Δέκα συμβουλές για τη διόρθωση των μαθητικών εκθέσεων

 

Αντιγράφω από τη εξής ιστοσελίδα: http://thecornerstoneforteachers.com κάποιες συμβουλές για την διόρθωση των μαθητικών γραπτών δοκιμίων, τις οποίες βρήκα ενδιαφέρουσες.

«Το να βαθμολογείς εκθέσεις και ιστορίες μαθητών μπορεί να είναι πάρα πολύ χρονοβόρο. Εδώ δίνονται κάποιες ιδέες για το πώς να διορθώνεις γρηγορότερα και ευκολότερα (και κάνοντας την εμπειρία αυτή πιο ουσιώδη για τους μαθητές):

1.      Μην διορθώνεις κάθε λάθος που συναντάς. Σίγουρα θέλουμε οι μαθητές να γνωρίζουν τα λάθη τους. Το να τα δείχνουμε όλα, όμως, με τη μία μπορεί να είναι κουραστικό και αποθαρρυντικό για τα παιδιά. Και ας μην αναφέρουμε το γεγονός ότι παίρνει πάρα πολύ χρόνο στον καθηγητή να το κάνει! Είναι πολύ πιο ουσιώδες για τον καθηγητή και τον μαθητή όταν εστιάζεις σε ένα ή δύο θέματα σε κάθε έκθεση.
2.     Χρησιμοποίησε μία επικεφαλίδα για να διορθώσεις το γραπτό ενός μαθητή σε ένα μόνο κριτήριο. Αν σου επιτρέπεται διόρθωσε  στο γραπτό τα λάθη που αφορούν αυτό που διδάσκεις εκείνη την περίοδο. Φωτοτύπησα ένα φύλλο για κάθε από τα έξι χαρακτηριστικά και εγραψα πάνω ¨Αυτή η εργασία βαθμολογήθηκε με βάση μόνο το ___¨ και συμπλήρωνα το όνομα του χαρακτηριστικού. Όταν οι μαθητές έπαιρναν τις εκθέσεις τους σύρραπταν το φύλλο με την εργασία τους.  Όταν διάβαζα τις εκθέσεις εστίαζα στα κριτήρια που ήταν γραμμένα στο φύλλο και κύκλωνα την κατάλληλη βαθμολογία. Το μόνο που είχα στη συνέχεια να κάνω ήταν να γράψω κάποια σχόλια. Οι γονείς και οι μαθητές γνώριζαν καθαρά τα κριτήρια της βαθμολογίας και εγώ μπορούσα να βαθμολογώ πολύ γρηγορότερα, γιατί δεν πνιγόμουν αναλύοντας κάθε χαρακτηριστικό του γραπτού λόγου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πλάτωνος “Πρωταγόρας” κεφάλαιο 1ο (ερώτησεις ΚΕΕ)

 

Ποια επιχειρήματα  χρησιμοποιεί ο Σωκράτης για το μη διδακτό της αρετής, από πού προέρχονται και πόσο ισχυρά είναι;

Χρησιμοποιεί δύο επιχειρήματα:

  •  α) Οι Αθηναίοι, άνθρωποι σοφοί, όταν πρόκειται να συζητήσουν για ορισμένα τεχνικά προβλήματα, συμβουλεύονται τους ειδικούς. Όταν πρόκειται να συζητήσουν για τη διοίκηση της πόλης, τότε μπορεί να μιλήσει ο καθένας, χωρίς να έχει μάθει την «τέχνη» αυτή από κανέναν. Άρα: Οι Αθηναίοι πιστεύουν ότι η (πολιτική) αρετή δε διδάσκεται. ¨
  • β) Οι άριστοι πολίτες που «ἔχουσιν ταύτην τήν ἀρετήν» δεν είναι σε θέση να τη μεταδώσουν σε άλλους, παράδειγμα ο Περικλής με τους γιους του, ο Περικλής με τον ανιψιό του Κλεινία και «πάμπολλοι» άλλοι αγαθοί, που δεν έκαναν κανέναν καλύτερο («οὐδένα πώποτε βελτίω ἐποίησαν»). Άρα: η (πολιτική) αρετή δε διδάσκεται. ¨ Στο επιχείρημα αυτό, με το παράδειγμα του Κλεινία και των άλλων «παμπόλλων» πολιτών, μεταπηδά από την πολιτική αρετή στην ηθική. Μπορούμε να το δούμε καλύτερα, αν το αναλύσουμε ως τρίτο επιχείρημα.  ¨
  • Τα επιχειρήματα προέρχονται από την πολιτική πρακτική και την καθημερινή ζωή. Το δεύτερο ειδικά οδηγεί σε αμφισβητούμενο συμπέρασμα, αφού θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς ότι η κατοχή της αρετής είναι κάτι διαφορετικό από τη μετάδοσή της.
  • Το πρώτο χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο για να φανούν οι αδυναμίες του, π.χ. το γεγονός ότι ο αθηναϊκός λαός είναι σοφός, συνεπάγεται ότι η γνώμη του γίνεται δεκτή ως αληθινή, πράγμα που ο Σωκράτης δε διατυπώνει, αλλά  εξυπακούεται. Αυτό όμως μπορεί να ελεγχθεί ως προς την εγκυρότητά του. Εξάλλου αντιφάσκει με όσα λέει στην απολογία του (κεφ. 6-8). Εκτός αυτού είναι φύσει αδύνατο σε μια πολιτεία να κατέχουν όλοι την πολιτική αρετή. Επιπλέον παραβλέπει την δια βίου άτυπη διδασκαλία της αρετής στην αρχαία Αθήνα με τη δημοκρατία ως καθημερινό βίωμα, τη συνεχή τριβή των νέων με τα ζητήματα της κοινωνίας, τις συζητήσεις, την υποχρέωση για γνώση των νόμων.
  •  Η επιχειρηματολογία του ανήκει στην κατηγορία που ο Αριστοτέλης ονομάζει «ἐξ εἰκότων», δηλαδή πιθανολογική.

«Ο Σωκράτης επιχειρηματολογεί αριστοτελικά, καταφεύγοντας πρώτα στη γνώμη των πολλών και κατόπιν στη γνώμη των «σοφών», των αναγνωρισμένων δηλαδή ειδικών. Είναι απίθανο να στερείται κάθε βάσης πεποίθηση τόσο διαδεδομένηž είναι απίθανο οι πεποιθήσεις των «ειδικών» να είναι αστήρικτεςž και είναι ακόμη πιο απίθανο και οι δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων να αποτελούν  θύματα της ίδιας πλάνης. Το ζήτημα προβάλλεται μόνο ως πρόβλημα: ο Σωκράτης είναι έτοιμος να ακούσει την απόδειξη του Πρωταγόρα για το ότι, σε τελευταία ανάλυση, σφάλλουν και οι μεν όσο και οι δε. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν η αρετή μπορεί να διδαχτεί ή όχι αλλά αν ο Πρωταγόρας μπορεί να πείσει τον Σωκράτη ότι είναι διδάξιμη, και μάλιστα με τις αρχές και τις μεθόδους του Πρωταγόρα.» [Α.Ε. Τaylor «Πλάτων» σελ. 287]

 

Ποια η σημασία της έννοιας «ἀρετή» στο κείμενο;

Ο όρος «ἀρετή» είναι ταυτόσημος με τους εὐβουλία, πολιτική τέχνη, πολιτική ἀρετή, ἀρετή ἀνδρός.

