Κοίτα με στα μάτια

Ενα αγαπημένο τραγούδι έγινε το φετινό μας αφιέρωμα για την επέτειο του Πολυτεχνείου!

IMG_6218

πολυτεχνείο

πολυτεχνείο... εναλλακτικό!

πολυτεχνείο… εναλλακτικό!

Τα παιδιά έκαναν και γιορτή για το πολυτεχνείο! Φέτος έκαναν κάτι διαφορετικό και πρωτότυπο πρέπει να πω. Τόσα χρόνια Νηπιαγωγείο έχουν δει τα μάτια μου…

Τα παιδιά λοιπόν ετοίμασαν με την κάθε κυρία από ένα τραγούδι το οποίο δε γνώριζαν οι άλλες δύο κυρίες! Ηταν έκπληξη!

Είχαν όμως μία έκπληξη και για τις μαμάδες! Στο τέλος της γιορτής τραγούδησαν ένα πολύ αισιόδοξο τραγούδι που έχει γράψει ο Σεφέρης και έχει μελοποιήσει ο Θεοδωράκης το “λίγο ακόμα” . Τα παιδά λοιπόν τράβηξαν και τις μαμάδες τους να χορέψουν μαζί τους και έκλεισαν έτσι τη φετινή γιορτή!

Και κάποιες φωτογραφίες από τις κατασκευές τους…

Και τριαντάφυλλα με πηλό...

Και τριαντάφυλλα με πηλό…

... που θέλουν βάψιμο!

… που θέλουν βάψιμο!

Ετοιμα!

Ετοιμα!

περιστεράκια της ειρήνης που γελάνε!

περιστεράκια της ειρήνης που γελάνε

και πετάνε

και γελάνε

 

 

Μια γάτα θυμάται…

Σε συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσής μας αναρτούμε και αυτό το βιντεάκι, το οποίο μας έστειλε μια  “κυρία”, η οποία είναι φίλη με τις δικές μας κυρίες!

Είναι ασυνήθιστο να βλέπεις τί έγινε στο Πολυτεχνείο μέσα από τα μάτια μιας …γάτας! Δε νομίζετε;

Κυρία Χαριτίνη, ευχαριστούμε!

“Μικροί και μεγάλοι μαζί για του Πολυτεχνείου τη γιορτή”!

Σήμερα, λοιπόν, πραγματοποιήσαμε τη γιορτή μας για το Πολυτεχνείο!

Θέλαμε όμως και παρέα και έτσι ανεβήκαμε στο δημοτικό, στα μεγάααλα παιδιά και συνεργαστήκαμε μαζί τους! Παρουσιάσαμε μαζί τη γιορτή μας!

Τα δύο τμήματα της Πέμπτης του 2ου Δημοτικού σχολείου Γαργαλιάνων παρουσίασαν ένα θεατρικό για το πολυτεχνείο, τραγούδια και ποιήματα καθώς επίσης και ένα βιντεάκι με τα παιδιά που συμμετείχαν στη γιορτή, πλαισιωμενο με εικόνες από τα γεγονότα του πολυτεχνείου!!! Πολύ ωραία η δουλειά τους!

Το κλασικό τμήμα μας παρουσίασε δύο τραγούδια: το “λουλουδόκοσμο” και το “εμείς”, το οποίο και τραγούδησε με τη συνοδεία μουσικών οργάνων.

Το ολοήμερό μας πάλι, παρουσίασε  την “ντενεκεδούπολη” με θεατρικό παιχνίδι, με την αντίστοιχη μουσική  βέβαια, του Μαρκόπουλου και δύο τραγούδια: τον αγαπημένο μας “μέρμηγκα”, του Μάνου Λοίζου, (το παρουσιάσαμε θεατρικά) και το “η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει”, το οποίο και τραγουδήσαμε μαζί με την Πέμπτη, επειδή τους άρεσε πολύ!

Ο Λοίζος “έπαιξε” πολύ, όπως είδατε!

Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες! Ο Δαίμων, είπαμε, των ιστολογίων…

Θέλουμε να πούμε πολλά συγχαρητήρια στο Δημοτικό και πολλά ευχαριστώ για τη συνεργασία! Ειδατε πόσο καλά τα καταφέραμε να ενώσουμε τα δύο σχολεία, τα “μικρά” παιδιά με τα “μεγάλα”!

Εμείς,  οι μαθητές του νηπιαγωγείου, είδαμε ότι δεν είναι καθόλου τρομακτικό το Δημοτικό, παρόλο που είναι τόοοσο μεγάλο και οι δασκάλες/δάσκαλοι είναι το ίδιο καλοί με τις δικές μας κυρίες!

Οι μαθητές του δημοτικού, πάλι, θαύμασαν τις φωνητικές, κινητικές, θεατρικές  ικανότητές μας και απόλαυσαν τη συνεργασία μαζί μας αφού τους δώσαμε λίγη από τη ζωηράδα μας!

Οι γονείς, τέλος, μας έδωσαν πολλά πολλά συγχαρητήρια επειδή σεβαστήκαμε τα μεγάλα παιδιά όταν παρουσίαζαν τη γιορτή τους και επειδή ήμασταν πολύ καλά προετοιμασμένοι για τη δική μας γιορτή!

Καλό ήταν το Δημοτικό τελικά… Είχε και μικρόφωνα!!!

Για να πάρετε μία γεύση από τη γιορτή σας αφιερώνουμε δύο τραγουδάκια

ΥΓ. Στο τέλος  τραγουδήσαμε όλοι μαζί, “ηθοποιοί” και θεατές ένα πολύ χαρούμενο τραγούδι!

Ακούστε το κι αυτό και τραγουδήστε μαζί μας – απ’ το σπίτι σας-!