Στα πλαίσια της συνεργασίας του Τμήματος 2 του Νηπιαγωγείου με το Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία ( ΤΕΑΠΗ) του Πανεπιστημίου Αθηνών ( ΕΚΠΑ), η τετραμελής ομάδα των τριτοετών φοιτητριών, υλοποίησε την πρώτη της διδακτική παρέμβαση  η οποία αφορούσε τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών.

Η παρέμβασή ξεκίνησε στις 9:30 π.μ., αφού πρώτα η νηπιαγωγός είχε προετοιμάσει τα παιδιά από την προηγούμενη μέρα για τη παρέμβασή μας, έτσι μας παραχωρήθηκε ο κατάλληλος χώρος για να ξεκινήσουμε το πρώτο στάδιο της δραστηριότητάς μας.

Η Σ., ως συντονίστρια της πρώτης φάσης, ζήτησε από τα παιδιά να μετακινήσουν τα παγκάκια στην άκρη και αυτά πρόθυμα βοήθησαν στην αποκράνσυνσή τους. Αμέσως μετά, κρατώντας ένα τύμπανο, ρώτησε αρχικά αν γνώριζαν το συγκεκριμένο μουσικό όργανο και στη συνέχεια ακολούθησαν οι κανόνες του παιχνιδιού, με στόχο την ασφαλή συμμετοχή τους και την αποφυγή τυχόν τραυματισμών. Ακολούθως, δόθηκαν σαφείς οδηγίες για τον τρόπο διεξαγωγής του παιχνιδιού, συνοδευόμενες από ένα παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση των παιδιών. Στη συνέχεια, δόθηκαν τέσσερις εντολές, τις οποίες ακολουθούσαν τα παιδιά κάθε φορά που χτυπούσε η Σ. δυνατά το τύμπανο, ενώ μετά από αίτημα των παιδιών προστέθηκε και μία πέμπτη εντολή, ολοκληρώνοντας έτσι την πρώτη φάση της δραστηριότητας.

Στη δεύτερη φάση, και ενώ τα παιδιά βρίσκονταν ακόμα σε κίνηση, η Χ., χρησιμοποιώντας το ντέφι τράβηξε την προσοχή τους και τα ρώτησε αν έχουν κάποιο αγαπημένο παιχνίδι. Τότε ξεκίνησαν να καταθέτουν όλα μαζί ποιο είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι, γι αυτό και η συντονίστρια τα προσκάλεσε να το ζωγραφίσουν. Η Σ., ακολούθως τους εξήγησε τη διαδικασία, δηλαδή τους χώρους που μπορούσαν να δουλέψουν και τα υλικά που θα χρησιμοποιούσαν. Αυτά ομαδοποιήθηκαν όπως ήθελαν στο χώρο και ζωγράφισαν κατά βούληση το αγαπημένο τους παιχνίδι.

Στην τρίτη φάση, η Μ., κρατώντας στα χέρια της ένα καπέλο με τα κλειστά χαρτάκια μέσα, έδωσε στα παιδιά τις απαραίτητες οδηγίες για τη συνέχεια. Αυτά αφού μπήκαν σε μία σειρά διάλεξαν από ένα χαρτάκι και χωρίστηκαν σε ζευγάρια, ανάλογα με το όμοιο χαρτάκι που είχαν μεταξύ τους.Έπειτα, τα ζευγάρια τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία του χώρου, όπου είχαν την ευκαιρία να περιγράψουν την ζωγραφιά τους στο ταίρι τους. Όλες οι φοιτήτριες καθόμασταν κοντά στα παιδιά και τους θέταμε ερωτήματα κάθε φορά που δυσκολεύονταν να εκφραστούν ή να αλληλεπιδράσουν.

Στο τελευταίο στάδιο της δραστηριότητας, η Μ., κάλεσε τα παιδιά με ένα ντέφι να καθίσουν μαζί της στο πάτωμα σε ένα κύκλο και αμέσως μετά δόθηκαν οι πρώτες οδηγίες για την ομαλή λειτουργία του διαλόγου. Τα παιδιά ξεκίνησαν αυτοβούλως να μιλούν για τη ζωγραφική τους και το αγαπημένο τους παιχνίδι, γεγονός που άλλαξε τη ροή του αρχικού μας σχεδιασμού, καθώς η ομάδα μας αποφάσισε εκείνη τη στιγμή να ακολουθήσει τη διαδικασία όπως επιθυμούσαν τα παιδιά με την παρουσίαση των δημιουργιών τους. Κάθε φορά που ένα παιδί παρουσίαζε τη ζωγραφική του, ακολουθούσε επιβράβευση από όλη την ομάδα. Ολοκληρώνοντας τη δραστηριότητα, εκφράσαμε τον θαυμασμό μας για τις δημιουργίες τους, τους δώσαμε θετική ανατροφοδότηση και τα συγχαρήκαμε για την προσπάθειά τους. Επίσης, τα ευχαριστήσαμε για την πολύ καλή συνεργασία που είχαμε. Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε στις 10:20 και διήρκησε 50 λεπτά.

482944648 4181996312080921 658987378559546438 n

483529917 1668108673806380 4527778638099124226 n

483664460 628656089786659 4677985390970955833 n

483548748 1067718598733307 7790252904727698824 n

483025747 1372413707436047 7874280941863905284 n

483820976 1159116529010275 2916651812053925055 n