Η 5η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, αποτελεί μια ευκαιρία περισυλλογής αλλά και δράσης. Είναι η ημέρα που μάς υπενθυμίζει ότι η σχέση μας με το φυσικό περιβάλλον καθορίζει όχι μόνο την ποιότητα της ζωής μας, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας. Φέτος, το κεντρικό μήνυμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) εστιάζει στις επιπτώσεις των πλαστικών στο περιβάλλον, αναδεικνύοντας την ανάγκη για συλλογική προσπάθεια προς έναν βιώσιμο, καθαρότερο πλανήτη.

Τα πλαστικά απόβλητα, που συχνά καταλήγουν σε δασικές περιοχές, ρυπαίνουν τα οικοσυστήματα, απειλούν την άγρια ζωή και διαταράσσουν τον φυσικό κύκλο ζωής. Είναι ευθύνη όλων μας να μειώσουμε τη χρήση τους και να επιλέξουμε εναλλακτικές, φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις.

Έτσι, λοιπόν, κι εμείς σε συνέχεια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που έχουμε υλοποιήσει τη φετινή σχολική χρονιά σχετικά με την ανακύκλωση και την προστασία των θαλασσών αλλά και τη δράση ενεργού πολίτη, όπου αναλάβαμε την πρωτοβουλία να καθαρίσουμε το γειτονικό μας πάρκο από τα σκουπίδια, αποφασίσαμε να τιμήσουμε τη σημερινή μέρα. Μαζευτήκαμε παιδιά και εκπαιδευτικοί του σχολείου μας και αναφερθήκαμε στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Τι είναι το Περιβάλλον; Τα παιδιά έδωσαν τις απαντήσεις τους: η θάλασσα, τα ζώα, τα δάση, τα φυτά. 

Παίξαμε ένα παιχνίδι σωματικής έκφρασης. Τα παιδιά σκέφτονται τι ζωάκι ή φυτό θα ήθελαν να είναι. Αρχικά, με συνοδεία μουσικής η φύση κοιμάται.

Στη συνέχεια, η μουσική αλλάζει και με ένα άγγιγμα των εκπαιδευτικών η φύση ξυπνά και τα παιδιά τριγυρνούν στο χώρο αναπαριστώντας το ζωάκι ή το φυτό που έχουν επιλέξει να είναι.

Όταν σταματά η μουσική τα παιδιά παγώνουν. Με ένα άγγιγμα των εκπαιδευτικών κάθε παιδί “ξεπαγώνει” και μας αναπαριστά με παντομίμα το ζωάκι ή το φυτό που έχει σκεφτεί. Οι υπόλοιποι μαντεύουμε.

Διαβάζουμε το παραμύθι του  ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ ΝΙΚΟΛΑ “Θα γίνουμε κύμα”, ένα βιβλίο επίκαιρο όσο ποτέ, που με σύντομο κείμενο και πανέμορφη εικονογράφηση εξηγεί τον αντίκτυπο που έχει η συμπεριφορά μας στο περιβάλλον και μας παρακινεί να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να γίνουμε το κύμα που θα φέρει την αλλαγή. «Ώρα να το χωνέψουμε: Δεν έχουμε άλλο σπίτι. Όλοι μαζί ας αλλάζουμε το μέλλον τον πλανήτη!».

Συζητάμε με τα παιδιά για τη συμπεριφορά των ανθρώπων, που πολλές φορές είναι επιβαρυντική για το περιβάλλον. Ζητάμε από τα παιδιά να σκεφτούν συνθήματα για την προστασία του περιβάλλοντος. “ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ”, “ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ”, “ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΟΧΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΑΚΤΕΣ”, “ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ” είναι κάποια από τα συνθήματα που σκέφτονται τα παιδιά.

Κάνουμε παρέλαση διαμαρτυρίας για το περιβάλλον. Την ώρα που ακούγεται μουσική τα παιδιά κάνουν παρέλαση διαμαρτυρίας. Όταν σταματήσει η μουσική σταματούν και φωνάζουν ένα από τα συνθήματα που σκέφτηκαν.

Παρακολουθούμε βίντεο που μας συμβουλεύει πώς μπορούμε να γίνουμε Περιβαλλοντικοί Ήρωες.

https://www.youtube.com/watch?v=XjYtfHElB-8

Τέλος, δημιουργούμε κατασκευή με το σύνθημα “ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ”.

