρκο, και εκείνη στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Όλα αυτά πραγματοποιούν την παροιμία πως ο «έρωτας περνάει από το στομάχι».
Στη Θήβα, αρχίζει ο «βλάχικος γάμος», που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με τον γάμο και τελειώνει την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι συμπεθέρων.των
Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και επισκέπτονται σπίτια και καταστήματα
Στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει στους νέους να κλέψουν ένα… μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια θα παντρευτούν
Στην παλιά πόλη της Κέρκυρας, πραγματοποιείται το έθιμο των «Κουτσομπολιών», ή «Πετεγολέτσα», το βράδυ της Τσικνοπέμπτης. Στην Πιάτσα της πόλης, στήνεται ένα μικρό θεατρικό, όπου οι ντόπιοι υποδύονται τους κουτσομπόληδες και ψιθυρίζουν ο ένας στο αυτί του άλλου, διάφορες ιστορίες
Στη Σκόπελο, οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού στο Πεύκο, για να συνεχίσουν το γλέντι και το φαγοπότι όλοι μαζί.
Στο Ηράκλειο της Κρήτης, μικροί και μεγάλοι περιδιαβαίνουν μεταμφιεσμένοι στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης, τραγουδώντας και χορεύοντας.
Σε όλη την Πελοπόννησο σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν διάφορα άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα, γουρναλοιφή και παστό.
Τσικνοπέμπτη στην Πάτρα!! Ο γάμος της Γιαννούλας της κουλουρούς!!
Η γιορτή της Τσικνοπέμπτης έχει ιδιαίτερο χρώμα στην Πάτρα εξαιτίας και της επιρροής του καρναβαλιού. Την ημέρα εκείνη εκατοντάδες Πατρινοί στήνουν ψησταριές σε κάθε σημείο της πόλης. Όμως επίκεντρο των εκδηλώσεων αποτελεί η Άνω Πόλη, η παλιά συνοικία Τάσι και κυρίως η οδός Γερμανού και οι δρόμοι γύρω από αυτή. Λαϊκά και καρναβαλικά δρώμενα, μουσικές κομπανίες συμπληρώνουν τη βραδιά της άφθονης κατανάλωσης ψητού κρέατος και οινοποσίας. Άλλοτε εκείνες της ημέρες πριν την Αποκριά στην Πάτρα αναβίωνε μια χαρακτηριστική παράδοση, “ο γάμος της Γιαννούλας της κουλουρούς”. Η Γιαννούλα ήταν υπαρκτό πρόσωπο, επρόκειτο για μια φτωχή γυναίκα της Άνω πόλης που έζησε στην περίοδο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κύρια δραστηριότητά της ήταν η πώληση κουλουριών που της εξασφάλιζε τα προς το ζην. Ορισμένοι Πατρινοί εκμεταλλευόμενοι την αφέλειά της και το ευφάνταστο του χαρακτήρα της, της έταζαν πως θα την παντρέψουν με τον πρόεδρο της Αμερικής Ουίλσον. Η σχετική φάρσα περιλάμβανε άφιξη του Ουίλσον με πλοίο στο λιμάνι και άνοδό του στην Άνω πόλη όπου θα τελούνταν και ο γάμος με τη Γιαννούλα. Η εύπιστη κουλουρού υποδεχόταν τον υποτιθέμενο Ουίλσον, Ιούλσο όπως τον πρόφερε η ίδια, και που φρόντιζαν πάντα να τον ντύνουν με φράκο και ημίψηλο, αλλά ώσπου να αντιληφθεί την ειρωνεία της στιγμής, το πλήθος των συγκεντρωμένων για το γάμο είχε διασκεδάσει με την ψυχή του. Το θέαμα επαναλήφθηκε αρκετές χρονιές.
Η Γιαννούλα η Κουλουρού
Σήμερα θα σας πω ένα παραμύθι. Το παραμύθι της Γιαννούλας της Κουλουρού. Μια φορά και έναν καιρό, το 1868, γεννήθηκε ένα κοριτσάκι φτωχό σε μια γειτονιά της Άνω Πόλης στην Πάτρα. Το κοριτσάκι το βαφτίσανε Ιωάννα και το φώναζαν Γιαννούλα. Δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφο, ούτε ιδιαίτερα έξυπνο. Από μικρό έκανε πολλές δουλειές για να καταφέρει να ζήσει. Έγνεφε μαλλί, αλλά κυρίως πουλούσε κουλούρια, για αυτό και την φώναζαν Γιαννούλα η Κουλουρού.
Και η Γιαννούλα μεγάλωσε. Και έγινε γυναίκα ολόκληρη. Ανύπαντρη. Γεροντοκόρη όπως την έλεγαν στα 35 της. Αυτός ο καημός την κατέτρωγε και αυτός ο καημός έγινε η αιτία πειραγμάτων από μία παρέα αντρών με επικεφαλής τον Περικλή Γιογκαράκη. Σε ένα καφενείο ανάμεσα σε κρασιά και μεζέδες η παρέα εμπνεύστηκε τον γάμο της Γιαννούλας της Κουλουρού. 1910 και η παρέα της υπόσχεται να της βρει γαμπρό και την περιέφεραν στις γειτονιές της Άνω Πόλης.
Όμως, γαμπρός δεν βρέθηκε και 4 χρόνια αργότερα (1914) η Γιαννούλα μαζί με την ανδροπαρέα του καφενείου και πολλούς περίεργους και πλακατζήδες, ντυμένη ως νύφη έκανε την εμφάνισή της και στη Κάτω πόλη. Κυριακή 2 Φεβρουαρίου έγραφε το ημερολόγιο όταν η Γιαννούλα κατηφόριζε την οδό Καλαβρύτων (σημερινή Γούναρη) και παρέλασε στους κεντρικούς δρόμους. Καθώς όμως η πομπή προχωρούσε η Γιαννούλα ψυχανεμίσθηκε την κοροϊδία, παράτησε τον γαμπρό και κρύφτηκε σε έναν φούρνο.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε το 1918. Η παρέα του Γιογκαράκη έπεισε τη Γιαννούλα ότι βρέθηκε γαμπρός. Η μέρα του γάμου είχε τα πάντα. Γειτόνισσες να την βάφουν, να την χτενίζουν, να την ντύνουν. Γαμήλια πομπή να τη συνοδεύει στη Μητρόπολη. Και φυσικά έναν γαμπρό να την περιμένει στα σκαλοπάτια της κλειστής Μητρόπολης. Και ενώ η Γιαννούλα περίμενε να έρθουν οι ιερείς και οι νεωκόροι, έκαναν την εμφάνισή τους 2 δήθεν στρατιώτες και άρπαξαν τον γαμπρό γιατί τάχα δεν ήταν δηλωμένος στα μητρώα αρένων. Η Γιαννούλα άρχισε να κλαίει και να χτυπιέται και να φωνάζει «Αφήστε να παντρευτούμε και τον παίρνετε μετά». Όπως ήταν αναμενόμενο ο γαμπρός έφυγε και ο θρήνος της Γιαννούλας ήταν τραγικός. Με στήριγμα τις γειτόνισσές της γύρισε σπίτι της με πόνο και θλίψη.
