Με αφορμή την  6 Μαρτίου  πραγματοποιήσαμε  δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή των παιδιών και να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Διαβάσαμε το παραμύθι: “Ο μεγάλος σάκος με τις μικρές ανησυχίες”

και κάθε παιδί έπαιρνε  ένα τουβλάκι και μας έλεγε μια φορά που είχε νιώσει μια μη επιτρεπτή συμπεριφορά από τους φίλους του.

Αξίζει άραγε να κουβαλάμε τόσο βάρος στην πλάτη μας;

Στη συνέχεια αδειάσαμε σιγά, σιγά τον σάκο ,γιατί τις μοιραστήκαμε με τους φίλους μας και με ανθρώπους που αγαπάμε και έτσι ο σάκος έγινε πιο ελαφρύς

ζωγραφίσαμε τις ανησυχίες μας

και παίξαμε στην τάξη ζωντανεύοντας διάφορες στιγμές  ενδοσχολικής βίας

χτίζοντας τον τοίχο του Bylling

Η μια ομάδα πήγε πίσω από τον τοίχο ως θύματα και άλλη μπροστά από τον τοίχο ως θύτες.

Συζητήσαμε τι συναισθήματα νιώθουμε; φυσικά λύπη, στεναχώρια, φόβο

Ρωτήσαμε τα παιδιά τον θέλουμε  αυτόν τον τοίχο στην τάξη; όχι, όχι, όχι ( απάντηση των παιδιών)

και τι θα κάνουμε τώρα; θα τον γκρεμίσουμε…με ποιον τρόπο;

Ρίχνοντας κλωτσιές…( απάντηση των παιδιών)

Αυτή η συμπεριφορά είναι καλή; Όχι

Αποφασίσαμε να σκεφτούμε με τι τρόπο θα φύγει αυτός ο τοίχος από τη μέση

Με ωραία γλυκά λογάκια ο τοίχος μίκρυνε και τα συντρίμμια του έγιναν μια μεγάλη αγκαλιά

φωνάζοντας το σύνθημα  ” ΟΧΙ στη ΒΙΑ ναι στη ΦΙΛΙΑ”

 

Ακούσαμε  την ιστορία  “Η Μόνα η χελώνα στο καινούργιο σχολείο”

για να δούμε τι ανησυχίες είχε η Μόνα … έμοιαζαν με τις δικές μας;

Με αφορμή την ιστορία της Μόνας παίξαμε το παιχνίδι του εαυτού μας κρατώντας στο χέρι το κάθε παιδί  τη φωτογραφία του, και η κυρία τη δική της φωτογραφία, λέγοντας άσχημες λέξεις.

Στο τέλος το ανθρωπάκι έγινε μια μάζα χαρτιού.

Στη συνέχεια λέμε όμορφες λέξεις και ευγενικές κάνοντας ενέργειες φιλικές  συνεργατικές, και ξετυλίγουμε σιγά, σιγά το ανθρωπάκι.

Τα ανθρωπάκια όμως ποτέ δεν έγιναν ίδια…

  

γιατί τσαλακώθηκαν , πληγώθηκαν από τις κακές λέξεις και συμπεριφορές…

 

Παρακολουθήσαμε το βίντεο ” Νίκησε τον Νταή, χωρίς να τον αγγίξεις”

 είδαμε την αφίσα και μάθαμε  τα βήματα που πρέπει να κάνουμε όποιος μας ενοχλεί

Χωριστήκαμε  σε 4 ομάδες  και σε   ζευγάρια  αναλαμβάνουμε  παιχνίδι ρόλων από τις γωνιές τη τάξης. Μαθαίνουμε την κίνηση του χεριού μπροστά και λέμε π.χ ΟΧΙ αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει, σε παρακαλώ άφησε το, με ενοχλεί αυτό που κάνεις, STOP αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει.

  

Και επειδή πολλές φορές χρειαζόμαστε ένα  «χέρι» που θα μας    παρηγορήσει, που θα μας σηκώσει  που θα μας ενθαρρύνει  ακούσαμε το τραγούδι  « Χέρια σαν κι αυτά « του Locomondo

Σχεδιάσαμε τα χεράκια μας και τυχαία διαλέγαμε απο το κουτί ένα χεράκι του συμμαθητή μας και λέγαμε  πέντε φιλοφρονήσεις , όμορφα λόγια για το φίλο μας και  το κολλούσαμε στην πλάτη του.

Τη μέρα αυτή στο παιχνίδι είχαμε και τη

Σύμβουλο Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννα Κοτρωνίδου ,

όπου άκουσε από τη μικρή Μαριάννα  τις ωραιότερες φιλοφρονήσεις

και μας αποχαιρέτισε με πολύ χαρά!

Το σύνθημα μας είναι  STOP στη ΒΙΑ Ναι στη ΦΙΛΙΑ και να μη τσαλακώνετε την καρδιά μας

Με αφορμή τη μέρα  παρακολουθήσαμε τη Θεατρική Παράσταση “Να σας κεράσουμε λίγο μπούλινγκ;” από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Σύζευξης: Τέχνες & Επιστήμες ,όπου οι ηθοποιοί με τρόπο ζωντανό και βιωματικό ενέπλεξαν τα παιδιά σε αυτό το σοβαρό πρόβλημα του bullying. Πολλά τα ερωτήματα μας… Θα τον αποδεχτούμε το Χάρι στο σχολείο μας ή όχι; Τελικά θα γίνει φίλος μας; θα μείνει στο σχολείο, ή θα φύγει; Αυτό όμως θα το αποφασίσουν τα παιδιά μετά από πολύ πολύ σκέψη…

 

Στο τέλος ακούσαμε το τραγούδι: “θέλω να αλλάξω και καλύτερος να γίνω”

και το χορέψαμε