Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Πριν να περιγράψουμε την ενότητα αυτών των δραστηριοτήτων θα ήταν καλό να πούμε λίγα λόγια για την συνεργασία του νηπιαγωγείου με το πανεπιστήμιο. Στο πλαίσιο των πρακτικών των φοιτητριών/των του Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης είχαμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο νηπιαγωγείο μας φοιτήτριες που κάνουν τις πρακτικές τους (στο τμήμα μας της Σοφίας Πεταλά). Η παρουσία της Σοφίας μας έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα κλίμα συνεργασίας μέσα στο νηπιαγωγείο με θετικά αποτελέσματα για τα παιδιά.

Η Σοφία είχε ισότιμη σχέση με την νηπιαγωγό του τμήματος. Είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε ανατροφοδότηση σχετικά με νέες αντιλήψεις που στηρίζονται στην επιστημονική έρευνα για το νηπιαγωγείο σε θέματα όπως τη σχέση των δύο φύλων (ενδυμασίες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και των δύο φύλων στην γωνιά μεταμφίεσης), τη λειτουργική σχέση της βιβλιοθήκης του νηπιαγωγείου με την εκπαιδευτική διαδικασία και την ανάπτυξη της φιλαγνωσίας, την ελευθερία στην ανάπτυξη μιας σειράς δραστηριοτήτων σε μία εκπαιδευτική ενότητα και την αξιοποίηση των ενδιαφερόντων των παιδιών για την δημιουργία νέων δραστηριοτήτων. Δεν έμαθε μόνο εκείνη από εμάς, μάθαμε και εμείς από αυτήν. Πιστεύουμε ότι τέτοιου είδους συνεργασίες πρωάγουν το ρόλο του σύγχρονου νηπιαγωγείου και δημιουργούν θετικό και δημιουργικό παιδαγωγικό κλίμα από το οποίο κερδίζουμε όλοι και όλες (εκπαιδευτικοί, γονείς και παιδιά).

Η Σοφία δημιούργησε ένα αυτοσχέδιο επιτραπέζιο παιχνίδι και το δίδαξε στα παιδιά. Η ενότητα αυτών των δραστηριοτήτων περιγράφεται σε προηγούμενο άρθρο της ιστοσελίδα μας. (Για να το δείτε πατήστε εδώ).

Σχεδίασε, επίσης, και εφάρμοσε μια σειρά δραστηριοτήτων με σκοπό τη δημιουργία ανθολογίου για το νηπιαγωγείο. Οι δραστηριότητες αυτές εντάσσονται στην θεματική ενότητα για την άνοιξη και τα λουλούδια.

Μερικά απο τα βήματα αυτών των δραστηριοτήτων θα μπορέσετε να δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν και στην συνοπτική περιγραφή τους.

Τα παιδιά έφεραν αποξηραμένα λουλούδια στο νηπιαγωγείο. Η Σοφία συγκέντρωσε τα λουλούδια και τα υλικά κατασκευής. Τα παρουσίασε στα παιδιά για να αποφασίσουν τι πρέπει να κάνουν (τα βήματα, τα στάδια που πρέπει να ακολουθήσουν συναποφασίστηκαν με τα παιδιά). Στη συνέχεια, τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες. Κάθε ομάδα πήρε από μία σελίδα του ανθολογίου και κάθε παιδί το λουλούδι που έφερε. Το κόλλησαν πάνω στη σελίδα και έγραψαν το όνομά του.

Ετοιμάστηκε το εξώφυλλο, οι σελίδες με τα αποξηραμένα λουλούδια προστετευμένες με διαφάνειες και στο τέλος ένα ξεχωριστό μέρος με τις ζωγραφιές των παιδιών.

Το ανθολόγιο παρουσίαστηκε έτοιμο στην ολομέλεια του τμήματος και στην συνέχεια έγιναν δύο δραστηριότητες-παιχνίδια με αξιολογικό χαρακτήρα: 1) “Αναγνωρίζω το όνομα του λουλουδιού”. (Η νηπιαγωγός δείχνει τη λέξη με το όνομα του λουλουδιού και τα παιδιά “διαβάζουν” ή προσπαθούν να θυμηθούν το όνομα.  2)”Βρες πώς λέγεται το λουλούδι;” (Η νηπιαγωγός κρύβει την λέξη που δείχνει το όνομα του λουλουδιού και τα παιδιά μαντεύουν ποιο είναι).

Ευχαριστούμε Σοφία!

Καλή σταδιοδρομία!

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Στο νηπιαγωγείο μας εφαρμόσαμε πολλές δραστηριότητες σχετικά με την εποχή της άνοιξης, τα λουλούδια, την διαμόρφωση του κήπου, την δημιουργία ανθολογίου κ.ά. Κάποιες από αυτές περιγράφονται σε άρθρα της ιστοσελίδας μας. Για να δείτε πατήστε εδώ και εδώ).

Είναι μεγάλη η χαρά μας όταν τα παιδιά παίρνουν ιδέες από τις δραστηριότητές μας και χωρίς να το ζητήσουμε κατασκευάζουν δικά τους αντικείμενα και μας τα φέρνουν στο νηπιαγωγείο για να μοιραστούμε τις δημιουργικές τους ιδέες.

Τέτοιες καλές πρακτικές ενισχύουν τη σχέση νηπιαγωγείου-οικογένειας και δημιουργούν μια αίσθηση συνέχειας της ζωής του νηπιαγωγείου στο σπίτι με δημιουργικό και ευχάριστο τρόπο.

Στις φωτογραφίες βλέπουμε κατασκευές λουλουδιών με διάφορα υλικά και πρωτότυπο τρόπο.

Το πάνω μέρος ενός πλαστικού μπουκαλιού κόβεται με τρόπο, ώστε να δημιουργηθούν τα σέπαλα και ο βλαστός ενός λουλουδιού. Στολίζεται με χρωματιστό χαρτί από περιοδικά και από γκροφρέ χαρτί δουλεμένο σε μικρές μπαλίτσες.

Λουλούδι με κάνσον χαρτί στερεωμένο πάνω σε ξυλάκι από σουλβάκι.

Ευχαριστούμε θερμά!

Η πρόληψη της σχολικής βίας και του σχολικού εκφοβισμού ξεκινά από το νηπιαγωγείο. Επιδιώκουμε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών, την διάθεσή τους για τον ενθουσιασμό και τη χαρά της ζωής, την κοινωνικοποίησή τους και τον σεβασμό στα όρια του άλλου. Σχεδιάζουμε και εφαρμόζουμε ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες προς την κατεύθυνση αυτή με μεθοδολογικά εργαλεία το παιχνίδι, τις αφηγήσεις, τις συζητήσεις με ερωταπαντήσεις, την επίλυση προβλημάτων και δυσκολιών που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, την διδασκαλία διαμέσου της τέχνης κ.ά.

Στο πλαίσιο αυτής μας της προσπάθειας και σε συνεργασία με το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αμπελοκήπων διοργανώνουμε Εκδήλωση-Συζήτηση η οποία απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και γονείς και έχει θέμα: “Την Συνεργασία Σχολείου Οικογένειας για την πρόληψη της Σχολικής Βίας και του Σχολικού Εκφοβισμού”.

Ευχαριστούμε θερμά το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων και τους ομιλητές της εκδήλωσης: Κα Ευμορφία Εμμανουηλίδου (Σχολική Σύμβουλο Δημοτικής Εκπαίδευσης), Κα Κατερίνα Λαλιώτη (Σχολική Σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής) και Κο Ηλία Χάλιο (Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπευτή οικογένειας και Υπεύθυνο Αγωγής Υγείας Δυτικής Θεσσαλονίκης).

Η εκδήλωση είναι ανοιχτή και θα χαρούμε να συζητήσουμε από κοντά μαζί σας!

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή.

Η Σοφία Πεταλά είναι φοιτήτρια του Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και κάνει τις πρακτικές της ασκήσεις στο νηπιαγωγείο μας. Στο πλαίσιο των ασκήσεων αυτών της ζητήθηκε από το πανεπιστήμιο να εφαρμόσει ένα ομαδικό παιχνίδι με τα παιδιά. Είχε, λοιπόν, την ιδέα να κατασκευάσει μόνη της ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, να το διδάξει στα παιδιά και να παίξει μαζί τους. Το παιχνίδι που δημιούργησε είναι πρωτότυπο, καθώς όλα τα μέρη του είναι χειροποίητα (το κουτί, οι οδηγίες, τα πούλια, το ζάρι, η διαδρομή).