Παρόλα αυτά η επιθυμία της να παντρευτεί δεν έφυγε. Έτσι η παρέα του καφενείου ξανά χτυπά 3 χρόνια αργότερα, το 1921. Με ψεύτικες επιστολές την έπεισαν ότι ο Ουίλσον, ο πρόεδρος της Αμερικής, είναι συγγενής της και ότι μαζί με αυτόν έχει κληρονομήσει έναν πλούσιο θείο. Αρχές Αυγούστου η χαρούμενη Γιαννούλα πήγε μαζί με μία τεράστια πομπή «φίλων» στον υποτιθέμενο συμβολαιογράφο να πάρει τα εκατομμύρια, με τα οποία όπως είχε πει θα παντρευόταν νεαρό και όχι κάποιον από τους μεσόκοπους που της προξένευαν. Την ώρα όμως που ήταν έτοιμη να πάρει τη βαλίτσα και να φύγει, εισέβαλλαν κουκουλοφόροι στο γραφείο και έκλεψαν την βαλίτσα. Νέος θρήνος, νέα κλάματα, νέες κατάρες και φυσικά άπειρο γέλιο από τους «φίλους» της. Από τότε η Γιαννούλα έγινε επιθετική και πετροβολούσε όποιον την πείραζε.
Την επόμενη χρονιά στα νέα προξενιά του Γιογκαράκη η Γιαννούλα απαντούσε ότι είναι ήδη αρραβωνιασμένη με τον στρατιώτη που είχαν αρπάξει λίγο πριν τον γάμο της πριν 4 χρόνια. Τότε η παρέα μηχανεύτηκε ένα καινούργιο σχέδιο. Της αποκάλυψαν ότι ο Ουίλσον ήταν πατέρας του αρραβωνιαστικού της και επομένως πεθερός της. Την τελευταία Κυριακή του καρναβαλιού, 13 Φεβρουαρίου 1922, η Γιαννούλα με 10.000 κόσμο συγκεντρωμένο στο λιμάνι της Πάτρας περίμενε τον πεθερός της να τη συνοδεύσει στην εκκλησία. Ο Ουίλσον την περίμενε με τα εκατομμύριά του και η βάρκα με τον γαμπρό, με ένα φράκο της κακιάς ώρας και καφέ γάντια, έκανε την εμφάνισή της.
Το αταίριαστο ζευγάρι, η Γιαννούλα με τα κουρελάκια για στολίδια στα μαλλιά και την κόκκινη κορδέλα, και ο γαμπρός με μαλλιά του πασπαλισμένα με αλεύρι και μαύρες μακριές ζωγραφισμένες φαβορίτες, τον κουμπάρο Γιογκαράκη να τους συνοδεύει και το αλαλάζων πλήθος, άρχισε να κατευθύνεται προς τη Μητρόπολη ξανά. Πυροβολισμοί έπεσαν για να πανηγυρίζουν το χαρμόσυνο γεγονός. Αλλά για άλλη μία φορά την ώρα που η άμαξα με τη νύφη και τον γαμπρό κατευθυνόταν προς την εκκλησία, ένας λούστρος όρμησε και άρπαξε τη βαλίτσα με τα χρήματα που είχε μαζί του ο γαμπρός. Η Γιαννούλα για άλλη μία φορά άρχισε να τσιρίζει, να κλαίει και να χτυπιέται. Ο Ουίλσον άρχισε να την παρηγορεί και της είπε ότι πάει να τηλεγραφήσει να του στείλουν άλλα χρήματα. Βέβαια, ο Ουίλσον δεν επέστρεψε ποτέ.
Το 1923, ένα χρόνο μετά, ο Γιογκαράκης και η παρέα του έπεισαν την Γιαννούλα ότι αυτή τη φορά ο ίδιος ο Ουίλσον θέλει να την παντρευτεί και της έστελναν και ερωτικές επιστολές γραμμένες από τον ίδιο τον πρόεδρο της Αμερικής, όπου έγραφαν “Όλοι σε περιμένουν να φροντίσουν την νέα Δούκισσα” και “Να μου στείλεις μια φωτογραφία με τα μαλλιά ξέπλεκα ριγμένα μπροστά, να σε ιδούν οι βασιλείς. Ουίλσον”. Όμως, ο γάμος δεν έγινε ποτέ.
Όπως δεν ξανά έγινε γάμος ποτέ. Λίγα χρόνια αργότερα πέθανε ο Γιογκαράκης, ο μοναδικός άνθρωπος τον οποίο εμπιστευόταν η Γιαννούλα, και μαζί με αυτόν πέθαναν και οι ελπίδες της για γάμο. Από τότε και μέχρι το 1940 η Γιαννούλα μένει μόνη της, χωρίς τον αγαπημένο της φίλο, χωρίς δουλειά καθώς την περίοδο της Κατοχής το αλεύρι ήταν ακριβό και δυσεύρετο. Ξεχασμένη από όλους περνάει τις ώρες της στη χαμοκέλα. Εκεί βρέθηκε μία μέρα νεκρή. Στο σπίτι της. Μόνη και εγκαταλελειμμένη.
Αυτή ήταν η ζωή της Γιαννούλας της Κουλουρού. Η Γιαννούλα δεν είναι ένας αστικός μύθος.
Δεν είναι ένα παραμύθι. Η Γιαννούλα ήταν ένα τραγικό πρόσωπο. Ένα πρόσωπο πονεμένο.
