Μας αποχαιρέτησε ο Νοέμβρης και με μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε το Δεκέμβρη.

Προσμένοντας  τα Χριστούγεννα η διάθεση όλων μας είναι γιορτινή κι η όρεξη για δουλειά στα ύψη.

Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε και δουλεύουμε πυρετωδώς για να τα προλάβουμε όλα.

Ξεκινήσαμε  με μαθηματικά, φτιάχνοντας ένα ημερολόγιο για να μετράμε πόσες μέρες απομένουν για τις γιορτές:

Κάναμε όμως και μια στατιστική ανάλυση του καιρού που είχαμε το Νοέμβρη.

Πήρε ο καθένας το ατομικό του ημερολόγιο και αρχίσαμε να μετρούμε πόσες ημέρες είχαμε ηλιοφάνεια, συννεφιά,

βροχή, ή ήταν άστατος ο καιρός και τα ευρήματα τα καταγράψαμε σε διάγραμμα.

Συμπέρασμα, ο μήνας που έφυγε ήταν ηλιόλουστος, αφού τις 23 μέρες είχε ήλιο:

Στη συνέχεια κάναμε το Χειμώνα με την τεχνική του φωτοκολάζ. Μεικτή τεχνική ζωγραφικής και εικόνες από περιοδικά:

Ζωγραφίσαμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσα σε κορνίζες που κατασκευάσαμε:

Με αφορμή κάποιες παλιές φωτογραφίες συζητήσαμε για τη ζωή των ανθρώπων στα παλαιότερα χρόνια και καταγράψαμε τις σκέψεις μας:

Ψάξαμε στο διαδίκτυο, βρήκαμε φωτογραφίες που μας αρέσουν, τις εκτυπώσαμε και τις δώσαμε τίτλους:

Στη συνέχεια επιλέξαμε 12 φωτογραφίες, τις τοποθετήσαμε σε αριθμητική σειρά 1^η, 2^η, 3^η…κ.τ.λ. και αρχίσαμε να πλέκουμε μια ιστορία.

Έτσι δημιουργήσαμε το πρώτο μας ebook με τίτλο «το ποδήλατο». Πρόκειται για μια φωτοιστορία με 12 φωτογραφίες:

Την ιστορία μας μπορείτε να δείτε εδώ:

το ποδήλατο

Παρατηρώντας το γαλάζιο χρώμα του ουρανού μας γεννήθηκε η απορία γιατί έχει αυτό το χρώμα και κάναμε ένα πείραμα.

Πήραμε ένα φακό με λευκό φως, ένα ποτήρι με νερό που ρίξαμε και διαλύσαμε μέσα λίγες σταγόνες γάλα εβαπορέ και σβήσαμε τα φώτα.

Ως δια μαγείας το ποτήρι με το νερό-γάλα από λευκό μόλις έπεσε πάνω το φως του φακού άρχισε να μας φαίνεται γαλάζιο και στην πίσω όψη του ποτηριού είχε πορτοκαλί χρώμα.

Μάθαμε την εξήγηση. Το λευκό χρώμα του φωτός του φακού είναι σαν τον ήλιο, που όταν πέφτει πάνω στο λευκό μείγμα νερού- γάλακτος στην ατμόσφαιρα δηλαδή,

( ένα μείγμα από μικρά αιωρούμενα σωματίδια) τα μπλε που είναι διάσπαρτα είναι περισσότερα από ό, τι τα άλλα χρώματα.

Γι ‘αυτό , όταν κοιτάξουμε τον ουρανό κατά τη διάρκεια της ημέρας , μπορούμε να δούμε μια μπλε απόχρωση.

Καθώς το φως ταξιδεύει μέσα από μια μεγαλύτερη απόσταση ( ο ήλιος είναι πιο μακριά κατά το ηλιοβασίλεμα ) απομένει μόνο το κίτρινο / πορτοκαλί χρώμα που βλέπουμε:

 

Την επόμενη μέρα χρησιμοποιήσαμε τις φωτογραφίες μας και κάναμε διάφορα στολίδια για το δέντρο, όπως:

Αγγελάκια:

Ταρανδάκια:

Να και η ομαδική μας κατασκευή:

Και μια ακόμη ομαδική:

Τα τρισδιάστατα δεντράκια μας:

Τα ελαφάκια μας με γλειφιτζούρια:

