“Τα σκουπίδια κάτω δεν πετώ, διατηρώ το περιβάλλον καθαρό”

Στα πλαίσια της θεματικής μας για την Ανακύκλωση, πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο γειτονικό μας πάρκο, όπου τα παιδιά πάνε καθημερινά και παίζουν μετά το σχολείο. Τα παιδιά μας είπαν ότι συναντούν συχνά σκουπίδια στο πάρκο αυτό και σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να πάμε όλοι μαζί να μαζέψουμε τα σκουπίδια και να αφήσουμε μηνύματα, ώστε να ευαισθητοποιήσουμε τους επισκέπτες του πάρκου για να μην πετούν σκουπίδια. Έτσι, τα παιδιά προετοίμασαν τα μηνύματα πριν την επίσκεψη στο πάρκο.

Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε το πάρκο για να το καθαρίσουμε. Φορέσαμε τα γάντια μας και ξεκινήσαμε…

Δυστυχώς μαζέψαμε αρκετά σκουπίδια, τα οποία δεν είναι κατάλληλα για ανακύκλωση στις συνθήκες που τα βρήκαμε.

Και φυσικά δεν ξεχάσαμε να κρεμάσουμε σε διάφορα σημεία του πάρκου τα μηνύματα των παιδιών.

Ευχόμαστε να βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι, ώστε τα παιδιά να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες που θα σέβονται το περιβάλλον και αυτό θα το μεταδώσουν και σε άλλους!!!

Στα πλαίσια της θεματικής μας για την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, αλλά και του Σχεδίου Δράσης με θέμα τη Φιλαναγνωσία που υλοποιούμε στο νηπιαγωγείο μας τη φετινή σχολική χρονιά, μαζευτήκαμε όλοι μαζί, μαθητές και εκπαιδευτικοί, και των δύο τμημάτων να διαβάσουμε το παραμύθι της Χριστίνας Κασιντή «Οι περιπέτειες μιας σακούλας».

Πριν την ανάγνωση του παραμυθιού παρουσιάσαμε στα παιδιά μια σακούλα. Πώς μπορεί να την λένε; Από που μπορεί να μας έρχεται; Πώς αισθάνεται η σακούλα μας και γιατί άραγε; Τα παιδιά έδωσαν διάφορες απαντήσεις. Μπορεί να την λένε Παναγιώτα και να ήρθε με τον αέρα από κάπου, να ήταν πεταμένη στο δρόμο κλπ.

Στη συνέχεια, διαβάσαμε το παραμύθι. Η Σούλα δεν είναι μια πλαστική σακούλα σαν όλες τις άλλες…. σκέφτεται, μιλάει και κυρίως αισθάνεται! Νιώθει τυχερή γιατί δεν φορτώνεται ένα ολόκληρο καρπούζι σαν τη φίλη της τη Φιλιώ, αλλά και άτυχη, αφού παρασύρεται στη θάλασσα και τρέμει μήπως φτάσει μέχρι την Αμερική ή διαλυθεί μέσα στο νερό. Η Σούλα ζει απίστευτες περιπέτειες ενώ περιπλανιέται σε στεριά και θάλασσα. Συναντά φίλους της ναυαγούς, τη λεμονόκουπα και το μπουκαλάκι, αλλά και ζώα, ψάρια και πουλιά που προσπαθούν μάταια να την αποφύγουν. Γιατί άραγε βρέθηκε να τριγυρίζει στο λάθος μέρος; Μήπως η Σούλα ανήκει κάπου αλλού; Ανήκει στον κάδο της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ !!!

Ποιον άλλο τίτλο θα μπορούσαμε να δώσουμε στο παραμύθι; Τα παιδιά σκέφτηκαν: «Η σακούλα που ταξίδευε», «Η σακούλα της αγάπης», «Η σακούλα που κατέληξε στην ανακύκλωση».