Ένα πρόσωπο που έζησε δίπλα σε ανθρώπους που έδειξαν με έναν ιδιαίτερο τρόπο την «αγάπη» τους. Ένα πρόσωπο που αποδεικνύει πόσο σκληροί είναι οι άνθρωποι απέναντι σε άτομα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Η Γιαννούλα ζει ακόμα στην Πάτρα. Κάθε Τσικνοπέμπτη ξεκινά η πομπή με τη Γιαννούλα επικεφαλής από την Άνω Πόλη και καταλήγει στο λιμάνι. Πλήθος κόσμου τη συνοδεύει για να δει το γαμπρό που την περιμένει.
Και κάθε Τσικνοπέμπτη η Γιαννούλα θρηνεί τον χαμένο γαμπρό της. Και κάθε Τσικνοπέμπτη όλοι μας γελάμε με το «πάθημά» της.
Άραγε έχει ηρεμήσει η ψυχή της; Άραγε πόσο διαφέρουμε από τον αγαπημένο της «φίλο»; Άραγε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από το 1868 ;
Η Γιαννούλα δεν δικαιώθηκε ποτέ και η δραματική πλευρά της ιστορίας της ξεχάστηκε, κρατώντας μόνο το περιπαικτικό κομμάτι του εθίμου, μετατρέποντάς την στην πιο διάσημη γυναίκα της Πατρινής Αποκριάς.
Ωστόσο ύστερα από παρέμβαση του Συλλόγου Ψυχικής Υγείας Πάτρας, ο οποίος το 2015 ζήτησε την κατάργηση του εθίμου, ο δήμος της Πάτρας προχώρησε στις αναγκαίες κινήσεις.
Ένα τραγούδι για τη ζωή της Γιαννούλας της Κουλουρούς έγραψε και ερμήνευσε η Ματούλα Ζαμάνη.
Πρόκειται για την ιστορία της πιο διάσημης γυναίκας της Πατρινής Αποκριάς την οποία «συνόδευε» ένα αμφιλεγόμενο έθιμο που προκάλεσε ντόρο και αντιδράσεις.
Μετά τις έντονες αντιδράσεις δόθηκε τέλος στο έθιμο, το οποίο θα αντικατασταθεί από τον γάμο του Καραγκιόζη
Η χελωνίτσα του περιβολιού θέλησε επίσης να γίνει νύφη! Ποιος έγινε γαμπρός;
Πόσα ζωάκια ήταν στο γάμο;
ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Γιατί η νύφη κυνηγάει το γαμπρό;
Mετά το γάμο έπεται γλέντι!
και μετά την Τσικνοπέμπτη ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ…
και μπαίνουμε στο ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Σε όλο τον κόσμο ξακουστό, με χαρά, γλέντι και χορό, μα και άρματα εντυπωσιακά που ξετρελαίνουν τα παιδιά. Κάθε Αποκριά, η καρδιά της Ελλάδας, μοιάζει αληθινά στην Πάτρα να χτυπά.
Αίνιγμα….
Σε κάθε αποκριάτικο χορό, σίγουρα θα πρωταγωνιστώ.
Με χρωματιστές κορδέλες στολισμένο έναν στύλο κεντρικό και χορευτές τριγύρω ένα σωρό, νιώθω στ’ αλήθεια βασιλιάς, της τρελής Αποκριάς.
Από τα λίγα που διατηρούνται αυτούσια ως τις ημέρες μας, το γαϊτανάκι είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της Αποκριάς. Ενα υπέροχο «παιχνίδι», που περιλαμβάνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα οποία είναι αναγκαία για μια ξέφρενη διασκέδαση. Χρώματα, κέφι και χιούμορ… πλέκονται μαζί με τις κορδέλες σε έναν χορό αγάπης και συμφιλίωσης με ιδιαίτερους συμβολισμούς.
Ρίζες και ετυμολογία
Το γαϊτανάκι, πέρασε στην Ελλάδα από πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας και έδεσε απόλυτα με τα άλλα τοπικά έθιμα.
Η λέξη «γαϊτανάκι» είναι υποκοριστικό της μεσαιωνικής λέξης «γαϊτάνιν», που σημαίνει μεταξωτό κορδόνι, λωρίδα, ταινία, και δημιουργείται χάρη στην τάση που έχει η γλώσσα μας να προσθέτει την κατάληξη «-άκι» για να δηλώσει τον υποκορισμό. Προέρχεται από λέξη γαϊτάνη. Χωρίς να είμαστε βέβαιοι για την ετυμολογία της, η ονομασία της έχει να κάνει με την πόλη Gaeta της Ιταλίας, ιωνική αποικία των Σαμίων, γνωστή για την παραγωγή κορδέλας. Οι κορδέλες συνήθως ήταν από βαμβάκι, μαλλί ή μετάξι και αποτελούσαν διακοσμητική πινελιά των φορεμάτων.
Πώς παίζεται
Χρειάζονται δεκατρία άτομα για να στήσουν τον ιδιότυπο χορό. Ο ένας κρατά έναν μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούν δώδεκα μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και είναι αυτές που δίνουν το όνομά τους και στο έθιμο. Γύρω από τον στύλο δώδεκα χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν ταυτόχρονα ανά ζευγάρια, τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι.
Καθώς κινούνται γύρω από τον στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του και έτσι όπως γυρνούν, πλέκουν τις κορδέλες γύρω από τον στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς, με τον ίδιο τρόπο που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες τα γαϊτάνια και στόλιζαν τις παραδοσιακές φορεσιές. Οταν οι κορδέλες έχουν όλες τυλιχτεί και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά στο κοντάρι, αντιστρέφεται η φορά του χορού και αφού τα γαϊτάνια ξετυλιχτούν ο χορός τελειώνει.
Τι συμβολίζει
Ο αριθμός των δώδεκα χορευτών λέγεται ότι δηλώνει τους μήνες του χρόνου που εναλλάσσονται ή τις Ωρες, τις μυθικές θεότητες του χρόνου. Σε πολλές κοινωνίες, κυρίως αγροτικές, το γαϊτανάκι συμβολίζει την ομόνοια και τη συναδελφικότητα. Ο κυκλικός χορός συμβολίζει τον κύκλο της ζωής, από τη ζωή στον θάνατο, από τη λύπη στη χαρά, από τον χειμώνα στην άνοιξη και το αντίθετο.
