Η επιστροφή στο νηπιαγωγείο το μήνα Ιούνιο έφερε νέες συμπεριφορές και συνήθειες. Τα παιδιά εργάστηκαν στις υποομάδες τους και οι υποομάδες συνεργάστηκαν μεταξύ τους καθώς η μία ενημερωνόταν για τη δουλειά της άλλης και σε κάποιες περιπτώσεις η μία συμπλήρωνε την άλλη. Τα παιδιά παρατήρησαν τις αλλαγές που έγιναν στο νηπιαγωγείο όπως ότι άλλαξαν τα έπιπλα, ότι ο κάθε ένας και η κάθε μία παίζει με ατομικά παιχνίδια, ζωγραφίζει με ατομικούς μαρκαδόρους και στο δικό του μπλοκ, ότι προσέχουν να έχουν αποστάσεις μεταξύ τους, μέσα στο νηπιαγωγείο και έξω στην αυλή, ότι πλένουν πολύ συχνά τα χέρια τους με σαπούνι και νερό και αντισηπτικό. Η επαναλειτουργία του νηπιαγωγείου είναι σίγουρα μια αξέχαστη εμπειρία!

Οι “κορονοϊοκανόνες” μας και οι

ατομικές ζωγραφιές των παιδιών γι’ αυτούς και τις δραστηριότητές μας στο νηπιαγωγείο.

Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης, ένας πολύ γνωστός μύθος της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, δείχνει τη δυνατή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη μητέρα και τα παιδιά της. Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας αφηγούμαστε το μύθο στην παρούσα ανάρτηση και προτείνουμε μια δραστηριότητα για το σπίτι ως δωράκι για τη μητέρα.

Η αφήγηση του μύθου

Η θεά Δήμητρα ήταν μία από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου.

Προστάτευε τη γη, τους αγρότες, τη φύση και το περιβάλλον. Φρόντιζε να βγαίνει το στάρι σωστά και στην ώρα του για να κάνουν οι άνθρωποι ψωμί και όλοι οι καρποί της γης να τρέφουν μικρούς και μεγάλους.

Η θεά Δήμητρα είχε μια κόρη την Περσεφόνη που την αγαπούσε πάρα πολύ.

Η Περσεφόνη έπαιζε σε ένα λιβάδι με τις φίλες της, τις νύμφες. Της άρεσε να μαζεύει λουλούδια.

Και ενώ μάζευε ένα νάρκισσο, άνοιξε η γη, ξεπήδησε ο Άδης με το άρμα του και την άρπαξε. Οι κραυγές για βοήθεια δεν ακούστηκαν από κανέναν, εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο. Ο Δίας ήταν μακριά.

Η Δήμητρα έψαξε την κόρη της παντού, αλλά δεν τη βρήκε.

Ο θεός Ερμής την ειδοποίησε ότι η Περσεφόνη βρισκόταν στο βασίλειο του θεού Πλούτωνα, στον κάτω κόσμο. Τότε η Δήμητρα στεναχωρήθηκε πολύ, έκλαψε, θρήνησε και γέμισε δυστυχία στον κόσμο. Μαράθηκαν τα  λουλούδια και τα σπαρτά δεν έβγαζαν πια σιτάρι. Οι άνθρωποι ήταν δυστυχισμένοι  γιατί κατάλαβαν ότι η αγαπημένη τους θεά ήταν τόσο λυπημένη.  Ήταν, επίσης, δυστυχισμένοι γιατί δεν μπορούσαν να φτιάξουν ψωμί και δεν είχαν καρπούς για τις τροφές τους, αφού η Δήμητρα δεν μπορούσε να τους φροντίζει πια.

Ο Δίας ήταν ο πατέρας της Δήμητρας και όλων των θεών.

Ο Δίας που είδε τη δυστυχία της κόρης του Δήμητρας και όλων των ανθρώπων αποφάσισε να βοηθήσει τη Δήμητρα και τον Πλούτωνα να κάνουν μία συμφωνία: Η Περσεφόνη θα ζούσε έξι μήνες στον πάνω κόσμο με τη μητέρα της και έξι μήνες στον κάτω με τον Πλούτωνα που έγινε ο άντρας της.

Η Δήμητρα ήταν έξι μήνες ευτυχισμένη που είχε την κόρη της και τότε η γη ήταν κι αυτή χαρούμενη και είχε Άνοιξη και Καλοκαίρι.

Τους άλλους έξι μήνες που η Περσεφόνη ζούσε με τον άντρα της στον κάτω κόσμο η Δήμητρα ήταν δυστυχισμένη και η γη είχε Φθινόπωρο και Χειμώνα.

“Η επιστροφή της Περσεφόνης”

“The Return of Persephone” (1891)

Leighton Frederic, Leeds Museums and Galleries (Leeds Art Gallery) U.K.

(Πηγή: Τον πίνακα μπορείτε να τον βρείτε στο διαδίκτυο με λέξεις κλειδιά “Δήμητρα” και “Περσεφόνη”)

Δραστηριότητα ως δωράκι για τη μητέρα (και τον πατέρα γιατί και οι δύο αγαπούν, προστατεύουν και στηρίζουν το παιδάκι τους).

Ζωγραφίζω έναν κύκλο στο κέντρο.

Μετά ζωγραφίζω άλλους έξι κύκλους (περισσότερους ή λιγότερους) ανάλογα με το πόσο μεγάλους τους θέλω.

Κόβω χρωματιστά χαρτάκια και γεμίζω τους κύκλους ή τους ζωγραφίζω με τα χρώματα που μου αρέσουν.

Βάζω τον βλαστό κάτω από το λουλούδι με τον ίδιο τρόπο.

Έργα παιδιών για τη γιορτή της μητέρας