-Και όταν χαλάνε  ή σχίζονται κάποια βιβλία ή κουτιά , τι κάνουμε κυρία; -Εσείς θα μου πείτε: τι κάνετε όταν αρρωσταίνετε ; -Μα πάμε στο γιατρό. -Για σκεφτείτε λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε για τα βιβλία; – Πώς να τα γιατρέψουμε με φάρμακο; – Εσείς θα μου πείτε; – Εγώ είδα μια μέρα τη μαμά μου που έβαζε κόλα σε ένα βιβλιο μου – Ωραία ιδέα – Εμένα μου έβαλε ζελοτέιπ – …και κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να έχουμε , εθελοντικά έναν “γιατρό” για τα βιβλία όταν παθαίνουν κάτι. Το καπέλο βέβαια ήταν απαραίτητο

Στα πλαίσια της Φιλαναγνωσίας αλλά και της επαφής των παιδιών με το όμορο δημοτικό μας, αποφασίσαμε με τη δασκάλα της πρώτης δημοτικού  να κάνουμε ανταλλαγές επισκέψεων με κεντρικό σκοπό μας τη φιλαναγνωσία. Για τα Χριστούγεννα από κοινού, τα φετινά και τα περσινά παιδάκια μας, συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουμε το βιβλιο, ” Φρικαντέλα- Η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα”.

Αφού το διαβάσουμε ο κάθε ένας στην τάξη του, θα ετοιμάσουν κάτι και θα το παρουσιάσουν στα άλλα παιδιά, σε επόμενη επίσκεψή μας.

Και ήρθε η ώρα να ανταποδώσουν την επίσκεψη, στο νηπιαγωγείο. Τον τόσο οικείο χώρο τους . Η “Φρικαντέλα”, η κα Δήμητρα δηλαδή, είχε ετοιμάσει μαζί με τα παιδιά, αινίγματα που τελειώνουν σε -έλα, όπως η Φρικαντέλα.

Μας έπαιξε, η δασκάλα τους , την υπέροχη σκηνή, της μεταμόρφωσης των παιδιών σε διάφορα ζώα…

Μας είχαν ετοιμάσει εικόνες για σειροθέτηση ώστε να θυμηθούμε τη σειρά των δωματίων.

Και τα παιδιά του νηπιαγωγείου τους παρουσίασαν την ιστορία της Φρικαντέλας αλλά με ηχοϊστορία .

Επίσης τους χαρίσαμε ένα sudoku, με εικόνες από την ιστορία, όπου την παίξαμε όλοι μαζί.

Τέλος τα παιδιά μας είπαν τα κάλαντα της Ικαρία και τα παιδιά του νηπιαγωγείου τα Μωραίτικα.