Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΧΤΗ!!!!!!!!!
Χαρήκαμε πάρα πολύ με την Τέχνη του τραγουδιού και του χορού ….μία τέχνη αγαπημένη για μας τους Πατρινούς!!!!
Κι εκεί που είχαμε ξεφαντώσει και είχαμε δώσει την καρδιά μας και το νου ήρθε ένα νανούρισμα πάνω στην ώρα να μας χαλαρώσει και να πάρουμε μία ανάσα……………
Ασημιά κουδούνια….Federico Carcia Lorca και ο Χρήστος Λεοντής μας μύησε στην Τέχνη της Ποίησης……
κι άλλο κυρία κι άλλο …… Σεβιλιανικό νανούρισμα του Federico Carcia Lorca.
Είπαμε και μείς τα δικά μας ή αγαπημένα μας νανουρίσματα !!!!
και μετά το Παραμύθι τουFederico Carcia Lorca!!
Αυτό είναι ποίηση είπε η κυρία….
Και τι σημαίνει αυτό ρώτησε κάποιος..?
Ποίηση είναι αγάπη είπε άλλος …ποίηση είναι λόγια και ελεύθερη σκέψη……
ποίηση είναι έρωτας …αχ έρωτα…..
Ποίηση είναι μία πόρτα ανοιχτή που ο ποιητής έχει το κλειδί και συ το αντικλείδι….
Υπέροχη η ποίηση κυρία…. Υπέροχος και ο Μάρτης ο μήνας της Άνοιξης που εμείς της αφιερώσαμε στο etwinning για την Τέχνη …..
Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε και τον Εθνικό μας Ύμνο κυρία…
Και το Ελεύθεροι Πολιορκημένοι το αφιερώσαμε στην αναφορά μας στην έξοδο του Μεσολογγίου.
Και για την Εθνική μας εορτή ακούσαμε αλλά και τραγουδήσαμε το Θούριο του Ρήγα Φεραίου…
Απολάυστε το ΘΟΥΡΙΟ και από εμάς…….
Τιμή και Δόξα σε όλους τους αγωνιστές του 1821 που έδωσαν τη ζωή τους για την ελεύθερη Ελλάδα μας.
Δεν είναι καλός ο πόλεμος συμφωνήσαμε όλοι….
Και ήρθε η 21 Μαρτίου…. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης…
Μιλήσαμε για τον Οδυσσέα Ελύτη …τη μελοποιημένη ποίηση…….
Απαγγείλαμε και ακούσαμε πάρα πολλά ποιήματα του….
Και άλλα πολλά……
Για τον Οδυσσέα Ελύτη νοιώσαμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες…
Και ως Πατρινοί ποιοι είναι οι ξακουστοί μας ποιητές?
Όλοι ξέραμε τον Κωστή Παλαμά…. Το σπιτικό του Μουσείο τώρα είναι μια ανάσα από το σχολείο μας και θα το επισκεφτούμε
Ακούσαμε και τον ίδιο να απαγγέλει το Ανατολή
Και τον Σικελιανό να λέει ένα ποίημα για τον θάνατο του Κωστή Παλαμά.
Είναι και άλλοι ποιητές που ζούσαν στην Πάτρα του χθες και ήταν σπουδαίοι μα όχι γνωστοί….είναι όμως από την πόλη μας την ξακουστή…
Ηλίας Συνοδινός και Σπυρίδων Βασιλειάδης……ο οποίος γεννήθηκε στην Πάτρα μα πέθανε νέος στο Παρίσι.
21 Μαρτίου επίσης……. Παγκόσμια ημέρα κατά του Ρατσισμού
Με τη μουσική παρέα λέμε οχι στο Ρατσισμό…………
Αφιερώσαμε ποιήματα για τους πρόσφυγες για να πούμε με μια φωνή πως κανείς δεν θα πρέπει να φεύγει από την πατρίδα του….και ο πόλεμος είναι πολύ κακός….
