“Ελίζα” της Ξένιας Καλογεροπούλου
Η πιο συναρπαστική και γοητευτική ιστορία αγάπης για ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα. Ένα κορίτσι έξυπνο, γενναίο, πεισματάρικο, δυναμικό, ένα κορίτσι που δεν φοβάται να περιμένει και να αγαπάει. Ένα κορίτσι που αγωνίζεται για τα πιστεύω της και τον έρωτά της. Ένας καπετάνιος γένους θηλυκού.
Ένας άντρας με κίτρινο σκουφί. Μια κερασιά. Ένας παπαγάλος. Ένα τρελό πλήρωμα από άντρες. Η περιπέτεια αρχίζει και έχει όνομα: Ελίζα!
Σημείωμα συγγραφέα
Η Ελίζα ανέβηκε για πρώτη φορά στις 25 Νοεμβρίου του 1989.
Ήταν μια μοναδική βραδιά. Τέτοιον θρίαμβο κανείς μας δεν είχε τολμήσει ούτε να τον ονειρευτεί.
Μεθυσμένη από τα μπράβο και τα χειροκροτήματα ξεκίνησα ν’ ανέβω κι εγώ τη σκηνή για τον καθιερωμένο χαιρετισμό. Αλλά τότε κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν τόσο εύκολο γιατί κούτσαινα φριχτά. Από την ταραχή και την αγωνία μου είχα φορέσει ένα ίσιο παπούτσι και ένα ψηλοτάκουνο. Ως εκείνη τη στιγμή δεν το είχα καταλάβει . Κι αυτό όμως ήταν άλλη μια λεπτομέρεια που δεν θα την ξεχνούσε όσα χρόνια κι αν περνούσαν.
Την Ελίζα την έχω ξαναδεί αρκετές φορές από τότε. Και κάθε φορά που την βλέπω χαίρομαι και συγκινούμαι. Και δεν σας κρύβω ότι καμαρώνω και λιγάκι.
Έτσι περιμένω με ανυπομονησία να την ξαναδώ στο ΚΘΒΕ.
Σας ευχαριστώ από τώρα για τη χαρά που θα μου δώσετε.
H ΕΛΙΖΑ ήταν από χρόνια εκεί και με περίμενε.
Ραντεβού στην γνωστή μας κερασιά μου είχε πει.
Δίπλα της ο αγαπημένος της Πάτρικ. Μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια του, μα η λάμψη τους ίδια.
Εκεί και ο Παπαγάλος τους.
Κάθισα δίπλα τους. Κάναμε πικ νικ.
Με κέρασαν την πιο υπέροχη σούπα που είχα δοκιμάσει ποτέ-συνταγή του Μακ και του Φρέντυ.
Μου μίλησαν για το τι σημαίνει να πιστεύεις βαθιά στον έρωτα και την αγάπη.
Με έπεισαν πως η πίστη σε έναν άνθρωπο είναι πιο δυνατή από τον θάνατο.
Πως οικογένεια είναι οι φίλοι.
Πως πατρίδα είναι εκεί που είναι η καρδιά σου.
Τους ευχαριστώ και τους εύχομαι να εξακολουθούν να ανήκουν στη σφαίρα του “για πάντα”.
Ξένια Καλογεροπούλου
Να σημειώσουμε και εμείς με τη σειρά μας- Διευθυντής και Εκπαιδευτικοί- ότι οι μαθητές μας ήταν υποδειγματικοί θεατές, έδειξαν σε όλους τους υπεύθυνους του θεάτρου τον πολιτισμό και την παιδεία που έχουν. Το σημαντικότερο βέβαια είναι πως πήραν μαζί τους τα μηνύματα Αγάπης και Φιλίας που κυριαρχούσαν στην παράσταση!!! Είμαστε περήφανοι γι΄αυτούς. Τους αξίζει ένα μεγάλο”ΕΥΓΕ”!!!
