από την/ον ·0 σχόλια

Ο Προμηθέας φέρνει τη φωτιά στους ανθρώπους (πίνακας του Heinrich Füger, 1751–1818). Πηγή: Βικιπαίδεια

 

 

Ναρθηκοπλήρωτον θηρῶμαι πυρὸς πηγὴν κλοπαίαν

Κάποια φορά, τα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι ξέχασαν το Θεό· έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν, και Θεό δεν λογάριαζαν. Για να τους τιμωρήσει κι’ αυτός, τους πήρε τη φωτιά. Σηκώθηκαν το πρωί οι άνθρωποι, παίρνουν ν’ ανάψουν τη φωτιά, τίποτε. Εκεί που φώναζαν κι’ έκλαιγαν, είδαν σ’ ένα σταυροδρόμι έναν άγγελο, που πουλούσε φωτιά. Πήγα ν’ αγοράσουν. Πόσο κάνει αυτό το κομμάτι; ρωτούσαν. Το ένα σου το χέρι. Πόσο κάνει τ’ άλλο; Τα δυο σου μάτια. Κι’ έτσι κανένας δεν μπορούσε ν’ αγοράσει.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·0 σχόλια

Στο ακόλουθο άρθρο του ο Θ. Τάσιος παρουσιάζει την κατά τη γνώμη του ενδεδειγμένη στάση απέναντι στα μνημεία και γενικότερα την τέχνη. Θίγει τα ζητήματα:

(α) λειτουργία/σκοπιμότητα της τέχνης,

(β) γιατί ο άνθρωπος χρειάζεται την τέχνη.

 

♦

 

Θεοδόσης Τάσιος, Τι τα θέμε τα μνημεία…

 

1. Η επίκληση του παλαιού ρητού «ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος» δεν είναι επαρκής απάντηση στο περί χρησιμότητας των Μνημείων ερώτημα. Ιδίως δε σε εποχές ευλόγως εντεινόμενης χρησιμοθηρίας. Εγώ πάντως («σε κάθε περίπτωση» που λεν κι οι αγράμματοι) θα αποπειραθώ να θυμίσω πόσο χρήσιμα όντως μπορούν να είναι τα μνημεία. Τα οποία, κατά έναν κάπως ευρύτερο ορισμό, είναι προϊόντα διαφόρων σκοπιμοτήτων:

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·0 σχόλια

πηγή: Βικιπαίδεια

 

Η ψευδής αυγή της επιστήμης

Κύμα ενθουσιασμού ξέσπασε στην Αθήνα όταν στο κτήμα του Περικλή βρέθηκε ένα κριάρι με ένα μοναδικό κέρατο καταμεσής του μετώπου του. Ήταν οιωνός; Και αν ναι, τι σήμαινε; Το κριάρι θανατώθηκε και έφεραν το κεφάλι του στον Περικλή, ο οποίος φώναξε τον μάντη Λάμπωνα και τον μέντορά του στη φιλοσοφία Αναξαγόρα. Ο Λάμπωνας μελέτησε το κεφάλι και δήλωσε ότι ήταν προφητικό σημάδι. Το ερμήνευσε ως προμήνυμα ότι ο Περικλής, ο οποίος δεχόταν τότε ισχυρή αντιπολίτευση από μία αριστοκρατική πολιτική παράταξη, θα υπερνικούσε τους αντιπάλους του· το μοναδικό κέρατο σήμαινε ότι ο Περικλής θα γινόταν ο μοναδικός πολιτικός ηγέτης της Αθήνας. Ο ορθολογιστής Αναξαγόρας όμως διέταξε να ανοίξουν το κρανίο στα δύο. Ο εγκέφαλος του κριαριού, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε αναπτυχθεί φυσιολογικά, αλλά ήταν δύσμορφος: είχε συρρικνωθεί στο σημείο που ξεκινούσε η ρίζα του κέρατου. Αυτή ήταν μια σαφής εξήγηση της παραμόρφωσης μέσω της φυσιολογίας.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τάκης Παππάς, Πότε μια χώρα τα πάει καλά;

πηγή εικόνας: liberal.gr

 

Τι σημαίνει για μια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα να «τα πηγαίνει καλά»; Είναι οι μακροοικονομικοί δείκτες; Η ευτυχία των πολιτών; Οι χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα; Όσο κι αν θέλουμε να βρούμε μια μοναδική απάντηση, η πραγματικότητα είναι πάντα πιο σύνθετη. Υπάρχουν όμως πέντε βασικά κριτήρια που μας δείχνουν την πραγματική εικόνα.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γιώργος Στούμπος, Ο θαυμαστός νέος κόσμος της τεχνητής νοημοσύνης

πηγή: Καθημερινή

 