Είμαι εφτά χρονών κορίτσι,
πέθανα στη Χιροσίμα
και χτυπάω πόρτα πόρτα
μια υπογραφή ζητώντας.
Βάλε την υπογραφή σου,
όχι άλλη Χιροσίμα,
για να μη πεθάνουν κι άλλα
κοριτσάκια σαν κι εμένα.
Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Υπάρχει ελπίδα……..?
‘Όμως στενοχωρήθηκε η καρδούλα μας….. βάραινε η σκέψη μας….
Ώρα να δούμε και κάτι άλλο…… Παιδικά ποιήματα …..ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ.
Γίναμε στιχουργοί…….μεγάλοι ποιητές……
θυμηθήκαμε το χιόνια στο καμπαναριό και το μέσα μας βαθιά για σένα…..του Στέλιου Σπεράντζα….
Κλείναμε τα μάτια και ακούγαμε ποίηση…..Ανοίγαμε τα μάτια και τη ζωγραφίζαμε………..
Σιγά σιγά μιλώντας για τα Πάθη του Χριστού μας και την έννοια της αγάπης ,της θυσίας ,της αλληλεγγύης …ακούσαμε το Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος.
Στο κατώφλι του Μάρτη…υποδεχτήκαμε τον Απρίλη με το
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ -ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Οι εννέα Μούσες είχαν πλέον κάνει σπίτι τους το καλό μας το σχολείο.
Μιλήσαμε για αυτές
Οι Μούσες ήταν οι Αρχαιοελληνικές θεότητες της έμπνευσης στην λογοτεχνία, την επιστήμη και τις τέχνες. Ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης (προσωποποίηση της μνήμης) και νύμφες του νερού.
Μερικοί μελετητές πίστευαν ότι οι Μούσες ήταν αρχέγονες θεότητες, κόρες των Τιτάνων Ουρανού και Γαίας. Προσωποποιήσεις της γνώσης και της τέχνης, οι τέχνες των Μουσών περιλαμβάνουν την Μουσική, την Επιστήμη, την Γεωγραφία, τα Μαθηματικά, την Τέχνη και το Δράμα. Συνήθως γινόταν επίκληση σ’αυτές στην αρχή των λυρικών ποιμάτων, όπως στα ομηρικά έπη. Αυτό συνέβαινε ώστε οι Μούσες να δώσουν έμπνευση ή να μιλήσουν μέσα από τα λόγια του ποιητή.
Σύμφωνα με τον Ησίοδο, οι Μούσες συνολικά ήταν εννιά και η κάθε μία προστάτευε κι από μια διαφορετική τέχνη και που συμβολίζεται με ένα διαφορετικό στοιχείο: Καλλιόπη, Κλειώ, Ερατώ, Ευτέρπη, Μελπομένη, Πολύμνια, Τερψιχόρη, Θάλεια και Ουρανία.
Μια γνωριμία με τις Μούσες
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, τη γνωριμία μας με τις Μούσες των Ελλήνω, αρχίζοντας με την Κλειώ.
1) Η Κλειώ, ενώ είχε αρχικά στη δικαιοδοσία της τους ύμνους και τους πανηγυρισμούς των ηρώων, έγινε τελικά η Μούσα της ιστορίας με κυριότερα σύμβολά της τη σάλπιγγα, την κλεψύδρα και ένα χειρόγραφο που ξετυλίγεται.
2) Η Ευτέρπη ανήκε αρχικά στην ακολουθία του Διόνυσου. Είχε για σύμβολό της το διπλό αυλό.
3) Η Θάλεια αρχικά ήταν αγροτική θεότητα και Μούσα της ποιμενικής ποίησης και επέβλεπε στα υπαίθρια συμπόσια και στα αγροτικά Διονύσια. Τελικά, έγινε Μούσα της κωμωδίας με κυριότερα σύμβολα τη μάσκα και το ραβδί που κρατούσε στο δεξί χέρι.
