Ηταν στις αρχές της χρονιάς που διαβάσαμε το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά “Αθήνα, η πόλη της Αθηνάς” και γιατί μας αρέσουν οι μύθοι αλλά και με αφορμή το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα για την ελιά.
Η Ναταλία Καπατσούλια έκανε απίστευτη δουλειά και σ αυτό τον τόμο της σειράς “η πρώτη μου μυθολογία”! Οι ζωγραφιές της γεμάτες χιούμορ!
Παίξαμε αυτό το βιβλίο, λοιπόν, πολύ φέτος!
Το δραματοποιήσαμε, το … τραγουδήσαμε, το ζωγραφίσαμε …
Μας γεννήθηκε τότε μια ιδέα!
Να πάμε στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να παίξουμε εκεί το μύθο αυτό!
Είπαμε την ιδέα μας στο σύλλογο γονέων κάναμε μεγάλη υπομονή να έρθει το πλήρωμα του χρόνου
και έτσι …
Η μεγάλη μέρα έφτασε!
Ηρθε σήμερα, 15-5-2016, που συμπτωματικά συνέπεσε με την παγκόσμια μέρα της οικογένειας.
Η εκδρομή μας εξάλλου ήταν οικογειακή!
Μπαμπάδες, μαμάδες και γιαγιάδες ακολούθησαν με μεγάλη χαρά
Συγκεντρωθήκαμε κάτω από κάτι γνώριμα δέντρα σε μας… τις Ελιές! Η ξεναγός μας περίμενε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στον χρόνο
Οσο περιμέναμε δεν χάσαμε την ευκαιρία για παιχνίδι και … κουβέντα με το δέντρο!
Στη διαδρομή σταματούσαμε σε συγκεκριμένα σημεία γιατί η ξεναγός είχε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να μας πει!
θα φτάσουμε άραγε εκεί πάνω;
Το Ηρώδειο από ψηλά!
συνεχίζουμε την ανάβαση με μεγάλη προσοχή και πάντα κρατώντας το χέρι της μαμάς!
στάση πάλι στα σκαλοπάτια λίγο πριν αντικρύσουμε τον Παρθενώνα
η Αθηνα από ψηλά!
Συγκίνηση να βρισκόμαστε εδώ
Αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον!
Η βόλτα μας συνεχίστηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης
Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν αντικρύσαμε τα αγαπημένα μας lego στο μουσείο! Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνας Παρθένου!
lego lego lego …
και το Hρώδειο με lego!
Υπέροχο!
Δεν υπάρχει ομορφότερος τρόπος να κλείσεις μια εκδρομή!
Είναι απίστευτο που μπορεί να σε οδηγήσει ένα βιβλίο τελικά!
Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις
όχι μόνο στην φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα!
Συναντηθήκαμε το Σάββατο στο σχολείο μας για να προετοιμαστούμε σωστά για το ταξίδι και το παιχνίδι!
Ομως δυστυχώς
δεν καταφέραμε να παίξουμε το βιβλίο στον Ιερό Βράχο 😥
Μία φίλη μας είχε ένα ατυχηματάκι και οι υπόλοιποι δεν είχαμε κέφι για τέτοια παιχνίδια
Αφήσαμε το παιχνίδι στην άκρη για να της συμπαρασταθούμε και να γεμίσουμε το μυαλό μας εμπειρίες να της διηγηθούμε
Ευτυχώς η φίλη μας είναι μια χαρά! Και αυτό είναι το πιο σημαντικο!
Αλλωστε, είδαμε καλά με τα μάτια μας πώς είναι η Ακρόπολη και συνειδητοποιήσαμε πόσο ψηλά βρίσκεται!
Ακούσαμε τα πατήματά μας και νιώσαμε σα να ήμασταν εμείς οι αρχαίοι μας πρόγονοι που ανέβαιναν εκεί ψηλά για να προσκυνήσουν στο Ναό της Αθηνάς Παρθένου.
Σαν να ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές της ζωφόρου
(Η ζωφόρος όμως θα μας απασχολήσει σε άλλη ανάρτηση. Είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της!)