Ο πολιτισμός χαρακτηρίζεται από τη διαχρονική και συνεχή αναζήτηση γνώσης σε όλους τους τομείς της επιστήμης, καθώς και την εξέλιξη της φιλοσοφίας, της τέχνης και της λογοτεχνίας. Αυτή η διαδικασία, που έχει διαρκέσει χιλιετίες, φαίνεται να μεταμορφώνεται απότομα και ριζικά. Η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης (Τ.Ν.) μπορεί, δυνητικά, να παράγει και να αναπαράγει γνώση αυτενεργώντας. Επίσης θα παρέχει τη δυνατότητα άμεσης διάδοσης της γνώσης με ελάχιστο κόστος σε όλους τους πολίτες, στις κοινωνίες, στις κυβερνήσεις, στις επιχειρήσεις, στα πανεπιστήμια και στους χώρους εργασίας.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, “Βυζάντιο η δική μας ιστορία”

 

Ακολουθούν τα βασικά σημεία της διάλεξης:

2΄ Από πού προέκυψε το όνομα Βυζάντιο; Οι Βυζαντινοί δεν χρησιμοποίησαν ποτέ αυτόν τον όρο (Βυζάντιο, Βυζαντινός), αλλά τους όρους Ρώμη, Ρωμανία, Αυτοκράτωρ και Βασιλεύς Ρωμαίων.

Ο όρος είναι των Γάλλων, επειδή η Κωνσταντινούπολη χτίστηκε επάνω στα ερείπια της πόλης του Βύζαντος. Αυτοί άρχισαν να μιλάνε για βυζαντινή ιστορία, για να μην γίνεται σύγχυση με την αρχαία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ουδέποτε οι Άγγλοι το δέχτηκαν. Later Roman Empire, αυτός είναι ο τίτλος του Βυζαντίου για τους Άγγλους και τους Γερμανούς.

Οι Έλληνες αποδέχτηκαν τον όρο Βυζάντιο, αλλά το Βυζάντιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μεσαιωνική ιστορία του Ελληνισμού. Ποιος είναι ο ορισμός του Βυζαντίου; Το Βυζάντιο είναι η οργανική συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είναι ακριβώς αυτό που λέμε εμείς σήμερα Βυζάντιο. Ρωμαϊκό, λοιπόν, ανατολικό τμήμα, εκχριστιανισμένο και εξελληνισμένο, με την Κωνσταντινούπολη ως κέντρο.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: “Βυζάντιο και Ισλάμ”

 

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα κυριότερα σημεία της ομιλίας: 

2΄ “άπιστος” ο ένας για τον άλλον

3΄ Τα τρία ρεύματα του Ισλάμ

οι Βυζαντινοί μέχρι το 622 χρησιμοποιούσαν Άραβες ως μισθοφόρους. Στη συνέχεια, οι Άραβες απασχολούν το Βυζάντιο (ως Σαρακηνοί ή Αγαρηνοί) μέχρι τα τέλη του 11ου αι. Τη σκυτάλη παίρνουν οι Σελτζούκοι, που ιδρύουν το πρώτο Σουλτανάτο (της Ρουμ, δηλαδή Ρωμανίας) στη Μικρασία το 1081. Έχουν σχέσεις εχθρικές αλλά και συνεργασία με το Βυζάντιο. Οι Μογγόλοι στα μέσα του 13ου (περίπου 1245) κατεβαίνουν από τα εδάφη τους και καταλύουν το Σουλτανάτο της Ρουμ. Τότε όλα τα νομαδικά φύλα, που ζούσαν ανάμεσα στο Βυζάντιο και στους Σελτζούκους και οι Βυζαντινοί ονόμαζαν “οδοστάται” (που εμποδίζουν τις επικοινωνίες και συγκοινωνία), καταλαμβάνουν τη δυτική (βυζαντινή) Μικρασία. Είναι τα τουρκομανικά φύλα: Καραμάν, Αϊντίν κλπ. ανάμεσά τους και οι Οθωμανοί (3ο ρεύμα Ισλάμ).

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ λυκείου (15) – αθλητισμός

πηγή: mylos-fx.gr

 

Αθλητισμός

 

Ορισμός (Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής)

το σύνολο των αθλημάτων καθώς και των προβλημάτων ή των ενεργειών που σχετίζονται μ΄ αυτά: Aνδρικός / γυναικείος ~. Ερασιτεχνικός / επαγγελματικός ~. Kλασικός ~. Ο ~ αναπτύχθηκε πρώτα στην αρχαία Ελλάδα. Yφυπουργείο αθλητισμού. || το άθλημα: Kάνω αθλητισμό, αθλούμαι. [λόγ. < γαλλ. athlétisme < athlèt(e) = αθλητ(ής) -isme = -ισμός] 

 

Ορισμός (Χρηστικό Λεξικό Ακαδημίας) 

το σύνολο των αθλημάτων, η συστηματική ενασχόληση με αυτά και γενικότ. η οργανωτική δομή του αθλητικού συστήματος: αγωνιστικός/επαγγελματικός/ερασιτεχνικός/ λαϊκός/μαζικός/σχολικός/ χειμερινός ~. ~ ατόμων με αναπηρίες ή ειδικές ανάγκες/υψηλών επιδόσεων. Γενική Γραμματεία/μουσείο/οργανισμός/πρόγραμμα ~ού. Αγαπώ τον/ ασχολούμαι με τον/διακρίνομαι στον/επιδίδομαι στον/κάνω ~ό. Βλ. αερ~, ναυτ~, πρωτ~, -ισμός. 

