Εκδρομή σήμερα στον Αρχέλωνα: σύλλογο για την Προστασία της θαλάσσιας Χελώνας . Μας υποδέχτηκαν οι εθελοντές του συλλόγου , μας μίλησαν για τις θαλάσσιες χελώνες και τη ζωή τους, για το περιβάλλον που ζουν αλλά και τους πολλους κινδύνους που αντιμετωπίζουν από τους ανθρώπους κυρίως… Και φυσικά επισκεφθήκαμε την παραλία όπου ήδη βρισκόταν εκεί μια φωλιά χελώνας! Παίξαμε αλλά και δημιουργήσαμε, με υλικά που βρήκαμε στην παραλία,τη δική μας χελώνα!!
3ο Εργαστήρι δεξιοτήτων: Φροντίζω το περιβάλλον – κλιματική αλλαγή : Φυσικές καταστροφές, Πολιτική προστασία : “Σεισμός – και τώρα τι κάνω;”
Από το 2ο πρωινό τμήμα
Τα παιδιά, με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού κατά τη συγγραφή, έβαλαν τη φαντασία τους, τη δημιουργικότητά τους, τις γνώσεις τους και δημιούργησαν δικά τους βιβλία.
Μια ακόμη δράση του σχολείου μας, ως ενεργός πολίτης, μας ήταν η συλλογή τροφίμων για την οργάνωση : “Το χαμόγελο του παιδιού “. Φυσικά με τη συμβολή των γονέων του σχολείου μας, μαζεύτηκαν τρόφιμα και παραδόθηκαν στην οργάνωση
Τμήμα 1 – Πρωινό Ωράριο
Ξεκινήσαμε την ενασχόλησή μας με το Πάσχα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο…
Είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλα τα γεγονότα αυτής της δύσκολης περιόδου για το Χριστό, μιας περιόδου γεμάτης συναισθήματα. Συζητήσαμε γι’ αυτά, συζητήσαμε για το τι νιώσαμε, τι σκεφτήκαμε, τι θα κάναμε εμείς, τι θα κάναμε αν βλέπαμε έναν άνθρωπο να έχει υποστεί τόση βία…Νιώσαμε πολύ θλίψη, θυμό, φόβο αλλά και χαρά! Χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες, όσα και τα συναισθήματα που νιώσαμε, και ζωγραφίσαμε. Ποιος, πότε, που κρύφτηκαν αυτά τα συναισθήματα στην Ιστορία του Πάσχα;
Συζητήσαμε για το πραγματικό νόημα αυτής της γιορτής που δεν είναι άλλο από την αγάπη, φυσικά, και συζητήσαμε για τις πράξεις αγάπης που έκανε ο Ιησούς. Οι περισσότεροι τα ονομάζουν “θαύματα”. Και πραγματικά, η Αγάπη είναι ένα μεγάλο θαύμα στη ζωή των ανθρώπων! Ζωγραφίσαμε όποια θαυμαστή πράξη αγάπης μας άρεσε περισσότερο…
και ψηφίσαμε αυτό που άγγιξε τις περισσότερες καρδούλες. Αυτό ήταν η ανάσταση της κόρης του Ιάειρου καθώς ένα μικρό κοριτσάκι είχε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αυτή την πράξη αγάπης τη δραματοποιήσαμε!
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην ασχοληθούμε και με τα έθιμα αυτών των ημερών! Από το νόστιμο έθιμο των κόκκινων αυγών που θέλουν να τσουγκριστούν και από το λαμπερό έθιμο της φωτεινής λαμπάδας που θ’ ανάψουμε την Ανάσταση!
Έτσι, φέραμε στο σχολείο αυγά, τα ζωγραφίσαμε με τις κηρομπογιές μας…
και τα…βαφτίσαμε στην κόκκινη μπογιά! Θαυμάσια! Η κηρομπογιά δε θέλει τη μπογιά κι έτσι, όλα μας τα σχέδια ήταν εκεί, λαμπερά και όμορφα σε ένα κόκκινο ντεκόρ!
Όσα για τις λαμπάδες μας; Αυτές τις φτιάξαμε με τα χεράκια μας! Πήραμε κηρήθρα και φυτίλι, ζεστάναμε, τυλίξαμε και διακοσμήσαμε! Τέλειες!
Να, δείτε πώς!
Όμορφα συναισθήματα, όμορφες στιγμές!
Το Πάσχα πλησιάζει και αρχίσαμε να μιλάμε γι αυτό με αφορμή το βιβλίο: “Η ιστορία του Πάσχα”.