Στο σχολείο μας λοιπόν θα φτιάξουμε μία Ακρόπολη και θα παίξουμε ξανά το βιβλιο μας “σωστά”!
Ευχαριστούμε τους γονείς που μας έκαναν τέτοιο δώρο και φυσικά
το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά και της Ναταλίας Καπατσούλια (εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ) που ήταν η αφορμή να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι!
Ενα βιβλίο μας έδωσε την ιδέα να ταξιδέψουμε στον χρόνο με … λεωφορείο!!! 😉
Αυτό και αν δεν είναι εντυπωσιακό !!!
Με ένα βιβλίο αρχίσαμε μια χρονιά και σχεδόν την κλείνουμε με το ίδιο!
Θέλαμε το ταξίδι μας αυτό να γίνει χωρίς άγχος και βιασύνη. Να το απολαύσουμε και να ακούσουμε τις ιστορίες του !
Η μεγάλη μέρα λοιπόν έφτασε!
Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας αλλά και στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας για την φιλαναγνωσία είχαμε καλέσει τον καπετάνιο του στο σχολείο μας!
Μόνο που δεν ήταν καπετάνιος αλλά … καπετάνισσα!
Ελένη Γεωργοστάθη το όνομά της!
Εχουμε ήδη ετοιμάσει την υποδοχή της
(ο Αndy Warholl μας έχει επηρεάσει αρκετά φέτος!)
και έχουμε ναυπηγήσει και δυο καράβια:
Ενα μεγάλο και ένα λίγο μικρότερο
Το μικρότερο καράβι είναι του θυμού.
ενώ το μεγάλο είναι της γνώσης!
Γιατί η γνώση δε χωράει σε μικρό…
Αν αναρωτιέστε,
είναι οι πρωταγωνιστές ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού που έχουμε δημιουργήσει.
“Μια διαφορετική ναυμαχία”
Μας απασχόλησε πολύ το συναίσθημα του θυμού στο συγκεκριμένο βιβλίο!
Θύμωσε η μικρή πρωταγωνίστρια που η μαμά της δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …
Εμείς πότε θυμώνουμε;
Γιατί θυμώνουμε;
Τι κάνουμε για να προλαβαίνουμε τον θυμό μας ή τουλάχιστον να μην προσβάλλουμε και πληγώνουμε τους άλλους;
Η γνώση μας βοηθά να καταπολεμάμε το θυμό
Ετσι λοιπόν …
Αν κερδίσει το καράβι της γνώσης οι νικητές αφηγούνται με όποιο τρόπο επιθυμούν μια αγαπημένη τους ιστορία
Αν κερδίσει το καράβι του θυμού τότε οι νικητές προτείνουν τρόπους-παιχνίδια να τον ξεγελάνε παρέα με φίλους!
Επειδή όμως τα καράβια μας ήταν μεγάλα για το ταμπλό που φτιάξαμε, χρησιμοποιήσαμε μικρότερα
(Λεπτομέρειες για το παιχνίδι μας και για τον τρόπο που ταξιδέψαμε με το βιβλίο θα διαβάσετε σε επόμενη ανάρτηση)
Εχουμε ήδη όμως ετοιμάσει και το δώρο για τη συγγραφέα!
Η Ελένη Γεωργοστάθη λοιπόν μας ταξίδεψε στις σελίδες του βιβλίου της και εμείς εντυπωσιαστήκαμε
με το … μέγεθός τους αφού ήταν τεράστιες!
Συζητήσαμε για πολλά …
Για τα ταξίδια της σε άλλα σχολεία, γιατί δεν έχει όνομα η ηρωίδα του βιβλίου , αν έχει ταξιδέψει σε θάλασσα, αν παίζει ναυμαχία και άλλα. Αφήσαμε όμως τις ερωτήσεις στην άκρη και της τις στείλαμε ηλεκτρονικά για να μας απαντήσει γιατί θέλαμε χρόνο για παιχνίδι!
Το να παίζεις με τα βιβλία είναι τέλειο!
