Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου.
Mέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί.
Τα άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος
Με τους στίχους αυτούς της «Ενδοχώρας» περιέγραψε το νόημα της ποίησης ο Ανδρέας Εμπειρίκος, εμβληματική μορφή του νεοελληνικού υπερρεαλισμού. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Λυκείου Νίκαιας, με τη σειρά τους, αναζήτησαν το νόημα της ποίησης στην εκδήλωση-αφιέρωση που οργάνωσε το σχολείο μας με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης την Πέμπτη 21 Μαρτίου, με τη φροντίδα των φιλολόγων κκ Παναγιώτας Βαδόλα και Βασιλικής Θεοδώρου.
Ανέγνωσαν ποιήματα, άκουσαν μελοποιημένη ποίηση, παρακολούθησαν τις καταγεγραμμένες απόψεις των ίδιων των ποιητών για την τέχνη τους, αλλά κυρίως συζήτησαν για το τι είναι και τι σημαίνει η ποίηση για τον καθένα που εγκύπτει με ενδιαφέρον και προσμονή στο απαιτητικό αυτό λογοτεχνικό είδος.
Η κατάληξη της αναζήτησης δεν ήταν άλλη από το ότι η ποίηση μπορεί να είναι «ανάπτυξη ενός επιφωνήματος», ενός δηλ. συναισθήματος, όπως παρατήρησε ο Βαλερύ, αλλά για κάθε αναγνώστη και αναγνώστρια γίνεται μια «εκδρομή» που «δεν έχει τέλος», όπως ανταπάντησε ο Έλληνας ομότεχνος του Γάλλου δημιουργού.