Τμήμα 2 – Πρωινό Ωράριο
Μέσα απ’ αυτό το βιβλίο, είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα γεγονότα αυτής της περιόδου της ζωής του Χριστού και να συζητήσουμε για τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν.
Στη συνέχεια συζητήσαμε τι κάνουμε συνήθως εκείνες τις μέρες και ποιά είναι τα ήθη και έθιμα του τόπου μας αλλά και άλλων περιοχών της Ελλάδας.
Με αφορμή το βιβλίο “Ποιός θα βάψει τα αυγά;”
μιλήσαμε για το τι συμβολίζουν τα κόκκινα αυγά και βάψαμε κάποια για το πασχαλινό μας καλάθι.
Θέλοντας να φτιάξουμε και ένα πολύχρωμο αυγό μιλήσαμε για τον Wassily Kandinski και το έργο του “Μελέτη στο χρώμα:Τετράγωνα με ομόκεντρους δακτύλιους” και αφού παίξαμε λίγο με τους δικούς μας κύκλους, φτιάξαμε πασχαλινά αυγά με την τεχνοτροπία του ζωγράφου.
Φτιάξαμε όλοι μαζί νηστίσιμα κουλουράκια.
Φτιάξαμε το πασχαλινό μας καλάθι για να βάλουμε μέσα τις όμορφες κατασκευές μας.
Τμήμα 1 – Ολοήμερο Πρόγραμμα
Χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά φτιάξαμε την πασχαλινή μας αυγοθήκη αλλά και καλαθάκι ταυτόχρονα
αλλά και τον πασχαλινό μας λαγό
παίξαμε παιχνίδι με το ρομποτάκι μας τη beebot να μαζεύει πασχαλινά αβγά
Ζωγραφίσαμε κοτοπουλάκια
τα παιδιά αποφάσισαν να κάνουν μια παρόμοια δράση : να φέρουν ένα λούτρινο παιχνιδάκι τους και να στήσουμε στην αυλή τους σχολείου μας ένα παζάρι . Έτσι και έγινε . Με τα χρήματα θα αγοραστούν αντιπαρασιτικά φάρμακα για τσιμπούρια και ψείρες και θα δοθούν στο φιλοζωικό τμήμα του Πολιτιστικού συλλόγου Γαργαλιάνων ” Περίτας”.
2 Απριλίου! Είναι τα γενέθλια του μεγάλου παραμυθά! Σίγουρα έχουμε ακούσει πολλά από τα παραμύθια του, σίγουρα έχει εμπνεύσει πολλούς και πολλές για να γράψουν παραμύθια που κοσμούν τις βιβλιοθήκες μας! Η δασκάλα μας, μας έδειξε ένα βιβλίο… Ένα βιβλίο που αναφερόταν στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Πιο συγκεκριμένα, στο άγαλμά του!
Μέσα απ’ τις σελίδες του ξεπήδησαν όλα τα παραμύθια του κι εμείς δε σταματήσαμε να λέμε: “Α! Αυτό το παραμύθι το ξέρω!”, “Κι αυτό το ξέρω!”, “Αυτό είναι το αγαπημένο μου!” Μα, πραγματικά όλοι οι ήρωες ζωντάνεψαν στις σελίδες αυτού του βιβλίου όπως ζωντάνεψε κι εκείνο το άγαλμα από το άγγιγμα του μοναχικού παιδιού! Κάναμε μια διαδικτυακή βόλτα στη γενέτειρα του, στη μακρινή Δανία και μάθαμε την ιστορία του πραγματικού αγάλματος.
Θελήσαμε να γιορτάσουμε τα γενέθλιά του κι εμείς στο νηπιαγωγείο μας και να τον “ζωντανέψουμε” με τον δικό μας τρόπο! Αρχικά, το όνομα του αγαπημένου μας παραμυθά έγινε ακροστοιχίδα. α γράμματα ζωγραφίστηκαν από τα παιδιά με εικόνες από τα παραμύθια του.
Μετά, βιβλία και παραμύθια που μας αρέσουν τα διαβάσαμε σε διαφορετικά μέρη και με διαφορετικούς τρόπους. Απόλαυση ακρόασης και όχι μόνο , στην αυλή του σχολείου μας.
Κι επειδή μας ενέπνευσε κι εμάς, δεν θα μπορούσαμε να μη…”συγγράψουμε” κι εμείς κάτι και να το αφιερώσουμε στα αγαπημένα μας βιβλία! Ο καθένας και η καθεμία από εμάς, είπε μια σκέψη για το τι σημαίνει γι’ αυτόν/η η λέξη “Βιβλίο”. Γρήγορα συνθέσαμε ένα όμορφο…βιβλιο-ποίημα! Όμορφο όσο τα συναισθήματα μας γι’ αυτό!