Στη συνέχεια, παίξαμε παιχνίδια σωματικής έκφρασης. Αρχικά, τα παιδιά έγιναν τα ίδια σακούλες που τα παρέσυρε ο αέρας. Με τη συνοδεία της μουσικής τα παιδιά τριγυρνούσαν σαν σακούλες που τις παρέσυρε ο αέρας και τις ταξίδευε. Όταν σταματούσε η μουσική, ο αέρας έπαυε και οι σακούλες έπεφταν στο πάτωμα. Τι είχαν δει στο ταξίδι τους; Τον ήλιο, τα σύννεφα, το φεγγάρι, την Αμερική, τη θάλασσα και πολλά άλλα.

Στο επόμενο παιχνίδι τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε ψαράκια που κολυμπούσαν στην καθαρή θάλασσα. Με τον ήχο του ταμπουρίνου όμως ένας κίνδυνος τα απειλούσε: μια πλαστική σακούλα που κάποιος την πέταξε στη θάλασσα. Τα ψαράκια έπρεπε γρήγορα να την βγάλουν από τη θάλασσα.

Που πήγε όμως η σακούλα μας όταν την έπιασε ένα μικρό χεράκι; Στον κάδο ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ!!! Ποιους άλλους συνάντησε εκεί; Και τι μπορεί να είπαν; Τα παιδιά ζωγράφισαν τον κάδο ανακύκλωσης, στον οποίο έβαλαν την σακούλα μας και κόλλησαν κι άλλα αντικείμενα που μπαίνουν στον μπλε κάδο. Σκέφτηκαν τι μπορεί να συζήτησαν εκεί. «Πάμε βόλτα σ’ ένα πάρκο», «Πάμε στο εργοστάσιο της ανακύκλωσης να βρούμε κι άλλους φίλους», «Τι κρίμα που είμαστε στον κάδο. Μακάρι να ήμασταν στην παιδική χαρά», ήταν κάποιες από τις απαντήσεις των παιδιών.

Την Τρίτη 6 Μαΐου 2025 πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Λουτρακίου «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», έπειτα από πρόσκληση της υποδιευθύντριας κας Γιούλας Μίχα. Η κυρία Μίχα μας κάλεσε ώστε τα νηπιάκια μας να γνωρίσουν το σχολείο, στο οποίο θα φοιτήσουν την επόμενη σχολική χρονιά, αλλά και για να συμμετέχουν όλα τα παιδιά σε μια δράση φιλαναγνωσίας που η ίδια οργάνωσε.

Όταν φτάσαμε στο 1^ο Δημοτικό μας υποδέχτηκαν η κυρία Μίχα και ο διευθυντής, ο κύριος Συγριμής Δημήτρης.

Στη συνέχεια, περάσαμε μέσα στο σχολείο, στο χώρο που έχουν οργανώσει τη σχολική τους βιβλιοθήκη. Αρχικά, η κυρία Μίχα καλωσόρισε τα παιδιά και έπαιξαν ένα παιχνίδι γνωριμίας. Κάθε παιδί έλεγε το όνομά του και επέλεγε μέσα από ένα κουτάκι ένα χαρτάκι, όπου υπήρχε μια μικρή δοκιμασία ή ερώτηση. Άλλος έπρεπε να πει το αγαπημένο του φαγητό και τι του αρέσει να κάνει στον ελεύθερο χρόνο του, άλλος να μιμηθεί το αγαπημένο του ζωάκι ή να κάνει μια αστεία γκριμάτσα κλπ.

Στη συνέχεια, η κυρία Μίχα είπε στα παιδιά ότι θα διαβάσουν ένα παραμύθι αλλά πριν θα παίξουν. Έτσι, υλοποίησαν δραστηριότητες πριν την ανάγνωση του παραμυθιού.

Αρχικά, τα παιδιά έπαιξαν ένα μουσικο-κινητικό παιχνίδι. Η κυρία Μίχα είχε σκορπίσει στο πάτωμα φεγγάρια και τα παιδιά έπρεπε να περπατούν ανάμεσα από αυτά υπό τον ήχο μουσικής κοιτώντας τα με ένα τηλεσκόπιο που «κρατούσαν» στα χέρια τους. Στο σταμάτημα της μουσικής πήραν από ένα φεγγάρι στα χέρια τους και περπατούσαν με αυτό και πάλι με τον ήχο μουσικής.