Αυτήν την εβδομάδα υλοποιήσαμε δραστηριότητες αφιερωμένες στη γιορτή της μητέρας που γιορτάζεται κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το παραμύθι του Βαγγέλη Ηλιόπουλου «Ζητώ μαμά ή Ζήτω η μαμά» που βρίσκεται στο περιοδικό Παράθυρο στο Νηπιαγωγείο. Σε αυτήν την ιστορία μια γατούλα, η Νιάνια έβαλε αγγελία, να βρει άλλη μαμά, αλλά συνειδητοποίησε πως μαμά είναι μόνο μία, αυτή που σε αγαπάει και σε μεγαλώνει και σε φροντίζει ακόμα και αν καμιά φορά γίνεται λίγο αυστηρή. Αφού διαβάσαμε το παραμύθι ζητήσαμε από τα παιδιά να μας πουν τι τους έρχεται στο μυαλό όταν ακούν τη λέξη «μαμά». Αγάπη, συντροφιά, φαγητό, αγκαλιές και φιλιά, βόλτες ήταν οι απαντήσεις των παιδιών.

Στη συνέχεια, ακούσαμε στο google translate τη λέξη μαμά και μητέρα σε διάφορες γλώσσες του κόσμου (αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ρωσικά, κινέζικα, αραβικά κ.α.) και παίξαμε με τη λέξη μαμά. Τα παιδιά κρατούσαν ένα γράμμα της λέξης μαμά και τριγυρνούσαν στο χώρο με τον ήχο του ταμπουρίνου. Όταν το ταμπουρίνο σταματούσε, έπρεπε να μπουν στη σειρά και να σχηματίσουν τη λέξη μαμά.

Σε φύλλο εργασίας κύκλωσαν τη λέξη “μαμά”.

Διαβάσαμε το παραμύθι της Ντέμπι Λιόρι “Θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει”, μια τρυφερή ιστορία που εξερευνά την ατελείωτη αγάπη της μαμάς για τα παιδιά της. Ο Μικρός είναι ένα αλεπουδάκι που βιώνει την αμφιβολία αν η μαμά του θα τον αγαπάει για πάντα και η μαμά του είναι εκεί να του το επιβεβαιώσει ότι θα τον αγαπά ότι κι αν γίνει.

Παίξαμε ένα παιχνίδι σωματικής έκφρασης. Τα κορίτσια της τάξης μας πήραν το ρόλο της μαμάς αλεπούς και τα αγόρια και κάποια κορίτσια έγιναν τα μικρά αλεπουδάκια. Όταν ακουγόταν η μουσική η μαμά-αλεπού περπατούσε χέρι-χέρι με το αλεπουδάκι της. Όταν σταματούσε η μουσική μαμά και αλεπουδάκι έκαναν μια τρυφερή αγκαλιά.

Τι είναι η μαμά;

ΜΙΑ

ΑΓΚΑΛΙΑ

ΜΟΝΟ

ΑΓΑΠΗ

Τα παιδιά σε φύλλο εργασίας συμπλήρωσαν την ακροστιχίδα της μαμάς και ζωγράφισαν τη μαμά τους.

Παρατηρήσαμε τους πίνακες ζωγραφικής του Γιώργου Ιακωβίδη και του Πάμπλο Πικάσο με θέμα τη μητέρα.

Τα παιδιά περιέγραψαν τι έβλεπαν σε κάθε πίνακα. Πώς νιώθει η μαμά σε κάθε πίνακα; Πώς το καταλαβαίνουμε; Τι μπορεί να λέει στο παιδάκι της; Που βρίσκονται η μαμά με το παιδί της; Τι χρώματα έχει χρησιμοποιήσει ο κάθε ζωγράφος; Τα παιδιά αναπαριστούν τους πίνακες.

Στη συνέχεια, φτιάχνουν το δικό τους πίνακα ζωγραφικής με τη μαμά τους και εκείνα.

Ακούσαμε ένα τραγούδι για τη μαμά.

https://www.youtube.com/watch?v=lHo9bLFSyAI

Και φυσικά ετοιμάσαμε ένα αναμνηστικό δωράκι, όπου τα παιδιά εκφράζουν την αγάπη τους στη μαμά τους!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!

Κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα γενεθλίων του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Η καθιέρωση αυτής της ημέρας έγινε το 1966 από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (IBBY).

