Η σύνδεση των προτάσεων
Η πρόταση
Είναι ένα σύνολο λέξεων, συντακτικά οργανωμένο και με απαραίτητο όρο το ρήμα, που εκφράζει μόνο ένα νόημα, συνήθως σύντομα διατυπωμένο. [Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής]
Η πρόταση
Είναι ένα σύνολο λέξεων, συντακτικά οργανωμένο και με απαραίτητο όρο το ρήμα, που εκφράζει μόνο ένα νόημα, συνήθως σύντομα διατυπωμένο. [Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής]
Τέχνη: μια γλώσσα για όλους, σε όλες τις εποχές
Η τέχνη και η σημασία της
Η τέχνη:
– προσφέρει αισθητική απόλαυση και κάνει ακόμη πιο ανθρώπινη, ευχάριστη, ποικίλη και πλούσια τη ζωή.
– βοηθά τον άνθρωπο να κατανοεί την πραγματικότητα: προβάλλει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των ανθρώπων· καλλιεργεί και διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες· κατά συνέπεια, επεκτείνει τη δυνατότητα κατανόησης της πραγματικότητας.
– βοηθά τον άνθρωπο να υπομένει: προβάλλοντας αξίες και πρότυπα δυναμώνει τον άνθρωπο πνευματικά και ψυχικά.
– μαθαίνει στους ανθρώπους να ενεργούν ομαδικά και να σέβονται την προσπάθεια των άλλων.
Παρ’ όλα αυτά, οι σημερινές κοινωνικές προτεραιότητες και ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης δεν ευνοούν τα καλλιτεχνικά μαθήματα, που εμφανίζονται πολύ περιορισμένα στο αναλυτικό πρόγραμμα με εμφανή τα αποτελέσματα στον αισθητικό προσανατολισμό και στη γενικότερη πνευματική καλλιέργεια των νέων.Συνεχίστε την ανάγνωση
Στο παραπάνω σύντομο βίντεο θα γνωρίσετε μία από τις γνωστότερες ανθρωπιστικές οργανώσεις, τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, που δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο. Περισσότερα στον επίσημο δικτυακό τους τόπο.
Πικάσο, «Γκερνίκα», 1937, λάδι σε μουσαμά, 3,5×7,8 μ., στο μουσείο Πράδο στη Μαδρίτη [πηγή της φωτογραφίας: Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia]
Η «Γκερνίκα» του Πάμπλο Πικάσο είναι ένα έργο βασισμένο σε πραγματικό γεγονός, τον βομβαρδισμό της ισπανικής πόλης Γκερνίκα από τους Γερμανούς το 1936, στον ισπανικό εμφύλιο. Σε ένα χώρο με λιτή χρωματική γκάμα (αποχρώσεις άσπρου, μαύρου και γκρι) βλέπουμε ένα συνονθύλευμα από ανθρώπους και ζώα που σπαράζουν από τη φρίκη της καταστροφής, του τρόμου και του θανάτου. Η σύνθεση βασίζεται στη συνεκτική λειτουργία ενός μεγάλου τριγώνου, σαν αέτωμα αρχαίου ναού. Στην κορυφή του βρίσκεται η λάμπα πετρελαίου που την προτείνει ένα χέρι σαν να θέλει να φωτίσει μέσα στο χάος. Αριστερά της κορυφής του υπάρχει μια τεράστια λάμπα (κατά μια ερμηνεία είναι η βόμβα και κατά άλλη το μάτι του θεού). Στο πρώτο επίπεδο βλέπουμε τον πεσμένο ήρωα, σαν κομμάτια σπασμένου αγάλματος, που ακόμα κρατάει το σπασμένο σπαθί του. Το κέντρο καταλαμβάνεται από ένα άλογο (ζώο του πολέμου), που, με τα δόντια και τη γλώσσα του βγαλμένα έξω, σφαδάζει από τον πόνο, καθώς ένα κοντάρι το έχει πληγώσει θανάσιμα στα πλευρά (ενδεχομένως συμβολίζει το βασανισμένο λαό). Αριστερά εικονίζεται ο ταύρος ακίνητος (κατά μια ερμηνεία είναι ο εχθρός, ο φασισμός, η αγριότητα, ο σκοταδισμός και κατά άλλη η ίδια η Ισπανία που επιβιώνει μετά από αυτή την τραγωδία). Η μάνα που καταρρακωμένη κλαίει κουβαλώντας το νεκρό παιδί της, η γυναίκα που με έντονο διασκελισμό έρχεται προς το κέντρο για να κλάψει το νεκρό πολεμιστή και η άλλη πίσω της που την έχουν τυλίξει οι φλόγες μέσα σε ένα σπίτι με ανοιχτό παράθυρο είναι στοιχεία της ίδιας αυτής τραγωδίας με το βλέμμα του καλλιτέχνη. Το έργο μπορεί να εξέφρασε ένα συγκεκριμένο γεγονός, γρήγορα όμως θεωρήθηκε ένας παγκόσμιος ύμνος ενάντια στη θηριωδία του πολέμου.