Διαβάσαμε βιβλία για τη γέννηση του Χριστού και τοποθετήσαμε με τη σειρά τις εικόνες:

Φτιάξαμε φάτνες:

Τα ημερολόγιά μας για το νέο έτος:

Μα και τα γούρια μας. Πέταλα φτιαγμένα από πηλό. Ελπίζουμε να μας φέρουν καλοτυχία:

Τα στεφανάκια μας:

Οι κάρτες με τις ευχές μας:

Κι άλλες κάρτες:

Οι προσκλήσεις μας για τη θεατρική παράσταση “ο Αη Βασίλης βρίσκεται σε κρίση”:

Παράλληλα με τις Χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες οργανώσαμε και τη δανειστική μας βιβλιοθήκη.

Τοποθετήσαμε τα βιβλία μας με αριθμητική σειρά:

Συζητήσαμε για τους κανόνες δανεισμού και φτιάξαμε τις ατομικές καρτέλες μας, όπου θα καταγράφουμε τα βιβλία που δανειζόμαστε:

Κι όπως  κάθε Δευτέρα από εδώ και πέρα, παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας το βιβλίο που διαβάσαμε:

….Και συνεχίζουμε….

Σήμερα ξεκινήσαμε τη μέρα μας με πολλά παιχνίδια προσπαθώντας να ανακαλύψουμε την «κυρία συμμετρία». Αρχικά τοποθετήσαμε ένα μεγάλο καθρέφτη στο δάπεδο και πάνω σε αυτόν κατασκευάσαμε γέφυρες, κάστρα, φράχτες, κ. ά. Αυτό το παιχνίδι μας άρεσε πολύ, γιατί καθώς χτίζαμε με τα τουβλάκια παρατηρούσαμε την αντανάκλαση των κατασκευών μας μέσα από τον καθρέφτη:.

 

Μετά, χωριστήκαμε σε ζευγάρια και παίξαμε ένα παιχνίδι που έπρεπε να συνεργαστούμε για να φτιάξουμε το ίδιο σχέδιο. Πήραμε ένα κορδόνι και κομμάτια από το ξύλινο οικοδομικό υλικό που έχουμε στην τάξη. Οι οδηγίες ήταν, εκ περιτροπής να τοποθετούμε τα υλικά σε κάθε πλευρά της ¨γραμμής¨ της συμμετρίας, έτσι ‘ώστε στο τέλος να έχουμε το ίδιο σχέδιο:

Έπειτα, ζωγραφίσαμε μισή πεταλούδα στην τσάκιση του χαρτιού, το διπλώσαμε και είδαμε πώς αποτυπώθηκε ολόκληρο το σχέδιο της πεταλούδας και στις δυο πλευρές του χαρτιού:

Στη συνέχεια, κόψαμε στη μέση  φωτογραφίες από περιοδικά και ζωγραφίσαμε το άλλο μισό:

Παρατηρήσαμε φωτογραφίες με πορτρέτα ανθρώπων, εστιάσαμε στα χαρακτηριστικά του προσώπου, στην έκφραση, στα μαλλιά και ζωγραφίσαμε ο καθένας το πορτρέτο του:

Περιηγηθήκαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε τα πορτρέτα που ζωγράφισαν διάσημοι ζωγράφοι όπως το πορτρέτο της Μόνα Λίζα του Λ. Ντα Βίντσι, το ποτρέτο του Βαν Γκόγκ και το πορτρέτο της Μις Αντέλ Μπλοχ του Κλιμτ. Τα παρατηρήσαμε προσεκτικά και στη συνέχεια πήραμε ένα φύλλο χαρτιού που είχε μόνο το κεφάλι ή και τα χέρια του πορτρέτου κι εμείς βάζοντας τη φαντασία μας να δουλέψει συμπληρώσαμε τη ζωγραφιά με φόντο:

Την επόμενη μέρα προσπαθήσαμε να ζωγραφίσουμε πορτρέτα πάνω σε χαρτί μιλιμετρέ:

Μας άρεσε πολύ κι αποφασίσαμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε αυτό το χαρτί με τα τετραγωνάκια,

γιατί μας άρεσε να μετράμε κουτάκια ζωγραφίζοντας και είδαμε πως η ζωγραφιά μας βγαίνει πιο «συμμετρική»