Με αφορμή αυτή τη γιορτή, αποφασίσαμε φέτος να διοργανώσουμε μια ξεχωριστή εκδήλωση στο Νηπιαγωγείο μας! Τα δύο τμήματα του σχολείου μας ενώθηκαν και οργανώσαμε μια σειρά από δραστηριότητες, εμπνευσμένες από το παραμύθι που διαβάσαμε: «Το Πάσχα της Νόνας Χελώνας» της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Στην ιστορία, ο καμαρωτός κύριος Λαγός, απόγονος του διάσημου λαγού που είχε χάσει από τη χελώνα στον παλιό γνωστό μύθο, είναι βέβαιος ότι το Πάσχα θα σπάσει όλα τα αυγά με το δικό του. Όμως, η σοφή νόνα Χελώνα και τα εγγόνια της του ετοιμάζουν μια έκπληξη! Όλα τα ζώα του δάσους συγκεντρώνονται για να δουν τι θα συμβεί.

Μιλήσαμε με τα παιδιά για τη σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου και τη διαδικασία δημιουργίας ενός παραμυθιού. Κατανοήσαμε πως για να φτάσει ένα βιβλίο στα χέρια μας χρειάζονται τρεις σημαντικοί ρόλοι: ο συγγραφέας που γράφει την ιστορία, ο εικονογράφος που τη ζωγραφίζει και ο εκδότης που την εκδίδει και τη διανέμει στα βιβλιοπωλεία.

Στη συνέχεια, διαβάσαμε το παραμύθι και τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά, συνδέοντάς το με τον γνωστό μύθο του Αισώπου. Αναρωτήθηκαν τι δίδαγμα θα μπορούσε να πάρει ο λαγός από την εμπειρία του και στο τέλος μοιράστηκαν τις εντυπώσεις τους, λέγοντας τι τους άρεσε περισσότερο.

Μετά την ανάγνωση, ήρθε η ώρα του παιχνιδιού!

Οι κυρίες Δήμητρα και Φανή ετοίμασαν μια πασχαλινή κατασκευή με κόκκινα αυγά που είχαν τρύπες.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και διαγωνίστηκαν στο να ρίξουν μπαλάκια μέσα στις τρύπες των αυγών.

Έπειτα, παίξαμε αυγοδρομίες! Οι ομάδες προσπάθησαν να μεταφέρουν αυγά από φελιζόλ χρησιμοποιώντας ένα πλαστικό κουταλάκι, χωρίς να τους πέσουν.

Για το τέλος, δημιουργήσαμε τα «Αυγά της Αγάπης», καθώς το Πάσχα συμβολίζει την αγάπη. Τα παιδιά, χωρισμένα σε τέσσερις ομάδες, διακόσμησαν πασχαλινά αυγά με ζωγραφιές, τις οποίες στη συνέχεια συναρμολογήσαμε σαν παζλ.

Και φυσικά δεν μπορούσαμε να μην κάνουμε το χατίρι των παιδιών, τα οποία σκέφτηκαν να φωτογραφηθούν στην πασχαλινή κατασκευή μας!!!

Η ημέρα αυτή ήταν γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό! Τα παιδιά την απόλαυσαν, όχι μόνο λόγω των παιχνιδιών αλλά και χάρη στο υπέροχο παραμύθι της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, το οποίο πραγματικά κέρδισε τις εντυπώσεις τους!!!

Αυτήν την εβδομάδα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που είναι στις 2 Απριλίου, αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε στον κόσμο των βιβλίων και των παραμυθιών.

Αφόρμηση για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας ήταν η μικρού μήκους animation ταινία με τίτλο: «Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κ. Μόρις Λέσμορ». (οι δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν για την ταινία είναι από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων)

Αρχικά, βάλαμε στα παιδιά να ακούσουν τον ήχο από το 1:10’’ – 2:30’’ χωρίς να βλέπουν την εικόνα και τους ζητήσαμε να μαντέψουν τι πιστεύουν ότι θα παρακολουθήσουμε στην ταινία αυτή. Τα παιδιά απάντησαν: «Πόλεμος με όπλα», «Σεισμός που χαλάει σπίτια», «Ζούγκλα με άγρια ζώα που παλεύουν και δέντρα που πέφτουν», «Λιοντάρι που τρώει ανθρώπους και χαλάει σπίτια».  

Τους λέμε ότι θα παρακολουθήσουμε μια ταινία που έχει τίτλο «Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κ. Μόρις Λέσμορ». Τι φαντάζονται ότι θα δούμε στην ταινία; Τα παιδιά απαντούν «Βιβλία που πετάνε και βρήκαν κάποιον για φίλο», «Άνθρωποι που τους μεταμόρφωσαν σε βιβλία που μιλάνε και πήγαν στη βιβλιοθήκη», «Μαγικά βιβλία που θα πάνε στη βιβλιοθήκη μαζί».

Στη συνέχεια παρακολουθούμε την ταινία.

Ρωτάμε τα παιδιά τι τους τράβηξε την προσοχή. Τα παιδιά απαντούν: «Ο ανεμοστρόβιλος», «Τα βιβλία που χόρευαν και πέταγαν», «Η νεράιδα με τα βιβλία», «Το κοριτσάκι που εμφανίστηκε στο τέλος της ταινίας». Τα παιδιά ζωγραφίζουν ό,τι τους έκανε περισσότερο εντύπωση καθώς ακούν την μουσική της ταινίας.

Παρουσιάζουμε στα παιδιά 8 κάδρα από την ταινία.Τους ζητάμε να βάλουμε με όποια σειρά θέλουμε τις εικόνες αυτές και στη συνέχεια τους λέμε ότι μπορούμε να γράψουμε ένα δικό μας παραμύθι με τις εικόνες αυτές. Τα παιδιά πράγματι δημιούργησαν τη δική τους καινούρια ιστορία και την φτιάξαμε σε ένα book creator. Το αποτέλεσμα βρίσκεται στο παρακάτω λινκ: 

https://read.bookcreator.com/ga3tCGOaU0hiDqnAQs4GsPpIlJl1/lmtclGujQWCzx-3BJr_nWg/xXP0NkbOReeak2VC0rFBzA

Παίζουμε ένα παιχνίδι σωματικής έκφρασης. Τα παιδιά γίνονται μαγικά βιβλία. Την ώρα που παίζει η μουσική της ταινίας τα παιδιά-βιβλία χορεύουν σε κύκλο χέρι-χέρι. Όταν ακούγεται ο ήχος από τον ανεμοστρόβιλο τα παιδιά γίνονται βιβλία που τα παίρνει ο ανεμοστρόβιλος και στροβιλίζονται με ορμή.

Συζητάμε τι μπορούμε να κάνουμε με ένα βιβλίο. Μας κάνει να νιώθουμε χαρά και αγάπη, μας ταξιδεύει σε άλλα μέρη, μας χαλαρώνει, είναι μερικές από τις απαντήσεις που δίνουν τα παιδιά.

Βλέπουμε την εικόνα και συζητάμε ποια είναι τα μέρη ενός αναγνώστη.

Συζητάμε για τα διάφορα είδη βιβλίων που υπάρχουν (παραμύθια, εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά κλπ) και για τα μέρη ενός βιβλίου – εξώφυλλο, οπισθόφυλλο, ράχη.

Πώς πρέπει να μεταχειριζόμαστε τα βιβλία; Υπάρχουν κανόνες; Συζητάμε με τα παιδιά και φτιάχνουμε μια ομαδική εργασία με τους σωστούς κανόνες μεταχείρισης βιβλίων.

Τα παιδιά έχουν εργασία για το σπίτι. Τους ζητάμε να επιλέξουν το αγαπημένο τους βιβλίο ή παραμύθι από αυτά που έχουν στο σπίτι και να μας το παρουσιάσουν στο σχολείο. Διαβάζουμε κι εμείς στην τάξη κάποια από τα παραμύθια που φέρνουν τα παιδιά στο σχολείο.

Φτιάχνουμε σελιδοδείκτες για τα βιβλία μας.

Τα παιδιά έγιναν μικροί συγγραφείς. Αρχικά, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες των 5 και στη μία ομάδα των 6 παιδιών. Σε όλες τις ομάδες δόθηκαν καρτέλες με διάφορες απεικονίσεις.

Σε κάθε ομάδα τα παιδιά επέλεγαν από μια εικόνα το κάθε παιδί και με τις επιλεγμένες εικόνες καλούνταν να σκεφτούν μια ιστορία (την οποία κατέγραφε η εκπαιδευτικός) ξεκινώντας με το «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν…»

Έτσι, δημιουργήθηκαν τρεις μικρές ιστορίες που τις διαβάσαμε στην ολομέλεια. Την επόμενη ημέρα τα παιδιά εικονογράφησαν τις ιστορίες τους και τις φτιάξαμε σε μικρά βιβλιαράκια.

Βιβλίο ομάδας 1

Βιβλίο ομάδας 2

Βιβλίο ομάδας 3

Τα παιδιά μπορούν να δανείζονται τα μικρά μας βιβλιαράκια για να τα δείξουν στους γονείς τους και να τα επιστρέφουν την επόμενη ημέρα για να τα δανειστούν και οι άλλοι συμμαθητές τους!!

Τέλος, παρακολουθήσαμε την ιστορία: «Το βιβλίο που δεν διάβαζε κανείς»