Η Σοφία έκανε, επίσης, την διδασκαλία του παιχνιδιού ξεκινώντας από το κουτί. Τα παιδιά αναγνώρισαν τα γράμματα και “διάβασαν” το θέμα του παιχνιδιού. Στη συνέχεια, συζήτησαν τους “κανόνες του παιχνιδιού”, κάποιους από τους οποίους τους αποφάσισαν μαζί. Τους έγραψαν σε ένα χαρτί για να τους θυμούνται και άρχισαν να παίζουν το παιχνίδι: 1) παίζει όποιος/α φέρει εξάρες στο ζάρι, 2) παίζουν δύο ομάδες οι ομπρέλες και οι ήλιοι, 3) σκοπός του παιχνιδιού είναι να φτάσουν στο τέλος της διαδρομής, ώστε να κάνουν μπάνιο, 4) αν συναντηθούν πιόνια από διαφορετικές ομάδες σε κάποιο σημείο επιστρέφουν στην αρχή. Επίσης, τα παιδιά ζωγράφισαν την διαδρομή του παιχνιδιού και τους κανόνες του για να το κατανοήσουν καλύτερα.

Το παιχνίδι αυτό αποτελεί αξιολογική δραστηριότητα στους τομείς του γλωσσικού και του αριθμητικού γραμματισμού με καλά αποτελέσματα για την ομάδα μας καθώς τα παιδιά: 1) αναγνώρισαν γράμματα και φωνήματα, αντιστοίχισαν γράμματα και φωνήματα, αναγνώρισαν λέξεις και σημεία στήξης, 2) αναγνώρισαν το πλήθος των σημείων στο ζάρι, έκαναν μετρήσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού για να φτάσουν στο τέλος της διαδρομής.

Ευχαριστούμε θερμά την κα Σοφία για τη χαρά και τις γνώσεις που χάρισε στα παιδιά!

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή.

Η Πολυξένη Χουρίδου είναι νηπιαγωγός με μεγάλη εμπειρία, γνώση και αγάπη για τη δουλειά της. Με την αυγή της Άνοιξης του 2015 μας χάρισε ένα βιβλίο για παιδιά για να μας αφηγηθεί σαν λαϊκό παραμύθι την υπέρβαση δύσκολων καταστάσεων (όπως η μοναξιά, ο πόνος, ο φόβος κ.ά.), την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, την ιδιαίτερη επικοινωνία του ανθρώπου με τα ζώα. Τίτλος του βιβλίου: “Τα ζώα του γέροντα”.

Λίγα λόγια για το βιβλίο και το αφηγηματικό του μέρος: Ένας γέροντας έχει μείνει μόνος στη ζωή. Μόλις έχασε την γυναίκα του και αποφάσισε να μετακομίσει στο δάσος. Στο σπιτάκι του ήταν λυπημένος, επειδή ήταν μόνος, ώσπου συνάντησε το πρώτο ζωάκι και έγιναν φίλοι. Στη συνέχεια, γνώρισε και άλλα. Αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια ιδιαίτερη φιλία και έζησαν μαζί δημιουργώντας μία πρωτότυπη κοινότητα μέσα στην οποία βοηθούσε ο ένας τον άλλον.

Η Πολυξένη Χουρίδου επισκέφτηκε το νηπιαγωγείο μας. Αφηγήθηκε την ιστορία του γέροντα στα παιδιά και στη συνέχεια συνομίλησε μαζί τους μέσα από ευχάριστες και δημιουργικές δραστηριότητες (δημιουργία ιστοριογραμμής, αναγνώριση συναισθημάτων κ.ά.).

Η επίσκεψη της συγγραφέως στο νηπιαγωγείο μας εντάσσεται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα συναισθήματα που εφαρμόζεται κατά την διάρκεια του σχολικού έτους 2014-2015.