Κι επειδή θέλαμε να το έχουμε για πάντα μαζί μας, συζητήσαμε με τη δασκάλα μας πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό. Μας έδωσε την ιδέα να φτιάξουμε σελιδοδείχτες οι οποίοι θα μας βοηθούν κατά την ανάγνωση των βιβλίων από τη Δανειστική Βιβλιοθήκη. Μας άρεσε πολύ η ιδέα, οπότε πήραμε χαρτόνια, κόψαμε μακριά παραλληλόγραμμα, τους ζωγραφίσαμε, η δασκάλα μας τους έβαλε χρωματιστές κορδέλες και επάνω γράφτηκε το ποίημα μας! Τέλειοι! Και πολύ βολικοί!
Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, σ΄ ευχαριστούμε πολύ!
Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY), το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Την ημέρα αυτή, στον σχολείο είχαμε την τύχη και την ευκαιρία να παρευρεθεί ο κος Λαυρέντης , συγγραφέας και εικονογράφος . Σαν πρώην μαθητής αλλά και αργότερα μπαμπάς του σχολείου μας δεν αρνήθηκε την πρόταση μας να έρθει και να μας απαντήσει στις ερωτήσεις που είχαμε ετοιμάσει αλλά και να μας λύσει τις απορίες μας σχετικά με την εικονογράφηση ενός βιβλίου, για τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ένας εικονογράφος αλλά και για τις σπουδές του. Μας μύησε στα “μυστικά” του, μας έκανε… μαθήματα εικονογράφησης, γελάσαμε, χαρήκαμε! Και εμείς του χαρίσαμε ένα σελιδοδείκτη που πάνω του είχε ένα ποίημα φτιαγμένο από εμάς γεμάτο με τις σκέψεις & τα συναισθήματα μας για το αγαπημένο μας Βιβλίο! Σε ευχαριστούμε Λαυρέντη!
Κι επειδή, είμαστε κι εμείς πολύ καλοί συγγραφείς και εικονογράφοι, μετά από τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί του αποφασίσαμε να…ξεδιπλώσουμε τα ταλέντα μας με οδηγό ένα από τα βιβλία που είχε εικονογραφήσει…
Κοιτάξαμε τις εικόνες του, είδαμε το διαφορετικό ζωγραφικό ύφος που χρησιμοποιούσε σε κάθε σελίδα, εντοπίσαμε το πόσο εμπνευσμένη ή πόσο αινιγματική μπορεί να είναι μια εικονογράφηση για να τραβήξει το αναγνωστικό ενδιαφέρον και επιλέξαμε την πιο αγαπημένη μας εικόνα. Τη ζωγραφίσαμε, βάλαμε τις ζωγραφιές μας σε μια τυχαία σειρά και γράψαμε λόγια για την ιστορία μας! Και εικονογράφοι και συγγραφείς! Ο κος Λαυρέντης μας πρότεινε ένα εξώφυλλο το οποίο και υιοθετήσαμε με χαρά!
Φέτος αποφασίσαμε να γιορτάσουμε αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για τη χώρα μας εστιάζοντας στην παράδοση. Έτσι, στις αρχές Μαρτίου επισκεφτήκαμε δυο μουσεία της αγαπημένης Καλαμάτας για ένα όμορφο ταξίδι στο παρελθόν, τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών της “Βικτωρίας Γ. Καρέλια” και το Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο. “Τρυπώσαμε” στα χρόνια της γιαγιάς, της γιαγιάς της γιαγιάς μας και είδαμε, νιώσαμε, βιώσαμε πολλά!
Πήραμε μαζί μας κι ένα παραμύθι για να το διαβάσουμε στην τάξη μας!
Φυσικά και το διαβάσαμε! Φυσικά και παρακολουθήσαμε την αφήγηση ενός μαντηλιού που ξεπήδησε από το Μουσείο για να μας πει την ιστορία του! Ακολουθήσαμε τον Χάρτη της Ελλάδας για να δούμε από πού ήταν όλες εκείνες οι φορεσιές που είδαμε στην εκδρομή μας ενώ βρήκαμε στο διαδίκτυο φωτογραφίες από τις παραδοσιακές φορεσιές και τις κολλήσαμε στη σωστή περιοχή της χώρας μας!