Γενικότερα:

Αρετή: το να είναι κάποιος καλός σε κάτι (ρίζα το αρ- από το οποίο ἂρρην, ἂριστος, Ἂρης)

 ανδρεία, γενναιότητα |το αποτέλεσμα της ανδρείας, συχνά σε πληθ. αἱ ἀρεταί=οι γενναίες πράξεις |δόξα, φήμη 2. ηθική ιδιότητα, ηθικό χαρακτηριστικό, αρετή, ιδίως στον πληθ. αἱ ἀρεταί|καθήκον 3. τέλεια σωματική διάπλαση, ομορφιά |για άνθρωπο |ομορφιά, ικανότητα, εξέχουσα ιδιότητα |για πράγματα ή ζώα 4. Ηθικοπνευματική ικανότητα |πολιτική ικανότητα Β. προκοπή, ευδοκίμηση |ευφορία, γονιμότητα

Πολιτική αρετή: πολιτική ικανότητα και επάρκεια

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ 2014-15

ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:17-7-2014 Εξεταστέα ύλη μαθημάτων Γ Λυκείου 2014-2015

 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

A. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Από το βιβλίο «Αρχαία Ελληνικά, Φιλοσοφικός Λόγος», Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Θεωρητικής Κατεύθυνσης, των Μ. Κοπιδάκη, Δ. Λυπουρλή, κ.ά., έκδοση 2014.

1. Εισαγωγή:

Ι. Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ: σ. 34−39 (Κεφ. Δ2: Οι φιλοσοφικές ιδέες του Σωκράτη. Διαλεκτική, μαιευτική, ειρωνεία. Η αναζήτηση των ορι− σμών, η επαγωγική μέθοδος και η ηθική. Κεφ. Δ3: Η δίκη και ο θάνατος του Σωκράτη).

ΙΙ. Ο ΠΛΑΤΩΝ: σ. 40−42 (κεφ. Ε1: Ο βίος του).

ΙΙΙ. Πλάτωνος Πρωταγόρας: α) σ. 49−52 (Α. Η διάρθρωση του διαλόγου και τα πρόσωπα: «Εισαγωγή…» έως και «Η απάντηση του Πρω− ταγόρα…») β) σ. 56−57 (Β. Η φιλοσοφική σημασία του διαλόγου).

IV. Πλάτωνος Πολιτεία: Εισαγωγή στην Πολιτεία α) σ. 92−93 (1. Νεανικές φιλοδοξίες και απογοητεύσεις, 2. Η συγγραφή της Πολιτείας και 3. Η σκηνοθεσία και τα πρόσωπα του διαλόγου) β) σ. 96−102 (6. Οι τρεις τάξεις, 8. Η αγωγή των φυλά− κων, 12. Οι φιλόσοφοι−βασιλείς, 13. Η δικαιοσύνη και 14. Οι φαύλες πολιτείες). γ) σ. 113 (Η αλληγορία του σπηλαίου).

V. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (Βίος και έργα): α) σ. 139−141 («Πότε και πού γεννήθηκε ο Αριστοτέλης− Λίγα λόγια για την καταγωγή του» και «Ο Αριστοτέλης στην Ακαδημία του Πλάτωνα: μαθητής πρώτα, δάσκαλος στη συνέχεια»). β) σ. 145−149 («Ο Αριστοτέλης στη Μακεδονία: δάσκα− λος του Αλεξάνδρου», «Επιστροφή του Αριστοτέλη στην Αθήνα: αρχίζει η τρίτη περίοδος της φιλοσοφικής του δραστηριότητας. Ο Αριστοτέλης διδάσκει στο Λύκειο» και «Ο Αριστοτέλης εγκαταλείπει οριστικά την Αθήνα− Το τέλος της ζωής του»).

VI.Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια, σ. 151−153 VII. Αριστοτέλη Πολιτικά, σ. 178−179 2.

Κείμενα:

Ι. ΠΛΑΤΩΝ Πρωταγόρας: οι ενότητες 1, 2, 3, 4, 5, 6 και 7. Πολιτεία: οι ενότητες 11, 12 και 13.

ΙΙ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ηθικά Νικομάχεια: οι ενότητες: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10. Πολιτικά: οι ενότητες: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 και 20.

B. ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 1. ΚΕΙΜΕΝΟ Αδίδακτο πεζό κείμενο αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων της αττικής διαλέκτου. 2. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ − ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ α. Η ύλη που περιλαμβάνεται στα βιβλία του Γυμνα− σίου «Αρχαία Ελληνική Γλώσσα» Α΄, Β΄, Γ΄ Γυμνασίου, έκδοση 2014. β. Ολόκληρη η ύλη που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου «Εγχειρίδιο Γλωσσικής Διδασκαλίας», έκδοση 2014 (ενότητες 1 − 21).

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Από το βιβλίο «Νεοελληνική Λογοτεχνία» της Γ΄ τά− ξης Γενικού Λυκείου Θεωρητικής Κατεύθυνσης των Κ. Ακρίβου, Δ. Αρμάου κ.ά, έκδοση 2014.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ο πατριωτισμός σήμερα

 

Πηγή: Το Βήμα  01/03/2014

«Η τήρησις του παρόντος Συντάγματος αφιερούται εις τον πατριωτισμόν των Ελλήνων» – ακροτελεύτιο άρθρο 107 του Συντάγματος του 1844. «Η τήρηση του παρόντος Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων» – καταληκτικό άρθρο 114 του ισχύοντος Συντάγματος στη δεκαετία του ’60, άρθρο/σύνθημα κοινωνικών αγώνων τότε. Η διαφορά τους δεν είναι η γλώσσα, καθαρεύουσα και δημοτική αντίστοιχα, είναι τα προσδιοριστικά ρήματα «αφιερούται» και «επαφίεται». Στο Σύνταγμα του 1844 ο πολίτης διά του «αφιερούται» εκλαμβάνεται εν πολλοίς ως παθητικός δέκτης, ενώ στο άρθρο 114 διά του «επαφίεται» καθίσταται ενεργός∙ μια σημαντικότατη διαφορά στην εξέλιξη της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας μας. Στο 2014 πώς πρέπει να είναι ο πατριώτης και πώς εκλαμβάνεται ο πατριωτισμός σήμερα; Μήπως με την πεπαλαιωμένη φασιστική εθνικιστική εκδοχή, με την ιδεολογία της ανωτερότητας της «φυλής» μας, του έθνους μας, ή μήπως με τα παρανοϊκά τρομοκρατικά μανιφέστα;

