Η τρίτη μας επίσκεψη ξεκινάει για το Σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού μας! Μα πως θα πάμε εκεί; είναι κοντά, μακριά; Μπορεί κάποιος να μας σχεδιάσει το δρόμο; ο μικρός Μπάμπης πήρε τη λαδοπαστέλ κιμωλία και με πολύ χαρά μας σχεδίασε το χάρτη λέει για να μη χαθούμε.Και φυσικά πάντα με βοηθό το Γκούγκλη καταφέραμε να ξεκινήσουμε για το σταθμό…
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός ενημερωθήκαμε από τον πρόεδρο του χωριού μας κ. Πρόεδρε Νίκο Γιαιλατζόγλου λειτουργούσε παλιά κανονικά για τους πολίτες του χωριού και για διάφορους λόγους σταμάτησε η γραμμή για πολλά χρόνια. Σήμερα έμαθα ότι ξανά ξεκίνησε δειλά-δειλά με δυο δρομολόγια την εβδομάδα για Θεσσαλονίκη και Κιλκίς. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τη συγκίνηση μας για τη μεταμόρφωση αυτού του χώρου από τα δεκαπέντε παιδιά εθελοντές ηλικίας 12 έως 17 που εργάστηκαν για ένα χρόνο και έδωσαν χρώμα και ζωντάνια σ’ αυτό τον παλιό σταθμό και δημιούργησαν ένα στέκι για μικρούς και μεγάλους. Φυσικά ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ν. Φιλαδέλφειας συνδράμει με μέσα και χρήματα για ό, τι χρειαστεί.
Μακάρι η φλόγα του εθελοντισμού να ταξιδεύει διαρκώς και να εμπνέει παιδιά και μεγαλύτερους ώστε να ομορφαίνουν το μέρος όπου ζουν μέσα από έξυπνες πρωτοβουλίες.
Μόλις φτάσαμε…ούπς μια πινακίδα με γράμματα και μερικούς αριθμούς πιο κάτω..Τι να λέει άραγε; Να μια ευκαιρία να μάθουμε παίζοντας . Έχει κανείς αυτό το γραμματάκι στο όνομα του;
Ποιος αριθμός είναι αυτός; άλλοι είπαν έξι, άλλοι είπαν εννιά…
Φτάσαμε και στη μεγάλη κρεμαστή κούνια…ξετρελαθήκαμε!!!
Όλοι κουβαλάμε ένα παιδί μέσα μας, ας το δείχνουμε…
Παίξαμε το παιχνίδι σερβιτόρος και πελάτης και δώσαμε τις παραγγελίες μας…
Ανεβήκαμε πάνω στο σταθμό και περιμέναμε μήπως περάσει το τραίνο… είπαμε πολλά μαγικά, αλλά το τραινάκι δεν ερχόταν…την επόμενη φορά θα ξέρουμε τι ώρα θα περάσει και θα το περιμένουμε…
