«Απ΄ ό,τι κάλλη έχει άνθρωπος, τα λόγια έχουν τη χάρη
να κάμουσιν κάθε καρδιάν παρηγοριά να πάρει»

Με στίχους από τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου ξεκινά ο Αντώνης Παπαθεοδούλου το βιβλίο του και σήμερα απολαύσαμε στο Νηπιαγωγείο μας το υπέροχο αυτό παραμύθι από τη θεατρική  ομάδα του Μικρού Βορρά.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου…

“Σε μια μικρή πόλη, που ίσως να μοιάζει με τις υπόλοιπες, ζει ένας ταπεινός και ιδιαίτερος ράφτης που δεν μοιάζει όμως με κανέναν άλλο! Ένας ράφτης που ντύνει όλη την πόλη με ρούχα μαγικά, που γίνονται άλλοτε δροσερά και άλλοτε ζεστά. Δεν χρησιμοποιεί μάλλινη ή μεταξωτή κλωστή αλλά χρησιμοποίει το μυστικό του, που δεν γνωρίζει κανείς παρά μόνο αυτός… τις λέξεις! Τα χρόνια όμως περνάνε, η μικρή πόλη μεγαλώνει και ο κόσμος αρχίζει να ακολουθεί την μόδα. Όλοι ξεχνούν τον ραφτάκο και αγοράζουν έτοιμα ρούχα από τα μαγαζιά. Κάποτε στην πόλη όμως πέφτει ένας φοβερός χειμώνας και οι κάτοικοι κάνουν ότι μπορούν για να ζεσταθούν… όμως δεν καταφέρνουν τίποτα και τότε… ξαναθυμούνται τον μοναδικό τους ράφτη!
Φρέσκο, τρυφερό, συγκινητικό… ένα έργο που κατορθώνει με τον πιο ευαίσθητο τρόπο να μιλήσει στη ψυχή των παιδιών για δύσκολες και αφηρημένες έννοιες. Για την φωτεινή δύναμη της γλώσσας, τη ζεστασιά της αγάπης και της επικοινωνίας, αλλά και για την βαθιά εσωτερική ικανοποίηση που αντλεί εκείνος που κάνει τη δουλειά του με αγάπη και μεράκι.”

Πριν την παράσταση…

Διαβάσαμε το παραμύθι και συζητήσαμε για τη δύναμη της αγάπης. Σκεφτήκαμε λέξεις που ομορφαίνουν τη ζωή και μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται ωραία. Γράψαμε τις λέξεις σε χαρτάκια και τις κολλήσαμε πάνω σε ρούχα που ζωγραφίσαμε:

Κατά τη διάρκεια της παράστασης….

Παρακολουθήσαμε με αμείωτο ενδιαφέρον τους ηθοποιούς:

Μετά την παράσταση…..

Ζωγραφίσαμε ό,τι μας εντυπωσίασε:

…και υποσχεθήκαμε να λέμε τις πιο όμορφες και τρυφερές λέξεις που ζεσταίνουν την καρδιά!

Ευχαριστούμε Μικρέ Βορρά για την υπεροχη παράσταση!