Και όμως υπάρχουν «πατριώτες» που συμφωνούν με όλα αυτά! Υπάρχουν Ελληνες οι οποίοι αγωνίζονται για όλα αυτά και πιστεύουν μάλιστα ότι κατέχουν την απόλυτη πολιτική αλήθεια, αφού οι στάσεις τους και οι πράξεις τους αυτά αντανακλούν, προκαλώντας πολλά προβλήματα στην πολιτική και κοινωνική σκηνή. Διότι πολλοί απλοί πολίτες, στους οποίους «επαφίεται» η τήρηση του Συντάγματος, της νομιμότητας εν γένει, χειροκροτούν με την ψήφο τους εκείνους που παραβιάζουν το Σύνταγμα! Η αντίφαση είναι υπαρκτή και απειλητική. Γιατί; Διότι έτσι πολλοί πιστεύουν ότι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους∙ μια αντίδραση όμως που τύποις ενέχει το δημοκρατικό δίκαιο αλλά στην ουσία κινείται εναντίον της δημοκρατίας. Αντίφαση και εδώ! Με τέτοιες αντιφάσεις όμως ενισχύεται μια «καρικατούρα πατριώτη» που δεν πρέπει να θεάται επιπόλαια. Διότι συναντάται με μιαν άλλη κατηγορία πολιτών οι οποίοι «ερμηνεύουν» τον πατριωτισμό κατά τα δικά τους συμφέροντα∙ είναι λ.χ. εκείνοι που συμμετέχουν στη διαφθορά και τη δολιοφθορά του έθνους, οικονομική και κοινωνική. Μια ετερόκλητη σύζευξη δυνάμεων που απειλεί σαν λοίμωξη την κοινωνία.

Ποιοι είναι όμως σήμερα πατριώτες; Είναι η πλειονότητα του ελληνικού λαού, αυτοί που αντιλαμβάνονται τη δυσμενή κατάσταση της χώρας μας, αυτοί που πράττουν σύμφωνα με την επιταγή του Συντάγματος κατά την οποία η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των αποδεκτών του. Πατριώτης είναι εκείνος που δεν κλέβει το κράτος, δεν το κοροϊδεύει, αυτός ο οποίος δεν εκπατρίζει, «ελαφρά τη καρδία», το οικονομικό του απόθεμα, μικρό ή μεγάλο, διότι τώρα το έχει πολύ μεγάλη ανάγκη η χώρα του. Είναι όποιος προσπαθεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, όποιος αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις τους, όποιος διαμαρτύρεται εντός του πλαισίου των δικαιωμάτων του∙ αυτός που προσπαθεί να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη χωρίς να το ανατινάξει. Είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν, που ελπίζουν, που αισιοδοξούν πως θα τα καταφέρει η χώρα τους. Είναι όσοι αναδεικνύουν την ευπρέπειά τους στις κοινωνικο-πολιτικές διαφωνίες τους, αυτοί που αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα της εθελοντικής βοήθειας προς τον αδύναμο, ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν είναι αρκούντως δυνατοί.

Είναι πατριώτης εκείνος που υπηρετεί την αξιοκρατία και πολεμά το «παραδοσιακό» ρουσφέτι με το οποίο μεγάλωσε, αυτός που πιστεύει ότι δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Πατριωτισμός σήμερα δεν είναι η αντίληψη της προόδου με τα πολυτελή «μέτρα και σταθμά» του παρελθόντος, με αταίριαστες προς το σήμερα πρακτικές. Αριστερός, συνώνυμο του προοδευτικού για πολλούς, δεν σημαίνει μαξιμαλιστικές απαιτήσεις από την κοινωνία όταν βρίσκεται σε ημιθανή λιποθυμία από ευθύνες άλλων, δεν δικαιολογεί τη χρήση πεπαλαιωμένων πολιτικών εργαλείων παρά μόνο σύγχρονων, προσαρμοσμένων στα γρανάζια της ιστορικής πραγματικότητας, για να μην πάθει ανήκεστη βλάβη η χώρα.

Πατριωτισμός σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αλτρουισμός, είναι η υποστολή γιγαντωθεισών στο «καλό» παρελθόν εγωιστικών αντιλήψεων για να ωφεληθεί το σύνολο, η χώρα δηλαδή. Πατριώτης είναι εκείνος που αγωνίζεται για ένα υπαρκτό αξιακό πλαίσιο της χώρας του προς την κατεύθυνση της παλινόρθωσής της. Εκείνος που πιστεύει ότι η απάθεια και ο εφησυχασμός είναι θανατηφόρα κοινωνικά δηλητήρια. Πατριώτης είναι εκείνος που κατανοεί την αφιέρωση του Συντάγματος σ’ αυτόν και πράττει ανάλογα για την τήρησή του.

Ελεύθερος Ελληνας και πατριώτης είναι αυτός που δεν περιμένει να τον ελευθερώσουν άλλοι αλλά αγωνίζεται πατριωτικά για να μην παραμείνει σκλάβος. Γι’ αυτόν η ελευθερία, προσωπική, κοινωνική, εθνική, έχει άλλες πολεμίστρες σήμερα από τις οποίες εκτοξεύονται πρωτόγνωρα βέλη από πολυποίκιλους ύπουλους εχθρούς. Πατριώτης σήμερα είναι όποιος αγωνίζεται να δώσει εν τέλει μιαν άλλην εικόνα, μιαν άλλη φωτογραφία της κοινωνίας μας στους πολιτικούς∙ μια φωτογραφία που θα αναγκάσει πολλούς από αυτούς να αλλάξουν. Για να σφυρηλατηθεί ένα αξιακό πλαίσιο που δεν θα βάλει ποτέ ξανά σε κίνδυνο τη χώρα μας, καθώς φαίνεται να τελειώνει το λάδι της τρόικας, για να δραπετεύσει από τον φαύλο κύκλο των κρίσεων. Ερχονται άλλες εποχές και άλλα ήθη. Είμαστε έτοιμοι να αποχαιρετήσουμε τις κακές μας συνήθειες; Αν το σκέφτεσαι λοιπόν, πατριώτη, δείξε το.

Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών.

 

 

Το αρχαιοελληνικό δράμα γοητεύει την υφήλιο, ακόμη.