Ενα παιχνίδι που παίξαμε μαζί της και μας άρεσε πολύ είναι αυτό:
Από το σακουλάκι της η κα Γεωργοστάθη έβγαζε γράμματα κι εμείς λέγαμε δυνατά λέξεις για δραστηριότητες που μας αρέσει να κάνουμε με τη μαμά!
Το αποτέλεσμα, όπως είδατε, ήταν να σχηματιστεί ένα πολύχρωμο καράβι !
Δεν χάσαμε την ευκαιρία!
Το … λεξοκάραβο μας ενέπνευσε και δημιουργήσαμε τελικά
ένα ποίημα για το αγαπημένο μας νηπιαγωγείο!
Το τραγούδι του νηπιαγωγείου
Πρώτα πίνουμε το γάλα
και με γέλιο δυνατό Καλημέρα με τραγούδι
και μετά γαργαλητό
Φασαρία μα και τρέλες
κάνουμε πολλές λατρεία έχουμε στο χορό
και τις μουσικές!
Ζουζουνίσματα, χαμόγελα
και γλυκό φιλί μαγειρέματα με φίλους
και ζωγραφική
Μαζέματα και κέφι,
τρέχω στην μαμά δώρο της πηγαίνω
και βόλτα τα σκυλιά!
1ο νηπιαγωγείο γαργαλιάνων 11-5-2016
Μετά παίξαμε και άλλο παιχνίδι:
Είχαμε ήδη φτιάξει τα καραβάκια μας με τον τρόπο που μας είχε δείξει η συγγαφέας.
Δεν είχαν όμως πανί
Κανένα πρόβλημα.
Φτιάξαμε μόνοι μας!
ετοιμάζοντας τα … πανιά!
τα καραβάκια μας περιμένουν να στερεώσουμε τα πανιά τους
η συγγραφέας κρατάει και θησαυρό στο χέρι! Είναι ο τρόπος που θα στερεώσουμε τα πανιά στο καραβάκια. Δεν θα σας τα μαρτυρήσουμε όλα όμως!!!
εργοστάσιο πανιών!
“… και τώρα θα το διπλώσουμε έτσι και θα το στερεώσουμε πάνω στο … ” λέει η κυρία Γεωργοστάθη!
Μετά από αυτά τα παιχνίδια η κυρία Ελένη ανέβηκε στο δημοτικό.
Την περίμεναν οι περσινοί μας συμμαθητές της Πρώτης αλλά και εκείνοι της Δευτέρας.
Μ αυτούς θα ταξίδευε στο “απέναντι νησί”
Εμείς όμως βγήκαμε στο προαύλιο και συνεχίσαμε το παιχνίδι της ναυπηγικής!
Φτιάξαμε ένα πελώριο καράβι που μας χώραγε όλους μέσα και εκεί παίξαμε τη ναυμαχία μας!
Χωριστήκαμε σε ομάδες! Γνώση και θυμός! Ποιος παίζει ρε παιδιά;
Μετά ήρθαν και οι μαμάδες μας που ήθελαν να γνωρίσουν την συγγραφέα!
Δεν ήρθαν όμως με άδεια χέρια!
Ποτέ δεν έρχονται με άδεια χέρια οι μαμάδες μας!
Ετσι, όταν η κυρία Ελένη κατέβηκε από το Δημοτικό την περίμενε μία έκπληξη!
από τον κήπο μας στο φούρνο!
πλούσια τα εδέσματα!
μαμάδες και γιαγιάδες είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν μαζί της
ήταν μέρα γιορτής! παιχνίδι και φαγητό!
Το σχολείο μας κάνει τους επισκέπτες να νιώθουν άνετα, “σαν στο σπίτι τους”! Και γι αυτό οι υπέροχες μαμάδες μας το αγαπάνε το ίδιο! Οπως το σπίτι τους δηλαδή!
Η κυρία Γεωργοστάθη πολύ ευγενική και φιλική συζήτησε με όλους! Μικρούς και μεγάλους
και δοκίμασε και από τα καλούδια που είχαν φέρει οι μαμάδες και είχαν στείλει οι μπαμπάδες!
