Μια … αληθινή ιστορία που συνέβη στο σχολείο μας ένα πρωινό, πριν από λίγες μέρες!

Ηταν η ώρα που είχαμε το συμβούλιο της τάξης μας. Επρεπε να … λύσουμε κάτι κόμπους που είχαν δεθεί στο διάλειμμα. Και πάνω που συζητούσαμε και λέγαμε ιδέες για το πως λύνονται καλύτερα αυτοί οι κόμποι ακούσαμε ένα χτύπημα στην πόρτα.

Και παρόλο που η κυρία μας δεν ανοίγει την πόρτα σε ξένους, αυτό τον κύριο τον άφησε να μπει. Μάλιστα τον καλοδέχτηκε. Μας είπε  ότι αυτός ο κύριος θα έπρεπε να επισκέπτεται όλα τα σχολεία. Η κυρία μας τελικά τον είχε καλέσει!

Είδαμε  έναν κύριο μικροκαμωμένο με μεγάλα γυαλιά και πολύ ζεστό χαμόγελο. Κρατούσε στα χέρια του κλωστές και βελόνια και κάτι υφάσματα απίστευτα! Μα τι υφάσματα ήταν αυτά!

Ούτε η μαμά στο σπίτι, ούτε η γιαγιά στο μπαούλο ούτε τα καταστήματα είχαν τέτοια υφάσματα στα ράφια τους! Κοιτάξαμε πιο προσεκτικά και καταλάβαμε αμέσως γιατί ήταν μοναδικα! Τα υφάσματα αυτά ήταν γεμάτα λέξεις! Μάλλον , όχι γεμάτα… Ηταν ΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ!

Μας κέρδισε αμέσως αυτός ο κύριος ράφτης, ο “ραφτάκος” όπως μας είπε ότι είναι πιο γνωστός. Θελήσαμε να μάθουμε τα μυστικά της τέχνης του. Πως δηλαδή φτιάχνει τόσο υπέροχα ρούχα με λέξεις; Και μας εκμυστηρεύτηκε τα μυστικά του γιατί, είπε, όλα τα παιδιά του κόσμου θα πρέπει να μάθουν για τη δύναμη που έχουν οι λέξεις.

Οι λέξεις μπορούν να ξεκινήσουν και να σταματήσουν έναν πόλεμο

Οι λέξεις μπορούν να σε κάνουν αδύναμο και δυνατό

Οι λέξεις μπορούν να  σε κάνουν να ξεχάσεις και να θυμάσαι

Οι λέξεις μπορούν να σε κάνουν δειλό και γενναίο

Οι λέξεις μπορούν να σε πληγώσουν και να σε γιατρέψουν

Οι λέξεις μπορούν να “σε αδειάσουν” και να “σε γεμίσουν”

Οι λέξεις μπορούν να σε κάνουν να χάσεις  και να κερδίσεις έναν φίλο

Και εκεί ήταν που θελαμε βοήθεια. Να μη χάσουμε έναν φίλο. Να κερδίσουμε την φιλία. Ακολουθώντας λοιπόν τις μυστικές του συμβουλές φτιάξαμε ένα ρούχο για την φιλία.

“Το γιλέκο της φιλίας”

Πήραμε δυο κύκλους που συμβολιζουν τους κύκλους που κάνουν οι σχέσεις μας, η ζωή μας.

τους κολλήσαμε καλά όπως κολλάνε  δύο φίλοι

Αλλά στην πραγματικότητα η κόλλα μπήκε από πάνω.

Οι λέξεις μας ήταν η κόλλα που κράτησε τους δύο κύκλους ενωμένους

Και γεμίσαμε το γιλέκο με λέξεις φιλίας δροσερες, ζεστές, γλυκές: παγωτό, αγάπη, εκδρομή, άμμος …

του κάναμε και δύο τρύπες για να το φοράμε

Ετσι λοιπόν, όταν κάποιος έχει ανάγκη έναν φίλο και θέλει να μοιραστεί κάτι ….

 φοράει το γιλέκο

και τότε ανοίγουν … 24 ζευγάρια αυτιά και μάτια όχι μόνο δύο

Ενα τρυφερό τραγούδι για τη φιλια από μία αγαπημένη ταινία