Η επίσκεψή μας στη Βιβλιοθήκη των Φιλιατρών μας άφησε έντονες αναμνήσεις και μεγάλο ενδιαφέρον για τα βιβλία! Μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητές μας μ’ αυτό προέκυψαν και δυο πολύ ενδιαφέρουσες συγγραφικές προσπάθειες.
Αρχικά, τα παιδιά μίλησαν για το τι ξέρουν για τα βιβλία, πώς τα νιώθουν, τι μπορούν να κάνουν μ’ ένα βιβλίο αλλά και πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντί του. Όλα αυτά, έγιναν το πιο κάτω ποιηματάκι, το οποίο στη συνέχεια το μετατράπηκε σε τραγούδι με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης..
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ
Τα βιβλία που ξέρω εγώ
Έχουν εξώφυλλο σκληρό
Και άλλα μαλακό
Έχουν σελίδες μεγάλες ή μικρές
Με μονόχρωμες
Ή πολύχρωμες ζωγραφιές
Μας ταξιδεύουν
σε κόσμους άλλους
Μικρούς ή και μεγάλους
Ιδέες μας δίνουν για να σκεφτόμαστε,
Να προβληματιζόμαστε
Και καθόλου να μη βαριόμαστε
Πετάμε, μαζί τους, από τον ουρανό
Στη θάλασσα μέσα βαθιά
Και από εκεί σε δάσος με ζώα πολλά
Συναισθήματα πολλά γεμίζουμε
Χαρά, λύπη, θυμό, έκπληξη και φόβο
Αγωνία και αγάπη πλημμυρίζουμε
Τα βιβλίο τα διαβάζουμε
Τα σεβόμαστε
Και με άλλους τα μοιραζόμαστε
Επόμενο ποίημα, πάλι με θέμα τα αγαπημένα μας βιβλία;
Η έμπνευση, όμως, δεν σταμάτησε εκεί! Ο Διονύσης είχε την ιδέα να φτιάξουμε κι άλλο ένα ποίημα αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας τις παρακάτω εικόνες…
…που δείχνουν την πορεία της ιδέας μέχρι να γίνει βιβλίο. Τα παιδιά τις έβαλαν στη σειρά, τις περιέγραψαν…
…και κατόπιν έβαλαν λόγια στίχους σ’ αυτές. Δεν θέλησαν να συνοδεύσουν το βιβλιο-ποίημα, όπως το αποκάλεσαν, με μουσικά όργανα αλλά έκαναν μουσική με τα ίδια τα σώματά τους! Σε κάθε στίχο και άλλη κίνηση! Είχε δυσκολία να θυμηθούν τις κινήσεις, στην αρχή, αλλά στο τέλος τα κατάφεραν θαυμάσια. Το ηχογράφησαν, το χόρεψαν και σας το παρουσιάζουν!
Σ’ ευχαριστούμε αγαπημένο βιβλίο!!
