Έργο παιδιού στο σπίτι.

Το Κάστρο

Κατασκευή σε τρεις διαστάσεις με χαρτόνι (χαρτόκουτο)

Στη συνέχεια το παιδί εικονογραφεί μία αφήγηση που ετοίμασε με αφορμή το κάστρο του.

Στην εικόνα βλέπετε μία γυναίκα που διαβάζει σε ένα ανοιξιάτικο τοπίο.

Είναι ο πίνακας ζωγραφικής του Claude Monet “Springtime”

(Πηγή: The Walters Art Museum, Baltimore, United States, μπορείτε να αναζητήσετε τον πίνακα στο web με λέξεις κλειδιά όπως “Monet”, “Spring”)

Τα παιδιά μπορούν να παρατηρήσουν τον πίνακα και με τη βοήθεια των γονέων τους στο σπίτι μπορούν να ανακαλύψουν στοιχεία για την Άνοιξη και την Πρωτομαγιά. Ερωτήσεις που μπορούν να βοηθήσουν: “Τι χρώματα υπάρχουν στον πίνακα;”, “Τι κάνει η κυρία του πίνακα;”, “Που κάθεται;”, “Τι εποχή του έτους πιστεύετε ότι απεικονίζει ο πίνακας; (Χειμώνα, Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο;)”, “Πότε πιστεύετε ότι ζούσε η κυρία του πίνακα; (Τώρα, πριν από χρόνια, πριν από πολλά χρόνια; Γιατί το πιστεύετε αυτό;)”

Στη συνέχεια, τα παιδιά μπορούν να σκεφτούν και να δημιουργήσουν μία ιστορία για τον πίνακα με αρχή (τι έκανε η κυρία μια στιγμή πριν από αυτήν που απεικονίζεται στον πίνακα;), μέση (τι κάνει τώρα; τι θα κάνει αμέσως μετά; υπάρχουν και άλλα επεισόδια που θα ακολουθήσουν;) και τέλος (πώς θα τελειώσει η ιστορία;)

Μπορείτε να ετοιμάσετε ένα δικό σας ανοιξιάτικο και πρωτομαγιάτικο στεφάνι. Ζωγραφίστε δύο κύκλους και ζωγραφίστε μέσα λουλούδια. Εάν ζωγραφίσετε λουλούδια και τα κόψετε, ζωγραφίσετε ένα στεφάνι και το κόψετε και κολλήσετε πάνω στο στεφάνι τα λουλούδια θα έχετε ετοιμάσει μία δική σας χειροτεχνία, ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Πρωτομαγιάτικο στεφάνι (έργο παιδιού που έκανε στο σπίτι)

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Η ιστοσελίδα του νηπιαγωγείου μας προτείνει μία σειρά από δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν τα παιδιά στο σπίτι. Από τις 10 Μαρτίου (που έχουν κλείσει τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία) μέχρι και σήμερα έχουν αναρτηθεί θεματικές ενότητες δραστηριοτήτων όπως  κατασκευές στο σπίτι, πασχαλινές κατασκευές και κάρτες, παιχνίδια με ιστοσελίδες μουσείων, δημιουργίες εικονογραφημένων ιστοριών και αφηγήσεων αγαπημένων μύθων.

Στο πλαίσιο της ενότητας των δραστηριοτήτων με αφορμή τις ιστοσελίδες μουσείων (για να δείτε προηγούμενες δραστηριότητες πατήστε εδώ και εδώ) θα προτείνουμε μία ακόμη στην παρούσα ανάρτηση, με θέμα τα παιχνίδια στην αρχαία εποχή. Αυτή η δραστηριότητα μπορεί να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά να ανακαλύψουν τα παιχνίδια των παιδιών της Αρχαίας Ελλάδας, να βρουν ομοιότητες και διαφορές με τα δικά τους παιχνίδια, να κατασκευάσουν δικά τους παιχνίδια. Η ιστοσελίδα που θα μας βοηθήσει σ’ αυτό το φανταστικό “ταξίδι” στην αρχαιότητα και στις καθημερινές συνήθειες των παιδιών εκείνης της εποχής, όπως είναι το παιχνίδι, ανήκει στο μουσείο Κυκλαδικής και Αρχαίας Τέχνης (για να δείτε πληροφορίες για το μουσείο πατήστε εδώ και εδώ). Σε επόμενες αναρτήσεις θα συνεχίσουμε με άλλα θέματα.