Έπειτα, σε μικρές ομάδες τα παιδιά πιασμένα σε κύκλο δημιούργησαν στρογγυλά φεγγάρια. Ένα παιδί είχε στα χέρια του ένα μεγάλο πανί και άλλες φορές έκρυβε μέρος του φεγγαριού δημιουργώντας έτσι μισοφέγγαρα, άλλες φορές σκέπαζε όλο το φεγγάρι και άλλες το άφηνε τελείως ελεύθερο δημιουργώντας την πανσέληνο.

Πώς ονομάζεται αυτό που σκεπάζει το φεγγάρι; Φεγγαροσκεπαστής!! Τα παιδιά απόλαυσαν την ιστορία του «Φεγγαροσκεπαστή» του Puybaret Eric, όπου  ο μικρός Τιμολέων είναι ο καινούριος φεγγαροσκεπαστής. Μόλις πήρε το πτυχίο του από τη Μεγάλη του Κόσμου Σχολή και είναι πανέτοιμος να πιάσει δουλειά στο φεγγάρι. Απόψε κιόλας. Μόνο που μια αναποδιά θα τα χαλάσει όλα. Ο Τιμολέων πρέπει ως το χάραμα να φτάσει στο φεγγάρι. Θα τα καταφέρει; Ένα ποιητικό παραμύθι για τη δύναμη της φιλίας και της αλληλεγγύης. 

Μετά την αφήγηση του παραμυθιού από την κυρία Μίχα, τα παιδιά δημιούργησαν μια ανθρώπινη σκάλα όλα μαζί, τη σκάλα της αλληλεγγύης και της φιλίας.

Επίσης, τα παιδιά έφτιαξαν τις φάσεις της σελήνης με μπισκότα, τα οποία φυσικά στη συνέχεια έφαγαν.

Στη συνέχεια, ένα παιδί πήρε το ρόλο του Φεγγαροσκεπαστή και τα παιδιά του έκαναν ερωτήσεις για να μάθουν γι’ αυτόν. “Πώς τα περνάει στο φεγγάρι;” “Τι άλλο βλέπει από εκεί ψηλά;” “Έχει φίλους;” ήταν κάποιες από τις ερωτήσεις που του έκαναν τα παιδιά.

Τέλος, έπαιξαν ένα ακόμη παιχνίδι, όπου τα μισά παιδιά κρατούσαν ένα πολύχρωμο πανί και τα υπόλοιπα περνούσαν από κάτω.

Και ήρθε η ώρα της αναχώρησης για το σχολείο μας. Η κυρία Μίχα αποχαιρέτησε τα παιδιά με μια καραμελίτσα…

…και μας έδωσε έναν φάκελο για να τον ανοίξουμε στο σχολείο και να υλοποιήσουμε κάποιες δραστηριότητες στην τάξη μας.

Αποχαιρετήσαμε το 1^ο Δημοτικό, όπου τα παιδιά πέρασαν πολύ όμορφα!!!

Την επόμενη ημέρα στην τάξη μας ανοίξαμε τον φάκελο που μας είχαν δωρίσει από το 1^ο Δημοτικό και βρήκαμε μέσα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με τον Φεγγαροσκεπαστή και ένα βιβλιαράκι με την ιστορία, όπου έπρεπε να το εικονογραφήσουν τα παιδιά.

Αρχικά, παίξαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι, το οποίο χάρηκαν πολύ τα παιδιά.

Στη συνέχεια, εικονογραφήσαμε το παραμύθι…

… και δημιουργήσαμε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο που μπορείτε να το δείτε στον σύνδεσμο https://read.bookcreator.com/ga3tCGOaU0hiDqnAQs4GsPpIlJl1/hxnmOVEQTXSRs5L-cEQLew/z57nHXpFT2KFQ6lix7ipGg

Ήταν μια όμορφη εμπειρία για τα παιδιά και ευχαριστούμε πολύ την κυρία Γιούλα Μίχα για την πρόσκλησή της!!!