Την ευχαριστούμε θερμά!

Στιγμές από την επίσκεψη της κας Χουρίδου στο νηπιαγωγείο μας.

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Πρωτότυπα Κωτοπουλάκια.

Υλικά: Αυγά από φελιζόλ, καλαμάκια-σουβλάκια, γύψος, ένα καλούπι για να δημιουργήσουμε τη γύψινη βάση (π.χ. πλαστικά μπολάκια από γιαούρτι ή πλαστικά καπάκια από μπουκάλια κ.ά.), ματάκια, πούπουλα.

Η δραστηριότητα συνδέεται με τον τομέα της δημιουργίας και της έκφρασης, τα εικαστικά στο νηπιαγωγείο. Το χιουμοριστικό της αποτέλεσμα δίνει ιδιαίτερη χαρά στα παιδιά!

Καλό μας Πάσχα

Η δημιουργία συνεχίζεται στο σπίτι. Τα παιδιά, σε συνεργασία με τους γονείς τους, προσθέτουν νέα στοιχεία στα κωτοπουλάκια τους (όπως το λειρί το οποίο διακρίνεται στις φωτογραφίες).

Η σύνδεση της ζωής στο νηπιαγωγείο με τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού στο σπίτι και οι νέες δημιουργικές ιδέες γονέων και παιδιών είναι ένας από τους σημαντικούς παιδαγωγικούς στόχους για την ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Φέρνει, επίσης, χαρά σε εκπαιδευτικούς, γονείς και παιδιά.

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Ο Στρατής Ελευθεριάδης (TERIADE) υπήρξε μυτιληνιός κοσμοπολίτης εκδότης και κριτικός της τέχνης (1897-1983). Το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ τον τιμά κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού έτους 2014-2015 κι εμείς είχαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε με σκοπό να δούμε από κοντά σημαντικά έργα που ανήκουν στη συλλογή του.

Ο Στρατής Ελευθεριάδης συνέβαλε στην ανακάλυψη του ζωγράφου Θεόφιλου και στη διάδοση του έργου του. Στο πλαίσιο της έκθεσης “Τιμή στον Τεριάντ” (του Τελλόγλειου) φιλοξενούνται έξι πίνακες του Θεόφιλου και συγκεκριμένα οι: “Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (1933)”, “Βασιλιάς της Ινδίας” (1870-1934), “Η Άρκτος χορεύουσα” (1933), “Αρχαία Ανθοπώλις” (1930), “Θεόδωρος Καραπάτης” (1932), “Έλληνας αγωνιστής” (1870-1934).

Ο ζωγράφος Θεόφιλος είναι γνωστός στα παιδιά του νηπιαγωγείου καθώς οι αναφορές στους πίνακές του είναι συχνές ανάλογα με τα θέματα που διαπραγματεύομαστε. Ένας γνωστός του πίνακας τον οποίο γνωρίζουν τα παιδιά από την αρχή του σχολικού έτους όταν αναφερόμαστε στις καλλιέργειες και, ειδικά, στην καλλιέργεια της Ελιάς είναι αυτός που απεικονίζει το μάζεμα των ελαιών.

Την επίσκεψή μας στο Τελλόγλειο συνδυάσαμε με: α) τις αναφορές μας στους πίνακες του Θεόφιλου, β) με την γνωριμία των παιδιών με στοιχεία καθημερινής ζωής από την εποχή του 1821 όπως οι ενδυμασίες και έννοιες από την εποχή εκείνη όπως ο “αγώνας” και οι “αγωνιστές” (επειδή η επίσκεψη έγινε μερικές μέρες πριν από την Εθνική Επέτειο και υπήρχαν σχετικοί πίνακες στην έκθεση) και γ) με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται από την αρχή του σχολικού έτους σχετικά με τον ψηφιακό γραμματισμό των παιδιών.