 

NATALIE HAYNES / THE GUARDIAN

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11.05.2014

 «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες», είπε ο Λαοκόων στους συμπατριώτες του, στην Τροία, λίγο πριν του επιτεθούν γιγαντιαία θαλάσσια φίδια. Ευτυχώς εμείς οι υπόλοιποι δεν φαίνεται να συμμεριζόμαστε τη δυσπιστία του απέναντι στους Ελληνες. Το νέο έργο του Σάιμον Αρμιτατζ για τον πρώτο μεγάλο πόλεμο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με τίτλο «Οι τελευταίες μέρες της Τροίας», έκανε την πρεμιέρα του στο θέατρο Royal Exchange του Μάντσεστερ στις 8 Μαΐου. Εστιάζει στις τρεις «παρατάξεις» που πολέμησαν για χάρη (υποτίθεται) της Ωραίας Ελένης: τους Ελληνες, τους Τρώες και (βέβαια) τους θεούς.

Αν όμως θέλετε ο επικός κύκλος σας να έχει κέντρο τη Θήβα αντί για την Τροία, είσαστε και πάλι τυχεροί: μια νέα όπερα, «Οι Θηβαίοι» (βασισμένη στον θηβαϊκό κύκλο τραγωδιών του Σοφοκλή) ανέβηκε πρόσφατα στην αγγλική Εθνική Οπερα. Και αν πάλι προτιμάτε τους ίδιους τους αρχαίους δραματουργούς, η «Μήδεια» του Ευριπίδη θα παίζεται στο Εθνικό Θέατρο αυτό το καλοκαίρι και η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή στο Old Vic το φθινόπωρο. Ποτέ δεν υπήρξαν καλύτεροι καιροί για τους θαυμαστές του αρχαίου ελληνικού δράματος.

Οπως σημειώνει η καθηγήτρια κλασικών σπουδών Ιντιθ Χολ, οι παραστάσεις αρχαιοελληνικών τραγωδιών είναι συχνότερες τα τελευταία 50 χρόνια απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο μετά την Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα. Τι είναι λοιπόν αυτό που μας προσελκύει διαρκώς στους αρχαίους; Η προφανής απάντηση είναι ότι εκείνοι οι μεγάλοι μυθολογικοί κύκλοι μάς επιτρέπουν να διερευνούμε και να ανακαλύπτουμε ασταμάτητα. Ο Τρωικός Πόλεμος μας λέει τα πάντα που χρειάζεται να γνωρίζουμε για τους πολέμους. Μιλάει για άνδρες και για μάχες και, πάνω απ’ όλα, για τον θυμό: δεν είναι ίσως τυχαίο που η πρώτη λέξη της Ιλιάδας είναι «Μήνιν» – οργή. Εχει μονομαχίες, λυσσαλέες μαζικές συγκρούσεις, ακόμα και όπλα μαζικής εξαπάτησης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία Θεωρητικής Κατεύθυνσης: Η υπερπόντια μετανάστευση και οι συνέπειές της (δεκαετία 1910)

assets_LARGE_t_1463_1328869

ΠΗΓΗ 1

Μετανάστευση προς τις Η.Π.Α.

Η μετανάστευση προς τις Η.Π.Α. -κυρίως σ’ ότι αφορά τις άµεσες αιτίες της- αποτελεί απάντηση σ’ ένα περιστασιακό πρόβληµα των Ελλήνων μικροκαλλιεργητών, τη σταφιδική κρίση που συντάραξε ολόκληρη την Πελοπόννησο στο διάστηµα 1895-1910.

Μετανάστευση προς τις Η.Π.Α. (1880-1920)

Αριθµός μεταναστών (σε χιλιάδες)

Πληθυσμός το 1910 (σε χιλιάδες)

%

Ελλάδα

370

2.800

13,2

Ιταλία

4.776

34.700

12,7

Ισπανία

109

20.000

0,5

Πορτογαλία

203

5.500

3,7

Ρουµανία

85

7.200

1,2

Βουλγαρία

65

4.300

1,5

 

Πηγή: 1) «United States Department of Justice», στου Τσαούση, σ. 234. 2) B.R. Mitchell, «The Fontana economic History of Europe. Statistical Appendix 1700-1914», Λονδίνο και Γλασκώβη 1971, σσ. 14-15. Κ. Τσουκαλά, Εξάρτηση και αναπαραγωγή, σσ. 148-149

ΠΗΓΗ 2

Συνέπειες της υπερπόντιας µμετανάστευσης. Είναι άλλωστε ενδιαφέρουσα και από άλλη άποψη η εξέταση της υπερπόντιας μετανάστευσης. Οδήγησε σε οπισθενεργά αποτελέσματα – παρόµοια και αντίστοιχα µε τα αποτελέσματα της μετανάστευσης που προηγήθηκε και κατευθυνόταν προς τα μεσογειακά εµπορικά κέντρα. Καθώς η μείωση του αγροτικού πληθυσμού από την υπερπόντια μετανάστευση είχε για τις μικρές αγροτικές ιδιοκτησίες αποτελέσματα περισσότερο σταθεροποιητικά παρά αποδιαρθρωτικά, στο οικονομικό επίπεδο, η αποστολή γραμματίων από τη µεριά των απόδηµων αποτελεί συμπληρωματικό εισοδηματικό πόρο για ένα μεγάλο µέρος της µόνιµα εγκατεστημένης αγροτιάς. Ο εισοδηματικός πόρος αυξάνεται σημαντικά, και µπορούµε να υπολογίσουμε ποσοτικά το σύνολό της ξεκινώντας από το 1914.

ΠΙΝΑΚΑΣ

Άµεση αποστολή γραμματίων από τις Η.Π.Α. στην Ελλάδα (σε εκατομμύρια χρυσά φράγκα)

1924

1915

1916

1917

1918

1919

1920

1921

1922

1923

1914

69

60

85

80

140

330

670

330

200

110

212

 

Πηγή: Ζολώτας, ό.π., σσ. 47-48

Ανεξάρτητα από τα συνολικά αποτελέσματα που είχε το φαινόμενο στην ελληνική οικονομία, είναι σαφές ότι συνέβαλε αποφασιστικά στην ενίσχυση των µικρών αγροτικών οικογενειακών επιχειρήσεων. Όπως παρατηρεί ο Πολύζος, το άθροισµα των κεφαλαίων που αποστέλλονται από τους μετανάστες, αντιπροσώπευε συχνά τεράστια ποσά. Υπολογίζεται ότι σ’ ένα χωριό ορεινής περιοχής, στις 93.000 χρυσές δραχµές (ύψος ετήσιων εξόδων του πληθυσμού) οι 37.000, δηλαδή το 40% καλυπτόταν από τα εμβάσματα των οµογενών της Αµερικής. Πολλοί χωρικοί που εγκατέλειψαν τον τόπο τους, ξαναγύρισαν αργότερα έχοντας κάνει µεγάλο κομπόδεμα. Γενικά, αν σκεφτούµε ότι οι άµεσοι φόροι της γεωργίας έφταναν το 1910 σε 10 εκατομμύρια χρυσές δραχµές, είναι φανερό ότι παρ’ όλο που µόνο ένα τµήµα των 60-70 εκατομμυρίων (που αντιπροσώπευαν τα εμβάσματα το 1914) διοχετεύονταν στις αγροτικές οικογένειες, η συμβολή τους είχε σημαντικό αντίκτυπο. Είναι, λοιπόν, βέβαιο ότι η μετανάστευση όχι µόνο δε συνεπιφέρει το ξεπούληµα ή την εγκατάλειψη της γης, αλλά η αδιάκοπη οικονομική ενίσχυση μειώνει αισθητά τα επιτόκια ενώ αυξάνει συγχρόνως την αξία της γης στις επαρχίες αυτές, κυρίως στην Πελοπόννησο όπου βρίσκονται οι αρχαιότερες κοιτίδες μετανάστευσης προς την Αµερική.

