ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 15ο
ΟΜΑΔΑ Α΄
1ο ΘΕΜΑ
1.α. (Ι). Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, ως προς την ορθότητά τους, με την ένδειξη Σωστό ή Λάθος.
1. Στην αρχαία Ρώμη, την περίοδο της βασιλείας, η κοινωνική τάξη των πελατών ζούσε κοντά στους πατρικίους και δέχονταν την προστασία τους.
2. Η διανομή του σιταριού στους φτωχούς της Ρώμης ήταν ένα από τα προτεινόμενα μέτρα του Γάιου Γράκχου.
3. Ο Οκταβιανός – Αύγουστος συγκέντρωσε βαθμιαία όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του, εγκαθιδρύοντας μια μορφή μοναρχικού πολιτεύματος, που ονομάστηκε απόλυτη μοναρχία.
4. Το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μετά τον θάνατο του Μ. Θεοδοσίου αντιμετώπισε κίνδυνο εκγερμανισμού.
5. Ο Ιουστινιανός έθεσε ως στόχο της εσωτερικής του πολιτικής να δημιουργήσει ένα κράτος με συνδετικά στοιχεία την ελληνική παράδοση και τη χριστιανική πίστη.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1. ΣΩΣΤΟ σελ.171 – 2. ΣΩΣΤΟ σελ. 196 – 3. ΛΑΘΟΣ σελ. 208 […εγκαθιδρύοντας μια μορφή μοναρχικού πολιτεύματος. Αυτή η μορφή του πολιτεύματος ονομάστηκε Ηγεμονία (Principatus) από τον τίτλο του πρώτου πολίτη (princeps)]. – 4.ΣΩΣΤΟ σελ. 246 – 5.ΣΩΣΤΟ σελ. 256
(5 μονάδες)
(ΙΙ). Να επιλέξετε και να γράψετε τη σωστή απάντηση για κάθε ομάδα από τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Οι γραμματικοί στην ελληνιστική Αίγυπτο ασχολούνταν με : α. την κατάρτιση του προϋπολογισμού του κράτους. β. την καταγραφή σε παπύρους των έργων των φαραώ. γ. την καταγραφή του εθιμικού δικαίου. δ. την καταγραφή και σχολιασμό κειμένων αρχαίων συγγραφέων.
2. Η Βίβλος είναι γραμμένη : α. στην ιωνική διάλεκτο. β. στην Κοινή ελληνική. γ. στη δωρική διάλεκτο. δ. στην αττική διάλεκτο.
3. Τις βασιλικές δικαιοδοσίες στην αρχαία Ρώμη έλεγχαν: α. η σύγκλητος και η εκκλησία του λαού. β. η σύγκλητος. γ. η εκκλησία του λαού. δ. οι πατρίκιοι.
4. Οι δήμαρχοι στην αρχαία Ρώμη είχαν δικαίωμα να αρνηθούν την ψήφιση ενός νόμου, όταν αυτός προσέβαλλε τα συμφέροντα : α. των πατρικίων. β. των πελατών. γ. των πληβείων. δ. των δυνατών.
5. Έφθασε στο ακραίο σημείο να αποστρέφεται καθετί ελληνικό: α. ο Κάτων. β. ο Γάιος Γράκχος. γ. ο Οκταβιανός. δ. ο Τιβέριος Γράκχος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1δ σελ. 141 και 144 – 2β σελ. 143 – 3α σελ. 172 – 4γ σελ. 173 – 5α σελ.195
(5 μονάδες)
1.β. Να δώσετε το περιεχόμενο των όρων:
Βοιωτικός ή Κορινθιακός πόλεμος: σελ. 104 Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και την επικράτηση των Σπαρτιατών, ο περσικός παράγοντας φρόντισε να δημιουργήσει αντισπαρτιατικό συνασπισμό από τη Θήβα, την Κόρινθο, το Αργός και την Αθήνα και να υποκινήσει μια σειρά συγκρούσεων που έγιναν γνωστές ως Βοιωτικος ή Κορινθιακός πόλεμος (395-386 π.Χ.). Ο πόλεμος αυτός επισφραγίστηκε από μια μειωτική για τον Ελληνισμό ειρήνη, την Ανταλκίδειο Ειρήνη.
Διάταγμα του Καρακάλλα: σελ. 213 με το διάταγμα αυτό δόθηκε το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη σε όλους τους ελεύθερους κατοίκους της αυτοκρατορίας (212 μ.Χ.)