Και πριν μας αποχαιρετήσει υπέγραψε τα βιβλία μας
είτε το ένα είτε και τα δυο
ανυπομονούμε να δούμε την αφιέρωση!
Με πόση χαρά περιμένουμε τη σειρά μας!
δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ!
Και τώρα ακολουθεί η συνέντευξη!
1. Εσείς ξέρετε να φτιάχνετε καραβάκια; Ναι, έμαθα πριν από λίγα χρόνια.
2. Πόση ώρα σας πήρε να το γράψετε; Το έγραψα σε ένα απόγευμα αλλά ύστερα το ξαναδιάβασα πολλές φορές και καθε φορά άλλαζα κάποιες λέξεις που δε μου άρεσαν.
3. Εχετε γράψει πολλά βιβλία; Έχω γράψει δύο και ετοιμάζω ένα τρίτο.
4. Θα μας μάθετε να φτιάχνουμε καραβάκια; ( μας έχει μάθει ήδη βέβαια όταν στείλαμε τις ερωτήσεις!) Νομίζω, σας έχω μάθει ή κάνω λάθος;
5. Σας αρέσουν τα παραμύθια που γράφετε; Τα παραμύθια γενικά; Τα παραμύθια γενικά μού αρέσουν πολύ. Όσο για τα δικά μου, προτιμώ να αρέσουν σε εκείνους που τα διαβάζουν.
6. Εχετε παίξει με καραβάκια; Ναι, πολλές φορές παρέα με τα παιδιά μου. Φτάχνουμε πολύ μεγάλα καράβια από χαρτί, σαν αυτό που σας έφερα και σαν το καράβι της γνώσης που φτιάξατε εσείς, και βάζουμε μέσα τα κουκλάκια των παιδιών μου. Κάνουμε φοβερά ταξίδια πάνω στο χαλί!
7. Θα φτιάξετε κι άλλα βιβλία; Όπως σας απάντησα πιο πάνω, ετοιμάζω ένα ακόμα. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα.
8. Ποιες είναι η Αλεξάνδρα και η Μαριλένα; Είναι οι κόρες μου.
9. Πώς σας ήρθε η ιδέα; Είμαι κι εγώ μαμά και είναι πολλά αυτά που μαθαίνω από τα παιδιά μου. Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω μια ιστορία για μια άλλη μαμά που μαθαίνει να φτιάχνει καραβάκια από την κόρη της.
10. Είστε παντρεμένη; Εχετε παιδιά; Ναι, είμαι παντρεμένη και έχω δυο παιδιά.
11. Που μένετε; Στην Αθήνα.
12. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο; Μου αρέσουν πολλά βιβλία. Κάποια από αυτά είναι για μεγάλους ή για μεγάλα παιδιά. Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία για μικρά παιδιά είναι “Ο καλόκαρδος λύκος” του Ζοφρουά ντε Πενάρ και το “Ουπς” του Όλιβερ Τζέφερς.
13. Σας αρέσει η δουλειά σας; Ναι, πολύ, γι’ αυτό και την κάνω με όρεξη. Κανείς δεν κάνει με όρεξη μια δουλειά που βαριέται.
14. Σας αρέσει να διαβάζετε τα βιβλία σας; Μου αρέσει να βλέπω παιδιά να τα διαβάζουν.
15. Γνωρίζεστε με την εικονογράφο; Όχι, γιατί ζει στη Γερμανία.
16. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας εικονογράφος; Μου αρέσουν πολλοί εικονογράφοι και είναι δύσκολο να διαλέξω έναν από αυτούς. Ο καθένας κάνει μοναδικές ζωγραφιές, όπως μοναδικές είναι και οι δικές σας ζωγραφιές. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Ερίκ Πουιμπαρέ.
17. Τα παραμύθια είναι για τους μικρούς ή και για τους μεγάλους; Τα ωραία παραμύθια είναι για όλους.
18. Εχετε ταξιδέψει στη θάλασσα; Ναι, πολλές φορές και τα ταξίδια με πλοίο μού αρέσουν πολύ.