Το σχολείο μας ανταποκρινόμενο στο “Κάλεσμα για το κίνημα της αγκαλιάς” που εμπνεύστηκε και υλοποίησε το Δημοτικό Σχολείο Σοφικού (https://blogs.sch.gr/dimsofik/schedia-drasis-esoterikis-axiologisis/2024-2025/mathainoyme-kai-dimioyrgoyme-mazi-taxidi-se-ethnika-programmata/quot-to-kinima-tis-agapis-quot/) και παράλληλα με το εργαστήριο δεξιοτήτων με τίτλο “Δεν μαλώνω, δεν μαλώνω, αγκαλιά μεγάλη απλώνω” υλοποίησε δράσεις για να δράσουμε ενάντια στη σχολική βία και να γίνουμε αυτοί που αγκαλιάζονται και όχι αυτοί που χτυπιούνται.

Παίξαμε παιχνίδια με θέμα τις αγκαλιές: “αγκαλιές δύο-δύο”, “αγκαλιές τρεις-τρεις” “αγκαλιές όλοι μαζί”

Η κυρία Αθηνά έγραψε το τραγούδι του σχολείου μας με τίτλο: “Με μια αγκαλιά” και τα παιδιά το τραγούδησαν και το ζωγράφισαν!!!

Και τέλος, φτιάξαμε κατασκευή με τίτλο: “Δεν μαλώνω, δεν μαλώνω, αγκαλιά μεγάλη απλώνω”

Στα πλαίσια του Σχεδίου Δράσης που πραγματοποιούμε στο σχολείο μας τη φετινή σχολική χρονιά με τίτλο: “Μ’ ένα βιβλίο ταξιδεύω, ονειρεύομαι, δημιουργώ…” υλοποιήσαμε μια δράση δημιουργικής γραφής με προσκεκλημένη την Παιδαγωγό και Συγγραφέα Μαρία Φραγκιά στον χώρο του νηπιαγωγείου μας.

Με αφορμή τους μύθους του Αισώπου, κάποιους από τους οποίους είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε με τα παιδιά σε προηγούμενη θεματική ενότητα (βλ. σχετικά https://blogs.sch.gr/1niploutr/?p=1109), τα παιδιά μαζί με την κυρία Φραγκιά δημιούργησαν τον δικό τους μύθο με ήρωες τα ζωάκια που γνώρισαν μέσα από τους μύθους του Αισώπου! Αρχικά, υποδεχτήκαμε την κυρία Φραγκιά στο σχολείο μας και αφού την καλωσορίσαμε, τα παιδιά της ανέφεραν κάποια από τα ζωάκια που θυμούνται από τους μύθους του Αισώπου που είχαμε διαβάσει στην τάξη μας (αλεπού, λελέκι, λιοντάρι, ποντίκι κ.ά.). Επίσης, η κυρία Φραγκιά μας έφερε τους δικούς της φίλους – κάποια πουλάκια. Έτσι, με ήρωες όλα αυτά τα ζωάκια τα παιδιά δημιούργησαν μαζί της τη δική τους ιστορία.

Καθώς δημιουργούσαν την ιστορία, τα παιδιά δραματοποιούσαν σημεία της ιστορίας που έπλαθαν με την παρότρυνση και τις οδηγίες της κυρίας Μαρίας!

Στο τέλος, η κυρία Μαρία μοίρασε στα παιδιά καραμέλες!!!

Ήταν ένα πρωινό που το χαρήκαμε όλοι και πρόσφερε στα παιδιά τη δυνατότητα να δημιουργήσουν και να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους μέσα από μια δράση που ταυτόχρονα τους πρόσφερε χαρά!!!

Όμως η δράση δεν σταμάτησε εδώ!!!