Αισθητική Αγωγή-Εικαστικά Β΄ Γυμνασίου
Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις που ξεπερνά τον μισό αιώνα ζωής, η διαδικασία που οδήγησε στην ίδρυσή της είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα! Σήμερα είμαστε ενωμένοι στην πολυμορφία μας, αλλά αν το κοινό ευρωπαϊκό μας εγχείρημα μπόρεσε να υλοποιηθεί αυτό έγινε χάρη σε εκείνους τους προγόνους μας —άντρες και γυναίκες— που το πίστεψαν με όλη τους την ψυχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να βάλει οριστικό τέλος στον πόλεμο και να οικοδομήσει μια ειρηνική, ενωμένη και ευημερούσα Ευρώπη: μια Ευρώπη στην οποία οι πολίτες θα μπορούν να βρίσκουν νέους και ολοένα καλύτερους τρόπους να ικανοποιούν τις ανάγκες τους και να αναπτύσσουν εμπορικές σχέσεις μεταξύ τους. Τα τελευταία 60 χρόνια, πολλοί Ευρωπαίοι εργάστηκαν ακούραστα για να χτίσουν μαζί ένα καλύτερο μέλλον. Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
[το βίντεο και το εισαγωγικό κείμενο προέρχονται από τη Γωνιά μάθησης, επίσημη σελίδα της ΕΕ με χρήσιμες πληροφορίες και πλούσιο μαθησιακό υλικό σχετικά με την ιστορία, τους στόχους, την εξέλιξη και το όραμα της ΕΕ.]
Δείτε ένα σύντομο βίντεο για τα στερεότυπα σχετικά με τα ανδρικά και γυναικεία επαγγέλματα
Ρατσισμός
Ορισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα• (πρβ. φυλετικές διακρίσεις): […] || Kοινωνικός ρατσισμός (για ανάλογη αντίληψη και συμπεριφορά σε βάρος κοινωνικών ομάδων που μειονεκτούν ή διαφέρουν). H λέξη προέρχεται από την ιταλική λέξη razz(ismo) (< ιταλ. razza)
[πηγή: Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής]
Μορφές
Φυλετικός ρατσισμός
– εθνικισμός (η αντίληψη ότι το έθνος στο οποίο ανήκει κάποιος είναι ανώτερο από τα υπόλοιπα· οι υπόλοιποι λαοί οφείλουν την εξέλιξη του πολιτισμού στο έθνος αυτό· η άνιση μεταχείριση μειονοτήτων ή άλλων εθνικών ομάδων: τσιγγάνων κλπ.).
– η αντιμετώπιση των έγχρωμων (η αντίληψη ότι όσοι ανήκουν στη μαύρη φυλή είναι κατώτεροι άνθρωποι).
– η στάση απέναντι στους μετανάστες (εκμετάλλευση των ανθρώπων που αναζητούν καλύτερη ποιότητα ζωής σε άλλη χώρα).
– ο αντισημιτισμός (η πίστη πως οι Εβραίοι εκμεταλλεύονται οικονομικά τον κόσμο).
Κοινωνικός ρατσισμός
– διακρίσεις σε βάρος περιθωριακών κοινωνικών ομάδων (ναρκομανών, αποφυλακισμένων, φορέων – ασθενών με ΑΙDS κ.λπ.),
– καχυποψία απέναντι σε αλλόδοξους (θρησκευτικός ρατσισμός),
– ο διαχωρισμός των επαγγελμάτων σε ανώτερα και υποδεέστερα,
– η στάση απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες,
– η υποτίμηση της γυναίκας, κυρίως στις υπανάπτυκτες χώρες.