Το παιχνίδι από την αρχαία εποχή μέχρι τις μέρες μας έχει μία σημαντική θέση στη ζωή του παιδιού. Οι θετικές ψυχολογικές και κοινωνικές επιδράσεις στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του ανθρώπου που συσχετίζονται με το παιχνίδι είχαν παρατηρηθεί από τους Αρχαίους Έλληνες. Αναφορές σ’ αυτούς του παράγοντες ανάπτυξης υπάρχουν στην αρχαία ελληνική γραμματεία και σε κείμενα φιλοσόφων όπως ο Πλάτωνας που συμβουλεύει τους γονείς να προτρέπουν τα παιδιά τους να παίζουν γιατί έτσι προετοιμάζονται οι αυριανοί πολίτες (Λάζος, 2002). Τα παιχνίδια στην Αρχαία Ελλάδα είχαν ψυχαγωγικό και αθλητικό χαρακτήρα και στόχευαν στην πνευματική καταξίωση του ατόμου, δηλαδή στην καλλιέργεια της παιδείας.

Τα αντικείμενα που κατασκευάζονται, ειδικά, για το παιχνίδι ανάλογα με την εποχή διαφοροποιούνται ως προς το υλικό κατασκευής και την αισθητική. Στην Αρχαία Ελλάδα τα αποκαλούσαν «αθύρματα» και μερικά από αυτά ήταν οι «πλαγγόνες» (κούκλες), ο «στρόβιλος» (σβούρα), η «αμαξίς» (αμαξάκι) κ.ά. Οι «πλαγγόνες» κατασκευασμένες από πηλό είχαν και άλλα ονόματα όπως «είδωλα», «νύμφες», «κόρες», «γλυνές» και «νευρόσπαστα» (ό.π.). Οι κούκλες στην Αρχαία Ελλάδα ονομάζονταν «νευρόσπαστα» επειδή τα πάνω και τα κάτω άκρα τους συνδέονταν με το σώμα με σύρμα ή σκοινί, ώστε να μπορούν να κινούνται. Αυτή η μορφή της κούκλας είναι πρόδρομος των μηχανικών παιχνιδιών που κατασκευάζονται στις μέρες μας και της κούκλας κουκλοθεάτρου.

Στην εικόνα βλέπετε πλαγγόνα από την Αμβρακία που χρονολογείται στο α’ μισό του 5^ου αι. π.Χ. και βρίσκεται στην αίθουσα Γ’ του Αρχαιολογικού Μουσείου Άρτας. (Το μουσειακό αντικείμενο έγινε γνωστό με αναρτήσεις των υπεύθυνων του μουσείου στο διαδίκτυο. Μπορείτε να βρείτε σχετικά βίντεο και ανακοινώσεις με ηλεκτρονική αναζήτηση με λέξεις κλειδιά όπως «πλαγγόνα», «μουσείο», «Άρτας»)

Στο πλαίσιο των ενοτήτων που έχουμε καθιερώσει στην ιστοσελίδα μας με προτάσεις παιχνιδιών στην παρούσα ανάρτηση θα αναφερθούμε στα παιχνίδια που υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Μουσείου Κυκλαδική Τέχνης και μπορούν να κάνουν τα παιδιά στο σπίτι τους. Τα παιδιά μπορούν να βρουν πληροφορίες για τις κούκλες στην Αρχαία Ελλάδα, να δουν εικόνες και να παρατηρήσουν το υλικό και τον τρόπο κατασκευής και να ετοιμάσουν κούκλες στο σπίτι με απλά υλικά όπως σκοινί, σύρμα, χαρτί. Για να δείτε το σχετικό υλικό και οδηγίες για κατασκευές στο σπίτι πατήστε εδώ

Επίσης, για να βρείτε πληροφορίες και οδηγίες για κατασκευές παιχνιδιών-αντικειμένων (αθύρματα) πατήστε εδώ

Μπορείτε, επίσης, να προτείνετε στα παιδιά να σκεφτούν τα δικά τους αγαπημένα παιχνίδια και των συμμαθητών/τριών τους. Στη συνέχεια, βοηθήστε τα να βρουν ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στα δικά τους παιχνίδια και στα παιχνίδια των παιδιών της Αρχαίας Ελλάδας. Ερωτήσεις που μπορούν να διευκολύνουν τη σκέψη των παιδιών είναι: «Πώς είναι οι κούκλες κατασκευασμένες σήμερα; Από τι υλικά; Πώς είναι τα ρούχα τους; Πώς κινούνται;» και «Πώς ήταν οι κούκλες κατασκευασμένες στην Αρχαία Ελλάδα; Από τι υλικό; Φορούσαν ρούχα; Αν όχι πώς παρίσταναν οι αρχαίοι τα ρούχα τους; Πώς μπορούσαν να κινηθούν;».