(10+5=15 μονάδες)
2ο ΘΕΜΑ
2.α. Ποια η σχέση των λαών της θάλασσα με την παρακμή των Μυκηναίων;
ΣΕΛ. 71: Η εξάπλωση των Μυκηναίων κατά το 14ο και 13ο αι. π.Χ. και η οικονομική τους ανάπτυξη είναι στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη σημασία του εμπορίου για το μυκηναϊκό κόσμο. Από τις αρχές όμως του 12ου αι. π.Χ., οι εμπορικές επαφές με τις χώρες της Ανατολής γίνονταν με δυσκολία. Το χεττιτικό κράτος καταλύθηκε, ενώ οι συνεχείς επιθέσεις που δέχονταν η Κύπρος, οι ανατολικές ακτές της Μεσογείου και η Αίγυπτος είχαν ως αποτέλεσμα την οικονομική τους αποδυνάμωση. Οι καταστροφές αυτές, σύμφωνα με τις αιγυπτιακές μαρτυρίες, αποδίδονται στους λαούς της Θάλασσας, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν και οι Αχαϊβάσα. Ανεξάρτητα από την υπόθεση ότι μπορεί ανάμεσα σ’ αυτούς τους λαούς να ήταν και κάποιοι Αχαιοί, το αποτέλεσμα των επιδρομών μάλλον ήταν μοιραίο και για τους Μυκηναίους.
Μολονότι το Αιγαίο και τα μυκηναϊκά κέντρα δε θίχτηκαν άμεσα από τις επιθέσεις, εντούτοις οι καταστροφές των παράκτιων περιοχών της Εγγύς Ανατολής περιόρισαν και στο τέλος τερμάτισαν τις εμπορικές επαφές, που ήταν ζωτικής σημασίας για τους Μυκηναίους. Η απώλεια των αγορών της Ανατολής φαίνεται ότι κλόνισε την οικονομία των ανακτόρων και συνέβαλε βαθμιαία αλλά σταθερά στη διάλυση του μυκηναϊκού κόσμου. Η καταστροφή ίσως να ολοκληρώθηκε από εσωτερικές διενέξεις, δυναστικές έριδες και συγκρούσεις ανάμεσα στα μυκηναϊκά κέντρα.
(15μονάδες)
2.β. Ποιας παράταξης ήταν εκπρόσωπος ο Κίμωνας και ποια πολιτική ακολούθησε μετά τους περσικούς πολέμους μέχρι τον εξοστρακισμό του (461 π.Χ.);
ΣΕΛ. 99: Ο Κίμων, εκπρόσωπος της αριστοκρατικής παράταξης, ήταν υπέρ της συνεργασίας με τη Σπάρτη. Ως αρχιστράτηγος της συμμαχίας εργάστηκε για τη στερέωση της αθηναϊκής δύναμης και την αντιμετώπιση των Περσών. Η σημαντικότερη από τις στρατιωτικές ενέργειές του ήταν η νικηφόρα αντιμετώπιση των Περσών στις εκβολές του Ευρυμέδοντος ποταμού στις Μικρασιατικές ακτές (περίπου το 467 π.Χ.). Ωστόσο, η φιλολακωνική πολιτική που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα την πολιτική του ήττα και τη διακοπή των φιλικών σχέσεων Αθήνας και Σπάρτης, όταν οι Λακεδαιμόνιοι απέπεμψαν αθηναϊκή στρατιωτική δύναμη που είχε σταλεί για να τους συνδράμει στη διάρκεια εξέγερσης των ειλώτων της Μεσσηνίας (Γ Μεσσηνιακός πόλεμος, 464-455 π.Χ.).
Στην Αθήνα την περίοδο αυτή συνέβησαν πολιτικές ανακατατάξεις. Οι δημοκρατικοί επικράτησαν με αρχηγό τον Εφιάλτη και περιόρισαν τις δραστηριότητες των αριστοκρατικών13. Ο Κίμων εξοστρακίστηκε (461 π.Χ.) και η φιλολακωνική πολιτική του εγκαταλείφθηκε οριστικά. Μετά τον εξοστρακισμό του Κίμωνα δολοφονήθηκε ο Εφιάλτης και αρχηγός των δημοκρατικών αναδείχθηκε ο Περικλής.
(10 μονάδες)