Μα το πιο διασκεδαστικό που κάναμε ήταν τα «τρελοανθρωπάκια» μας με αστείες γκριμάτσες και μαλλιά χρωματιστά που τα φτιάξαμε φυσώντας τη μπογιά με καλαμάκι:

Σήμερα η κυρία μας ρώτησε αν μπορούμε να ζωγραφίσουμε τη φωνή μας. Αρχικά ξαφνιαστήκαμε, μα γρήγορα βάλαμε το μυαλό μας να δουλέψει κι αρχίσαμε τις δοκιμές. Πω, πω, φωνές κυματιστές, σιγανές, δυνατές, γάργαρα γέλια που αποτυπώθηκαν στο χαρτί με γραμμές ευθύες, καμπύλες, ζιγκ-ζαγκ, κ.τ.λ:

βίντεο0008

Αμέσως μετά πήραμε τη φωτογραφία μας σε προφίλ που βγάλαμε την προηγούμενη μέρα κι ο καθένας ζωγράφισε τη φωνή του:

… Τα παιχνίδια με τους καθρέφτες οδήγησαν και στο πρώτο μας πείραμα με απλά υλικά. Χρειαστήκαμε ένα ποτήρι, νερό κι ένα κομμάτι χαρτί. Ζωγραφίσαμε ένα βέλος σε ένα κομμάτι χαρτί και το τοποθετήσαμε  στραμμένο προς τα δεξιά πίσω από ένα άδειο γυάλινο ποτήρι . Στη συνέχεια, γεμίσαμε το ποτήρι με νερό και το βέλος αυτή τη φορά βλέποντάς το μέσα από το νερό έδειχνε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η ιδέα αυτού του πειράματος είναι να δείξει στα παιδιά πώς η διάθλαση του φωτός μέσα από το νερό αλλάζει τα πράγματα και δημιουργεί οπτικές ψευδαισθήσεις.

Διάθλαση ονομάζουμε την αλλαγή της πορείας του φωτός, όταν αυτό συναντά διαφανή ή ημιδιαφανή σώματα. Όταν το φως περνά από τον αέρα σε ένα άλλο διαφανές υλικό ή από ένα διαφανές υλικό στον αέρα, αλλάζει πορεία.

Εφέτος το κλασικό τμήμα του νηπιαγωγείου μας υλοποιεί το καινοτόμο πρόγραμμα «Μικροί φωτογράφοι εν δράσει κάνουν κλικ στη ζωή».

Ο σκοπός του προγράμματος είναι να γνωρίσουν τα παιδιά την τέχνη και την τεχνική της φωτογραφίας και αυτή να αποτελέσει ένα νέο μέσο έκφρασής τους, αποτυπώνοντας με το φωτογραφικό φακό τους τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Ξεκινήσαμε με την παρατήρηση διαφόρων φωτογραφιών με θέμα το Φθινόπωρο που βρήκαμε στο διαδίκτυο και στη συνέχεια, βγήκαμε στην αυλή του σχολείου και παρατηρήσαμε τα δέντρα, τα φύλλα, τα φυτά, το χρώμα του ουρανού και βγάλαμε τις πρώτες μας φωτογραφίες.

Φωτογραφίσαμε ένα δέντρο από μακριά, αλλά και από κοντά, μια και προσεγγίσαμε στα μαθηματικά τις έννοιες του χώρου:

Με μεικτή τεχνική ζωγραφικής – κολάζ, φτιάξαμε το πρώτο μας φωτοκολάζ που

του δώσαμε τον τίτλο «Φθινοπωρινό τοπίο»:

Συμπληρώσαμε  τη φωτογραφία  που κόψαμε από περιοδικά ζωγραφίζοντας ό,τι λείπει

και δημιουργώντας το περιβάλλοντα χώρο:

Ακόμη, ασχοληθήκαμε με τα σχήματα, φτιάχνοντας σχηματοτερατάκια:

Κι αυτοί είναι οι «βιβλιοφάγοι», τα σχηματοτερατάκια που αγαπούν και διαβάζουν πολλά βιβλία:

Στο διαδίκτυο είδαμε έργα ζωγράφων με σχήματα. Μας άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες από τους πίνακες του W. Kandinsky και

μας ενέπνευσαν να κάνουμε τις δικές μας συνθέσεις:

…..παίζοντας με το σώμα μας δημιουργήσαμε διάφορα σχήματα και τα φωτογραφίσαμε: