Με το Δήμο Περιστερίου μας συνδέει μια “φιλία” ετών, καθώς σταθερά συγκεντρώνουμε πλαστικά καπάκια συμμετέχοντας στη δράση “Ανακυκλώνω καπάκια , βοηθάω -κινούμαι” με υπεύθυνο τον κο Μπάμπη Δούναβη , ο οποίος και μας υποδέχτηκε στην είσοδο του Άλσους προκειμένου να μιλήσει στα παιδιά για το σκοπό της δράσης . Μας είπε ότι ο ίδιος γεννήθηκε με μια ασθένεια που δημιουργούσε μερική ατροφία στα κάτω άκρα αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να περπατά και να αθλείται . Όταν, όμως, ήταν 10 χρονών, με το αμάξι του μπαμπά του είχε ένα ατύχημα και έμεινε για έξι μήνες στο γύψο με αποτέλεσμα οι μυες να ατροφήσουν εντελώς και έκτοτε είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ο κύριος Χρήστος γονέας νηπίου που μας συνόδευε μας είπε ότι για δεκαπέντε χρόνια εργαζόταν ως προπονητής επιτραπέζιας αντισφαίρισης ( πινγκ πονγκ) ατόμων με κινητικά προβλήματα και τον είχε εντυπωσιάσει το πάθος και η θέλησή τους να φτάσουν ψηλά. Μας ξενάγησε στο καθαρό και περιποιημένο άλσος με τις χελώνες να τρώνε αμέριμνα τα χορταράκια τους και πολλά αγάλματα με μορφές της μυθολογίας να ξεπροβάλλουν παντού. Στο θεατράκι καθήσαμε για φαγητό μετά μουσικής αφού εκείνη την ώρα ένας μουσικός σύλλογος έκανε πρόβες. Κάναμε βόλτα και στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής γνωρίζοντας τα σήματα της τροχαίας . Η καλύτερη στιγμή , βέβαια, ήταν όταν πήγαμε στις δύο παιδικές χαρές όπου τα παιδιά ξέδωσαν και “χόρτασαν” παιχνίδι!
Στο σχολείο , ο καθένας/μία ζωγράφισε τις εντυπώσεις του/της από τη σημερινή μας εκδρομή.
Περάσαμε αξέχαστα!!!
Ευχαριστούμε θερμά την κα Λένα και τον κο Χρήστο που μας συνόδευσαν.
