Η μεγάλη μέρα έφτασε . Οι ζωγραφιές, το γράμμα μας και ο φάκελος με τα έσοδα από την εφημερίδα μας έτοιμα από καιρό για να αναχωρήσουν για την οδό Μικράς Ασίας 46. Μια γνωριμία που είχε γίνει κατά τη διάρκεια ενός σεμιναρίου με μια εκπαιδευτικό του σχολείου στο Ξενώνα των Φίλων  Παιδιών με Καρκίνο, Η ΕΛΠΙΔΑ, άνοιξε έναν κύκλο ο οποίος  φάνηκε να κλείνει λόγω πανδημίας  μέχρι που ξανάνοιξε, πάλι εξαιτίας ενός σεμιναρίου πριν 3 μήνες ….Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά , όπως δεν ήταν τυχαίο τελικά το ότι οι γονείς των παιδιών πρότειναν να δοθούν τα έσοδα του πρώτου φύλλου της φετινής μας εφημερίδας στην ΕΛΠΙΔΑ….. Έχοντας ανά χείρας ενά μεγάλο χαρτόνι με ζωγραφιές των παιδιών φτάνω  στην είσοδο του Ξενώνα  όπου δυο κυρίες χαμογελαστές συζητούν. Μητέρες παιδών του ξενώνα;…Ποιος ξέρει….Αφού γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι πιστοποιητικών και τεστ μπαίνω στο  χώρο , όπου με υποδέχεται η καλή φίλη Μαρία που δουλεύει τέσσερα χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο του Ξενώνα. Ανεβαίνουμε στο χώρο των γραφείων Εκεί με περιμένει  η Δ/ντρια του Ξενώνα , κυρία Παναγοπούλου και ο κος Νάνης ,κοινωνικός λειτουργός . Το κλίμα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φιλική και χαλαρή . Μέσα από βίντεο ενημερώνομαι για το έργο του Ξενώνα , τον αριθμό των παιδι΄ν που φολοξενεί , τα κριτήρια επιλογής των παιδιών που φιλοξενούνται , την καθημερινότητα των παιδιών και των συνοδών τους , τους τρόπους με τους οποίους επτυγχάνεται η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης των παιδιών με καρκίνο…Ακούω πράγματα που ούτε περνούσαν από το μυαλό μου και εντυπωσιάζομαι με τον τρόπο οργάνωσης του Ξενώνα και το σεβασμό  με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα παιδιά που φιλοξενούνται. Τα πάντα  γύρω πεντακάθαρα , σα να μην κυκλοφορεί άνθρωπος μέσα εκεί. Ούτε φωνές ακούς , ούτρε ανθρώπους βλέπεις να κυκλοφορούν άσκοπα πέρα δώθε. Την προ Covid  εποχή οργανωνόντουσαν πολλές εκδηλώσεις , εκδρομές και γιορτές με στόχο τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι , αν και άρρωστα , μπορούν να χαρούν και να κάνουν πράγματα όπως και τα ¨υγιή ” παιδιά. Τώρα όλα αυτά έχουν περιοριστεί δραματικά….Η Πρόεδρος διαβάζει το γράμμα των παιδιών και δίνει θετικά σχόλια για την εφημερίδα μας . ” Θα τα δείξω και στην κυρία Βαρδινογιάννη”, μονολογεί!!!Λόγω των υγειονομικών συνθηκών , δεν επιτρεπόταν να ξεναγηθώ στους χώρους όπου φιλοξενούνται τα παιδιά , παρά μόνο σε κάποιους κοινόχρηστους χώρους . Η Κυρία Παναγοπούλου εκφράζει τη λύπη της που δεν επιυτρεπόταν να έρθουν μαζί μου και τα παιδιά , αφήνοντας μια μικρή χαραμάδα προσεχώς…..Τους αποχαιρετώ , παίρνοντας μαζί μου δυνατές εικόνες και κρατώντας ζωντανά τα λόγια του κοινωνικού λειτουργού: ” Ο καρκίνος κάνει τα παιδιά να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν απότομα , τους κλέβει όμως την παιδικότητα . Κι εμάς ο στόχος μας είναι να την ξαναφέρουμε πίσω . Θέλουμε τα παιδιά , να αποδεχτούν τον εαυτό τους , την εικόνα τους και να ζήσουν όπως τα ” φυσιολογικά”  παιδιά”…..

277939357 1473116506419680 2689303576609535917 n  277900986 932651844086912 7250862791899800488 n 1  277914285 518159149708103 7898304161755965179 n  277818441 1136158590473905 2132935815944155946 n

277967660 946600936007853 7074309824862755809 n 1   277917684 1613351365704171 6951953137638788469 n 1

277962981 306950074731354 5595581966071855825 n    277968529 3058885057707930 567666895339335523 n

278009914 5025834684166706 3613126588307292923 n   277963734 662194928336735 2864992985492243890 n

277902274 1395957130839355 4601004748178360941 n

Περισσότερες πληροφορίες στο site του Ξενώνα

https://elpida.org/guest-house/