Και οι Απόκριες αποτελούν μια γιορτή χαράς που συνδυάζεται και με την αναζωογόνηση, με το ξύπνημα της φύσης, την άνοιξη. Αντλούν την καταγωγή τους από τα αρχαία Ανθεστήρια, γιορτή προς τιμήν του Διονύσου, που ελάμβανε χώρα επί τριήμερο κατά την πανσέληνο ύστερα από δύο πανσελήνους από το χειμερινό ηλιοστάσιο (μέσα Φεβρουαρίου).
ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ ΜΟΥ ΠΛΕΓΜΕΝΟ…
Διαβάσαμε το αγαπημένο μας παραμύθι της Ζωρζ Σαρή με τίτλο:”Ο Αρλεκίνος” . Η ιστορία αυτού του μικρού παιδιού μας αρέσει πολύ και αγγίζει τις καρδιές όλων μας .
Το είδαμε και σε βίντεακι….
Μετά την ανάγνωση του βιβλίου ψάξαμε στο google είδαμε διάφορους πίνακες ζωγραφικής για τον Αρλεκίνο.Και γνωρίσαμε την όμορφη πόλη της Βενετίας.
Έχοντας διαβάσει την ιστορία του Αρλεκίνου, έχοντας επεξεργαστεί τον πίνακα ζωγραφικής του Πικάσο και έχοντας παρατηρήσει τη στολή του, δε θα μπορούσαμε να μην εστιάσουμε στα σχήματα και κυρίως στο σχήμα του ρόμβου που επικρατεί στην ενασχόλησή μας με τις Απόκριες.
Δημιουργήσαμε τους δικούς μας αρλεκίνους….
Αρλεκίνος που έγινε με την βοήθεια της μανούλας του Άγγελου και του Δημήτρη …θερμά συγχαρητήρια….
Μιλήσαμε ,τραγουδήσαμε και κατασκευάσαμε τον αγαπημένο σε όλους Κλόουν
και ακούσαμε το ένα γράμμα μια ιστορία με το Κκ
και ζωγραφίσαμε το Καλημέρα Καλησπέρα όλη μέρα……………..
Το διασκεδάσαμε όσο μπορούσαμε …και του χρόνου με σχολεία ανοιχτά…
και με την Βασίλισσα του Καρναβαλιού ευχόμαστε και του χρόνου με υγεία!!!!!
Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου μας έδωσε την ευκαιρία για άλλη μία φορά να μιλήσουμε για το όμορφο συναίσθημα της Αγάπης.
Αλήθεια αξίζει σ’ αυτή τη ζωή να αγαπάς και να σ’ αγαπάνε….
Στις 13 και 14 Φεβρουαρίου είναι οι ημέρες αφιερωμένες στην αγάπη και στην οικογένεια.
Μιλήσαμε για αυτούς τους προστάτες και τραγουδήσαμε και παίξαμε και ζωγραφίσαμε την ΑΓΑΠΗ- αυτό το όμορφο συναίσθημα.
Ακύλας και Πρίσκιλλα: Οι Άγιοι της αγάπης
Βιογραφία
Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήταν ζευγάρι Ιουδαίων και καταγόταν από τον Πόντο. Κατοικούσαν στην Κόρινθο και εξασκούσαν το επάγγελμα του σκηνοποιού. Ήσαν δε άνθρωποι ενάρετοι και ευσεβείς.
Όταν ο απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του. Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός και σωτήριος λόγος του απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του. O απόστολος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Αργότερα οι διώκτες του χριστιανισμού τούς συνέλαβαν και αποκεφάλισαν τούς Αγίους χαρίζοντας τους μαζί με τον τίτλο των Αποστόλων και τον τίτλο των Μαρτύρων.
Ένα ζευγάρι που αγαπούσαν πολύ αλλά και σέβονταν πολύ ο ένας τον άλλο. Είναι προστάτες της οικογένειας.
Ο Βαλεντίνος ήταν ένας ιερέας που πάντρευε ζευγάρια. Η πίστη του στην αγάπη και στην οικογένεια ήταν αυτό που τον οδήγησε στη φυλακή.
Ο Βαλεντίνος, σύμφωνα με τον θρύλο, υπήρξε ιερωμένος του 3ου αιώνα, ο οποίος σε πείσμα των αυτοκρατορικών διαταγών δεχόταν να παντρέψει νεαρούς στην ηλικία , γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο τους άρρενες από τη στρατιωτική θητεία. Με άλλα λόγια, επρόκειτο για πραγματικό προστάτη των ερωτευμένων και των αντιρρησιών συνείδησης, θα λέγαμε σήμερα!
Ένας άλλος θρύλος λέει ότι όσο καιρό ο Βαλεντίνος ήταν μέσα στη φυλακή, αρνούμενος να αποκηρύξει την πίστη του, ερωτεύτηκε την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακα του, στην οποία μάλιστα έστειλε κι ένα γράμμα με την υπογραφή: Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου
Τι είναι η αγάπη;
Να ακούσουμε και το τραγουδάκι με τον Μπάρνυ
Όλοι μας αγαπάμε τους γονείς μας, τους φίλους μας και πολλά άλλα πρόσωπα.
Για σκεφτείτε και πείτε μου με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας σε κάποιον;
Με αγκαλιές
Με φιλιά
Τον σεβόμαστε
Του δίνουμε ένα δώρο
Του προσφέρουμε ένα λουλούδι
Τον βοηθάμε
Του κάνουμε μια ζωγραφιά
Του λέμε όμορφες λέξεις
Παραμύθι
Ελάτε παιδιά να δημιουργήσουμε ΡΟΥΧΑ ΑΓΑΠΗΣ….. με λέξεις αγάπης
Σκεφτήκαμε και βρήκαμε πάρα πολλές.
Ζωγραφίστε και εσείς για τη μαμά ή τον μπαμπά ή έναν φίλο σας που αγαπάτε.
και σας χαιρετούμε με τα παρακάτω τραγούδια…..Ας τα ακούσουμε
Τραγούδι
Και μην ξεχνάτε:
Το πιο σημαντικό από όλα ,είναι πως την αγάπη μας πρέπει πάντα να την εκφράζουμε στα πρόσωπα που αγαπάμε,να τολμάμε να την δείχνουμε με τις πράξεις μας.