4) Η Μελπομένη ήταν η Μούσα της τραγωδίας με κυριότερα σύμβολα τη μάσκα της τραγωδίας και το ρόπαλο του Ηρακλή.
5) Η Τερψιχόρη επιστατούσε αρχικά στους χορούς και, τελικά, έγινε η Μούσα της λυρικής ποίησης με σύμβολό της τη λύρα. Τη θεωρούσαν προστάτρια του υμεναίου και γενικότερα της ερωτικής ποίησης.
6) Η Πολύμνια αρχικά ήταν η Μούσα που ενέπνεε τους ύμνους, οι οποίοι εκτελούνταν προς τιμή των θεών και των ηρώων. Τελικά, έγινε η Μούσα της μιμικής τέχνης χωρίς κανένα ειδικό σύμβολο.
7) Η Ουρανία ήταν η Μούσα της αστρονομίας με σύμβολα την ουράνια σφαίρα, ένα διαβήτη ή ένα ραβδί, με το οποίο προσδιόριζε πάνω στη σφαίρα.
8) Η Καλλιόπη, η πρώτη από τις Μούσες, ήταν η θεά της επικής ποίησης. Σύμβολά της ήταν η γραφίδα και το αβάκιο.
9) Η Ερατώ προστάτευε την ερωτική και μιμητική ποίηση. Παριστάνεται συχνά κρατώντας κιθάρα.
Η Καλλιόπη (καλλι + όπη < όψ = αυτή με την καλή φωνή) ήταν η Μούσα της Επικής ποίησης.
Η Κλειώ (κλέος = δόξα) ήταν η Μούσα της Ιστορίας.
Η Ευτέρπη (ευ + τέρπω, καλώς τέρπω, ευχαριστώ) ήταν η Μούσα της Μουσικής και της Λυρικής ποίησης.
Η Θάλεια (θάλλω = ανθίζω, βλασταίνω, ακμάζω) ήταν η Μούσα της Βουκολικής ποίησης και της Κωμωδίας.
Η Μελπομένη (μέλπω = μελωδώ + μένος) ήταν η Μούσα της Τραγωδίας.
Η Τερψιχόρη (τέρπω + χορός, τέρπουσα δια του χορού) ήταν η Μούσα της Ορχήσεως (τέχνη του χορού).
Η Ερατώ (έρως) ήταν η Μούσα της Λυρικής και ειδικότερα της Ερωτικής ποίησης.
Η Πολύμνια (πολύς + ύμνος) ήταν η Μούσα της Ιερής ποίησης και των Ύμνων.
Η Ουρανία (ουρανός) ήταν η Μούσα της Αστρονομίας.
Δεκάτη Μούσα η Σαπφώ;
Κι όμως!.. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν, ότι η Δεκάτη Μούσα των Ελλήνων ήταν η Σαπφώ, η αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια (Ερεσός, Λέσβος τέλη 7ου αι. π.Χ. – Μυτιλήνη πρώτο μισό 6ου αι. π.Χ.).
Σίγουρα, τα μόνα γνωστά για τη ζωή της είναι πως είχε μια κόρη, την Κλείδα και τρεις αδελφούς, και πως για πολιτικούς λόγους εξορίστηκε για μερικά χρόνια στη Σικελία.
Είναι η ποιήτρια, που γνώρισε τον Αλκαίο, ο οποίος την ονομάζει «μαυρομαλλούσα Σαπφώ, αγνή, γλυκογελούσα».