Τις επόμενες ημέρες, τα παιδιά εικονογράφησαν την ιστορία που δημιούργησαν!

Και με τις ζωγραφιές τους δημιουργήσαμε το παραμύθι του σχολείου μας με τίτλο:

“Ο κύκλος της αγάπης και της φιλίας – Μια ομάδα δυνατή όλα τα μπορεί”

Το παραμύθι μας μπορείτε να το δείτε εδώ: 

Λήψη αρχείου

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως την κυρία Μαρία Φραγκιά γιατί μας έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε μέσα σε ένα κλίμα χαράς και όμορφης διάθεσης!!!

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Προγραμματισμού είναι μια πρωτοβουλία βάσης που έχει ως στόχο να κάνει τον προγραμματισμό και τον ψηφιακό γραμματισμό προσιτό σε όλους, με διασκεδαστικό και ενδιαφέροντα τρόπο.

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κώδικα 2024 πραγματοποιείται από τις 14 έως τις 27 Οκτωβρίου 2024, και διοργανώνεται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.  Είναι μια εθελοντική πρωτοβουλία για την προώθηση του ψηφιακού εγγραμματισμού και της συνεργασίας, καθώς και για την στήριξη των παιδιών, των νέων και των ενηλίκων να ζωντανέψουν τις ιδέες τους μέσω του προγραμματισμού και της κωδικοποίησης.  Για δύο εβδομάδες, χιλιάδες δραστηριότητες θα διοργανωθούν σε όλη την Ευρώπη και πέραν αυτής, από σχολεία, εκπαιδευτικούς, βιβλιοθήκες, συλλόγους που ασχολούνται με τον κώδικα, επιχειρήσεις και δημόσιες αρχές.

Αφού διαβάσαμε την παραπάνω ανακοίνωση, αποφασίσαμε να συμμετάσχει και το σχολείο μας στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κώδικα, αφού πλέον η beebot, η μικρή μελισσούλα, έχει γίνει αγαπημένη φίλη των παιδιών και έχουμε ήδη πραγματοποιήσει δραστηριότητες εξοικείωσης με το μικρό μας ρομποτάκι. Έτσι, δηλώσαμε συμμετοχή με τη δική μας δραστηριότητα. Η δραστηριότητα που οργανώσαμε σχετίζεται με τα χρώματα (θεματική που υλοποιήσαμε σε μια από τις προηγούμενες εβδομάδες) και το αγαπημένο ουράνιο τόξο των παιδιών. Θυμηθήκαμε ένα παραμύθι που είχαμε διαβάσει, όπου το ουράνιο τόξο έφυγε, γιατί δεν του έδιναν σημασία. Και πήρε κι όλα τα χρώματα μαζί του. Κι όλα έγιναν άσπρα, γκρίζα και μαύρα. Όμως τα παιδιά το βρήκαν και το έφεραν πίσω. Αυτή τη φορά όμως, ένας κακός δράκος ζήλεψε τα χρώματα του ίδιου του ουράνιου τόξου και τα έκλεψε, αφήνοντας το ουράνιο τόξο άχρωμο. Τα παιδιά της τάξης μας ανέλαβαν την αποστολή να του δώσουν πίσω τα χρώματά του. Τα παιδιά έπρεπε με τις σωστές εντολές να οδηγήσουν την μικρή μας μελισσούλα beebot, να μαζέψει με τη σωστή σειρά τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να του τα δώσει πίσω, ώστε να γίνει και πάλι το πανέμορφο ουράνιο τόξο που όλοι αγαπάμε!

Πόσα χρώματα έχει το ουράνιο τόξο; Και ποια είναι αυτά; Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο για να μάθουμε.

Στη συνέχεια, ζωγραφίσαμε το δικό μας ουράνιο τόξο με τα σωστά χρώματα.