 Κ. Τσουκαλά, Εξάρτηση και αναπαραγωγή, σσ. 158-159

Αφού μελετήσετε τις πηγές και λάβετε υπόψη τις σχετικές πληροφορίες του βιβλίου σας (Κεφάλαια: Η Ελληνική Οικονομία και Οικονομικές Συνθήκες κατά την περίοδο 1910-1922): α) Να προσδιορίσετε τα αίτια της υπερπόντιας μετανάστευσης. β) Να αναλύσετε τις συνέπειες της υπερπόντιας µμετανάστευσης στην οικονομική ζωή της Ελλάδας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Α) Η υπερπόντια μετανάστευση στην Ελλάδα έλαβε μεγάλες διαστάσεις.   Όπως φαίνεται από τον πίνακα 1 η αναλογία του αριθμού των Ελλήνων μεταναστών  σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας είναι η υψηλότερη (13,2%)  σε σχέση με άλλες χώρες στις οποίες παρατηρείται υπερπόντια μετανάστευση.

Η κύρια αιτία της υπερπόντιας μετανάστευσης ήταν η   σταφιδική κρίση που συντάραξε ολόκληρη την Πελοπόννησο στο διάστηµα 1895-1910.

Β)  Η μετανάστευση στις ΗΠΑ όχι μόνο εκτόνωσε τις κοινωνικές εντάσεις που δημιούργησε η σταφιδική κρίση αλλά πολύ γρήγορα ενίσχυσε την οικονομία της υπαίθρου μέσω των πολύ σημαντικών εμβασμάτων των μεταναστών[σελ. 48 σχ. Βιβλίου] . Τα δύο αυτά αποτελέσματα φαίνονται και στην πηγή 2: Αρχικά η μείωση του αγροτικού πληθυσμού σταθεροποίησε την μικρή αγροτική ιδιοκτησία [Πηγή 2 η μείωση του αγροτικού πληθυσμού ……. είχε για τις μικρές αγροτικές ιδιοκτησίες αποτελέσματα περισσότερο σταθεροποιητικά παρά αποδιαρθρωτικά]. Ακόμη οι μετανάστες αποστέλλοντας χρήματα από το εξωτερικό ενισχύουν την αγροτική οικονομία και συντελούν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Όπως φαίνεται από τον 2ο πίνακα τα χρήματα από τα τραπεζικά εμβάσματα των μεταναστών αυξάνονται κατακόρυφα από το 1917 και μετά.

Επιπλέον στοιχεία για την οικονομική ενίσχυση της υπαίθρου είναι τα έξης:

  • Το ποσό χρημάτων που προέρχονται από τα εμβάσματα των μεταναστών αντιπροσώπευε το 40% του εισοδήματος ενός ορεινού χωριού [Υπολογίζεται ότι σ’ ένα χωριό ορεινής περιοχής, στις 93.000 χρυσές δραχµές (ύψος ετήσιων εξόδων του πληθυσμού) οι 37.000, δηλαδή το 40% καλυπτόταν από τα εμβάσματα των οµογενών της Αµερικής].
  • Πολλοί μετανάστες επέστρεφαν στα χωριά τους  οικονομικά ευκατάστατοι.
  • Σημαντικό ποσοστό των χρημάτων αυτών απορροφούνται από την άμεση φορολογία.
  • Συντελούν στην μείωση των επιτοκίων και στην αύξηση της αξίας της γης.

 

 

 

 

 

Οι… άδηλοι πρωταθλητές των πανελληνίων

Του Λουκά Κασιάρα,   φιλολόγου στο 1ο ΓΕΛ Πυλαίας

 

Τίτλοι τέλους για τις Πανελλήνιες και εφέτος –μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων– και τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν ως συνήθως στους αριστεύσαντες και πρωτεύσαντες ανά Σχολή και περιοχή.

Περιστοιχίζονται αίφνης από οικείους και φίλους, καλούνται από δημοσιογράφους σε εκπομπές και panels, ενώ οι επιδόσεις και οι φωτογραφίες τους προβάλλονται σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και αναρτώνται σε ποικίλα blogs και ιστοτόπους.

Γενικά πολιορκούνται από έκπληκτα βλέμματα και τίθενται στο επίκεντρο της προσοχής και του κοινού θαυμασμού… – Πως τα κατάφερες; – Ποιοι σε στήριξαν; – Με ποια μέθοδο διάβαζες; – Τι στερήθηκες; … είναι μερικά από τα συνήθη ερωτήματα με τα οποία σφυροκοπούν τους διακριθέντες…

Κι εκείνοι, οι περισσότεροι αμήχανοι για την ξαφνική έκθεσή τους στην αδηφάγο αρένα της ειδησεογραφίας, αρκούνται σε λιτές, αυτονόητες συνήθως απαντήσεις, δοσμένες ως επί το πλείστον με την έμφυτη εκείνη νεανική αιδημοσύνη μπροστά στο φακό ή ενίοτε με έναν κεκαλυμμένο αυτάρεσκο κομπασμό, προϊόν ίσως της κοινωνικής απήχησης της ευφυΐας τους.

Όσο όμως οι προβολείς ανάβουν και τα ειδησεογραφικά φλας αστράφτουν μπροστά σε αυτούς τους ολίγους αρίστους, τόσο αισθάνομαι πως πέφτει πιο βαριά η σκιά επάνω σε μια μεγάλη ομάδα αποφοίτων που ίσως να αξίζουν και να δικαιούνται περισσότερο τον έπαινο και την επιβράβευσή μας.

