Ένα από τα βασικά θέματα που επεξεργαζόμαστε στο Νηπιαγωγείο είναι η γνωριμία με το σώμα μας και τον εαυτό μας. Έτσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε κι εμείς. Αρχικά, τα παιδιά μίλησαν για τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά. Κοίταξαν τον εαυτό τους στον καθρέπτη και περιέγραψαν το πρόσωπό τους. Άλλος έχει ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια, ή ξανθά μαλλιά και καστανά μάτια ή καστανά μαλλιά και μάτια κλπ.
Στη συνέχεια, αποτυπώσαμε τις περιγραφές σε έναν πίνακα διπλής εισόδου και κάναμε συγκρίσεις.
Τα παιδιά αποτύπωσαν το πορτρέτο τους σε μια ζωγραφιά και φτιάξαμε καδράκια.
Στη συνέχεια, μετρήσαμε το ύψος μας. Κάναμε και πάλι συγκρίσεις.
Περάσαμε στο σώμα μας. Μιλήσαμε για τα μέρη του σώματός μας (κεφάλι, χέρια, κορμός, πόδια κλπ) και ακούσαμε και χορέψαμε σχετικά τραγούδια.
Τι υπάρχει όμως εσωτερικά στο σώμα μας; Αρχικά, ψηλαφήσαμε τα κόκαλα που έχουμε σε διάφορα μέρη του σώματός μας. Παρακολουθήσαμε βίντεο, όπου μάθαμε για τον σκελετό μας.
Στη συνέχεια, είδαμε φωτογραφία από χαρούμενους σκελετούληδες που κάνουν διάφορες φιγούρες και τις μιμηθήκαμε.
Παίξαμε κι ένα παιχνίδι. Τα παιδιά έγιναν κι αυτά σκελετούληδες. Στο άκουσμα της μουσικής χόρευαν χαρούμενα. Όταν σταματούσε η μουσική έπαιρναν μια πόζα.
Έπειτα, φτιάξαμε κι εμείς χαρούμενους σκελετούληδες με μπατονέτες!
Συζητήσαμε ποια είναι τα όργανα που προστατεύει ο σκελετός μας. Αναφερθήκαμε στον εγκέφαλο, την καρδιά, τους πνεύμονες και στο πεπτικό μας σύστημα. Παρακολουθήσαμε σχετικά βιντεάκια. Διαβάσαμε το παραμύθι «Μάκης ο Ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι» και τα παιδιά κατανόησαν καλύτερα τις διεργασίες του πεπτικού μας συστήματος.
Ακόμη, έφτιαξαν τον εαυτό τους ξεκινώντας από τα εσωτερικά όργανα (εγκέφαλος, πνεύμονες, πεπτικό σύστημα, καρδιά και φλέβες), συνεχίζοντας με τον σκελετό τους που υπάρχει για να προστατεύει τα όργανα αυτά και να στηρίζει το σώμα και τέλος το εξωτερικό μέρος του σώματος.
Τέλος, παρατηρήσαμε έναν πίνακα ζωγραφικής του Κιθ Χάρινγκ με ανθρώπινα σώματα.
Τα παιδιά παρατήρησαν και περιέγραψαν τον πίνακες και προσπάθησαν να μιμηθούν τις στάσεις που είχαν οι φιγούρες.
Έπειτα, κάθε ομάδα ανέλαβε να φτιάξει τη δική της ανθρώπινη φιγούρα. Κάθε ομάδα, λοιπόν, σκέφτηκε μια πόζα για να φτιάξει τη φιγούρα της και την σχεδιάσαμε σε χαρτί του μέτρου. Ένα παιδί από κάθε ομάδα έγινε η φιγούρα και τα υπόλοιπα μέλη τοποθετούσαν τα μέλη του σώματός του πάνω στο χαρτί του μέτρου όπως ήθελε ο καθένας και με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού φτιάχτηκε το περίγραμμα με μολύβι. Τα παιδιά της κάθε ομάδας ζωγράφισαν τη φιγούρα τους και ιδού το αποτέλεσμα.