Μία δημιουργική κατάληξη αυτών των δραστηριοτήτων μπορεί να είναι η ζωγραφική παιχνιδιών από την αρχαιότητα και από τη σύγχρονη εποχή από τα ίδια τα παιδιά. Τα παιδιά θα μπορούσαν, έτσι, να εκφράσουν τις ιδέες τους σχετικά με όλα όσα γνώρισαν στο πλαίσιο αυτών των δραστηριοτήτων, με τις πληροφορίες και τις γνώσεις που έχουν αποκτήσει και με τις απόψεις τους σχετικά με τις ομοιότητες και τις διαφορές των παιχνιδιών τότε και τώρα.

Πηγές:

Κροντηρά, Λ. (2002). Ελάτε να παίξουμε μέσα στο χρόνο. Αθήνα: Φυτράκης.

Λάζος, Χ. (2002). Παίζοντας στο Χρόνο. Αρχαιοελληνικά και βυζαντινά παιχνίδια 1700 π.Χ.-1500 π.Χ. Αθήνα: Αίολος

Έργο παιδιού από το σπίτι: Αυθεντική κούκλα που κατασκεύασε το ίδιο με αφορμή αυτή την ανάρτηση

Λήψη αρχείου

Στη συνέχεια του παιχνιδιού μας “Παίζω, τρώω σωστά και μαθαίνω” (για να δείτε το παιχνίδι πατήστε εδώ ) μπορείτε στην παρούσα ανάρτηση να δείτε έργα παιδιών που έγιναν με αφορμή αυτό το θέμα.

Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας.

Όλα τα παιδιά έχουν παίξει μαζί μας και έχουν κάνει καταπληκτικά έργα που θα τα βρείτε στην ιστοσελίδα μας εάν ψάξετε και περιηγηθείτε σ’ αυτήν.

Η ιστοσελίδα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική μας παρουσία.

Είναι, όμως, ένας τρόπος για να επικοινωνούμε μέχρι να βρεθούμε ξανά μαζί!

Μπορείτε να την παρακολουθείτε για να ενημερώνεστε για ό,τι χρειαστεί.

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Με αφορμή το παιχνίδι του μικρού Ιππέα που παίζουμε στο νηπιαγωγείο μας (για να δείτε το παιχνίδι πατήστε εδώ) τα παιδιά εικονογραφούν αγαπημένους τους μύθους από την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία. Αυτούς τους μύθους τους γνωρίζουν από βιβλία παιδικής λογοτεχνίας που έχουν στο σπίτι τους. Επίσης, κάποιους τους έχουμε γνωρίσει όλοι μαζί στο νηπιαγωγείο μας, ανάλογα με τα θέματα που διαπραγματευόμασταν κάθε φορά (όπως για παράδειγμα το μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα στη θεματική ενότητα της ελιάς κ.ά.).

Περσέας. Λεπτομέρεια αγάλματος που βρίσκεται στη Φλωρεντία (Benvenuto Cellini, 1553)

Στις επόμενες εικόνες θα δείτε το μύθο του Περσέα και της Μέδουσας, όπως τον εικονογράφησε ένα από τα παιδιά μας. Τα επεισόδια που έχει επιλέξει από το μύθο δίνουν στην αφήγησή του αρχή, μέση, τέλος και έχουν καλή σειρά, οπότε δε θα επαναλάβω το μύθο με ξεχωριστή αφήγηση στο κείμενο αυτό. Γίνεται απολύτως κατανοητός από τις ζωγραφιές του παιδιού. Η αφήγηση και η γραφή είναι δική του, όπως φυσικά και όλες οι ζωγραφιές. Η ενότητα αυτή θα ενημερώνεται με νέα έργα των παιδιών και νέους μύθους.