19. Εχετε επισκεφθεί άλλα σχολεία; Έχω επισκεφθεί αρκετά σχολεία, και νηπιαγωγεία και δημοτικά. Κάποιες από τις ερωτήσεις που μου κάνατε μου τις έχουν ρωτήσει και άλλα παιδιά. Κάποιες άλλες όμως είναι η πρώτη φορά που μου τις κάνουν.
20. Εχετε ζητήσει από φίλες σας να σας μάθουν να φτιάχνετε καραβάκια; Όχι, αλλά μου έχουν ζητήσει κάποιες από αυτές να τους μάθω!
Σας ευχαριστώ θερμά για τις υπέροχες ερωτήσεις σας!
Εμείς ευχαριστούμε κυρία Γεωργοστάθη!
Και εσάς και τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ για τη συνεργασία
Ευχόμαστε να συνεχίσετε να ταξιδεύετε με το “καραβάκι” σας σε “απέναντι” νησιά αλλά και σε άλλους, πιο μακρινούς προορισμούς και φυσικά να φτάσετε σε πολλά πολλά σχολεία!
Από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. Η από το μικρότερο στο μεγαλύτερο
Είπαμε να μπούμε σε ένα καράβι όμως και να ταξιδέψουμε!
Προτιμήσαμε αυτό!
Διαβάσαμε λοιπόν αυτό το υπέροχο βιβλίο της Ελένης Γεωργοστάθη, με τις ζωγραφιές της Ελίζας Βαβούρη, από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Το βιβλίο το λατρέψαμε! Γελάσαμε, θυμώσαμε, βρήκαμε στοιχεία από τους εαυτούς μας στις σελίδες του.
Συζητήσαμε πολύ. Προβληματιστήκαμε με τη συμπεριφορά της ηρωίδας, τα νεύρα και το θυμό της, την απογοήτευση που ένιωσε για τη μαμά της επειδή δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …
Η κυρία μας είχε μια ιδέα: Να ταξιδέψουμε πάλι στις σελίδες του βιβλίου, από την αρχή και να συζητάμε για τα συναισθήαματα των ηρώων. Κάναμε στάσεις λοιπόν στα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους και προσπαθώντας να μπούμε στη θέση τους σκεφτόμασταν πως θα φερόμασταν εμείς. Κάποιες φορές παραδεχτήκαμε, θα κάναμε το ίδιο, κάποιες άλλες όμως όχι!
Από το ταξίδι αυτό γεννήθηκαν οι παρακάτω σκέψεις
“το χάρτινο καραβάκι της μαμάς ταξιδεύει στις σκέψεις μας”
– Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κανείς δεν ξέρει τα πάντα. Κάτι που ξέρει ένας φίλος μας μπορεί να μην το ξέρουμε εμείς!
– Τη λύση σε ένα πρόβλημα μπορούν να την ξέρουν κάποιοι, Αν όμως είναι από άλλη χώρα μπορεί να μην την ξέρουν (δηλαδή, αν κάποιος μένει στο βουνό δεν μπορεί να ξέρει να φτιάχνει καραβάκια, μόνο δέντρα. Αν όμως ο ίδιος άνθρωπος έμενε κοντά στη θάλασσα θα ήξερε να φτιάχνει!!!)
– Να κάνουμε υπομονή. Ολα τα πράγματα γίνονται σιγά σιγά.
– Ενας μικρός μπορεί να διδάξει έναν μεγάλο
– Οτι είσαι μικρός δε σημαίνει ότι είσαι και χαζός!
– Πρέπει να συζητάμε και να ζητάμε βοήθεια από τους φίλους μας
– Να αναγνωρίζουμε τη βοήθεια που μας προσφέρουν
– Ο καθένας έχει διαφορετικό ταλέντο, διαφορετική γνώση!
– Μπορούμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στους άλλους ακόμα και αν δεν μας το ζητήσουν. Αν δούμε ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια τον βοηθάμε
– Ειναι ωραίο να παίζουμε με τους γονείς μας. Αλλά είναι πιο ωραίο να παίζουμε με τους φίλους μας
– Πρέπει να συζητάμε πριν θυμώσουμε
– Είναι κουραστικό για τους άλλους να γκρινιάζουμε συνέχεια
– Δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε όταν δεν ξέρουμε κάτι
– Λέμε πάντα την αλήθεια ακόμα και αν δεν μας συμφέρει. Ποτέ δε λέμε ψέμματα
– Με την οικογένειά μας συζητάμε
– Είναι ωραίο να φανταζόμαστε, να ονειρευόμαστε!
– Δεν κοροιδεύουμε κανέναν γιατί δεν είναι σωστό. Δεν ξέρουμε πως ζει ο άλλος στο σπίτι του!
– Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για το σπίτι μας αν δεν είναι μεγάλο ή αν δεν είναι πολύ ωραίο!
– Δεν είναι σωστό να λέμε ψέμματα ότι ξέρουμε κάτι ενώ δεν το ξέρουμε
– Ούτε είναι ντροπή να μην ξέρουμε κάτι.
– Λέμε στους φίλους μας μπράβο ή στον αδελφό μας αν κάνει κάτι ωραίο!
-Πρέπει πάντα να προσπαθούμε για κάτι και να μην τα παρατάμε
-Και οι γονείς καμιά φορά θέλουν να νιώθουν σαν παιδιά. Γι αυτό και απολαμβάνουν το παιχνίδι με τα παιδιά τους
– Είναι ωραίο να αγαπάμε να μαθαίνουμε. Η γνωση είναι θησαυρός!
Η κυρία μας λέει ότι οι καλύτεροι δάσκαλοι είναι τα παιδιά!
Μας αρέσει που είμαστε δάσκαλοι της κυρίας μας
Η αλήθεια είναι ότι το συναίσθημα του θυμού μας απασχόλησε πολύ! Προβληματιστήκαμε γιατί είδαμε στη συμπεριφορά της τους εαυτούς μας. Κι εμείς θα θυμώναμε στη θέση της … μάλλον
Από την άλλη το πιο σημαντικό από τις σκέψεις μας ήταν αυτό που είπε ο Παναγιώτης
“η γνώση είναι θησαυρός”
Η γνώση, λοπόν μας βοηθάει να ξεπερνάμε το θυμό μας. Να σκεφτόμαστε πρώτα και μετά να αντιδρούμε
Πότε όμως θυμώνουμε;
Και πότε γνωρίζουμε;
Φτιάξαμε δύο μεγάλα καραβάκια
Το ενα θα είναι το καραβάκι του θυμού και το άλλο το καραβάκι της γνώσης.
Θα ζωγραφίσει ο καθένας μας πότε θυμώνει και θα το κολλήσει στο ένα καραβάκι ενώ στο άλλο θα ζωγραφίσουμε τους αγαπημένους μας ήρωες από τα παραμύθια που αγαπάμε και μας έμαθαν κάτι!
Ετσι λοιπόν …
Το καραβάκι της γνώσης είναι μεγαλύτερο γιατί είναι πιο … σοφό!
Με τη γνώση άλλωστε ξεπερνάς και τον θυμό!
Η αγαπημένη μας εικόνα του βιβλίου είναι η τελευταία. Αυτή που παίζουν ναυμαχία!
Αφήσαμε λοιπόν την φιλοσοφία και τα συναισθήματα του θυμού και είπαμε να νιώσουμε λίγη χαρά. Τρέξαμε στην αυλή για
ναυ μα χί α ναυ μα χί α ναυ μα χί α!!!
Ετοιμάζουμε τη θάλασσα!
ΝΑΥΑΡΧΙΑ (από το ναύαρχος!)
Ναυαρχία χωρίς θάλασσα γίνεται;
ούτε … ναυαρχία με παπούτσια γίνεται!
τα παπούτσια στη σειρά
ή σκόρπια στο προαύλιο
αφήνουμε και τα ίχνη μας αλλά ο ήλιος μας βοηθάει! Τα σβήνει για να μη μας ανακαλύψει κανείς που είμαστε!
