| ΞΕΝΟΦΩΝ
Οἰκονομικός, 13.1-4 |
Μετάφραση |
|
13.1] Ὅταν ‹δὲ› παραστήσῃς τινί, ἔφην ἐγώ, τοῦτο καὶ πάνυ ἰσχυρῶς, ὅτι δεῖ ἐπιμελεῖσθαι ὧν ἂν σὺ βούλῃ, ἦ ἱκανὸς ἤδη ἔσται ὁ τοιοῦτος ἐπιτροπεύειν, ἤ τι καὶ ἄλλο προσμαθητέον αὐτῷ ἔσται, εἰ μέλλει ἐπίτροπος ἱκανὸς ἔσεσθαι; [13.2] Ναὶ μὰ Δί᾽, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχος, ἔτι μέντοι λοιπὸν αὐτῷ ἐστι γνῶναι ὅ τι τε ποιητέον καὶ ὁπότε καὶ ὅπως, εἰ δὲ μή, τί μᾶλλον ἐπιτρόπου ἄνευ τούτων ὄφελος ἢ ἰατροῦ ὃς ἐπιμελοῖτο μὲν κάμνοντός τινος πρῴ τε ἰὼν καὶ ὀψέ, ὅ τι δὲ συμφέρον τῷ κάμνοντι ποιεῖν εἴη, τοῦτο μὴ εἰδείη; [13.3] Ἐάν γε μὴν καὶ τὰ ἔργα μάθῃ ὡς ἔστιν ἐργαστέα, ἔτι τινός, ἔφην ἐγώ, προσδεήσεται, ἢ ἀποτετελεσμένος ἤδη οὗτός σοι ἔσται ἐπίτροπος; Ἄρχειν γε, ἔφη, οἶμαι δεῖν αὐτὸν μαθεῖν τῶν ἐργαζομένων. [13.4] Ἦ οὖν, ἔφην ἐγώ, καὶ σὺ ἄρχειν ἱκανοὺς εἶναι παιδεύεις τοὺς ἐπιτρόπους; Πειρῶμαί γε δή, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχος. Καὶ πῶς δή, ἔφην ἐγώ, πρὸς τῶν θεῶν τὸ ἀρχικοὺς εἶναι ἀνθρώπων παιδεύεις; Φαύλως, ἔφη, πάνυ, ὦ Σώκρατες, ὥστε ἴσως ἂν καὶ καταγελάσαις ἀκούων. |
-Όταν αναθέσεις σε κάποιον, είπα εγώ, και μάλιστα επιτακτικά, ότι πρέπει να επιβλέπει τα έργα που εσύ θέλεις, αλήθεια θα είναι αυτός επαρκής στο να επιστατεί ή πρέπει να μάθει και κάτι άλλο, αν πρόκειται να γίνει ικανός επιστάτης; -Ναι μα τον Δία, είπε ο Ισχόμαχοςς του λείπει ακόμα να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και πότε και με ποιον τρόπο, αλλιώς χωρίς να γνωρίζει αυτά, ποιο μεγαλύτερο όφελος μπορεί να προἐλθει από κάποιον επιστάτη σε σχέση με ένα γιατρό, ο οποίος θα φρόντιζε κάποιον άρρωστο επισκεπτόμενος τον πρωί και απόγευμα, τι όμως συμφέρει να κάνει για χάρη του ασθενούς αυτό να μην το ξέρει; -Εάν λοιπόν μάθει πώς πρέπει να εκτελούνται τα έργα, είπα εγώ, θα χρειάζεται κάτι επιπλέον ή θα είναι αυτός για σένα ολοκληρωμένος (τέλειος) επιστάτης; -Νομίζω, είπε, ότι πρέπει αυτός να μάθει να διευθύνει τους εργαζομένους. -Αλήθεια, είπα εγώ, εκπαιδεύεις τους επιστάτες ώστε να είναι ικανοί να διοικούν; -Προσπαθώ βέβαια είπε ο Ισχόμαχος -Και πώς λοιπόν, είπα εγώ, για όνομα των Θεών τους εκπαιδεύεις να εξουσιάζουν τους ανθρώπους; -Πολύ εύκολα, είπε, Σωκράτη, και ίσως και να με περιγελάσεις, όταν με ακούσεις.
|
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
| Παρίστημι:
|
Τοποθετώ πλησίον, παρουσιάζω, συγκρίνω, παραβάλλω,αποδεικνύω/ στη μέση φωνή: στέκω κοντά, υπερασπίζω, προσεγγίζω, έρχομαι προς το μέρος κάποιου. |
| ἐπἰτροπος: | Επιστάτης, κυβερνήτης, κηδεμών. |
| Αποτετελεσμένος: | Τέλειος (ἀποτελῶ: εκτελώ, εκπληρώνω, επιτελώ/ αποτέλεσμα: ολοκλήρωση. |
| ὁ κάμνων: | Ο ασθενής / κάμνω: εργάζομαι, κουράζομαι, κοπιάζω, ασθενώ, ηττώμαι. |
| ἀρχικός: | Ο ηγεμονικός, ικανός στο να διοικεί, ο ανώτατος, ο πρώτος. |
| Καταγελῶ: | Περιγελώ, εμπαίζω, χλευάζω. |
| Φαῦλος:
|
Εύκολος, ελαφρός, ευχερής, μηδαμινός, πρόστυχος, ελεεινός.
φαύλως: εύκολα (Στο σχολικό βιβλίο δίνεται η αντίθετη ερμηνεία (με δυσκολία), η οποία δεν συμφωνεί ούτε με την ερμηνεία που δίνει το Λεξικό Liddel Scott ούτε με το νόημα του πρωτότυπου κειμένου). |