Είδαμε τη μεγάλη ποικιλία τους, τις διαφορές και τις ομοιότητές τους και θυμηθήκαμε όλες αυτές τις παραδοσιακές στολές που βλέπουμε στην παρέλαση αλλά και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην πλατεία της πόλης μας το καλοκαίρι. Η δασκάλα μας, μας έδωσε και το δωράκι που είχαμε πάρει από το Μουσείο Βικτωρίας Γ. Καρέλια που ήταν αγόρια και κορίτσια με παραδοσιακές στολές που περίμεναν να τα ζωγραφίσουμε και να “ζωντανέψουμε” την παράδοση στην τάξη μας! Αυτό και κάναμε!
Αυτό που μας έκανε να χαρούμε πάρα, πάρα πολύ ήταν όταν η δασκάλα μας, άνοιξε μια μεγάλη, παλιά τσάντα και…
Οι παλιές φορεσιές βρίσκονται και στην τάξη μας! Είδαμε τα επιμέρους στοιχεία τους, γράψαμε το όνομά τους και τις φορέσαμε! Έτσι, ντυμένοι παραδοσιακά, χορέψαμε το τραγούδι που είχαμε χορέψει και στο Μουσείο! “Μήλο μου κόκκινο” και…βουρ στο παραδοσιακό πανηγύρι!
Αποφασίσαμε να δούμε αν υπήρχαν κι άλλα παραδοσιακά αντικείμενα ή φορεσιές και στα ντουλάπια ή στις τσάντες των σπιτιών μας. Έτσι, ζητήσαμε τη βοήθεια των γονιών μας και δεν πιστεύαμε πόσα πράγματα ήρθαν στην τάξη μας! Τόσα που αποφασίσαμε να φτιάξουμε το “Μουσείο Παράδοσης”! Είδαμε τα εκθέματα…
…γράφουμε τις ταμπέλες των εκθεμάτων, τα τοποθετούμε όμορφα, όμορφα και το μουσείο μας είναι έτοιμο!
Με έμπνευση από ένα παραδοσιακό χαλάκι ζωγραφίσαμε τα δικά μας χαλάκια και κολλήσαμε νήματα για κρόσσια.
…ενώ με έναν αυτοσχέδιο αργαλειό φτιάξαμε το δικό μας χαλάκι που το προσθέσαμε στα εκθέματα του Μουσείου.
Ας ανεβούμε πάνω σε ένα χαλάκι και να ταξιδέψουμε με τη φαντασία μας. Πού άραγε μας πήγε;
Με έμπνευση από τις παραδοσιακές ποδιές, τα κορίτσια έφτιαξαν δικές τους ποδιές, διακοσμώντας τες με το δικό τους γούστο…
…ενώ θελήσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας “χάλκινα” παραδοσιακά σκεύη χρησιμοποιώντας πηλό…
Το Μουσείο μας έγινε πολύ πλούσιο και τα εκθέματά του ήταν φανταστικά! Σίγουρα, όμως, έχουμε και αγαπημένο έκθεμα που το ζωγραφίσαμε στο μπλοκ μας…
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε αινίγματα από αυτά και να δημιουργήσουμε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο που θα το δώσουμε στους γονείς μας. Για να δούμε, θα μπορέσουν να λύσουν τα αινίγματα; Για να δούμε, μπορείτε εσείς να λύσετε τα αινίγματα; Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο και θα το διαπιστώσετε!
Η στολή της τσολιά που φορούσε ο γιος της δασκάλας μας, έγινε εργασία με pixel art
…ενώ ζωγραφίσαμε τους δικούς μας Τσολιάδες και Αμαλίες που…
…Mε το αγαπημένο μας εργαλείο chatter pix, μεταφέραμε τα μηνύματά μας!
Με αφορμή και έμπνευση παραδοσιακά κεντητά σεμεδάκια που έφερε η μαμά ενός φίλου μας, η δασκάλα μας θέλησε να μας διαβάσει ένα καταπληκτικό παραμύθι, μια καταπληκτική ιστορία, που μας μετέφερε στο 1821, στη ζωή που ζούσαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες τότε, κάτω από τον τουρκικό ζυγό.
Όλες οι εικόνες του απεικονίζουν παραδοσιακά κεντήματα, κεντήματα που μας οδήγησαν μέχρι και τον ελληνικό ξεσηκωμό της 25ης Μαρτίου. Ήταν τόσο όμορφα τα κεντήματα και αποφασίσαμε να…κεντήσουμε κι εμείς, έστω κι κεντήσαμε το χαρτί! Η δασκάλα μας, μας έφτιαξε σχέδια στο χαρτί, μας έδωσε βελόνα και κλωστή κι αρχίσαμε το κέντημα!