Συνοπτικά οι δραστηριότητες που συσχετίζονται με την επίσκεψη μπορεί να χωριστούν σε τρία μέρη:

1) Δραστηριότητες πριν την επίσκεψη όπως γνωριμία των παιδιών με έργα του Θεόφιλου ανάλογα με τα θέματα του νηπιαγωγείου και γνωριμία των παιδιών με το χώρο του Τελλόγλειου Ιδρύματος μέσα από την ιστοσελίδα του, ώστε να υπάρχει μία αρχική εικόνα για τον χώρο και τον τρόπο έκθεσης των έργων σ’ αυτόν, τα είδη των έργων και τον τρόπο εφαρμογής του εκπαιδευτικού προγράμματος.

2) Παρακολούθηση του εκπαιδευτικού προγράμματος του μουσείου όπως σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε από από τις μουσειοπαιδαγωγούς (τις Κες Ιφιγένεια Μποτσάκη και Χρύσα Τιφτίκογλου) τις οποίες ευχαριστούμε θερμά επειδή κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών.

3) Δραστηριότητες μετά την επίσκεψη όπως γνωριμία με τις παραδοσιακές ενδυμασίες , γνωριμία με έργα του Θεόφιλου που έχουν ως θέμα τους στοιχεία από την εποχή του 1821 (όπως ο πίνακας “Ο Ρήγας και ο Κοραής υποβαστάζει την Ελλάδα”).

Συμπληρωματικά αναφέρουμε ότι τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την ιστορία του βασιλιά Υμπύ και να φωτογραφηθούν με μία διαδραστική τεχνική μπροστά στο έργο του (“να μπουν μέσα στο έργο”). Γνώρισαν, επίσης, την ιστορία του ποιμενικού μυθιστορήματος “Δάφνις και Χλόη”. Για την ταυτότητα των έργων παραθέτουμε τις επόμενες φωτογραφίες (τα ίδια τα έργα δεν μπορούμε να τα δημοσιεύσουμε επειδή σεβόμαστε τους περιορισμούς που θέτουν τα μουσεία για τη λήψη φωτογραφιών καθώς και τα πνευματικά δικαιώματα των έργων).

 Φωτογραφίες από την επίσκεψη

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Κατά τη διάρκεια της γνωριμίας των παιδιών με την εποχή του 1821 αναφέρθηκαν στοιχεία από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων όπως οι ενδυμασίες τους. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν παραδοσιακές ενδυμασίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας (Μακεδονία, Ήπειρος κ.α.). Στο πλαίσιο της διαθεματικότητας (μαθηματικές έννοιες, γεωμετρικά σχήματα) διέκριναν γραμμές (καμπύλες, ευθείες) και σχήματα (τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλους, παραλληλόγραμμα, ελλείψεις) στα κεντήματα των παραδοσιακών στολών. Στη συνέχεια, δημιούργησαν μοτίβα με σχέδια και σχήματα με τη χρήση απλών υλικών (ζωγραφική με μαρκαδόρους πάνω σε χαρτί κάνσον), ώστε να αναπαραστήσουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο παραδοσιακές ποδιές.

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται δραστηριότητες με θέμα τη γνωριμία των παιδιών με έναν ιδιαίτερο πολιτισμό ανθρώπων από άλλους τόπους και άλλες εποχές, τους Ινδιάνους. Το θέμα των Ινδιάνων είναι αγαπημένο στα παιδιά εξαιτίας των στοιχείων αυτού του πολιτισμού (ζωγραφική στο πρόσωπο, ενδυμασίες, η ζωή στις σκηνές κ.ά.).

Γενικοί στόχοι και σκοποί αυτών των δραστηριοτήτων είναι η ανάπτυξη γλωσσικών δεξιοτήτων (γραπτών και προφορικών), η δημιουργία και η έκφραση (χορός, τραγούδια), ο προβληματισμός και η επίλυση προβλημάτων, η γνωριμία με άλλους πολιτισμούς (πολυπολιτισμική εκπαίδευση), το παιχνίδι με τη βοήθεια τεχνικών από τους θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς και τις τεχνικές της δημιουργικής γραφής, η σύνδεση με άλλα γνωστικά πεδία όπως οι μαθηματικές έννοιες (ο αριθμός “10” μέσα από το τραγούδι “Δέκα Μικροί Ινδιάνοι”).