Πραγματοποιήσαμε πείραμα, όπου φέραμε το ουράνιο τόξο στην τάξη μας. Πήραμε χαρτί κουζίνας, και σε κάθε άκρη του τα παιδιά ζωγράφισαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου με τη σειρά. Στη συνέχεια, βάλαμε τις δύο άκρες σε δύο ποτηράκια με νερό και μετά από λίγο σχηματίστηκε το ουράνιο τόξο!!!

Σε φύλλο εργασίας κάθε παιδί χάραξε τη διαδρομή για να οδηγήσει τη beebot στο ουράνιο τόξο περνώντας από κάθε χρώμα με τη σειρά.

Και τέλος, οδηγήσαμε την beebot να μαζέψει με τη σειρά τα χρώματα και να τα δώσει στο ουράνιο τόξο.

Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2024 εορτάστηκε η 11η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, όπου με το σύνθημα: «Αθλούμαστε Μαζί. Δίνουμε ποιότητα στη Ζωή» αφιερώσαμε χρόνο για να αναφερθούμε στην ημέρα αυτή και να πραγματοποιήσουμε αθλητικές δραστηριότητες.

Αρχικά, συζητήσαμε με τα παιδιά για τον Αθλητισμό και τα οφέλη της σωματικής άσκησης στη ζωή μας. Συζητήσαμε για τις αθλητικές δραστηριότητες που συμμετέχουν τα ίδια τα παιδιά και εξέφρασαν τις σκέψεις τους.

Βγήκαμε στην αυλή και πραγματοποιήσαμε αθλητικές δραστηριότητες!

Τέλος, κάθε παιδί πήρε από έναν Έπαινο Συμμετοχής και τονίσαμε ότι σημασία έχει η συμμετοχή μας στον αθλητισμό και όχι η νίκη!!

Σήμερα μας επισκέφθηκε στο νηπιαγωγείο μας η Διοικητής του ΑΤ Λουτρακίου, κυρία Μάρθα Μυστακίδου, και μας μίλησε για την οδική κυκλοφορία και τη συμπεριφορά που πρέπει να υιοθετούμε όταν κυκλοφορούμε στο δρόμο, είτε ως πεζοί, είτε ως οδηγοί, στα πλαίσια του προγράμματος εργαστηρίων δεξιοτήτων που υλοποιήσαμε με τίτλο: “Τον ΚΟΚ αγαπώ. Με ασφάλεια κυκλοφορώ”. Τα παιδιά εξέφρασαν τις σκέψεις τους και απάντησαν σε ερωτήσεις.

Εχθές Δευτέρα 27 Μαϊου είχαμε τη χαρά να έρθουν στο σχολείο μας δύο εθελοντές πυροσβέστες, ο κύριος Μαρίνος Σακέλλης και ο κύριος Σταύρος Σωρότος από το Σύλλογο Πυροπροστασίας Δασών Λουτρακίου-Περαχώρας, για να μιλήσουν στα παιδιά για τις δασικές πυρκαγιές, στα πλαίσια του εργαστηρίου δεξιοτήτων που υλοποιούμε στο σχολείο μας για το Περιβάλλον με τίτλο: “Προστάτεψε τα δάση – Είναι πηγή ζωής”. Αρχικά, μας έκαναν μια παρουσίαση, όπου μας μίλησαν για το πώς μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε σε περίπτωση πυρκαγιάς, ποιο τηλέφωνο πρέπει να καλέσουμε, τι πρέπει να προσέχουμε μέσα στο σπίτι μας για να μην έχουμε φωτιά και μας έδωσαν πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση και έδιναν τις απαντήσεις τους.

Στη συνέχεια, βγήκαμε στην αυλή του σχολείου μας, όπου τα παιδιά έγιναν μικροί πυροσβέστες. Φόρεσαν καπελάκια και πήραν τη μάνικα για να “σβήσουν τη φωτιά”.

Ήταν μια ωραία εμπειρία που την χαρήκαμε όλοι, παιδιά και εκπαιδευτικοί. Ευχαριστούμε πολύ τους εθελοντές πυροσβέστες μας και τους ευχόμαστε καλή δύναμη στο δύσκολο έργο τους!!!