Αίτια
Πολιτικά
– οι πολεμικές αναμετρήσεις,
– οι εδαφικές διεκδικήσεις ή/και η υποδούλωση, η καταπίεση και η εκμετάλλευση κάποιου λαού από κάποιον άλλο,
– η παραβίαση των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων δημιουργεί κλίμα ρατσισμού και μίσους.
Κοινωνικά
– ο θρησκευτικός φανατισμός,
– η εκπαίδευση, η άγνοια ή η ελλιπής ενημέρωση για τους άλλους λαούς,
– η ανεργία,
– ο υψηλός αριθμός μεταναστών σε κάποιο κράτος δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας, υποθετικής απειλής από τους ξένους
κλπ.
Ψυχολογικά
– η δυσκολία να αποδεχθεί ή να εξοικειωθεί κανείς με το διαφορετικό,
– η δυσκολία να αμφισβητήσει κάποιος τους θεσμούς της κοινωνίας στην οποία ανήκει
κλπ.
Τρόποι αντιμετώπισης
(α) πλατιά και βαθιά εθνική μόρφωση,
(β) συστηματική επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό των άλλων λαών,
(γ) αναμόρφωση των σχολικών αναλυτικών προγραμμάτων με έμφαση στο μάθημα της ιστορίας (π.χ. στην Ελλάδα, συστηματικότερη μελέτη των βαλκανικών λαών: ίσως με κοινά βιβλία ιστορίας, λογοτεχνίας κλπ.),
(δ) γνωριμία των άλλων χωρών μέσα από σχολικές εκδρομές, προβολές, ανταλλαγές μαθητών κλπ.,
(ε) πρωτοβουλίες των κρατών για συνεργασίες σε πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό κλπ. επίπεδο (π.χ. οργάνωση συνεδρίων, κοινών εκθέσεων έργων τέχνης),
(στ) συνειδητοποίηση ότι οι λαοί έχουν πολύ περισσότερα κοινά στοιχεία από διαφορές
κλπ.
✽
Πώς μπορούν οι φορείς να βοηθήσουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ);
– Διευκολύνοντας τη μετακίνησή τους στην πόλη: διαμορφώνοντας τα πεζοδρόμια, ώστε να μπορούν εύκολα να ανεβαίνουν τα καροτσάκια· κατασκευάζοντας ειδικές ράμπες στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα άλλα κτήρια και στα καταστήματα, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, μετρό κλπ.).
– Υποστηρίζοντας με χρηματοδοτήσεις, προσωπικό και εξοπλισμό ιδρύματα που παρακολουθούν την κατάσταση της υγείας ΑΜΕΑ ή φροντίζουν τέτοια άτομα.
– Ιδρύοντας ειδικά σχολεία για την επαγγελματική κατάρτιση των ατόμων αυτών: ειδίκευση σε αντικείμενο που αρέσει ή ταιριάζει στο κάθε ΑΜΕΑ.
– Ιδρύοντας κέντρα απασχόλησης για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου: αθλητικά, πολιτιστικά (ζωγραφική, μουσική, λογοτεχνία κλπ.).
– Προσφέροντας κατάλληλες θέσεις εργασίας σε υπηρεσίες, οργανισμούς, εταιρείες, όπως π.χ. στα τηλεφωνικά κέντρα, στους χώρους υποδοχής και ενημέρωσης, στην εξυπηρέτηση πολιτών ή πελατών, σε θέσεις που απαιτούν αποκλειστικά χρήση υπολογιστή κλπ.
– Αξιοποιώντας χρηματοδοτήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα για τη βοήθεια νέων επαγγελματιών (δες την αφίσα στη σ.60 του βιβλίου σου).
✽
Περίληψη
Παρακάτω αναφέρονται τα βήματα που ακολουθούμε, για να γράψουμε μια επιτυχημένη περίληψη:
– Μελετούμε προσεκτικά το κείμενο.