κλασικός αθλητισμός & αθλητισμός στίβου: το σύνολο των αθλημάτων της κλασικής αρχαιότητας που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα και (ειδικότ.-καταχρ.) τα αγωνίσματα στίβου (άλματα, δρόμοι, ρίψεις)., μηχανοκίνητος αθλητισμός & μηχανοκίνητα σπορ/αθλήματα: το σύνολο των αθλημάτων που διεξάγονται με μηχανικά μέσα: Οι αγώνες μοτοσικλέτας, η φόρμουλα 1, το τζετ σκι ανήκουν στον ~ο ~ό. [< γαλλ. athlétisme] 

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αρχαία Ελληνικά Γ΄ λυκείου (22) – 21η θεματική ενότητα, Η νέα οικουμένη

Ο Ζήνων ο Κιτιεύς (334 π.Χ. – 262 π.Χ.) ήταν φιλόσοφος από το Κίτιο, ο οποίος δημιούργησε τη φιλοσοφική σχολή του στωικισμού στην Αθήνα. (πηγή: Βικιπαίδεια)

 

Κείμενο αναφοράς: Πλούταρχος, Περὶ Ἀλεξάνδρου τύχης καὶ ἀρετῆς, 6 329Α-D

 

Βασικά σημεία

1. Ζήνων ο Κιτιεύς.

2. Η νέα οικουμένη: χαρακτηριστικά της πολιτείας του Ζήνωνα.

3. Η πολιτική του Αλεξάνδρου.

4. Γλωσσικές παρατηρήσεις.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αρχαία Ελληνικά Γ΄ λυκείου – αδίδακτο (7) – Ἰσοκράτης, Εὐαγόρας 80-81

Ο ρήτορας Ισοκράτης

 

Ἰσοκράτης, Εὐαγόρας 80-81

Ο συγκεκριμένος λόγος είναι ένα μεταθανάτιο εγκώμιο του Ευαγόρα, του βασιλιά της Σαλαμίνας της Κύπρου. Στο παρακάτω απόσπασμα ο ρήτορας προτρέπει τον γιο του Ευαγόρα, τον Νικοκλή, να μιμηθεί τον πατέρα του, να φανεί αντάξιός του και να μεγαλουργήσει.

 

Ἐμὸν μὲν οὖν ἔργον καὶ τῶν ἄλλων φίλων τοιαῦτα καὶ λέγειν καὶ γράφειν ἐξ ὧν μέλλομέν σε παροξύνειν ὀρέγεσθαι τούτων, ὧνπερ καὶ νῦν τυγχάνεις ἐπιθυμῶν: σοὶ δὲ προσήκει μηδὲν ἐλλείπειν ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐν τῷ παρόντι καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον ἐπιμελεῖσθαι καὶ τὴν ψυχὴν ἀσκεῖν, ὅπως ἄξιος ἔσει καὶ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων. Ὡς ἅπασι μὲν προσήκει περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι τὴν φρόνησιν, μάλιστα δ᾽ ὑμῖν τοῖς πλείστων καὶ μεγίστων κυρίοις οὖσιν. Χρὴ δ᾽ οὐκ ἀγαπᾶν, εἰ τῶν παρόντων τυγχάνεις ὢν ἤδη κρείττων, ἀλλ᾽ ἀγανακτεῖν, εἰ τοιοῦτος μὲν ὢν αὐτὸς τὴν φύσιν, γεγονὼς δὲ τὸ μὲν παλαιὸν ἀπὸ Διός, τὸ δ᾽ ὑπογυιότατον ἐξ ἀνδρὸς τοιούτου τὴν ἀρετήν, μὴ πολὺ διοίσεις καὶ τῶν ἄλλων καὶ τῶν ἐν ταῖς αὐταῖς σοι τιμαῖς ὄντων. Ἔστι δ᾽ ἐπὶ σοὶ μὴ διαμαρτεῖν τούτων: ἂν γὰρ ἐμμένῃς τῇ φιλοσοφίᾳ καὶ τοσοῦτον ἐπιδιδῷς ὅσον περ νῦν, ταχέως γενήσει τοιοῦτος οἷόν σε προσήκει. 

Συνεχίστε την ανάγνωση