Η αγάπη δεν έχει τέλος,η αγάπη είναι μεγαλόψυχη,η αγάπη ελευθερώνει την ψυχή μας και όταν αγαπάμε μοιραζόμαστε. Γιατί όταν η αγάπη μοιράζεται ,μεγαλώνει και πολλαπλασιάζεται!
Ας φτιάξουμε και μεις το δικό μας γάντι και ας το διακοσμήσουμε
ΓΑΝΤΙ
Διακοσμώ το γάντι μου!!!
Ζητάμε από τα παιδιά σε μια Α4 να δημιουργήσουν το περίγραμμα του χεριού τους για να φτιάξουν έτσι ένα γάντι….τραβούν 4 οριζόντιες γραμμές και το χωρίζουν επομένως σε 5 μέρη…Γυρίζω τον τροχό κ ανάλογα διακοσμούν το γάντι τους…
Η φωτιά διατηρείται όσο βάζουμε ξύλα ή πετρέλαιο και όσο έχει αέρα και έτσι μας ζεσταίνει μας δίνει θερμότητα.
Ας δούμε τι γίνεται όταν δεν έχει αέρα
Ας προσπαθήσουμε κι εμείς να γράψουμε τη φωνούλα ΤΖ και έπειτα τη λεξούλα ΤΖΑΚΙ. Μπορούμε να ζωγραφίσουμε ένα τζάκι.
Ο θεός της φωτιάς στην αρχαιότητα ήταν ο Ήφαιστος.
Ο Ήφαιστος,ήταν το νεώτερο παιδί του Δία και της Ήρας. Ήταν τόσο άσχημο μωρό, που μόλις το αντίκρισε η Ήρα το πέταξε από τον Όλυμπο χωρίς δεύτερη σκέψη κι εκείνο κατέληξε στα βάθη του ωκεανού. Ευτυχώς, τον περιμάζεψαν η Θέτις ( μητέρα του ήρωα Αχιλλέα) και η Ευρυνόμη (κόρη του Τιτάνα Ωκεανού) οι οποίες και τον ανέθρεψαν. Σε ηλικία εννέα ετών, ο Ήφαιστος έστησε ένα εργαστήριο στον βυθό του Αιγαίου, όπου κατασκεύαζε υπέροχα κοσμήματα για τις θεές που τον ανέθρεψαν. Όταν η Ήρα είδε τα κοσμήματα που φορούσε η Θέτις κι έμαθε ότι τα φτιάχνει ο γιος που είχε απορρίψει, τον κάλεσε πίσω στον Όλυμπο, του έφτιαξεένα πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριο και του έδωσε την πανέμορφη θεά του έρωτα Αφροδίτη ως σύζυγο.
Άλλοι λένε πως ο Ήφαιστος έστειλε στη μητέρα του έναν πανέμορφο, χρυσό θρόνο που έφτιαξε ο ίδιος. Όταν εκείνη κάθισε επάνω, παγιδεύτηκε με αόρατα δεσμά και αναγκάστηκε να καλέσει τον Ήφαιστο να την ελευθερώσει. Εκείνος δέχτηκε και έμεινε από τότε στον Όλυμπο. Όποια εκδοχή και αν δεχτούμε, ο Ήφαιστος κέρδισε με την αξία του την θέση του ανάμεσα στους Ολύμπιους.
Ο μύθος της Πανδώρας
Πάρτε τους μαρκαδόρους σας και ζωγραφίστε ότι σας άρεσε από το μύθο.
Το Φλεβάρη τον κουτσό δεν προλάβαμε να τον χαρούμε στο σχολειό. Αποχαιρετήσαμε τον Ιανουάριο
και ξεκινήσαμε με τον Κουτσοφλέβαρο.
Μάθαμε να γράφουμε το όνομα του ,και την εποχή μέσα σε μία σούπα αχνιστή….
είπαμε πως έχει μόνο μέρες 28 και κάθε τέσσερα χρόνια πάει στο 29 όπως κάθε τέσσερα χρόνια γίνονται και οι αγώνες οι ολυμπιακοί,
κάναμε και τον κύκλο του νερού ,φτιάξαμε τον χιονάνθρωπο έτσι κι αλλιώς ….
Ο Φεβρουάριος είναι ο δεύτερος μήνας του χρόνου και τ’ όνομά του προέρχεται από τη λέξη februare που σημαίνει «καθαρίζω».
Ο Φεβρουάριος είναι ο μοναδικός μήνας που έχει άλλοτε 28 και άλλοτε 29 ημέρες γι’ αυτό και τον ονομάζουν Κουτσοφλέβαρο. Κάθε τέσσερα χρόνια που έχουμε δίσεκτο έτος, ο Φλεβάρης έχει 29 μέρες και ο λαός μας πιστεύει ότι είναι κακότυχος. Στην καθημερινή γλώσσα ο όρος “δίσεκτο έτος” σημαίνει δύσκολος καιρός.
Ο Φλεβάρης μέσα στο καταχείμωνο κρύβει την άνοιξη. Το μήνα αυτό ο καιρός είναι άστατος: μια γελάει, μια κλαίει, μια αγριεύει, μια ησυχάζει. Ο λαός μας, έχει παρατηρήσει ότι αν είναι καλός ο καιρός στις 2 Φεβρουαρίου, ο βαρύς χειμώνας θα διαρκέσει πολύ ακόμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε δίσεκτο έτος γίνονταν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Αλλά τα δίσεκτα έτη ο λαός μας τα θεωρούσε παλιότερα γρουσούζικα και γι’ αυτό απέφευγε να κάνει στη διάρκειά τους σημαντικές ενέργειες, και κυρίως γάμους. Αυτό, αν και γενικά έχει ξεπεραστεί σήμερα, ωστόσο σε μερικά χωριά ή περιοχές, συνεχίζει να ισχύει.
Και μέχρι να πούμε αυτά ……
Ήρθε πάλι η καραντίνα και μας λύπησε πολύ που χάσαμε την καθημερινή μας επαφή.
