Έφτασε και ο Οκτώβρης και μας υποδέχτηκε, πρωί-πρωί, με ένα υπέροχο παραμύθι από τη βιβλιοθήκη του νηπιαγωγείου μας! Ένα παραμύθι γεμάτο αγάπη για τον παππού Χρόνο από ένα εγγονάκι που δεν ήθελε να τον αφήσει μόνο του και πονεμένο, κάνοντας ότι μπορούσε για να τον δει να χαμογελά!

Όμως, κι εμείς αγαπάμε τον παππού και τη γιαγιά μας και είπαμε ό,τι μας φέρνουν στο μυαλό αυτές οι λέξεις… Βέβαια, σήμερα που είναι η γιορτή τους, θα τους ζωγραφίσουμε την καλύτερη μας ζωγραφιά για να την έχουν πάντα κοντά τους και να τους κάνει να χαμογελούν!

  Βάλαμε όλη μας την τέχνη γι’ αυτούς τους γλυκούς ανθρώπους της ζωής μας!

Αλλά, από ποιο γράμμα ξεκινά η λέξη “παππούς”; “Από το δικό μου γράμμα, το “Π”, απάντησε ο Παύλος! Σωστά! Από αυτό το γράμμα ξεκινούν και πολλές λέξεις. Γίναμε ντετέκτιβ του “Π” και ψάξαμε να το ξετρυπώσουμε απ’ όπου κι αν κρυβόταν! Ζωγραφίσαμε και άλλα πράγματα που δεν τα βρήκαμε στην τάξη, για να τα “χαρίσουμε” στον παππού, καθώς καθετί που ξεκινά από αυτό το γράμμα είναι το αγαπημένο του!

Ώρα για παιχνίδι! Γιαγιάδες και παππούδες, γίνονται memory κι εμείς φτιάχνουμε τα ζευγαράκια. Μας αρέσει πολύ αυτό το παιχνίδι γιατί έχουμε εξαιρετικά μάτια και εξαιρετική μνήμη!

Η δασκάλα μας, μας έδειξε έναν πίνακα ζωγραφικής. Έναν γλυκό πίνακα ζωγραφικής, με ένα ζευγάρι ηλικιωμένους αγκαλιασμένους και τρυφερούς!

Αυτός ο πίνακας έγινε η αφορμή για πολλά παιχνίδια και σκέψεις! Μετρήσαμε τους πρωταγωνιστές του, τον αισθανθήκαμε, τον αφουγκραστήκαμε, είδαμε τα χρώματα που χρησιμοποίησε ο ζωγράφος, σκεφτήκαμε αν θα θέλαμε να “τρυπώσουμε” σ’ αυτόν εξηγώντας πού θα θέλαμε να είμαστε και γιατί, τον δραματοποιήσαμε!

Παππού και γιαγιά, σας αγαπάμε πολύ! Χρόνια σας πολλά!!