Είναι τέλειο να περπατάς ξυπόλητος!
Φχαριστηθήκαμε ξυπολησιά!
Κυνηγώντας τα ίχνη!
Τώρα στα σοβαρά … Πρέπει να αποφασίσουμε μέχρι που θα φτασει η … θάλασσα!
Καπεταναίοι και ναύτες έτοιμοι
Πάρτε θέσεις!
1 2 3 ρο
καραβάκια στο νερό!
Ηρεμη η θάλασσα για την ώρα και τα καραβάκια πλέουν ήρεμα!
Ωχ! Θαλασσοταραχή!!!
Εχουμε όμως και εξελίξεις!
Κάποια καραβάκια μεταμορφώθηκαν!
Εγιναν υποβρύχια!
Είχαμε όμως και ατυχήματα …
Ποιο καραβάκι θα κερδίσει τελικά;
Η θάλασσα δεν βοηθάει και πολύ!
Το αλουμίνιο λοιπόν είναι πιο ανθεκτικό!
Οπως επίσης και η σακούλα και το καραβάκι που είναι φτιαγμένο από αφίσα.
Μετά τη ναυμαχία είχαμε … νερομπερδέματα!
Ποιος να αντισταθεί στη δροσιά του νερού;
Ναυαρχία στην αυλή τέλος!
Επειδή ποτέ δεν χορταίνεις μία ναυμαχία σκεφτήκαμε να τη συνεχίσουμε και μέσα στην τάξη. Ετσι λοιπόν μας γεννήθηκε μια ιδέα: να φτιάξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
Είχαμε έτοιμους του ήρωες! Το καραβάκι της γνώσης και το καραβάκι του θυμού!
Μόνο που επειδή ήταν πολύ μεγάλα θα φτιάχναμε μικρότερα!
οι δημιουργοί λοιπόν αρχίζουν την κατασκευή του παιχνιδιού!
τα εμπόδια και οι βοήθειες! Γοργόνα και τέρας της θάλασσας.
Χωρίσαμε το ταμπλό σε τετράγωνα και τα αριθμήσαμε. Θα χρησιμοποιήσουμε ζάρι φυσικά και τα δύο καραβάκια.
– Θα έχει λοιπόν και στοιχεία όπως πρότεινε και η Βασ. : Δηλαδή κάρτες που θα σε βοηθάνε να προχωράς η να μένεις πίσω
Αν κερδίσει η γνωση αφηγείται ο νικητής την αγαπημένη του ιστορία με τον τρόπο που θέλει
Αν κερδίσει ο θυμός ο ηττημένος προτείνει τρόπους για να μη θυμώνουμε. Και συνεχίζοντας , όλοι μαζί πια “ξαναδιαβάζουν” το βιβλίο βάζοντας του ήρωες να φερθούν διαφορετικά δίνοντας ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία!
τελικά στη αυλή είναι καλύτερα να παίζεις.
ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
Τα “ΣΤΟΙΧΕΙΑ” ! βοήθειες: Χρυσό σπαθί, Το νησί του θησαυρού, γοργόνα Παγίδες: Ρουφήχτρα, Βράχος, Τέρας της θάλασσας
Οι βοήθειες και τα εμπόδια
Οροι-Κανόνες
Παίζεται από άτομα ηλικίας 4-99
Παίζουν 2 παίχτες ή δύο ομάδες
Εχει πιόνια δύο καραβάκια “γνωση” και “θυμό”
Χρησιμοποιούμε το ζάρι
ο μικρότερος αρχίζει πρώτος
ΠΟΙΟοοοΣ ΞΑΝΑΠΑΙΖΕΙ;
Ε, μετά από όλα αυτά δεν θα σας κάνει εντύπωση αν σας πούμε ότι καλέσαμε την συγγραφέα στο σχολείο μας, η οποία απάντησε θετικά και θα έρθει!
Σε λίγες μέρες θα μας μάθει κι αυτή να φτιάχνουμε διαφορετικά καραβάκια
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