Έτσι ανοίξαμε πάλι τις κάμερες και ξεκινήσαμε με
τον καινούργιο μήνα αυτό……
Είμαστε στο Φεβρουάριο και ας δούμε τι μας φέρνει
Η Εκκλησία μας γιορτάζει τον Άγιο Τρύφωνα την 1η Φεβρουαρίου ο οποίος σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση προστατεύει τα αμπέλια και τους αγρούς από τα τρωκτικά και τις κάμπιες.
Την Ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού στις 2 Φεβρουαρίου, δε δουλεύουν οι μυλωνάδες στην Κρήτη γιατί την έχουν προστάτιδα. Καθώς αλλάζει ο καιρός, οι αγρότες μπορούν αυτήν την η μέρα να προβλέψουν τις μεταβολές του για τις επόμενες μέρες.
Στις 3 Φεβρουαρίου , του Αγίου Συμεών, οι έγκυες δεν κάνουν δουλειές για να μη σημαδευτεί το παιδί στην κοιλιά τους.
Ο Άγιος Χαράλαμπος στις 10 Φεβρουαρίου, είναι προστάτης και θεραπευτής από τις λοιμώδης αρρώστιες, ο Άγιος Βλάσιος στις 11, προστατεύει τα κοπάδια από τα άγρια σαρκοβόρα και ιδιαίτερα από το λύκο.
Ας ακούσουμε το τραγουδάκι του Φλεβάρη
Ο Φλεβάρης είναι ο μήνας που ξεκινά το αποκριάτικο ξεφάντωμα.
Ο Χρόνος εκτός από παιδιά, έχει και εγγονάκια, τα οποία τα τραγουδήσαμε
και συνεχίσαμε ,ασχοληθήκαμε με την μέρα και νύχτα.
Και η ΜΕΡΑ – ΝΥΧΤΑ τι θα μάθουμε γιαυτό?
Ας ακούσουμε ένα γλυκό τραγούδι να γεμίσουμε με μελωδία και χαρά..
(Ένας Ήλιος, μια γη, ένα φεγγάρι)
Τι συμβαίνει όμως στη γη και έχουμε μέρα και νύχτα?
(ο άξονας περιστροφής της γης)
Πως είναι το ταξίδι του Ήλιου στη γη? Έχουμε μόνο μέρα και νύχτα?
Για να σκεφτούμε λίγο… Πως είναι να είσαι ο Ήλιος?
Ας ακούσουμε ένα τραγούδι για τον ήλιο…
(Ο Ήλιος θέλει διακοπές)
Τι θα συνέβαινε αν ο Ήλιος πήγαινε διακοπές? Τι θα είχαμε στη γη? Πως θα νοιώθατε?
Στη συνέχεια αναρωτηθήκαμε αν ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ?
Ακούστε και δείτε ….
Το επάγγελμα του Φεγγαροσκεπαστή…
(παραμύθι – αφήγηση)
Ζωγραφίζουμε ότι μας άρεσε από το παραμύθι Του Φεγγαροσκεπαστή.
Οι ζωγραφιές από το μαθητή μας Δημήτρη στη διάρκεια της καραντίνας….πόσα ωραία θαύματα συμβαίνουν παρέα με παιδιά και γονείς !!!
Όταν το φεγγάρι θέλει παιχνιδάκια
(τραγούδι)
Μετρώντας το χρόνο … μιλήσαμε Γιατί χρειαζόμαστε τα ρολόγια και την ώρα?
Πως άραγε μπορούμε να μάθουμε την ώρα?
Παρατηρήσαμε ρολόι τοίχου…
Πόσοι αριθμοί υπάρχουν?
Πόσοι δείκτες υπάρχουν?
Και ο χρόνος ξεκινάει από ΤΩΡΑ………
Παρατηρήσαμε εκείνες τις μέρες πως ήταν ο καιρός;
Ενώ έχουμε Χειμώνα και θα έπρεπε να κάνει πολύ κρύο, ο καιρός είναι καλός με ήλιο και ζέστη.
Αυτές λοιπόν τις ζεστές μέρες τις λέμε «Αλκυονίδες» και τις συναντάμε μεταξύ 15 Δεκεμβρίου και 15 Φεβρουαρίου .
Πώς προέκυψε όμως η ονομασία αυτή ; Οι αρχαίοι Έλληνες παρατήρησαν ότι μέσα στο καταχείμωνο ορισμένες ηλιόλουστες μέρες ένα πουλάκι που το έλεγαν αλκυόνα γεννούσε τα αυγά της . Έφτιαξαν μια ιστορία, έναν μύθο όπως λέμε.
Ο μύθος της Αλκυόνης
Ελάτε να γνωρίσουμε αυτό το πουλάκι να το παρατηρήσουμε και να το περιγράψουμε
Ένας μύθος λέει ότι το χρώμα της Αλκυόνης ήταν στην αρχή γκρίζο. Όμως όταν έγινε κατακλυσμός, πέταξε πολύ ψηλά στον ουρανό για να βλέπει τα νερά κάτω. Πετώντας όμως τόσο κοντά στον ήλιο το στήθος της τσουρουφλίστηκε και έγινε κόκκινο από τις αχτίνες του και η ράχη της έγινε μπλε από το χρώμα του ουρανού.
Παρά τα χρώματά της, η Αλκυόνη δεν διακρίνεται εύκολα.
Η αλκυόνη είναι θαλασσοπούλι. Τι φαντάζεστε ότι μπορεί να τρώει;
Πρόκειται για ένα μικρό πουλί που γεννάει τα αυγά του σε περιοχές με ρυάκια με γλυκό νερό και βλάστηση. Σκάβει βαθιές τρύπες στις άκρες των ποταμών για τη φωλιά του. Βουτάει στο νερό από κάποιο σημείο ή μετά από ένα σύντομο φτερούγισμα. Πιάνει ψαράκια με το ράμφος του. Πετάει χαμηλά πάνω από το νερό.
Αν το ταίρι της Αλκυόνης γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει, τότε η θηλυκιά τον παίρνει στους ώμους και τον φέρνει πάντοτε μαζί της τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο.
Οι Αλκυονίδες Μέρες μήνυμα αισιοδοξίας Οι Αλκυονίδες Μέρες, αν τις δούμε συμβολικά, μεταφέρουν ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, ότι ακόμα και στη «βαρυχειμωνιά» θα υπάρχουν περιστάσεις που θα μας δίνουν δύναμη και θάρρος, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, ώστε αισιόδοξοι πια να περιμένουμε την «καλοκαιρία» και τον ερχομό της «άνοιξης», κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Και με τα πουλάκια κάναμε εξάσκηση στην πρόσθεση ψηφιακά
Εκτός όμως από την Αλκυόνα και ένα δέντρο μας φέρνει μέσα στο χειμώνα την αισιοδοξία της Άνοιξης.