Λένε πως στη Μυτιλήνη είχε συγκεντρώσει γύρω της έναν αριθμό κοριτσιών αφιερωμένων στην Αφροδίτη και τα δίδασκε τραγούδι, μουσική και χορό. Τέτοια κορίτσια έρχονται σ’ αυτήν κι από άλλες πόλεις (Μίλητο, Φώκαια, Γύαρο). Τα άλλα ανήκουν στο θρύλο, όπως π.χ. ο ατυχής έρωτας της ποιήτριας, κοντής και άσχημης, προς τον ωραίο ναυτικό Φάωνα, που την έκαμε v’ αυτοκτονήσει πέφτοντας στη θάλασσα από τα απότομα βράχια του ακρωτηρίου της Λευκάδας, όπου υπήρχε ναός του Απόλλωνα Λευκά-τα (θρύλο που επανέλαβαν πολλοί ποιητές).
Πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών
Οι Μούσες αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για κάθε διανοητική δραστηριότητα και σε πολλά μέρη λατρεύονταν με ιδιαίτερες τιμές, ενώ υπάρχει Ορφικός ύμνος των Μουσών.{Μας δόθηκε η ευκαιρία να ακούσουμε και να συγκρίνουμε την καθαρεύουσα με την δημοτική γλώσσα}.
Ο Πλάτωνας στην Ακαδημία του είχε βωμό αφιερωμένο στις Μούσες, ενώ ο Όμηρος επικαλείται τη Μούσα Καλλιόπη ως πηγή έμπνευσής του κατά τη συγγραφή των επών του.
Το ίδιο συναντάμε και στα έργα του Ησίοδου αλλά και σε όλους τους μεγάλους δημιουργούς της αρχαιότητας. Έχει δε μείνει μέχρι τις μέρες μας ο όρος «μούσα» να χρησιμοποιείται συχνά για να δείξει ότι κάποια γυναίκα εμπνέει έναν καλλιτέχνη.
και φτιάξαμε το πάρκο των Μουσών…
.
Διασκεδάσαμε με το τραγούδι 9 κορίτσια…
Φτιάξαμε και το ποίημα μας για την συνεργατική δραστηριότητα της Τέχνης…
Διαλέξαμε την τέχνη που αγαπάμε και την κάναμε ποιηματάκι!!!!
Μέσα στο άλσος των Μουσών στέκομαι περήφανα και εγώ
και προσπαθώ να διαλέξω την τέχνη που αγαπώ.
Όμως πως να διαλέξω πως που όλες τις τέχνες αγαπώ.
Θα πω την τέχνη της μουσικής και του χορού
γιατί είμαι Στρουμπειάκι Πατρινό και χαρωπό.
Γύρω από τις εννέα μούσες θα στίσουμε χορό
που είναι οι προστάτιδες των γραμμάτων και των τεχνών!!!!!
και ταυτόχρονα χαρήκαμε και τις συνθέσεις ποιημάτων από τα άλλα σχολεία του προγράμματος μας….
θυμηθήτε……………………..αυτό είναι στο βάθος η ποίηση………………….
«Η τέχνη είναι να οδηγείσαι και να φτάνεις προς αυτό που σε υπερβαίνει να γίνεσαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο, ακόμα κι όταν ουρανός δεν υπάρχει, αυτό είναι στο βάθος η ποίηση» (Ελύτης).
Μαγιακόφσκι: Η ποίηση είναι ένα ταξίδι/ σ’ άγνωστη χώρα…/Για μια και μόνο λέξη/λιώνεις χιλιάδες τόνους / γλωσσικό μετάλλευμα.
Τι ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος
Γ. Ρίτσος
Όταν διαβάζουμε ένα καλό ποίημα, φανταζόμαστε πως και μεις
Θα μπορούσαμε να το έχουμε γράψει, πως το ποίημα προϋπήρχε μέσα μας.
Μπόρχες
(ποίηση)…το χρυσό δίχτυ, όπου τα πράγματα σπαρταρούν μέσα του.
Γ. Σεφέρης
και σας χαιρετούμε με το συνεργατικό μας τραγούδι για την Τέχνη, αποτέλεσμα της ενασχόλησής μας με τη μουσική και το χορό, τον Φεβρουάριο από όοοοοοολα τα σχολεία μαζί…….
