Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα,
κι εκείνα δεν πονούν; ……..

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ’ ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Διαβάσαμε τη διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων, συζητήσαμε και φτιάξαμε αφίσες με τα δικαιώματά τους:

ζωγραφίζοντας με την τεχνική του πιρουνιού:

Βουτώντας τα δαχτυλάκια μας  στα χρώματα φτιάξαμε πολύχρωμα ελεφαντάκια:

Ψάξαμε να βρούμε το χρώμα της αγάπης , βουτώντας τα πινέλα στα χρώματά μας

ακούγοντας το τραγούδι του Λουδοβίκου των Ανωγείων

και με τα χρώματα της αγάπης ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας ζωάκι

Κάναμε ριγέ και πουά γατούλες:

Με γραμμές ζωγραφίσαμε τη χαίτη του λιονταριού:

Διαβάσαμε το βιβλίο “Οι ουρές δεν είναι για να τις τραβάμε” της Elizabeth Verdick, φανταστήκαμε σε ποιο ζωάκι μπορεί να ανήκει η κάθε ουρά και το ζωγραφίσαμε:

Διαβάσαμε το ποίημα του Ι. Πολέμη, ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας ζωάκι:

Υποσχεθήκαμε:

Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στους δρόμους να πεινούν…….

Aκόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.