Πρόκειται γι’ αυτούς που κάτω από φοβερά αντίξοες και άγνωστες για τους πολλούς συνθήκες, ξεπερνώντας εμπόδια φαινομενικά ανυπέρβλητα, νικώντας έμφυτες και επίκτητες αδυναμίες τους κατάφεραν να μείνουν ως την τελευταία μέρα αταλάντευτα προσανατολισμένοι και επίμονοι διεκδικητές στη σχολή που στόχευσαν. Είναι εκείνοι, που εργάστηκαν χωρίς καμιά ή με υποτυπώδη φροντιστηριακή στήριξη (προφανώς λόγω οικονομίας καχεξίας), που χρειάστηκε να υπερβούν ψυχοφθόρα οικογενειακά προβλήματα (θανάτους, αρρώστιες ή χωρισμούς από οικεία πρόσωπα), που κατάφεραν να παλέψουν με εγγενή ή επίκτητα ψυχο-βιολογικά προβλήματα (μαθησιακές δυσχέρειες, σωματικές δυσπλασίες, ποικίλες νευρώσεις), που δεν είχαν όχι απλά τις ιδανικές, αλλά ούτε καν τις αυτονόητες συνθήκες μελέτης στο σπίτι τους, και στο δωμάτιό τους – αν είχαν…

Είναι γενικά εκείνοι που δεν είχαν τις δυνατότητες και τις ικανότητες των αρίστων, ακόμη και σε επίπεδο νοητικών δεξιοτήτων και ευφυΐας, αλλά κοπίασαν πολλαπλάσια και το τελικό άθροισμα των μορίων τους (σίγουρα κατώτερο από το βαθμολογικό πλαφόν που αναδεικνύει τους πρωτεύσαντες) αποτελεί δηλωτικότατο αντίκρισμα των απαράμιλλων και συχνά εξοντωτικών κόπων τους. Ενδεχομένως να χάσουν για λίγα μόρια τη σχολή πρώτης τους προτίμησης και το κλάμα της ψυχής τους να είναι πολύ σφοδρότερο από κάποιους άλλους (αποτυχόντες) που είχαν σχεδόν προκαταλάβει την επιτυχία τους… Διαθέτουν όμως, αυτά τα παιδιά, τέτοια αποθέματα ψυχικού σθένους, που είναι θέμα χρόνου να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους, αντλώντας δύναμη ακριβώς από την αδάμαστη θέλησή τους και τη δίψα για την κατάκτηση του στόχου τους ενάντια σε κάθε πρόσκομμα.

Έχω πολλούς τέτοιους μαθητές μου να θυμάμαι…

Τον Πέτρο, που στις αρχές Γ’ Λυκείου έχασε τη μητέρα του από αυτοκινητιστικό και διάβαζε για να την κάνει να χαίρεται από τον ουρανό, όπως μου έλεγε.

Τον Άρη, που τα κουρασμένα του μάτια, κάθε πρωί, πρόδιδαν ξενύχτι, γιατί είχε ένα αδελφάκι με ειδικές ανάγκες στο δωμάτιό του που έπρεπε να το φροντίζει… και ουδέποτε βέβαια θέλησε να το αποχωριστεί.

Την Ειρήνη, που συνήθως μου έδινε αμέσως άδεια την κόλλα της Έκθεσης, ώσπου μια μέρα μου έγραψε ότι έχει σύνδρομο διπολικής διαταραχής και δε θέλει να παίρνει άλλα φάρμακα…

Τον Γιώργο, με το σύνδρομο Asperger, που με αυτοθυσία προσπαθούσε να πειθαρχήσει στη μελέτη του, το πολύ 2 ώρες την ημέρα, καταφέρνοντας θαυμαστά αποτελέσματα.

Την Αρετή, που με χαμηλωμένο βλέμμα πλησίασε στην έδρα για να μου ζητήσει περισσότερες ασκήσεις για το σπίτι συμπληρώνοντας: «…γιατί πλέον σταμάτησα όλα τα φροντιστήρια, οι γονείς μου δε δουλεύουν…».

Τον Απόστολο, μαθητή δυνατοτήτων του 12, που μέσα σε ένα χρόνο ξεπέρασε τον εαυτό του με 8ωρα μελέτης καθημερινά και εξέπληξε τους πάντες φθάνοντας τα 17.000 μόρια!

Όλοι αυτοί πέτυχαν θαυμαστά αποτελέσματα στις εξετάσεις!

Και για άλλους πολλούς θα μπορούσα να γράψω μικρούς και αφανείς ήρωες της μαθητικής καθημερινότητας, που η ζωή, με τις δοκιμασίες που τους επεφύλαξε, στην ουσία γιγάντωσε μέσα τους το καλό πείσμα, αυτό που ο Γ. Σεφέρης το παρομοιάζει με «απαραίτητη πρωινή γυμναστική»…

Φυσικά και δεν πρέπει να υποτιμούμε τις άριστες επιδόσεις των ολίγων διακριθέντων, αλλά ούτε όμως και να τις υπερτιμούμε.

Αναμφίβολα, το δίκαιο είναι να κρίνεται και να αξιολογείται ο καθένας όχι με το τελικό «σκορ» του, αλλά με κριτήριο τον αγώνα που κατέβαλλε και τις συνθήκες που καθόρισαν αυτόν τον αγώνα του.

Το σίγουρο πάντως είναι πως αυτοί οι χαρισματικοί μαθητές –είτε επιτυχόντες σε κάποια σχολή είτε όχι– είναι οι άδηλοι πρωταθλητές των εκάστοτε πανελληνίων. Πιστεύω πώς όλοι, όσοι τους γνωρίζουμε στον κύκλο μας, έχουμε την υποχρέωση να τους αποτίσουμε το φόρο τιμής που αξίζουν, με μια γενναία επιβράβευση, μια ζεστή αγκαλιά, ένα βλέμμα παραδοχής, ένα χαμόγελο περηφάνιας γι’ αυτό που κατάφεραν.

Έτσι, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, θα λάμπει πάντα το Φως της δικής τους Ψυχής, παράδειγμα και οδοδείκτης για όλους εμάς και κυρίως για τους επερχόμενους υποψηφίους.

                          Λουκάς Κασιάρας

φιλόλογος 1ο ΓΕΛ Πυλαίας

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ …. ΜΠΕΝΑΚΗ

Ξεναγηθείτε στο Μουσείο Μπενάκη με τη βοήθεια την ταινίας  της Αθηνάς Τσαγγάρη, με αφηγητή τον  Willem Dafoe. Στην ταινία ο ιδρυτής του Μουσείου, Αντώνης Μπενάκης μας ξεναγεί στο μουσείο με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ: ΙΣΤΟΡΙΑ Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ: θέματα – απαντήσεις (15)

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 15ο

ΟΜΑΔΑ Α΄

 1ο ΘΕΜΑ

1.α. (Ι). Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, ως προς την ορθότητά τους, με την ένδειξη Σωστό ή Λάθος.

1. Στην αρχαία Ρώμη, την περίοδο της βασιλείας, η κοινωνική τάξη των πελατών ζούσε κοντά στους πατρικίους και δέχονταν την προστασία τους.

