Μέρα βροχερή σήμερα κι αδράξαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τι άλλο; Μα για το νερό.

Διαβάσαμε βιβλία σχετικά με το θέμα μας και συζητήσαμε.

Από πού έρχεται το νερό στα σπίτια μας; Πόσο χρήσιμο είναι για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς; Πού υπάρχει το νερό;

Παρακολουθήσαμε στον υπολογιστή προσομοιώσεις για τον κύκλο του νερού στη φύση:

Με ένα απλό πείραμα, δημιουργήσαμε βροχή στην τάξη μας. Ζεστάναμε νερό στο καμινέτο, το είδαμε να κοχλάζει και να εξατμίζεται.

Συγκεντρώσαμε τον ατμό πάνω σε έναν καθρέφτη και παρατηρήσαμε πως δημιουργήθηκαν σταγόνες  που άρχισαν να πέφτουν στα χέρια μας μόλις κρύωσαν :

Κάναμε μία ατομική κατασκευή  για να θυμόμαστε τις έννοιες που μάθαμε ( εξάτμιση, συγκέντρωση, συμπύκνωση, βροχόπτωση):

Συνθέσαμε ένα ομαδικό κολάζ με κομματάκια από οντουλέ χαρτί για το ταξίδι του νερού:

Βάψαμε ρολά από χαρτί κουζίνας για να κατασκευάσουμε  ένα μουσικό όργανο(το ξύλο της βροχής) και να παράξουμε τους ήχους της βροχής:

Στα μαθηματικά, βοηθήσαμε τον σταγονούλη να διασχίσει το λαβύρινθο και να βρει το δρόμο για την έξοδο:

Μάθαμε το μικρό και το μεγάλο (Ν,ν) και γράψαμε τη λέξη νερό.

Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου “Από που είσαι ποταμάκι;”

και σχεδιάσαμε τα λόγια του. Όταν το σχεδιάσαμε διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο για τον Κύκλο του Νερού.

Κατασκευή βροχόμετρου από ανακυκλώσιμα υλικά:

Η κυρία επιστήμη  μας έθεσε το εξής ερώτημα: Μπορούμε να μετρήσουμε τη βροχή που πέφτει;

Οι περισσότεροι είπαμε πως μπορούμε κι αρχίσαμε να σκεφτόμαστε με ποιο τρόπο θα τα καταφέρουμε.

Ο Νίκος είχε μία πολύ ωραία ιδέα. Να βγάλουμε έξω στη βροχή ένα ποτήρι για να συγκεντρώσουμε το νερό που πέφτει.

Ωραία, αλλά μήπως χρειαζόμαστε και κάτι ακόμη; Και να η ιδέα ήρθε. Είναι απαραίτητο κι ένα μέτρο.

Κι επειδή η κυρία επιστήμη  και η κυρία ανακύκλωση στο νηπιαγωγείο μας πάνε χέρι-χέρι και βοηθά η μια την άλλη, η μία έδωσε τις ιδέες και η άλλη τα υλικά.

Πήραμε ένα άδειο μπουκάλι νερού, το κόψαμε στα δυο και τοποθετήσαμε το κομμάτι με το στόμιο ανεστραμμένο μέσα στο δεύτερο κομμάτι,

έτσι ώστε να σχηματίζεται  χωνί που ακουμπά στον πάτο του μπουκαλιού,για να συλλέγεται πιο εύκολα το νερό.

Με το χάρακα μετρήσαμε, φτιάξαμε μία κλίμακα και την κολλήσαμε κάθετα  στο βροχόμετρο ώστε να μπορούμε να μετράμε το ύψος της βροχής.

Αύριο θα τοποθετήσουμε την κατασκευή μας σε μέρος που να το πιάνει η βροχή και θα καταγράφουμε καθημερινά σε ένα ημερολόγιο το ύψος της βροχής.

Νάτο, λοιπόν το βροχόμετρό μας. Τόσο απλό και χρήσιμο!

Κι άλλα πειράματα με το νερό:

Eπιπλέει ή βυθίζεται;

Ο  Πίνγκο-πόνγκο, είναι ένας μικρός, φιλομαθής και περίεργος πιγκουίνος.

Οι ιδέες δεν τον εγκαταλείπουν ποτέ.

Θέλει να ταξιδέψει και να δει τι υπάρχει πίσω από το παγόβουνο.

Θα χρειαστεί  να φτιάξει μία βάρκα κι εμείς  αποφασίσαμε να τον βοηθήσουμε.

Η βάρκα πρέπει να είναι από υλικά που μπορούν να επιπλεύσουν στο νερό.

Συγκεντρώσαμε διάφορα υλικά, όπως χαρτί, πλαστικά καπάκια, πούπουλα, φελλό, καρφιά, κ.ά., μία λεκάνη με νερό και ξεκινήσαμε τις υποθέσεις.

Στη συνέχεια κάναμε τις δικές μας προβλέψεις.

Πειραματιστήκαμε και παρατηρήσαμε ποια υλικά μπορούν να επιπλεύσουν  και ποια βουλιάζουν:

Καταγράψαμε το αποτέλεσμα των παρατηρήσεών μας:

 …και  ελπίζουμε να σου φανεί χρήσιμο το πείραμά μας καλέ μας πιγκουίνε!

Διαλυτότητα υλικών (στερεών και υγρών) στο νερό.

Το πείραμά μας ξεκίνησε με την ιστορία του γαιδαράκου του Ντορή.

Ο Ντορής ήταν ένας γάιδαρος κουρασμένος και γερασμένος. Παρόλα αυτά, το αφεντικό του συνέχιζε να τον φορτώνει και να τον πιέζει να κουβαλάει όλο και μεγαλύτερο φορτίο.

Μια μέρα τον πήγε στο παζάρι και τον φόρτωσε με ένα δεμάτι ξύλα, με ένα μεγάλο πυθάρι γεμάτο λάδι, με ένα σακί ζάχαρη, ένα σακί αλάτι, ένα σακί αλεύρι κι ένα σακί φακές.

Μάταια ο καημένος παραπονιόταν και βαρυγκομούσε. Το αφεντικό του ΄δινε ξυλιές και τον τραβούσε από το χαλινάρι.

Σαν έφτασαν στο ποτάμι  και μπήκαν μέσα για να το περάσουν, τα πόδια του Ντορή δεν άντεξαν το βάρος, κόλλησε στη λάσπη και κάθησε καταμεσής του ποταμού.

Το αφεντικό είδε κι απόειδε ότι  ο γάιδαρος δεν είχε σκοπό να συνεχίσει και αποφάσισε να τον ξεπεζέψει και να κουβαλήσει μόνος του τα σακιά.

…  Τον περίμενε όμως, μια μεγάλη έκπληξη. Πάει να πάρει το σακί με τη ζάχαρη, αλλά πού πήγε η ζάχαρη βρε παιδιά;

Τι έγινε το αλάτι; Το αλεύρι;Όσο για το πυθάρι, έγινε κομμάτια χτυπώντας στις πέτρες του ποταμού και χύθηκε όλο το λάδι στο νερό.

Κάναμε υποθέσεις. Τι μπορεί να έπαθαν τα υλικά και στη συνέχεια πειραματιστήκαμε:

Παρατηρήσαμε και καταγράψαμε ότι το αλάτι, η ζάχαρη, το αλεύρι, το λάδι διαλύονται στο νερό, ενώ οι φακές και το ξύλο δε διαλύονται:

Ας πρόσεχες αφεντικό! Ας φρόντιζες το γάιδαρό σου για να μην έμενες μόνο με ένα δεμάτι ξύλα.

Γιατί όπως είπαν και οι μικροί επιστήμονες, τις φακές δύσκολα τις μαζεύεις μέσα από τη λάσπη του ποταμού!

Επίσης φτιάξαμε κι ένα φεγγαρόφωτο με ψυχρά χρώματα μαθαίνοντας να δημιουργούμε χρωματικούς τόνους.

…..Και δεν τελειώσαμε ακόμα. Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε και να πούμε γι΄ αυτό το πολύτιμο αγαθό.

Περιμένετε και θα δείτε…..