– Για κάθε παράγραφο δίνουμε ένα πλαγιότιτλο που περιέχει τη βασική ιδέα της παραγράφου. Αν οι παράγραφοι είναι μεγάλες, μπορούμε να δώσουμε περισσότερους πλαγιότιτλους, για να καλύψουμε τις βασικές ιδέες.
– Ξεκινούμε την περίληψη αναφέροντας το θέμα του κειμένου (μπορούμε να προσθέσουμε το όνομα του συντάκτη και το είδος του κειμένου π.χ. άρθρο, δοκίμιο, ομιλία κλπ.) και στη συνέχεια γράφουμε τους πλαγιοτίτλους προσαρμόζοντάς τους στο ύφος της περίληψής μας.
– Συνδέουμε τις περιόδους τής περίληψης με κατάλληλη λέξη ή φράση που εξασφαλίζει τη συνοχή του κειμένου (διαρθρωτική λέξη ή φράση), π.χ.: αρχικά, στη συνέχεια, έπειτα, πρώτον, δεύτερον, παράλληλα, ταυτόχρονα, τέλος, καταλήγοντας, κλείνοντας το κείμενο κλπ.
– Χρησιμοποιούμε ύφος τυπικό και πληροφοριακό. Αποφεύγουμε να σχολιάζουμε τις απόψεις του συντάκτη και να χρησιμοποιούμε αυτούσιες φράσεις του πρωτότυπου κειμένου.
Εφαρμογή στο κείμενο 3 του σχολικού βιβλίου (σ.48): Διακρίσεις σε βάρος των γυναικών
Πλαγιότιτλοι | Περίληψη |
§ 1 Οι νέες γυναίκες που αναζητούν εργασία είναι πιθανό να βιώσουν αρνητικές εμπειρίες.
§ 2 Σύμφωνα με μία προκατάληψη οι γυναίκες μπορούν να ασκήσουν κάποια επαγγέλματα, αλλά δεν μπορούν να αναλάβουν διευθυντικές θέσεις. § 3 Οι προκαταλήψεις σε βάρος των μαύρων υποχωρούν, ενώ σε βάρος των γυναικών είναι ακόμη αποδεκτές. § 4 Παρόλο που οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άνδρες στις ΗΠΑ, ελάχιστες κατέχουν υψηλές θέσεις σε εταιρείες, οργανώσεις, στην κυβέρνηση ή στα δικαστήρια. |
Η Σίρλει Τσίζχολμ στο λόγο της αναφέρεται στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Αρχικά, λέει πως μια νέα γυναίκα είναι πιθανό να βιώσει αρνητικές εμπειρίες κατά την αναζήτηση εργασίας, γιατί σύμφωνα με μία προκατάληψη στις γυναίκες ταιριάζουν κάποια επαγγέλματα, αλλά δεν μπορούν να αναλάβουν διευθυντικές θέσεις. Θεωρεί ότι οι προκαταλήψεις σε βάρος των μαύρων υποχωρούν, ενώ σε βάρος των γυναικών είναι ακόμη αποδεκτές και, κλείνοντας το λόγο της, επισημαίνει πως, παρόλο που οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άνδρες στις ΗΠΑ, ελάχιστες κατέχουν υψηλές θέσεις σε εταιρείες, οργανώσεις, στην κυβέρνηση ή στα δικαστήρια. |
❦
Παρακολουθήστε ένα απόσπασμα ενημερωτικής εκπομπής της κρατικής τηλεόρασης, όπου ο δημοσιογράφος και η καλεσμένη του κ. Μαρία Κακριδή, καθηγήτρια κοινωνιογλωσσολογίας, συζητούν για τα greeklish:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Οδηγίες διδασκαλίας
Αναλυτικές οδηγίες για τη διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας στη Γ΄ γυμνασίου περιλαμβάνονται στο ηλεκτρονικό έγγραφο (σελ. 16) του Υπουργείου Παιδείας. Παρακάτω θα διαβάσετε τα κυριότερα σημεία:
Από την αδιαφορία και τη σιωπή, όσον αφορά το περιβάλλον, η χώρα μας έχει περάσει σε ένα επίπεδο γενικευμένης φλυαρίας. Η σημασία του υπογραμμίζεται παντού: σε λόγους πολιτικών και σε εκδηλώσεις κοινωνικές, στις τηλεοπτικές εκπομπές και σε δημοσιεύματα των εφημερίδων. Μεγάλες εταιρίες, τράπεζες και οργανισμοί ανακηρύσσονται υπέρμαχοι του περιβάλλοντος, ενώ τα δεινά που μας επιφυλάσσει το μέλλον περιγράφονται από όλους με μελανά χρώματα. Δεν αμφισβητείται ότι το καινοφανές αυτό ενδιαφέρον δημιουργεί κάποιες νέες προοπτικές. Όπως όμως παρατήρησε από παλιά ο Θουκυδίδης, οι Έλληνες είμαστε «θεατές των λόγων και ακροατές των έργων». Η πικρή αυτή διαπίστωση δεν εξαιρεί τα προβλήματα του περιβάλλοντος και κάνει τον δρόμο δύσβατο και μακρύ.
Σε αυτόν ακριβώς τον δρόμο αναφέρονται οι υπαινιγμοί που ακολουθούν. Ο προσεκτικός αναγνώστης καλείται να τους συμπληρώσει -ή να προσθέσει άλλους.
του Σάιμον Γκας
Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο σου όστρακο
τη μέρα τ’ όνομα τον τόπο
και ρίξε το στη θάλασσα για να βουλιάξει.
Γιώργος Σεφέρης, Γυμνοπαιδία– Σαντορίνη
Σε λίγες μέρες η γυναίκα μου κι εγώ αφήνουμε την Αθήνα ύστερα από οκτώ ευτυχισμένα χρόνια στη χώρα σας –πρώτα στη δεκαετία του ’80 και για δεύτερη φορά αυτά τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα ήταν καλή μαζί μας. Μας χάρισε τον πρώτο μας γιο, που γεννήθηκε εδώ πριν από 23 χρόνια. Μας χάρισε πολλούς φίλους. Μας χάρισε πολλές στιγμές ευτυχίας. Και ποτέ, μα ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε.
Η Ελλάδα και οι Έλληνες ασκούν έντονη επίδραση στους ξένους. Ο Βρετανός συγγραφέας Lawrence Durrell έγραψε: «Άλλες χώρες μπορούν να σε κάνουν να ανακαλύψεις έθιμα ή παραδόσεις ή τοπία. Η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο σκληρό: την ανακάλυψη του εαυτού σου». Στην Ελλάδα εμείς οι Βορειοευρωπαίοι αφήνουμε πίσω μας λίγη απ’ την ψυχραιμία και την επιφυλακτικότητά μας και γινόμαστε πιο εξωστρεφείς, αναζητάμε πιο πολύ τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων. Δεν εκπλήσσομαι που η λέξη privacy δεν μεταφράζεται ακριβώς στα Ελληνικά. Αλλά, πάλι, ούτε η λέξη παρέα μεταφράζεται στα Αγγλικά.
Η Ελλάδα άναψε τον πόθο του ταξιδιού σε γενιές και γενιές Βρετανών, και η Μαριάν κι εγώ προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Η μυρωδιά του καπνού του ξύλου που καίγεται ένα φθινοπωρινό απόγευμα στην Ήπειρο, τα λιβάδια με τ’ αγριολούλουδα στην Πελοπόννησο την άνοιξη, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά του Ιονίου το καλοκαίρι είναι μερικές από τις αναμνήσεις που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας.
Οι Ζουλού λένε ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι μέσα από άλλους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν θα σήμαινε τόσα πολλά για μας αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε εδώ. Η γιαγιά που μας φίλεψε ροδάκινα απ’ το καλάθι της όταν χάλασε το αυτοκίνητο της παρέας μας, στη Θεσσαλία το 1975. Το ζευγάρι που μας παραχώρησε το διαμέρισμά του, παρόλο που μόλις μας είχε συναντήσει, στο Ρέθυμνο το 1984. Ο ταξιτζής στη Χίο, το 1992, που όταν ο γιος μου ο Κρίστοφερ ζαλισμένος από το ταξίδι έκανε εμετό κι έκανε χάλια και το ταξί και τον ίδιο, αυτός ανησυχούσε μόνο αν ήταν εντάξει το παιδί. Θα μας λείψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που μας έδωσαν τη φιλία τους και τη συντροφιά τους.
Θα θέλαμε επίσης, η Μαριάν κι εγώ, να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που ήταν τόσο επιεικείς και συγχωρητικοί όσο εμείς κατακρεουργούσαμε την ελληνική γλώσσα. Θέλω να ζητήσω ιδιαιτέρως συγγνώμη από μια κυρία που γνώρισα σε μια δεξίωση πριν από λίγα χρόνια. Τη ρώτησα τι δουλειά έκανε ο άντρας της. Μου απάντησε ότι ήταν γεωπόνος. Δυστυχώς, μπέρδεψα τη λέξη γεωπόνος με τη λέξη Γιαπωνέζος. Καθώς η συζήτηση προχωρούσε, διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν ήξερε σχεδόν τίποτε για την Ιαπωνία. Και καθώς επέμενα με τις ερωτήσεις μου για τον ιαπωνικό πολιτισμό, έβλεπα σιγά σιγά τον πανικό να φουντώνει στα μάτια της.
Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του. Τώρα ήρθε ο καιρός να πάμε σε μιαν άλλη χώρα. Χαιρόμαστε με την προοπτική των νέων εμπειριών, των νέων ενδιαφερόντων που πάντα φέρνει ένα νέο διπλωματικό πόστο. Όπως λέει κι ο ποιητής:
«Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένες πρωτοϊδωμένους»
Αλλά, δεν θα είναι Ελλάδα.
Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι θα επιστρέψουμε. Δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα μας έχει δώσει ακόμη την άδεια να την εγκαταλείψουμε οριστικά. Και όταν επιστρέψουμε δεν θα το κάνουμε μόνο για τους ανθρώπους ή για το τοπίο, αλλά και γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που θαυμάζουμε για πάρα πολλά πράγματα.
Αλλά αυτό που ιδιαίτερα θαυμάζουμε εδώ είναι η σημασία που δίνουν οι Έλληνες στους οικογενειακούς δεσμούς και τη φιλία, την επιμονή σας να χαίρεστε τη ζωή, την ανοιχτόκαρδη διάθεσή σας, τη γενναιοδωρία σας και την αίσθηση αξιοπρέπειας και ευπρέπειας. Το ταλέντο των Ελλήνων ξεχειλίζει σε κάθε τομέα, από τις καλές τέχνες ως τον κάθε χώρο δουλειάς και δημιουργίας. Ένα από τα προνόμια που είχα ως πρέσβης στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία που μου έδωσε να συναντήσω τόσους προικισμένους, ζωντανούς ανθρώπους από φοιτητές μέχρι δισεκατομμυριούχους.
Ομολογώ ότι ακόμη και τώρα, μετά οκτώ χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω την ελληνική μανία να βουτάνε όλοι στη θάλασσα κάθε φορά που η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους δέκα βαθμούς. Εγώ μεγάλωσα σε μια χώρα που η θάλασσα ήταν κρύα και γκρίζα και, γενικώς, έπρεπε να αποφεύγεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κινητά είναι τόσο δημοφιλή, ενώ τόσες και τόσες Ελληνίδες σε διακοπές έχουν τη συνήθεια να φωνάζουν τόσο δυνατά και σε τόσο ψηλές νότες ώστε οι φωνές τους να σκίζουν τον αιθέρα και λόγγοι και ραχούλες να αντηχούν «έλα Τούλααα…». Θαυμάζουμε το πάθος των Ελλήνων για προσωπική ελευθερία και ελευθερία του λόγου. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τα παραθυράκια στην τηλεόραση. Πώς καταλαβαίνει ο ένας τι λέει ο άλλος όταν όλοι μιλούν ταυτόχρονα; Ο στρατηγός Ντε Γκολ αναρωτήθηκε κάποτε πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που παράγει 246 διαφορετικά είδη τυριών. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που έχει σχεδόν τόσους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς όσα τυριά έχει η Γαλλία. Αυτό που καταλαβαίνω και ξέρω καλά είναι ότι η Μαριάν και εγώ αισθανόμαστε τεράστια τρυφερότητα, ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για μια χώρα που μας φέρθηκε τόσο καλά.
Σ’ ευχαριστώ, Ελλάδα.
Ο κ. Σάιμον Γκας ήταν πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα.
πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28-12-2008
❦