“Αλληλοσεβασμός και Διαφορετικότητα”

Ο 2ος Θεματικός Κύκλος των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, για το Α1 τμήμα, εντάσσεται στον κύκλο “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ: Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη” και δίνει έμφαση στην επιμέρους θεματική ενότητα της προώθησης του αλληλοσεβασμού και της διαφορετικότητας.

Είναι γεγονός πως φαινόμενα βίας, ρατσισμού, εγωιστικών διαθέσεων, και έλλειψης σεβασμού απέναντι στον εαυτό, τον άλλο και το ευρύτερο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον είναι πολύ συχνά, αυξάνονται ανησυχητικά και κρούουν τον κώδωνα κινδύνου μιας ευρύτερης κοινωνικής παθογένειας. Έτσι προέκυψε η ανάγκη υλοποίησης ενός προγράμματος που προωθεί τον αλληλοσεβασμό και τη διαφορετικότητα ήδη από την προσχολική ηλικία και φαινόμενα όπως τα παραπάνω να εκλείψουν από τις ζωές των παιδιών και μετέπειτα ενηλίκων.

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το βιβλίο “Όταν είμαι ο εαυτός μου” και τονίσαμε την σημασία και την αξία του να είναι κάποιος ο εαυτός του γιατί έτσι είναι πιο χαρούμενος, πιο σίγουρος και πιο ικανός να χτίσει καλές και ειλικρινείς σχέσεις με τους άλλους. Και αφού συζητήσαμε όσα διαβάσαμε, ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε

 

Για να χτίσει ένα παιδί προσχολικής ηλικίας όμως καλή σχέση με τον εαυτό του, πρέπει εκτός από το να:

• Νιώθει αγάπη: Να ξέρει ότι το αγαπάμε όπως είναι, χωρίς όρους.
• Κάνει πράγματα μόνο του: Να το αφήνουμε να δοκιμάζει και να μαθαίνει από τα λάθη του.
• Ακούει καλά λόγια: Να του λέμε μπράβο για τις προσπάθειές του και να του δείχνουμε τα θετικά του.
• Νιώθει ασφάλεια: Να ξέρει ότι είμαστε εκεί για αυτό, ό,τι κι αν γίνει.
• Παίζει και να δημιουργεί: Το παιχνίδι το βοηθάει να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Πρέπει να

• Εκφράζει τα συναισθήματά του: Να το βοηθάμε να καταλαβαίνει τι νιώθει και να το εκφράζει.

Έτσι μέσα από καρτέλες συναισθημάτων τα παιδιά αναγνώρισαν και ονομάτισαν διαφορα συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, απογοήτευση, φόβο, ντροπή, θυμό κ.α

   

Ζωγραφίσαμε το συναίσθημα που θα θέλαμε όλοι να νιώθουμε και συμφωνήσαμε ότι είναι αυτό της ΧΑΡΑΣ

Ξεχωρίσαμε τα ευχάριστα συναισθήματα που μας κάνουν και νιώθουμε όμορφα από τα δυσάρεστα που μας κάνουν και νιώθουμε άσχημα.

Είδαμε σε εικόνες διάφορα περιστατικά που μπορεί να συμβούν στο σχολείο και συζητήσαμε γι αυτά και τα συναισθήματα που προκαλούν καθώς και εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης των δύσκολων αυτών περιστατικών.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχημένη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων όμως μέσα και έξω από το σχολείο είναι ο Σεβασμός.

Τι είναι όμως ο σεβασμός για κάθε παιδί και πως τον φαντάζεται;

Καταγράψαμε με τη μέθοδο καταιγισμού ιδεών όλα όσα ξέρουμε για το σεβασμό και τα ομαδοποιήσαμε για να καταλάβουν και τα παιδιά ότι ο σεβασμός εκδηλώνεται προς διάφορες πλευρές και πως σεβασμό δείχνουμε πρώτα στον εαυτό μας και έπειτα στους άλλους ανθρώπους, στα ζώα, στα αντικείμενα και στη φύση.

Με μαύρο σημειώσαμε τις εικόνες στις οποίες δεν υπάρχει σεβασμός και με κόκκινο τις εικόνες που υπάρχει.

Σεβασμός απέναντι στους άλλους ανθρώπους:

Σεβασμός απέναντι στο Φυσικό μας Περιβάλλον:

 

 

 

Στη συνέχεια τα παιδιά σε ομάδες έδωσαν ανθρώπινη μορφή στον Σεβασμό και τον ζωγράφησαν όπως πίστευαν ότι μοιάζει.

Και επειδή ο σεβασμός εκδηλώνεται με πράξεις τις καταγράψαμε.

Διαβάσαμε το βιβλίο “ο ραφτάκος των λέξεων”

Και φυσικά ο σεβασμός εκδηλώνεται και με όμορφες λέξεις. Έτσι καταγράψαμε τις λέξεις που δείχνουν σεβασμό και μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα:

Στη συνέχεια αναθέσαμε στους εαυτούς μας μία αποστολή στην οποία έπρεπε να σημειώσουμε πόσες πράξεις καλοσύνης θα κάναμε σε διάστημα μίας εβδομάδας…

Και στο τέλος αξιολογήσαμε το εργαστήριό μας.