2. Η διανομή του σιταριού στους φτωχούς της Ρώμης ήταν ένα από τα προτεινόμενα μέτρα του Γάιου Γράκχου.

3. Ο Οκταβιανός – Αύγουστος συγκέντρωσε βαθμιαία όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του, εγκαθιδρύοντας μια μορφή μοναρχικού πολιτεύματος, που ονομάστηκε απόλυτη μοναρχία.

4. Το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μετά τον θάνατο του Μ. Θεοδοσίου αντιμετώπισε κίνδυνο εκγερμανισμού.

5. Ο Ιουστινιανός έθεσε ως στόχο της εσωτερικής του πολιτικής να δημιουργήσει  ένα κράτος με συνδετικά στοιχεία την ελληνική παράδοση και τη χριστιανική πίστη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1. ΣΩΣΤΟ σελ.171 –  2.  ΣΩΣΤΟ σελ. 196 –  3. ΛΑΘΟΣ σελ. 208 […εγκαθιδρύοντας μια μορφή μοναρχικού πολιτεύματος. Αυτή η μορφή του πολιτεύματος ονομάστηκε Ηγεμονία (Principatus) από τον τίτλο του πρώτου πολίτη (princeps)]. – 4.ΣΩΣΤΟ σελ. 246 – 5.ΣΩΣΤΟ σελ. 256         

(5 μονάδες)

(ΙΙ). Να επιλέξετε και να γράψετε τη σωστή απάντηση για κάθε ομάδα από τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Οι γραμματικοί στην ελληνιστική Αίγυπτο ασχολούνταν με  : α. την κατάρτιση του προϋπολογισμού του κράτους. β. την καταγραφή σε παπύρους των έργων των φαραώ. γ. την καταγραφή του εθιμικού δικαίου. δ. την καταγραφή και σχολιασμό κειμένων αρχαίων συγγραφέων.

2. Η  Βίβλος είναι γραμμένη : α. στην ιωνική διάλεκτο. β. στην Κοινή ελληνική. γ. στη δωρική διάλεκτο. δ. στην αττική διάλεκτο.

3. Τις βασιλικές δικαιοδοσίες στην αρχαία Ρώμη  έλεγχαν: α.  η σύγκλητος και η εκκλησία του λαού. β. η σύγκλητος. γ. η εκκλησία του λαού. δ. οι πατρίκιοι.

4. Οι δήμαρχοι στην αρχαία Ρώμη είχαν δικαίωμα να αρνηθούν την ψήφιση ενός νόμου, όταν αυτός προσέβαλλε τα συμφέροντα : α. των πατρικίων. β. των πελατών. γ. των πληβείων. δ. των δυνατών.

5. Έφθασε στο ακραίο σημείο να αποστρέφεται καθετί ελληνικό: α. ο Κάτων. β. ο Γάιος Γράκχος. γ. ο Οκταβιανός. δ. ο Τιβέριος Γράκχος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1δ σελ. 141 και 144 – 2β σελ. 143 – 3α σελ. 172 – 4γ σελ. 173 – 5α σελ.195

(5 μονάδες)

1.β. Να δώσετε το περιεχόμενο των όρων:

 Βοιωτικός ή Κορινθιακός πόλεμος: σελ. 104 Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και την επικράτηση των Σπαρτιατών, ο περσικός παράγοντας φρόντισε να δημιουργήσει αντισπαρτιατικό συνασπισμό από τη Θήβα, την Κόρινθο, το Αργός και την Αθήνα και να υποκινήσει μια σειρά συγκρούσεων που έγιναν γνωστές ως Βοιωτικος ή Κορινθιακός πόλεμος (395-386 π.Χ.). Ο πόλεμος αυτός επισφραγίστηκε από μια μειωτική για τον Ελληνισμό ειρήνη, την Ανταλκίδειο Ειρήνη. 

 Διάταγμα του Καρακάλλα: σελ. 213 με το διάταγμα αυτό δόθηκε το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη σε όλους  τους ελεύθερους κατοίκους  της αυτοκρατορίας (212 μ.Χ.)

(10+5=15 μονάδες)

2ο ΘΕΜΑ

2.α. Ποια η σχέση των λαών της θάλασσα με την παρακμή των Μυκηναίων;

ΣΕΛ. 71: Η εξάπλωση των Μυκηναίων κατά το 14ο και 13ο αι. π.Χ. και η οικονομική τους ανάπτυξη είναι στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη σημασία του εμπορίου για το μυκηναϊκό κόσμο. Από τις αρχές όμως του 12ου αι. π.Χ., οι εμπορικές επαφές με τις χώρες της Ανατολής γίνονταν με δυσκολία. Το χεττιτικό κράτος καταλύθηκε, ενώ οι συνεχείς επιθέσεις που δέχονταν η Κύπρος, οι ανατολικές ακτές της Μεσογείου και η Αίγυπτος είχαν ως αποτέλεσμα την οικονομική τους αποδυνάμωση. Οι καταστροφές αυτές, σύμφωνα με τις αιγυπτιακές μαρτυρίες, αποδίδονται στους λαούς της Θάλασσας, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν και οι Αχαϊβάσα. Ανεξάρτητα από την υπόθεση ότι μπορεί ανάμεσα σ’ αυτούς τους λαούς να ήταν και κάποιοι Αχαιοί, το αποτέλεσμα των επιδρομών μάλλον ήταν μοιραίο και για τους Μυκηναίους.
Μολονότι το Αιγαίο και τα μυκηναϊκά κέντρα δε θίχτηκαν άμεσα από τις επιθέσεις, εντούτοις οι καταστροφές των παράκτιων περιοχών της Εγγύς Ανατολής περιόρισαν και στο τέλος τερμάτισαν τις εμπορικές επαφές, που ήταν ζωτικής σημασίας για τους Μυκηναίους. Η απώλεια των αγορών της Ανατολής φαίνεται ότι κλόνισε την οικονομία των ανακτόρων και συνέβαλε βαθμιαία αλλά σταθερά στη διάλυση του μυκηναϊκού κόσμου. Η καταστροφή ίσως να ολοκληρώθηκε από εσωτερικές διενέξεις, δυναστικές έριδες και συγκρούσεις ανάμεσα στα μυκηναϊκά κέντρα.