Αυτό το παραμύθι έγινε η αφορμή για να συζητήσουμε και να μάθουμε πολλά κομμάτια από την ελληνική ιστορία εκείνης της εποχής. Και τι καλύτερο απ’ το ν’ αφήσουμε τους ίδιους τους ήρωες και τις ηρωίδες να μας μιλήσουν μέσα από τα παραμύθια τους! Πρώτη μας…”συνομιλία” με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη! Μάθαμε για τη ζωή και τις ηρωικές του μάχες του ενώ στο χάρτη σημειώσαμε όλες τις τοποθεσίες απ’ όπου πέρασε!
Το ηρωικό του σπαθί ήταν για εμάς έμπνευση. Ήταν κρυμμένο στην τάξη μας κι ο μεγάλος ήρωας μας προέτρεψε να παίξουμε το Παιχνίδι του Κρυμμένου Σπαθιού! Ακολουθήσαμε τις οδηγίες που μας διάβαζε η δασκάλα μας και…το βρήκαμε!!!
Το βάλαμε στο αυτί και αυτό…μας “ψιθύρισε” τις περιπέτειές του! Μα, πόσα έχει ζήσει αυτό το σπαθί!!
Μετά μας συστήθηκε η Μπουμπουλίνα!
. Μάθαμε για τη ζωή της, τα καράβια της, τη γενναιότητά της. Είδαμε και τη σημαία των Σπετσών, του αγαπημένου νησιού της και τα σύμβολα που είχε επάνω μας είπαν τους συμβολισμούς τους. Άγκυρα λόγω της ναυτικής παράδοσης, σταυρός λόγω της θρησκείας, δόρυ για τη γενναιότητα των Σπετσιωτών, φίδι για να γίνουν φίδια και να δαγκώσουν τον κατακτητή αλλά και ένα περιστέρι που τρώει τη γλώσσα του φιδιού. Εντυπωσιαστήκαμε! Αν η τάξη μας είχε δική της σημαία, τι σύμβολα θα είχε επάνω; Τι μας αντιπροσωπεύει;
Μα! Τέτοια σημαία δεν έχει ξαναυπάρξει!!
Στη συνέχεια μας συστήθηκε ο μικρός Λάμπρος, γεννημένος στο Μεσολόγγι, ο οποίος μας αφηγήθηκε τη ζωή του και την τραγική ιστορική στιγμή της Πολιορκίας και της Εξόδου του Μεσολογγίου.
Νιώσαμε τη μεγάλη δυστυχία και τη μεγάλη πείνα των Μεσολογγιτών αλλά δεν καταλάβαμε πολύ καλά τι σημαίνει “πολιορκία”. Έτσι, την αναπαραστήσαμε μέσα στην τάξη μας και τη ζωγραφίσαμε όπως μπορούσαμε καλύτερα!
Τα καραβάκια που φτιάξαμε για ν’ αναπαραστήσουμε την Έξοδο του Μεσολογγίου μας έδωσαν τη δυνατότητα να επεξεργαστούμε διάφορες μαθηματικές έννοιες…
ενώ τα…βάλαμε σε πλέγμα και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε το pixel art όσο καλύτερα μπορούσαμε! Ομόφωνα αποφασίσαμε ότι αυτό το καράβι που θα φτιάξουμε είναι ο “Αγαμέμνονας” το αγαπημένο καράβι της Μπουμπουλίνας που, θα μπορούσε, να έχει έρθει για να βοηθήσει τους Μεσολογγίτες!
την ημέρα της εθνικής μας εορτής μας επισκέφθηκε το διπλανό τμήμα και τα ίδια τα παιδιά ξενάγησαν και ενημέρωναν για τις ονομασίες και τις χρήσεις αυτών. Αφού τελείωσε η ξενάγηση τα παιδιά του ενός τμήματος χόρεψαν στα παιδιά του άλλου και το αντίστροφο.
ON LINE παιδικά βιβλία συγκεντρώθηκαν σε αυτό το πάντλετ ώστε να τα μπορούν τα παιδιά στο σπίτι. Η ψηφιακή βιβλιοθήκη συμβάλλει στη βελτίωση, τον εμπλουτισμό και τον εκσυχρονισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας, εφόσον αποτελεί καινοτόμο διδακτική πρακτική, ενισχύει τις ψηφιακές δεξιότητες των μικρών μαθητών και καλλιεργεί τις δεξιότητες του 21ου αιώνα χρησιμοποιώντας τις Νέες Τεχνολογίες.
