Οι ηρωίδες γυναίκες της Ηπείρου που αψηφώντας το κρύο και τις δυσκολίες ανέβαιναν στην Πίνδο για να δώσουν ζεστά ρούχα στους στρατιώτες μας , είναι μορφές που πάντα συγκινούν τα παιδιά. Διαβα΄ζουμε το ποίηαμ ” Μάνα και γιός 1940″ του Νικηφόρου Βρεττάκου , ακούμε το τραγούδι ” Γυναίκες Ηπειρώτισσες” ( Μουσική: Γιώργος Κατσαρός Στίχοι:  Πυθαγόρας  Ερμηνεία: Μαρινέλλα) και αποτυπώνουμε τις δικές μας ηρωίδες …

395590658 607762051360782 6747853795170309222 n

Το τραγούδι

https://www.youtube.com/watch?v=d-mphLx9sgY

56υθ

395474639 369357372097204 3995996837476077476 n

395428005 1265815817434479 6192270333268875482 n 1

394480953 987178845719721 5900006522721074416 n

368097804 987695202297662 919138569428171801 n

393849401 351608777432493 7852406367983640043 n

Φτιάχνουμε το μικρό βιβλίο του 1940

395417231 746972403906814 5885058903832540429 n

Τυπώματα με την ελληνική σημαία

394524338 267723005734747 6029485049806691247 n

394524338 1076248953546354 5285943784466877956 n

Σχεδιάζουμε και το σταυρό που θα βάλουμε στο κοντάρι

395428005 633917275611687 8370421121477252629 n

395054119 712515663605754 5848131858732777981 n

395646041 351893947236915 595585854555056295 n

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα από το ποίημα

Γιάννη Ρίτσου, «Ειρήνη»

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.

Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ’ οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.

………………………………………..

Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παράθυρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ’ άλλο λέγοντας: το φως το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
………………………………………………

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Και τ’ αλέτρια που χαράζουν βαθειές αυλακιές σ’ όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ’ άλλο. Ειρήνη.

Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δόστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό ‘ναι η ειρήνη.

ΑΘΗΝΑ, Γενάρης 1953

Από τη συλλογή Αγρύπνια (1941-1953)

Φτιάχνουμε το δικό μα ςποίημα για την Ειρήνη λουσμένο στο φως της Ζωής και της Αγάπης

367963778 370834232178177 4303131284240308087 n

370301495 690934112983057 7287548572504262338 n

Τα παιδιά καταχειροκροτούνται κατά τη διάρκεια της παρέλασης ….

396070468 3620021271568373 6943666526854882183 n

394779437 2518723484969507 3417621010160426424 n

370347645 317135707620200 3769996368285011295 n