Από το αφιέρωμα στον ποιητή και κριτικό λογοτεχνίας Θανάση Μαρκόπουλο που διοργάνωσε το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 8 μ.μ. στον Πολιτιστικό Πολυχώρο Δημήτρης Χατζής (Παλαιά Σφαγεία). Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον καθηγητή Μωυσή Ελισάφ, (στο μέσον της δεύτερης φωτογραφίας) πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών για τη θερμή υποδοχή και την εξαίρετη φιλοξενία. Στην πρώτη φωτογραφία (από αριστερά) ο Θανάσης Μαρκόπουλος, ο Δημήτρης Κόκορης και η αφεντιά μου. Στην τρίτη οι ίδιοι κατά την παρουσίαση.

Τα Γιάννενα πανέμορφα, μακάρι να είχα χρόνο να μείνω παραπάνω. Ένα όνειρο η λίμνη και τα κάστρα, μας έκανε τη χάρη και ο καιρός να μοιάζει με ανοιξιάτικος. Χρωστώ εδώ μια ανάρτηση για τον Χατζή (έμαθα από τον κ.Ελισάφ πού ήταν τα ταμπάκικα), άντε να δούμε πότε θα μπορέσω να δουλέψω σοβαρά.

Φυσικά, όπως προλέγει ο τίτλος της ανάρτησης, ακολουθεί Γκανάς     

ΓΥΑΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ [Ι]

Μια τέτοια νύχτα, πριν από χρόνια,
κάποιος περπάτησε μόνος, δεν ξέρω πόσα
λασπωμένα χιλιόμετρα.
Νύχτα και συννεφιά χωρίς άστρα.
Ξημερώματα μπήκε στα Γιάννενα.

Στο πρώτο χάνι έφαγε, και κοιμήθηκε
τρία μερόνυχτα. Ξύπνησε απ’ το χιόνι
που έπεφτε μαλακά, στάθηκε στο παράθυρο
κι άκουγε τα κλαρίνα.
Πότε θαμπά και πότε δίπλα του,
όπως τα ’φερνε ο άνεμος.
Κι άκουσε μετά τη φωνή
πεντακάθαρη, από κάπου κοντά,
σαν αλύχτημα και σαν να την έσφαζαν
τη γυναίκα κι ούτε καβγάς ούτε
τίποτε άλλο, χιόνιζε όλη νύχτα στα Γιάννενα.
Ξημερώματα πλήρωσε τι χρωστούσε
και γύρισε στο χωριό του.

Στα πενήντα του θα ’τανε
με γκρίζα μαλλιά και τρεις θυγατέρες
ανύπαντρες, χήρος τέσσερα χρόνια,
με τη μαύρη κάπα στις πλάτες,
και τι χιόνι σήκωσαν τούτες οι πλάτες
κανένας δεν το ’μαθε.

Αντιγράφω το δελτίο τύπου από το facebook και τον πλέον καβαφικό του τοίχο,  άντρο κατώγειον για τους μύστες των καβαφικών μυστηρίων.
Φωτογραφίες εδώ. Αν υπήρξε video, θα ανέβει εν καιρώ.

Ένα από τα κέρδη του facebook  – που το θεωρώ πολύ αξιόλογο εργαλείο ενημέρωσης, ανάπτυξης κοινωνικών σχέσεων και εκπαίδευσης, όταν χρησιμοποιείται δομημένα και με έλεγχο – ήταν και το Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ. Δε θα πω πολλά, μπείτε και ψάξτε. Εγγυώμαι ότι δε θα χάσετε το χρόνο σας, το αντίθετο μάλιστα.

Οι καβαφιστές είμαστε πια ένα είδος στοάς όπου οι μυημένοι επικοινωνούν με νεύματα αόρατα και μισόλογα, όπως ο επίσκοπος Πηγάσιος και ο Ιουλιανός (παραθέτω παρακάτω το ατελές καβαφικό ποίημα) αλλά πρέπει βέβαια να υπάρχει μέριμνα και για τους αμύητους (πάντα χρειάζονται νέα μέλη). Προς την κατεύθυνση αυτή λειτουργεί το αφιέρωμα του  Πολιτιστικού Συλλόγου «Φυσιολάτρη Νίκαιας» με τον τίτλο “150 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΒΑΦΗΣ: Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΥΣΩΝ ΓΕΝΕΩΝ”

Παραθέτω το κείμενο του προσκλητηρίου και όσοι πιστοί, μυημένοι και μη, σπεύσατε για τις (δωρεάν) προσκλήσεις, όσο υπάρχουν ακόμη. Ο γράφων εξασφάλισε ανταπόκριση. Θα υπάρξει και σχετικό βίντεο από την εκδήλωση οπότε θα επανέλθω με τον σχετικό σύνδεσμο.

