Ο παράξενος τίτλος της ανάρτησης αντιγράφει τον τίτλο μιας μικρής μονογραφίας μου για την ποίηση και την ποιητική του Θανάση Μαρκόπουλου. Το 2010 με αφορμή την τελευταία συλλογή του ποιητή έγραψα αρχικά μια κριτική για τα φιλόξενα “Πολιτιστικά Δρώμενα” της πόλης μου· κρίμα που το καλό αυτό περιοδικό έπεσε θύμα της οικονομικής κρίσης, ελπίζω να είναι αληθινές οι φήμες ότι ο Δήμος Βέροιας θα το επαναφέρει σε κυκλοφορία σύντομα. Στη συνέχεια καταπιάστηκα με το σύνολο του ποιητικού έργου του Θανάση Μαρκόπουλου και κατέληξα σε καμιά δεκαπενταριά σελίδες που δημοσιεύτηκαν σχεδόν αυτούσιες από τον “Φιλόλογο” στο τεύχος 151 – αδυναμία μεγάλη έχω στο εξαιρετικό αυτό φιλολογικό περιοδικό, ανάμεσα στα άλλα και επειδή με συνδέει με τα φοιτητικά μου χρόνια. Περιλήψεις της μονογραφίας διαβάστηκαν στα Ιωάννινα στο αφιέρωμα στον ποιητή που διοργάνωσε το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013 και πρόσφατα στο αφιέρωμα της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015.

Να ευχαριστήσω την καλή αυτή δημοτική βιβλιοθήκη για την άψογη διοργάνωση και φιλοξενία, με ιδιαίτερη αναφορά στην κ. Στεργιοπούλου Ιωάννα, Διευθύντρια της Βιβλιοθήκης και στην κ. Μαργαρίτη Ελένη, Βιβλιοθηκονόμο οι οποίες σήκωσαν και το βάρος της εκδήλωσης φροντίζοντας κάθε λεπτομέρεια. Εύχομαι ολόψυχα με τη νέα χρονιά να ολοκληρωθεί και η μετακόμιση της Βιβλιοθήκης στο νέο, σύγχρονο και άνετο κτήριο που έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Εύχομαι επίσης ακόμα περισσότερο να στελεχωθεί με το προσωπικό που απαιτείται για μια Βιβλιοθήκη με τέτοιο πλούτο συλλογών και βιβλίων· η υποστελέχωση των βιβλιοθηκών είναι μια χρόνια ασθένεια που με την κρίση επιδεινώθηκε πολύ.

Φωτογραφίες και βίντεο με την αφεντιά μου, τον Δημήτρη Κόκορη και τον Θανάση Μαρκόπουλο εδώ και λίγες ακόμα παρακάτω. Το πλήρες κείμενο της μονογραφίας έχει ανέβει στο Academia (δίνω τον σύνδεσμο στη δεξιά στήλη, ψηλά στη δεύτερη σειρά)