Καθώς πλησιάζει η εθνική μας εορτή για την 28η Οκτωβρίου 1940, διαλέξαμε από τη βιβλιοθήκη μας το κατάλληλο βιβλίο!
Η κυρία μας, μας διάβασε αυτό το δύσκολο κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας, μας μίλησε για τους αγώνες των Ελλήνων και για εκείνο το ηρωϊκό “ΟΧΙ” που είπαν στον πόλεμο που έφερναν μαζί τους οι Ιταλοί και οι Γερμανοί! Είδαμε και τη σημαία μας, εκείνη τη σημαία που κράταγαν γερά οι φαντάροι στο μέτωπο φωνάζοντας “ΑΕΡΑ”! Την παρατηρήσαμε, μετρήσαμε τις γραμμές της, είδαμε το σχήμα και τα χρώματά της και την ακούσαμε να μας λέει: “Ελευθερία ή θάνατος!”
Μάθαμε από πού πήρε τα χρώματά της…! Εσείς ξέρετε; Η Γαλάτεια Σουρέλη και το παραμύθι της “Ασπρογάλανο πανί” μας έμαθαν ότι τα χρώματα αυτά αντικατοπτρίζουν την αγνότητα των ψυχών των Ελλήνων, που θέλουν μόνο την ειρήνη, αλλά και τη θάλασσα με τον γαλανό ουρανό που είναι αναπόσπαστα στοιχεία της πατρίδας μας! Δραματοποιήσαμε το παραμύθι και το κάναμε θεατρικό για την επετειακή γιορτούλα του σχολείου μας!
Παίξαμε με τη σημαία μας! Ναι! Γίναμε ρομποτάκια και οι φίλοι μας κωδικοποίησαν τη διαδρομή μας για να φτάσουμε μέχρι την αγαπημένη μας σημαία. Ε, κι αν έγιναν κάποια λαθάκια τι πειράζει; Εμείς μαθαίνουμε από αυτά! Στο τέλος, όμως, φτάσαμε και ήμασταν πολύ υπερήφανοι που τα καταφέραμε!
Όμως, βρήκαμε για άλλη μια φορά ευκαιρία να εξασκηθούμε στους αριθμούς. Πόσες σημαίες έχει κάθε ομάδα; Ε;
Η κυρία μας, μας έδειξε έναν πίνακα ζωγραφικής. Μας είπε πως τον έχει ζωγραφίσει ένας σπουδαίος έλληνας ζωγράφος, ο Αλέκος Φασιανός, και μας ζήτησε να της πούμε τι και ποιος πιστεύουμε ότι είναι αυτός που εικονίζεται στον πίνακα. Ουου! Της είπαμε πολλές ιδέες μας!
” Είναι έναν νεράιδος, ο νεράιδος της σημαίας”, “Όχι, είναι κορίτσι, έχει μακριά μαλλιά…Αλλά και ο συμμαθητής μας έχει πιο μακριά μαλλιά, άρα, μήπως είναι και άντρας και γυναίκα;”, ” Κρατάει τη σημαία γιατί πάει στην παρέλαση της πόλης του..” “Δε φοράει ρούχα γιατί κάνει ζέστη…” “Δεν κοιτάει μπροστά, κοιτάει στο πλάι γιατί κάτι βλέπει, μάλλον σοβαρό γιατί το βλέμμα του είναι ανήσυχο…” “Κυρία, εγώ νομίζω ότι είναι άγγελος, οι άγγελοι έχουν φτερά άσπρα μου έχει πει η γιαγιά μου…”
Και όλοι συμφωνήσαμε! Πράγματι! Δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από έναν άγγελο ειρήνης! Η κυρία μας, μας είπε το όνομα του πίνακα, “Σημαιοφόρος”, αλλά εμείς τον βαφτίσαμε αλλιώς και οραματιστήκαμε ότι κοιτάζει όλα αυτά που είναι άσχημα πάνω στη Γη και τρέχει με την ελληνική σημαία να τα διορθώσει! Θελήσαμε κι εμείς να γίνουμε άγγελοι ειρήνης! Πήραμε τη σημαία μας και την κρατήσαμε ψηλά με καμάρι! Πήραμε τη στάση που μας άρεσε πιο πολύ και φωνάξαμε δυνατά “Ειρήνη”!
Αλλά, σαν άγγελοι ειρήνης, εμείς τι θα θέλαμε να αλλάξουμε/διορθώσουμε στη Γη μας; Τι θα κάναμε και σε ποιους; Πώς θα φέρναμε την ομορφιά σε όλο τον Πλανήτη; Σκεφτήκαμε, σκεφτήκαμε, και ζωγραφίσαμε τις επιθυμίες μας! “Μακάρι να γίνουν όλα αυτά που λέτε, παιδιά μου!” είπε η κυρία μας υπερήφανη για τις όμορφες σκέψεις μας! Να δείτε τες κι εσείς!
Φτιάξαμε χάρτινα βαρκάκια, τα βαρκάκια της Ελλάδας και γίναμε οι σημαιοφόροι τους! “Τι σημαίνει για εσάς η λέξη ειρήνη;” ρώτησε η δασκάλα μας… Πολλά πράγματα, αγνά, απλά, χρωματιστά, καθημερινά…όπως είναι μια ειρηνική ζωή! Τα γράψαμε στα γαλανόλευκα βαρκάκια μας και δώσαμε υπόσχεση ότι, πάντα, θα οδηγούμε το καράβι της Ελλάδας προς την ειρήνη και ποτές προς τον πόλεμο και τη βία!
Παίξαμε μαθηματικά με την ημερομηνία 1940
Φτιάξαμε έναν κώδικα αντιστοίχισης γραμμάτων με το πρώτο γράμμα κάθε εικόνας . Το όνομα ενός καραβιού θα εμφανιστεί. Ας το ζωγραφίσουμε
Χρόνια πολλά Ελλάδα! Χρόνια πολλά Σημαία! Χρόνια πολλά Ειρήνη!