150 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΒΑΦΗΣ: Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΥΣΩΝ ΓΕΝΕΩΝ

Ένα αφιέρωμα στον ποιητή Κ.Π.Καβάφη και στην οικουμενικότητα του έργου του. Μία ξεχωριστή εκδήλωση μέσα από την οποία ο Καβάφης αναδεικνύεται όπως αρμόζει στο έργο του και στις επόμενες γενιές.

Η δυνάμωση του πνεύματος του ποιητή μέσα από μία μακροχρόνια διαδικασία.
Η διαχρονικότητα και η επικαιρότητα των ποιημάτων του.
Ο Ποιητής των μελλουσών γενεών.

– Επιμέλεια: Πάνος Αμαραντίδης
– Αφήγηση: Κάρμεν Ρουγγέρη
– Απαγγελία ποιημάτων από καταξιωμένους και φερέλπιδες ηθοποιούς
– Μελοποιημένη ποίηση, από χορωδία, κιθάρα και πιάνο
– Ξενάγηση στο «εργαστήριο» του ποιητή μέσω ζωντανής διαδικτυακής σύνδεσης με τον Πρόεδρο της Κοινότητας Αλεξάνδρειας Μαραγκούλη Μανώλη από το σπίτι – μουσείο του Καβάφη.
– Χαιρετισμός / βράβευση των απογόνων Σεγκόπουλου (βασικός κληρονόμος του Καβάφη)/σπάνιο υλικό αρχείου
– Αποφώνηση : Οδυσσέας Χατζόπουλος (εκδόσεις Κάκτος)

Την εκδήλωση συντονίζουν ο Πάνος Αμαραντίδης και η Ζωή Ρηγοπούλου.

Συμμετέχουν:
– Η Χορωδία του Δήμου Νίκαιας-Ρέντη, υπό τη διεύθυνση του Θανάση Μιχαλόπουλου, συνοδεία του Μενέλαου Τσικλίδη
– Η Αλεξάνδρα Μπέμπου, στο πιάνο
– Ο Βασίλης Σαλταγιάννης, τραγουδοποιός
και άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι της Τέχνης (Μέμος Μπεγνής, Γιώργος Τσιδίμης κ.α.)

Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου «Φυσιολάτρη Νίκαιας»

Και το ποίημα που υποσχέθηκα παραπάνω (ρίξτε και μια ματιά στον Σαραντάκο για κάποια περισσότερα στοιχεία):

Ο Επίσκοπος Πηγάσιος

[πιθανή τελική μορφή από την Renata Lavagnini στην έκδοσή της των Ατελών Ποιημάτων του Καβάφη, σελ.106-114].
Αρχική σύνθεση 1920. Επίμονες διορθώσεις και αλλαγές. Ο ποιητής επανέρχεται το 1930 αλλά και πάλι παραμένει σχεδίασμα

Εισήλθαν στον περικαλλή ναό της Αθηνάς
ο Χριστιανός επίσκοπος Πηγάσιος
ο Χριστιανός ηγεμονίσκος Ιουλιανός.
Έκύτταζαν με πόθον και στοργήν τ’ αγάλματα  –
όμως συνομιλούσανε διστακτικώς,
με υπαινιγμούς, με λόγια διφορούμενα,
με φράσεις πλήρεις προφυλάξεως,
γιατί δεν ήσαν βέβαιοι ο ένας για τον άλλον
και συνεπώς φοβούνταν να μη εκτεθούν,
  ο ψεύτης Χριστιανός επίσκοπος Πηγάσιος
  ο ψεύτης Χριστιανός ηγεμονίσκος Ιουλιανός