(15μονάδες)

2.β. Ποιας παράταξης ήταν εκπρόσωπος ο Κίμωνας και ποια πολιτική ακολούθησε μετά τους περσικούς πολέμους μέχρι τον εξοστρακισμό του (461 π.Χ.);

ΣΕΛ. 99: Ο Κίμων, εκπρόσωπος της αριστοκρατικής παράταξης, ήταν υπέρ της συνεργασίας με τη Σπάρτη. Ως αρχιστράτηγος της συμμαχίας εργάστηκε για τη στερέωση της αθηναϊκής δύναμης και την αντιμετώπιση των Περσών. Η σημαντικότερη από τις στρατιωτικές ενέργειές του ήταν η νικηφόρα αντιμετώπιση των Περσών στις εκβολές του Ευρυμέδοντος ποταμού στις Μικρασιατικές ακτές (περίπου το 467 π.Χ.). Ωστόσο, η φιλολακωνική πολιτική που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα την πολιτική του ήττα και τη διακοπή των φιλικών σχέσεων Αθήνας και Σπάρτης, όταν οι Λακεδαιμόνιοι απέπεμψαν αθηναϊκή στρατιωτική δύναμη που είχε σταλεί για να τους συνδράμει στη διάρκεια εξέγερσης των ειλώτων της Μεσσηνίας (Γ Μεσσηνιακός πόλεμος, 464-455 π.Χ.).
Στην Αθήνα την περίοδο αυτή συνέβησαν πολιτικές ανακατατάξεις. Οι δημοκρατικοί επικράτησαν με αρχηγό τον Εφιάλτη και περιόρισαν τις δραστηριότητες των αριστοκρατικών13. Ο Κίμων εξοστρακίστηκε (461 π.Χ.) και η φιλολακωνική πολιτική του εγκαταλείφθηκε οριστικά. Μετά τον εξοστρακισμό του Κίμωνα δολοφονήθηκε ο Εφιάλτης και αρχηγός των δημοκρατικών αναδείχθηκε ο Περικλής.

 (10 μονάδες)

Διαδικασία και προθεσμία υποβολής μηχανογραφικού 2014

ΟΛΗ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ: ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ 2014

Α1. ∆ιαδικασία υποβολής Μηχανογραφικού ∆ελτίου (Μ.∆.).

Οι υποψήφιοι που ενδιαφέρονται να υποβάλουν Μ.∆. θα απευθυνθούν στο Λύκειό τους από την Τετάρτη 18 Ιουνίου
και µετά για να αποκτήσουν προσωπικό κωδικό ασφαλείας (password). Στη συνέχεια και µετά τις 24 Ιουνίου θα
µπορούν να επισκέπτονται την ηλεκτρονική διεύθυνση http://exams.it.minedu.gov.gr και να υποβάλλουν το Μ.∆. σε
συγκεκριµένη προθεσµία: αρχικά κάνοντας κάποιες προσωρινές προτιµήσεις (Προσωρινή Αποθήκευση) και τελικά την
οριστική υποβολή (Οριστικοποίηση) µετά την ανακοίνωση των βαθµών των ΓΕΛ ή των ΕΠΑΛ αντίστοιχα. Μέσα στην
προθεσµία, εφόσον κάποιος υποψήφιος µετανιώσει και θέλει να τροποποιήσει το Μ.∆., απευθύνεται στο Λύκειό του,
ακυρώνεται το ήδη οριστικοποιηµένο Μ.∆. και υποβάλλει εκ νέου Μ.∆. (βλ. παρ. ∆2).

Α2. Προθεσµία υποβολής Μηχανογραφικού ∆ελτίου.

Από την Τρίτη 24-6-2014 ως και τη ∆ευτέρα 14-7-2014, οι υποψήφιοι ΓΕΛ και ΕΠΑΛ µπορούν να επισκέπτονται την
ηλεκτρονική διεύθυνση http://exams.it.minedu.gov.gr και να υποβάλλουν ηλεκτρονικά το Μηχανογραφικό ∆ελτίο (Μ.∆.).
Υπενθυµίζεται ότι η προθεσµία είναι αποκλειστική και µετά την παρέλευσή της κανένας υποψήφιος δεν θα µπορεί να
οριστικοποιήσει το Μ.∆. Από τις 24-6-2014 οι υποψήφιοι θα µπορούν να κάνουν µόνο πρόχειρο Μ.∆. (Προσωρινή
Αποθήκευση) και µετά την ανακοίνωση των βαθµών των ΓΕΛ ή των ΕΠΑΛ αντίστοιχα, θα µπορούν να κάνουν την
τελική Οριστικοποίηση του Μ.∆.

Α3. Στάδια υποβολής Μηχανογραφικού ∆ελτίου.

Με τον προσωπικό κωδικό ασφαλείας (password) και τον 8ψήφιο κωδικό εξετάσεων, οι υποψήφιοι µπορούν να
επισκέπτονται την ηλεκτρονική διεύθυνση http://exams.it.minedu.gov.gr. Εκεί µπορούν να βρουν τον αριθµό εισακτέων,
βάσεις παλιότερων ετών, συχνές ερωτήσεις, το έντυπο Μ.∆. µε τις οδηγίες του και φυσικά το ηλεκτρονικό Μ.∆. Με την
είσοδο στο ηλεκτρονικό Μ.∆., βλέπουν προσυµπληρωµένα τα στοιχεία τους και στη συνέχεια τα τµήµατα, ταξινοµηµένα
ανά πεδίο (για τους υποψηφίους ΓΕΛ και ΕΠΑΛ-Β΄) ή ανά τοµέα (για τους υποψηφίους ΕΠΑΛ-Α΄). Αφού κάνουν µια
πρώτη επιλογή µε κάποιες προτιµήσεις, αρχικά πρέπει να επιλέξουν Προσωρινή Αποθήκευση. Αυτή τη διαδικασία της
Προσωρινής Αποθήκευσης µπορούν να την κάνουν όσες φορές θέλουν, µέχρι να νιώσουν έτοιµοι. Στην τελική τους
επίσκεψη, θα περάσουν πάλι όλα τα πρώτα βήµατα, αν θέλουν θα αλλάξουν πάλι κάποιες προτιµήσεις τους και θα
φτάσουν στο τελικό βήµα της Οριστικοποίησης, µετά την ανακοίνωση των βαθµών. Μετά την Οριστικοποίηση, που
πρέπει να γίνει µέσα στην προθεσµία, οι υποψήφιοι δεν µπορούν να αλλάξουν το Μ.∆. (πλην εξαίρεσης παρ. ∆2) Με
την Οριστικοποίηση, το Μ.∆. αποκτά πλέον αριθµό πρωτοκόλλου (πάνω δεξιά στη σελίδα) και πρέπει αυτό το 2
οριστικοποιηµένο Μ.∆. να το εκτυπώσουν ή/και να το αποθηκεύσουν στον υπολογιστή τους. Σε όλες τις ανωτέρω
διαδικασίες, η ηλεκτρονική εφαρµογή µε ένα φιλικό στο χρήστη περιβάλλον, δίνει συνέχεια οδηγίες για τα βήµατα του
υποψηφίου. Για τη διαδικασία και την υποβολή του Μ.∆., οι εκπαιδευτικοί των Λυκείων θα παρέχουν υποστήριξη στους
υποψηφίους και θα διατίθεται κάποιος υπολογιστής του σχολείου, αν αυτό ζητηθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση