Τι κι αν το φθινόπωρο πλησιάζει στο τέλος του; Τώρα…φθινοπώριασε κανονικά, τώρα έριξε τις πολύτιμες βροχές του ο Βροχάρης Νοέμβριος και εμείς το γιορτάσαμε στην τάξη μας. Η πρωινή μπόρα μας έδωσε την ευκαιρία ν’ ακούσουμε το τραγούδι της βροχής και να παρατηρήσουμε τη φύση. Η δασκάλα μας, μας είπε ότι ένας πολύ σπουδαίος μουσικός, ο Antonio Vivaldi, έκανε ακριβώς το ίδιο με εμάς, κάποτε. Παρατηρούσε τις εποχές και τις έκανε μουσική! Αυτό μας εντυπωσίασε όπως και η σύνθεσή του για το Φθινόπωρο που μας έβαλε η δασκάλα μας να ακούσουμε.
Μας έκανε εντύπωση η εναλλαγή της μουσικής και μάθαμε τους μουσικούς όρους allegro – για τη γρήγορη μουσική- και adagio για την πιο αργή. Κλείσαμε τα μάτια και φανταστήκαμε, ταξιδέψαμε, νιώσαμε και, στο τέλος, ζωγραφίσαμε το Φθινόπωρο.
Αυτές οι όμορφες φθινοπωρινές ζωγραφιές, μπήκαν στη σειρά και έγιναν οι σελίδες του δικού μας παραμυθιού! Είναι γνωστό, άλλωστε, πόσο μας αρέσει να συγγράφουμε και να εικονογραφούμε τα δικά μας βιβλία!
Όλοι είπαμε τις ιδέες μας και, στο τέλος, φτιάξαμε ένα δικό μας βιβλίο…
..που θα βρει τη θέση του στη βιβλιοθήκη της τάξης μας για να μπορούμε να το διαβάζουμε όποτε θέλουμε!
Έγινε, όμως, και ηλεκτρονικό βιβλίο για να το μοιραστούμε και μαζί με όλους όσους θέλουν να διαβάσουν την έμπνευσή μας!
https://www.storyjumper.com/book/shareQR/176638571/———-Vivaldi–