Το δέντρο που όταν ανθίζει μας ψιθυρίζει πως έρχεται η Άνοιξη είναι …..η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ.
Η Αμυγδαλίτσα αμυγδαλιά δε φοβάται το χιονιά. Μες το κρύο και το χιόνι λούλουδα έβγαλε λευκά σα νυφούλα του χιονιά.
Η αμυγδαλιά καλλιεργείται στην Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από τα γλυκά αμύγδαλα φτιάχνουμε γλυκά και ζαχαρωτά, ενώ από τα πικρά αμύγδαλα φτιάχνουμε φάρμακα και καλλυντικά.
Πείτε γρήγορα το γλωσσοδέτη
Έχω μια αμυγδαλιά που κάνει μύγδαλα, τσίγδαλα, μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα
Ο Φλεβάρης ο κουτσός είναι ο τελευταίος μήνας του χειμώνα και οφείλει το όνομά του σε μια Ρωμαϊκή γιορτή που ονομάζεται Φεμπρουά. Είναι ο μήνας που έχει τις λιγότερες μέρες, γι’αυτό τον λόγο ονομάζεται και Κουτσοφλέβαρος!!!
Κάθε 4 χρόνια, όταν το έτος είναι δίσεκτο, τότε ο Φεβρουάριος έχει μία μέρα παραπάνω.
Διαβάσαμε το παραμύθι του και φτιάξαμε το παιδάκι του μήνα και το γράμμα Φ
Συνεχίσαμε με το μύθο του ροδιού και την θεά Ήρα
Ακούσαμε το παραδοσιακό Ουκρανικό παραμύθι για τα ζώα που μπήκαν μέσα στο γάντι για να ζεσταθούν….
Μιλήσαμε ,ζωγραφίσαμε παίξαμε με τα πιγκουινάκια
Κάναμε διάφορα φύλλα εργασίας
Μιλήσαμε για τα παιδιά όλου του κόσμου
Ταξιδέψαμε νοερά στην Κίνα ,ακούσαμε κινέζικα παραμύθια,είδαμε αξιοθέατα,παίξαμε με ξυλάκια,χορέψαμε το χορό του κινέζικου δράκου,μάθαμε τη γραφή των αριθμών τους,μάθαμε τα ζωάκια που αντιστοιχούν στο κινέζικο ωροσκόπιο,φτιάξαμε δράκους και βεντάλιες και άλλα πολλά.
Γνωρίσαμε τη φυλή των Ινδιάνων
Τους Εσκιμώους
Και φυσικά μαγειρέψαμε αλά Ελληνικά,αλά Ιταλικά και αλά Γαλλικά .Στο τέλος απολαύσαμε γεύσεις παρακολουθώντας στο ίντερνετ διάφορα αξιοθέατα από τις χώρες.
Κάναμε μία ομαδική κατασκευή Την ποδιά της Παναγίας λέγοντας την προσευχούλα για τα παιδιά όλου του κόσμου.
Η γιορτή του Άγιου Βαλεντίνου μας έδωσε την ευκαιρία να φτιάξουμε όμορφες ζωγραφιές και κάρτες με ευχές
Προσφέραμε λουλούδια στους αγαπημένους μας φίλους
Μιλήσαμε για συναισθήματα
Είδαμε το Νησί των συναισθημάτων,
Ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας
φτιάξαμε το μπουκάλι της Ηρεμίας
Παίξαμε ελεύθερα
και γιορτάσαμε γενέθλια
και χαρήκαμε αγκαλιές αληθινές!!
Τσικνοπέμπτη μύρισε και ο Σύλλογος μας κέρασε και μετά το φαγοπότι τα έθιμα σε όλη την Ελλάδα μάθαμε και για το δικό μας έθιμο το Γάμο της κουλουρούς .
Κατασκεύσαμε φρου φρου και αρλεκίνους .
Και η Κυρά Σαρακοστή τώρα έχει την τιμητική της…..
Στο σχολειό μας περνάμε υπέροχα.Είμαστε όλοι για έναν και ένας για όλους….συνεργασία,ομαδικότητα,αλληλεγγύη και ατέλειωτο παιχνίδι…
Η πιο τρελή εποχή του χρόνου είναι η τέλεια ευκαιρία για ένα διάλειμμα και για ένα μασκέ πάρτυ γεμάτο χορό, παιχνίδια και μουσική που ξεσηκώνει!
Με τρελούς λοιπόν χορούς ,υπέροχες κατασκευές και πλούσια λαχταριστά εδέσματα από τους γονείς έγινε το αποκριάτικο πάρτι μας και φέτος !!!Ευχαριστούμε όλους τους γονείς για την προσφορά τους και του χρόνου με υγεία!!!
Άντε στην υγειά μας !!
Στιγμές ξέγνοιαστες με μάσκες της Αποκριάς και την ελπίδα να πετάξουμε από πάνω μας σύντομα τις μάσκες τις ιατρικές.
Αποχαιρετήσαμε τον Γενάρη με μιά αναφορά από τα χρόνια τα παλιά για το πως μάθαιναν γράμματα τα παιδιά δίνοντας μας την αφορμή η ενασχόληση μας στο τέλος του μήνα με τους Τρεις Ιεράρχες των Γραμμάτων.
Διαβάσαμε το Παραμύθι του νέου αυτού κουτσού μήνα
“Τα παιχνίδια του Φλεβάρη” ιστορία από τη Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου.
και είπαμε διάφορα χαρακτηριστικά του μέσα από παροιμίες και γιορτές και ονομασίες.
Για να δικαιολογηθούν οι λιγότερες μέρες του Φεβρουαρίου σε σχέση με τους άλλους μήνες, είναι γνωστή η λαϊκή παράδοση
Ο Φλεβάρης ο κουτσός, πρώτος μπαίνει στο χορό.
[Ελληνική]
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση , ο Φεβρουάριος μαζί με τα άλλα αδέρφια του , τον Ιανουάριο και το Μάρτιο αποφάσισαν να ενώσουν το κρασί τους σε ένα βαρέλι καθώς η παραγωγή ήταν λιγοστή . Ο Φεβρουάριος όμως τρύπησε το βαρέλι από κάτω χωρίς να ρωτήσει τα αδέρφια του με αποτέλεσμα να πιει όλο το κρασί και να μεθύσει ! Γι’ αυτό πολλές φορές δεν ξέρει τι κάνει κι έχει άστατο καιρό … κι όπως λέει χαρακτηριστικά και η παροιμία : “Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει , καλοκαίρι θα μυρίσει ! Μα αν τύχει και θυμώσει μες στο χιόνι θα μας χώσει ! ” Τα αδέρφια του για να τον τιμωρήσουν για αυτή τη συμπεριφορά , του πήραν ο καθένας από μια μέρα . Έτσι ο Φλεβάρης έγινε Κουτσοφλέβαρος κι έχει μονάχα 28 μέρες . Μόνο κάθε τέσσερα χρόνια παίρνει μαι μέρα ακόμη και τότε η χρονιά είναι δίσεκτη . Πολλοί πιστεύουν ότι το δίσεκτο έτος φέρνει κακοτυχία κι έτσι αποφεύγουν να θεμελιώσουν σπίτια ή να παντρευτούν !
O Φλεβάρης προέρχεται από τις «φλέβες», δηλαδή τα υπόγεια νερά που αναβλύζουν στη διάρκειά του από τις πολλές βροχές, ενώ η γιορτή του Αγίου Τρύφωνα την 1η του μήνα του έδωσε και το όνομα «Αϊ-Τρύφωνας».
Στο λαϊκό καλεντάρι ο Φεβρουάριος ονομάζεται κυρίως λόγω της μικρότερης διάρκειάς του:
Μικρός
Κουτσός
Κουτσοφλέβαρος
Γκουζούκης (ατελής)
Κούντουρος (κολοβός)
Κλαδευτής, επειδή θεωρείται μήνας κατάλληλος για το κλάδεμα των δέντρων.
Φλεβάρης, από τη συσχέτισή του με τις «φλέβες», δηλαδή τα υπόγεια νερά, που αναβλύζουν λόγω των πολλών βροχών.
Φλιάρης (χλιαρός)
Ζωγραφίσαμε το παιδάκι του Μήνα….αφού τραγουδήσαμε το Φλεβάρης των φλεβών……
Μιλήσαμε για το Μύθο της Πανδώρας και για την Αλκυώνη.
Μιλήσαμε για τα ρούχα του Χειμώνα,ποιά είναι,πότε τα φοράμε,γιατί τα φοράμε,από τι είναι φτιαγμένα,ποιοι τα φτιάχνουν,και πως τα έφτιαχναν παλιά και πως σήμερα και στο τέλος παίξαμε με τα ρούχα μας και γελάσαμε πολύ…
Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με Τα Μέσα θέρμανσης
Δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε και Τα αθλήματα του χειμώνα τα οποία ζωγραφίσαμε όπως άρεσαν στον καθένα μας.
Παρ’ όλα αυτά ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές είναι επίσης και προπομπός της άνοιξης, όπως μας λέει και η παροιμία:
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει, μα κι αν κάνει πως κακιώνει, (αν θυμώσει) μες στο χιόνι θα μας χώσει.
[Ελληνική]
Μελετήσαμε αυτό το πανέμορφο δέντρο και διαβάσαμε τον μύθο και είδαμε στο youtube την ιστορία του Δημοφώντα και τις Φυλλίς.
Αμυγδαλιά λοιπόν και η ελπίδα μέσα στο χειμώνα….
Το θέμα με την αμυγδαλιά μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε και μαθηματικά!!!!
Ήρθε ο χειμώνας για τα καλά και τα πουλάκια πεινούν και άλλα ζώα κοιμούνται βαριά και αυτό το λέμε χειμέρια νάρκη…….
Εντυπωσιαστήκαμε με την εκπαιδευτική εκδρομή στο θεματικό πάρκο.Από την στιγμή μου περάσαμε την είσοδο αισθανθήκαμε σαν να ταξιδέψαμε με την χρονομηχανή στην εποχή των παγετώνων! Εξερευνήσαμε το πάρκο, είδαμε τα μαμούθ, γιγάντιους κάστορες και κάναμε ανασκαφές, ανακαλύπτοντας κόκκαλα των ζώων τα οποία καθαρίσαμε με πινέλα!!!
Στο γυρισμό ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας!!!!
Και φτάνοντας στα μέσα του Φλεβάρη μιλήσαμε για τον θεό του έρωτα το Άγιο Βαλεντίνο αλλά και των Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλλας. Εκφραστήκαμε με ποιους τρόπους μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας και φτιάξαμε ονειροπαγίδες.
Αριθμούς μάθαμε εως τώρα πολλούς με τρόπο διασκεδαστικό και γράμματα επίσης πολλά…με κάθε θεματική ευκαιρία.
Το Αα από τις απόκριες….το Δδ από το Δεκέμβρη….το Θθ από το Θεοφάνεια…το Ττ και το Ιι από τους Τρεις Ιεράρχες….το Κκ από το καρναβάλι… το Ξξ από τα ξύλα…το Χχ από το Χειμώνα κ.α
Και μαζί με την οργιάζουσα φύση έρχονται και οι τελετουργίες της Αποκριάς.
Αποκριάτικες μάσκες,κλόουν,και ασχοληθήκαμε με το πρόγραμμα του Πατρινού Καρναβαλιού από την παράδοση της σημαίας από τον Δήμαρχο έως την καύση του.
Κάναμε γενέθλια και φάγαμε πολλά σοκολατάκια και άλλα γλυκά
Την Τσικνοπέμπτη δραματοποιήσαμε το έθιμο του Γάμου της Κουλουρούς και άλλα πολλά.
και προετοιμαστήκαμε για την παρέλαση των μικρών μιλώντας για το θέμα της καρναβαλικής εμφάνισης του σχολείου μας τα μανιτάρια και οι σαλίγκαροι!!!!!!!!
Διαβάσαμε παραμύθια για την φιλία και την συνεργασία
και είμαστε έτοιμοι για την τελική ευθεία του καρναβαλιού που αν και ο μήνας αλλάζει αυτό δεν μας πειράζει!!!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