Δραστηριότητες προετοιμασίας:

Α) Παρατήρηση εποπτικού υλικού (φωτογραφίες με Ινδιάνους, με Ινδιάνικες σκηνές σε ένα χωριό κ.ά.)

Β) Αφού τα παιδιά γνωρίσουν αρκετά στοιχεία για τον πολιτισμό των Ινδιάνων αναζητούν ινδιάνικα ονόματα, ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε στις δραστηριότητές μας. Οι οδηγίες για τα ινδιάνικα ονόματα είναι να προσπαθήσουν να βρουν ένα χαρακτηριστικό τους στοιχείο και με αυτό να σχηματίσουν το ινδιάνικο όνομα. Η/Ο νηπιαγωγός καταγράφει τα ονόματα που δημιουργούν τα παιδιά για τον εαυτό τους σε μια λίστα, ώστε να έρθουν σε επαφή με αυτού του τύπου κειμενικές μορφές, να αναγωρίζουν τα ονόματά τους και να τα έχουμε μπροστά μας όποτε τα χρειαστούμε.

Οι δραστηριότητες:

1) Καθόμαστε σε κύκλο και φανταζόμαστε ότι στο κέντρο υπάρχει η φωτιά (μπορούμε, επίσης, να την κατασκευάσουμε με κόκκινη ζελατίνη ή χαρτί κάνσον). Λέμε ένα τραγούδι χαιρετισμού με ανάλογες κινήσεις.

2) Λέμε με σειρά τα ινδιάνικα ονόματά μας. (Όπως: “Ο Ινδιάνος με το δυνατό μυαλό”-π21, “Η κρέμα του φλογάτου παγωτού”-π7, “Το γλυκό κορίτσι”-π11, “Το αγόρι σφεντόνα”-π23, “Ο τέλειος Ινδιάνος”-π17, “Το δυνατό αγόρι”-π2, “Το χαμογελαστό αγόρι”-π5, “Το αγόρι που ανεβαίνει πάνω στο βουνό”-π9, “Το κορίτσι με τα μακριά μαλλιά”-π15, “Το μικρό αγόρι”-π16, “Το παιχνιδιάρικο κορίτσι”-π22, “Το σιωπηλό κορίτσι”-π6, “Το όμορφο κορίτσι”-π19, “Η δυνατή φωνή”-π10, “Το αγόρι που τρέχει γρήγορα”-π18, “Το αγόρι Ινδιάνος”-π4, “Το αγόρι που μιλάει με τους φίλους του”-π8, “Το ψηλό κορίτσι”-π14, “Το ξανθό κορίτσι”-π13, “Το κορίτσι από το απέναντι βουνό”-π3, “Το ψηλό αγόρι”-π12, “Ο γιος του Μεγάλου Μανιτού”-π20, “Ο άνθρωπος που δεν μασάει”-π24.)

3) Συζητάμε ένα πρόβλημα που υπάρχει στο χωριό μας. Π.χ. τελειώνει το νερό και πρέπει τις επόμενες μέρες να ψάξουμε να βρούμε και να φέρουμε στο χωριό. Θυμίζουμε στα παιδιά ότι δεν υπάρχουν βρύσες στα σπίτια και ότι δεν έχουμε καν σπίτια, ζούμε σε σκηνές (εισαγωγή στον ιστορικό τόπο και χρόνο). Πρέπει, λοιπόν, να λύσουμε το πρόβλημα ανάλογα με τις συνθήκες της εποχής. Τα παιδιά, συνήθως, λένε: “να σκάψουμε, να βρούμε νερό στη γη και να κάνουμε πηγάδι”, “να φορτώσουμε στις άμαξες βαρέλια και να πάμε να τα γεμίσουμε από ποτάμια ή από λίμνες”, “να μαζέψουμε σε βαρέλια νερό της βροχής”.

4) Τραγουδάμε και χορεύουμε τραγούδια για τους Ινδιάνους όπως το “Δέκα Μικροί Ινδιάνοι” ώστε να ολοκληρώσουμε με ευχάριστο τρόπο τη συζήτησή μας και το φανταστικό μας ταξίδι στο ινδιάνικο χωριό.

Πηγή: Περιοδικό “Παράθυρο στην εκπαίδευση”, τεύχος 61, 2010.